Τρίτη, 20 Σεπτεμβρίου 2011
Πώς πέρασαν 86 χρόνια!...
Λιθοβολείστε με...
Γεννήθηκα σαν σήμερα (20 Σεπτέμβρη 1925) έζησα κοσμοϊστορικά γεγονότα και λόγω του επαγγέλματός μου, γνώρισα πολύ κόσμο και προσωπικότητες που με έκαναν να καταλάβω ότι η ανθρώπινη φύση είναι η ίδια παντού... Στη φτώχεια δημιουργεί απελπισμένους και αγανακτισμένους, στη μεσαία τάξη φιλόδοξους ν΄ανέβουν σκαλοπάτια και στη κορυφή άπληστους του πλούτου και της φήμης, που δεν συνειδητοποιούν ότι είναι θνητοί... Έπαιξα με προσφυγάκια της Μικρασιατικής καταστροφής που έμεναν σε παράγκες, έζησα τη Κατοχή, μπήκα σε βίλες και θαλαμηγούς βαθύπλουτων... Πέρασα τον Ατλαντικό, αλλά δεν βρήκα το αμερικάνικο όνειρο, αλλά τον εφιάλτη… Πήγα σε σοβιετικές χώρες, εκεί ήταν χειρότερα… Για το τόπο μου δεν το συζητώ,είμαστε το άλας της Γης έξω, εδώ το πιπέρι που μας στραβώνει…
Ξεκίνησα νεαρός δημοσιογράφος νομίζοντας ότι έπρεπε να συμβάλλω στην αλλαγή του κόσμου, φεύγω ως γέρος γραφιάς που κατάλαβα ότι δεν απαλλάχτηκα ούτε από τα ελαττώματά μου... Γνώρισα απλούς ανθρώπους της βιοπάλης, μεροκαματιάρηδες και μισθωτούς, εμπόρους, τεχνοκράτες και επιστήμονες, καλλιτέχνες και πολιτικούς, κροίσους και διάσημους, ταλαντούχους και τσαρλατάνους, οι πάντες είχαν το dna της ανθρώπινης φύσης, το ΕΓΩ που μεγαλουργεί ή καταστρέφει...
Φεύγω με τη διαπίστωση ότι ο πολιτισμός, η πρόοδος, οι εφευρέσεις και οι ανακαλύψεις -ακόμα και οι νέες ιδεολογίες- αντί να καλυτερέψουν τον άνθρωπο τον φέρνουν ολοταχώς προς την καταστροφή πρώτα της φύσης και μετά του εαυτού του...
Λιθοβολείστε με και θα έχετε δίκιο, γιατί οι αναρτήσεις στα μπλογκ είναι μια πράξη εγωισμού και οι ιστοσελίδες ένα είδος υστεροφημίας... Αν κάνεις ΕΔΩ ΚΛΙΚ θα βρεις την αυτοβιογραφία μου που αρνήθηκα να την κάνω βιβλίο και την παραχωρώ στο press-gr που εδώ και καιρό συντηρεί την ματαιοδοξία ενός μοναχικού γέρου...
