Σελίδες

Σάββατο 31 Ιουλίου 2021

ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 2 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ Η '' ΠΡΩΤΗ '' ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ Α.Ο. '' Η ΘΗΒΑ ''


Την Δευτέρα 2 Αυγούστου αρχίζει η Προετοιμασία τού Ιστορικού Α.Ο. '' Η ΘΗΒΑ '' , τής Ένδοξης Ιστορίας των 53 Ετών , με 3 Συμμετοχές στη Β' Εθνική Κατηγορία , 8 στη Γ ' Εθνική Κατηγορία , και 18 στη Δ' Εθνική Κατηγορία , στό Δημοτικό Στάδιο τής Πόλης .

Με 29 Ποδοσφαιρικές Περιόδους Συμμετοχών σε Εθνικές Κατηγορίες είναι τόσο πλούσια η Ιστορία τής Αγαπημένης Ποδοσφαιρικής Ομάδας τής Πόλης , πού μονόδρομος είναι να επανέλθει σύντομα και πάλι στον φυσικό τής χώρο των Εθνικών Κατηγοριών , κάνοντας τον Φίλαθλο του Κόσμο να κατακλύζει και πάλι τις εξέδρες , ζώντας ανεπανάληπτες στιγμές επιτυχιών όπως και τα παλαιότερα χρόνια

To Διοικητικό Συμβούλιο τής Ομάδας όπως και πέρσι απαρτίζεται από Παλαίμαχους Ποδοσφαιριστές πού έχουν γράψει Ιστορία φορώντας την φανέλα της , οι οποίοι ήδη με τις φετινές Μεταγραφικές προσθήκες έχουν δημιουργήσει ένα Εντυπωσιακό Ποδοσφαιρικό Σύνολο για τα δεδομένα τής Α' Ε.Π.Σ.Βοιωτίας , πού απαρτίζεται από πολλούς Νέους Ανερχόμενους Ποδοσφαιριστές , αλλά και Έμπειρους Καταξιωμένους Ποδοσφαιριστές σε Εθνικές Κατηγορίες .

Χαρακτηριστικό τού Έμψυχου Δυναμικού τής Ομάδας είναι ότι όλοι οι Ποδοσφαιριστές είναι Βοιωτοί .

Προπονητής συνεχίζει από πέρσι ο Παλαίμαχος Άσσος τής Ομάδας , καταξιωμένος Κόουτς κ. Σωτήριος Παπαναστασίου με Συνεργάτες τού κ.κ. Αχχιλέα Κατσογιάννη , Δημήτρη Μπούτσικο ( Γυμναστής ) , Τάκη Μπότση ( Προπονητής Τερματοφυλάκων )

Χαρακτηριστικό τού Προπονητικού team είναι οτι είναι Παλαίμαχοι Ποδοσφαιριστές τής Ομάδας και Βοιωτοί.

Σύμφωνα μέ Δελτίο Τύπου της Ομάδας :

Την Δευτέρα 2/8 ξεκινάει η νέα σεζόν για την ομάδα μας.

Στις 18:30 θα γίνει ο αγιασμός και θα ακολουθήσει η πρώτη προπόνηση !!!
Όλα είναι έτοιμα σε οργανωτικό επίπεδο έτσι ώστε το προπονητικό τιμ και οι ποδοσφαιριστές να επικεντρωθούν στη δουλειά τους!!
Στο μεταγραφικό μέτωπο υπάρχει ικανοποίηση από τις προσθήκες που έγιναν και υπάρχει περιθώριο για κάποιες πινελιές ακόμη στο ρόστερ !!!!
Περιμένουμε τη βοήθεια του κόσμου σε αυτήν την προσπάθεια που κάνουμε με δικά μας παιδιά που θα τα δώσουν όλα για τη βυσσινί φανέλα !!
ΑΟ Θήβα μόνο !!!


ΧΟΡΗΓΟΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ :



                                                                   Δημήτρης Σοβατζής

Παρασκευή 23 Ιουλίου 2021

ΠΡΟΣ ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗ Η ΕΛΛΑΣ : 4η ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ΣΕ ΜΕΙΩΣΗ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΤΟ 2040 !!!





Ἐρημοποίησις περιφέρειας, δημογραφικό, μείωσις ὑδάτινων πόρων, ἀναδυόμενες οἰκονομίες, οἱ μεγάλες ἐθνικές προκλήσεις

ΤΩΝ ΦΡΟΝΙΜΩΝ τά παιδιά πρίν πεινάσουν μαγειρεύουν. Αὐτό θά μποροῦσε νά εἶναι τό σύνθημα τῆς Ἐπιτροπῆς Foresight, τῆς συμβουλευτικῆς ὁμάδος στό Μέγαρο Μαξίμου πού κάνει μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς καί ἔρευνες γιά τό μέλλον. Σέ μία ἐξ αὐτῶν, γιά τό πῶς θά εἶναι ἡ Ἑλλάς τό 2040, ὑπάρχουν οἱ δυσάρεστες καί οἱ ἀναμενόμενες προβλέψεις. Αὐτό πού ὅλοι εἴτε μέ τόν ἕναν τρόπο εἴτε μέ τόν ἄλλον ἐπισημαίνουν, εἶναι πώς ὁ πληθυσμός τῆς Ἑλλάδος θά συρρικνωθεῖ δραματικά μέ τεράστιες συνέπειες. Τά μέλη τῆς Ἐπιτροπῆς ἐκτιμοῦν ὅτι ἕως τό 2040 ἡ χώρα θά εἶναι στήν τέταρτη θέση μεταξύ τῶν χωρῶν μέ τήν μεγαλύτερη συρρίκνωση πληθυσμοῦ στήν παραγωγική ἡλικία. Ἐπίσης θά ὑποστεῖ τήν μεγαλύτερη μείωση τοῦ συνολικοῦ δείκτου παραγωγικότητος στήν ΕΕ, λόγω τῶν ἐπιπτώσεων ἀπό τήν γήρανση τοῦ πληθυσμοῦ της καί τούς χαμηλούς ρυθμούς γεννήσεων. Αὐτό σημαίνει ὅτι θά ὑπάρξουν ἐπιπτώσεις στήν ἀπασχόληση καί τήν οἰκονομική ἀνάπτυξη, τήν βιωσιμότητα τῶν δημοσίων οἰκονομικῶν καί τῶν συστημάτων Ὑγείας καί Συνταξιοδοτήσεως.

Ἡ καταγραφή τῶν τάσεων καί τῶν στόχων πού ἀφοροῦν στήν Ἑλλάδα ἀπό τήν ἐπιτροπή δέν περιορίζεται μόνο σέ κοινωνικά ἤ οἰκονομικά θέματα. Ἡ κλιματική ἀλλαγή γιά παράδειγμα ἀναμένεται νά διαδραματίσει σημαντικό ρόλο σέ ὅλους τούς τομεῖς τῆς δημοσίας ζωῆς. Ἡ Μεσόγειος εἶναι μία θάλασσα πού θά δοκιμασθεῖ ἔντονα ἀπό τά ἀκραῖα καιρικά φαινόμενα τίς ἑπόμενες δεκαετίες. Εἰδικῶς, ἡ Ἑλλάς θά ἐπηρεασθεῖ ἀπό τήν ἄνοδο τῆς στάθμης τῆς θαλάσσης, ἡ ὁποία ὑπολογίζεται σέ 3-4 χιλιοστά κάθε χρόνο. Οἱ πανέμορφες πόλεις μας πού εἶναι δίπλα στό κῦμα πρέπει ἀπό τώρα νά ἀρχίσουν νά σχεδιάζουν πῶς θά ἀντιμετωπίσουν τήν ἄνοδο τῆς στάθμης. Ἀναπόφευκτα καί πολλές δραστηριότητες σέ αὐτές τίς περιοχές θά πληγοῦν, ὅπως ὁ τουρισμός καί οἱ συγκοινωνίες.

Ἡ Ἐπιτροπή Foresight προβλέπει ὅτι θά μειωθοῦν καί οἱ διαθέσιμοι πόροι στήν χώρα μας. Ἤδη τίς τελευταῖες δεκαετίες ὑπάρχει μεγάλη ζήτησις γιά φυσικούς πόρους. Ἕως τό 2030 ἡ ζήτησις θά ἔχει διπλασιασθεῖ σέ σχέση μέ τό 2010! Ἐκτιμᾶται ὅτι ἡ ἐποχή μετά τόν κορωνοϊό θά ἐκτοξεύσει τήν ζήτηση καί θά ἀνατραποῦν οἱ ἰσορροπίες ἀπό τήν παραγωγή ἕως τήν κατανάλωση. Παραλλήλως θά ἐμφανισθοῦν καί ἄλλα προβλήματα στήν Ἑλλάδα, ὅπως ἡ ἔλλειψις πόσιμου νεροῦ. Δέν πρέπει νά ξεχνᾶμε ὅτι τό 80%-85% τῶν ὑδάτινων πόρων δαπανᾶται γιά τήν ἄρδευση τῶν καλλιεργειῶν. Ἡ χώρα μας πρέπει νά ἑστιάσει στήν ἔρευνα γιά ἐναλλακτικές πρῶτες ὗλες, νά βελτιώσει τόν τρόπο πού καταναλώνει τό νερό καί νά υἱοθετήσει νέα καταναλωτικά πρότυπα.

Οἱ σύμβουλοι τοῦ Πρωθυπουργοῦ ἐκτιμοῦν ὅτι ἡ ἀστικοποίησις θά συνεχισθεῖ. Συνεπῶς οἱ εἰδικοί πρέπει νά ἀναζητήσουν λύσεις ὥστε ἡ ποιότης ζωῆς νά ἀναβαθμισθεῖ, μέσω σημαντικῶν ἐπενδύσεων στόν χῶρο τῶν ἐπικοινωνιῶν, τῆς ψηφιακῆς τεχνολογίας καί τῶν ὑποδομῶν. Ὁ τομεύς ὅμως πού πραγματικά θά ἐκτοξευθεῖ εἶναι ἡ τεχνολογία, μέ τίς ἐφαρμογές τῆς τεχνητῆς νοημοσύνης νά ἐξελίσσονται ἁλματωδῶς. Αὐτή θά συμπαρασύρει καί τήν υἱοθέτηση μέτρων κυβερνοασφαλείας, ἐνῶ ὁ ψηφιακός ἀναλφαβητισμός θά ἀποτελέσει παρελθόν. Ἡ ἑλληνική κοινωνία τό 2040 θά βασισθεῖ ἐπάνω στίς νέες τεχνολογίες. Σέ παγκόσμιο ἐπίπεδο θά καταγραφεῖ αὔξησις τῆς μεσαίας τάξεως καί τῆς καταναλώσεως. Ἡ ἐπιτροπή πιστεύει ὅτι τά ἑκατομμύρια πολῖτες τῆς μεσαίας τάξεως θά ἔχουν διαφορετικές καταναλωτικές συνήθειες καί ἀνάγκες. Αὐτές θά δημιουργήσουν νέες ἀγορές καί θά ἀνοίξουν νέες ἀγορές γιά τίς ἐξαγωγές. Τέλος, ἡ παγκόσμια οἰκονομία θά μετατοπισθεῖ καί ἀπό τόν παραδοσιακό πλούσιο Βορρᾶ τῆς Ἀμερικῆς καί τῆς Δυτικῆς Εὐρώπης θά στραφεῖ πρός τίς ἀναδυόμενες οἰκονομίες τῆς Ἀνατολῆς καί τοῦ Νότου. Κατά τήν Ἐπιτροπή Foresight οἱ ὑπάρχουσες γεωστρατηγικές συμμαχίες θά χάσουν τήν δυναμική τους, θά αὐξηθοῦν οἱ περιφερειακές δυνάμεις καί θά δημιουργηθοῦν νέες συμμαχίες πού θά ἀνοίξουν τόν δρόμο γιά νέες οἰκονομικές καί ἐμπορικές συνεργασίες.

Τό πρῶτο βῆμα ἔγινε. Ἡ ἐπιτροπή foresight κάνει μία προβολή στό μέλλον τῆς χώρας μέχρι τό 2040. Πῶς θά εἶναι ἡ Ἑλλάς τοῦ 2040; Ποιές θά εἶναι οἱ κυρίαρχες τάσεις; Ποιές θά εἶναι οἱ προκλήσεις, στίς ὁποῖες θά καλεστεῖ ἡ χώρα νά δώσει ἀπαντήσεις; Ποιές πολιτικές θά πρέπει νά υἱοθετηθοῦν καί ποιές καινοτομίες θά πρέπει νά ἐνσωματωθοῦν, ἔτσι ὥστε ἡ Ἑλλάς νά ἀντιμετωπίσει τόσο τίς προκλήσεις ὅσο καί τούς κινδύνους;

Ποιές εἶναι λοιπόν οἱ ἑπτά «μεγατάσεις» (megatrends), πού θά ἐπηρεάσουν τήν πορεία τῆς χώρας μας μέχρι τό 2040, ὅπως καταγράφονται ἀπό τό νέο συμβουλευτικό ὄργανο τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη;

Τό ἐρώτημα εἶναι τό κατά πόσον ἡ Ἑλλάς θά μπορέσει ἀπό τώρα νά ἀρχίσει νά σκέπτεται πῶς θά ἀντιμετωπίσει τίς νέες προκλήσεις ὥστε νά μήν βρεθεῖ πρό ἐκπλήξεων μέ τό πιστόλι στό κρόταφο, ὅπως τόσες καί τόσες φορές. Τά μέλη τῆς ἐπιτροπῆς, μέ πρόεδρο τόν Γιάννη Μαστρογεωργίου, Γενικό Διευθυντή τοῦ Ἰνστιτούτου Δημοκρατίας Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς καί πρώην Διευθυντή τοῦ ἑλληνικοῦ think tank «ΔΙΚΤΥΟ γιά τή Μεταρρύθμιση στήν Ἑλλάδα καί τήν Εὐρώπη», καί ἀναπληρωτή πρόεδρο τόν Ἐπαμεινώνδα Χριστοφιλόπουλο, κάτοχο τῆς Ἕδρας UNESCO γιά τήν Ἔρευνα τοῦ Μέλλοντος, ἔχουν παρουσιάσει τήν ἔκθεση καί πλέον ἔγκειται στά χέρια τῶν κυβερνώντων νά χαράξουν τήν ρότα…


https://www.estianews.gr/kentriko-thema/pros-syrriknosi-i-ellas-4i-pagkosmios-se-meiosi-plithysmou-to-2040/

Σάββατο 17 Ιουλίου 2021

ΜΕΓΑΛΑ ΒΕΛΟΝΙΑ ΚΑΙ ΚΙΤΡΙΝΟΙ ΑΝΘΟΙ !!!

 

«Τί σᾶς ἀπασχολεῖ, τί σᾶς ἀνησυχεῖ περισσότερο, ὅταν ἀναλογίζεστε τὸ μέλλον;», ρώτησαν τὸν ποιητὴ στὰ 1976². Που μ’ ἄλλα λόγια πάει νὰ πεῖ: «Ἐξόριστε Ποιητή, στὸν αἰῶνα, λέγε, τί βλέπεις;»³. Καὶ αὐτὸς ἀπάντησε: «Εἶναι ἡ βαρβαρότητα. Τὴ βλέπω νὰ ‘ρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω ἀπὸ ἄνομες συμμαχίες καὶ προσυμφωνημένες ὑποδουλώσεις. Δὲν θὰ πρόκειται γιὰ τοὺς φούρνους τοῦ Χίτλερ ἴσως, ἀλλὰ γιὰ μεθοδευμένη καὶ οἰονεῖ ἐπιστημονικὴ καθυπόταξη τοῦ ἀνθρώπου. Γιὰ τὸν πλήρη ἐξευτελισμό του. Γιὰ τὴν... ἀτίμωσή του»².

Κι ἔψαξα καὶ βρῆκα τὸν ποιητή. Τὸν ἐπίασα, λοιπόν, καὶ τοῦ λέω: «Ὅπως τὰ ‘πὲς ἔτσι κι ἔγινε. Μὲ τὸ πρόσχημα μίας ψευτοεπιστημονικῆς καθυπόταξης ζητοῦν τὸν πλήρη ἐξευτελισμὸ καὶ τὴν ἀτίμωσή μας».

Ἔμεινε γιὰ λίγο σκεφτικὸς «κι ὕστερα κάθισε καὶ σιωπηλὰ γρατζουνοῦσε τὶς ρυτίδες του». Ὥσπου ξαναμίλησε: «Θυμᾶμαι τὴ μέρα ποὺ μᾶς κήρυξαν τὸν πόλεμο οἱ Γερμανοί. Τὸ πλῆθος ποὺ ζητωκραύγαζε στὴν ὁδὸ Σταδίου σώπασε ξαφνικὰ κι ἔπειτα ἄρχισε νὰ τραγουδᾶ μὲ μία βαριὰ μεγάλη φωνή: “Τὴ Ὑπερμάχω Στρατηγῶ τὰ νικητήρια”. Αὐτὸ καὶ μόνο. Ἀλλὰ αὐτὸ καὶ μόνο ἦταν ἀρκετὸ γιὰ νὰ καταλάβει κανεὶς πὼς ὁ πόλεμος τοῦτος δὲν ἦταν σημερινὸς οὔτε χτεσινός: ἦταν ὁ αἰώνιος πόλεμος τῆς Ἑλλάδας ὅλων τῶν καιρῶν γιὰ τὴν ἀνθρώπινη ἀξία».

«Αὐτὸ καὶ μόνο». Αὐτοὶ καὶ μόνο, ἕνας στὰ Κύθηρα κι ἕνας στὸ Μεσολόγγι τῶν ποιητῶν ἀγαπημένα μέρη.

Ἀλλά, Θεὲ καὶ Ποιητὴ τῶν πάντων «…ἔγιναν θηρία καὶ ἀνθρωποφάγοι εἰς ἐμᾶς καὶ οἱ βασιλεῖς σου καὶ οἱ ἀρχιγερεῖς σου καὶ οἱ κριτές σου καὶ ὅλοι αὐτεῖνοι σήκωσαν τὴν εὐλογίαν ἀπὸ τὴν παντοδυναμίαν σου καὶ τῆς βασιλείας σου, καὶ τὴν ἔδωσαν, ὅλοι αὐτεῖνοι, τοῦ ἀφεντὸς τους τοῦ διαβόλου, καὶ μᾶς ἕντυσαν αὐτεινοῦ τὸ φόρεμα καὶ δοξολογοῦμε αὐτόν, καὶ ἔκλαιγα καὶ ἔλεγα καὶ λέγω, σῶσε μας ἀπὸ αὐτούς». Ὅτ’ εἴμαστε ἐλεύθεροι-πολιορκημένοι.

Ὁ ποιητὴς ξεφύσησε, γύρισε τὰ μάτια στὸν οὐρανό, ὕστερα σὲ μένα κι ὕστερα κάπου δεξιὰ καὶ κοιτάζοντας μακριὰ εἶπε: «Λένε πὼς ὁ Διονύσιος, κόμης Σολωμός, ὅταν γύρισε ἀπὸ τὴν Ἰταλία στὴ Ζάκυνθο, στολισμένος μὲ ὅλα τὰ ἀγαθὰ τῆς σοφίας καὶ μὲ ὅλα τὰ πλούτη, περνώντας μία νύχτα ἔξω ἀπὸ μία ταβέρνα, ἄκουσε τὸν τυφλὸ ζητιάνο Νικόλα Κοκονδρὴ νὰ τραγουδᾶ: “Ὁ Ἅγιος Τάφος τοῦ Χριστοῦ, ἐκεῖνος δὲν ἐκάη· ἐκεῖ ποὺ βγαίνει τ’ ἅγιο φῶς ἄλλη φωτιὰ δὲν πάει”. Ὁ Σολωμός, μᾶς λένε, συγκινήθηκε τόσο, ποὺ ὅρμησε μέσα στὸ καπηλειὸ καὶ πρόσταξε νὰ τοὺς κεράσουν ὅλους». Μα τώρα κλαίει τῶν τροβαδούρων ἡ μοῦσα κι ὁ κόντε Διονύσης τί νὰ κεράσει, ποὺ ὁ Ἔρικ Κλάπτον δὲν ξέρει ἂν θὰ μπορέσει νὰ παίξει τὴν κιθάρα τοῦ ξανὰ ὅπως παλιά….

»Ὁπόταν ἀναρωτιέται κανείς: γιὰ τί παλεύουμε νύχτα μέρα κλεισμένοι στὰ ἐργαστήριά μας; Παλεύουμε γιὰ ἕνα τίποτα, ποὺ ὡστόσο εἶναι τὸ πᾶν. Εἶναι οἱ δημοκρατικοὶ θεσμοί, ποὺ ὅλα δείχνουν ὅτι δὲν θ’ ἀντέξουν γιὰ πολύ. Εἶναι ἡ ποιότητα, ποὺ γι’ αὐτὴ δὲν δίνει κανεὶς πεντάρα. Εἶναι ἡ ὀντότητα τοῦ ἀτόμου, ποὺ βαίνει πρὸς τὴν ὁλικὴ ἔκλειψη»². Μὰ ὁ «Νεόφυτος ὁ Ἔγκλειστος μιλᾶ» κι ἀμάν, ἀμὰν κάντε τὸν πιὰ νὰ πάψει! Οὐ δυνάμεθα ἀντιειπεῖν, οὐδὲ ἀντιστῆναι. Νικᾶτε, ἡττημένοι ὄντες… Μὰ κι ὁ Ρωμαῖος αὐτοκράτορας Νέρων κέρδισε πανηγυρικὰ ὅλα τ’ ἀγωνίσματα στὰ ὁποῖα συμμετεῖχε στὴν Ὀλυμπιάδα τοῦ 65 μ.Χ.

»Ἤμασταν συνηθισμένοι νὰ τὸ στοχαζόμαστε ἀλλιῶς τὸ “Ἰησοῦς Χριστὸς Νικά”» καί…

»Γιὰ μᾶς ἦταν ἄλλο πρᾶγμα ὁ πόλεμος γιὰ τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ

»καὶ γιὰ τὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου καθισμένη στὰ γόνατα τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ,

»πού εἶχε στὰ μάτια ψηφιδωτὸ τὸν καημὸ τῆς Ρωμιοσύνης,

»ἐκείνου τοῦ πέλαγου τὸν καημὸ σὰν ἧβρε τὸ ζύγιασμα τῆς καλοσύνης».

Μὰ δὲν βαριέσαι καημένε… Ἢ μᾶλλον ὄχι ὄχι, νὰ μὴ βαρεθεῖς καὶ ψάξε μόνος σου νὰ βρεῖς τοῦ ποιήματός μου δὰ αὐτοῦ τὸν τελευταῖο στίχο.

«Ἐξόριστε Ποιητή, στὸν αἰῶνα, λέγε, τί βλέπεις;»2 . Μὰ δὲν χρειάζεται προφήτης, ἀγαπητέ μου.

Θέλω νὰ πῶ πὼς «ὅλοι πιὰ τὸ διδάχτηκαν καὶ τὸ ξέρουν πὼς στὶς δικτατορικὲς καταστάσεις, ἡ ἀρχὴ μπορεῖ νὰ μοιάζει εὔκολη, ὅμως ἡ τραγῳδία περιμένει, ἀναπότρεπτη, στὸ τέλος. Τὸ δρᾶμα αὐτοῦ του τέλους μᾶς βασανίζει, συνειδητὰ ἢ ἀσυνείδητα ὅπως στοὺς παμπάλαιους χοροὺς τοῦ Αἰσχύλου. Ὅσο μένει ἡ ἀνωμαλία, τόσο προχωρεῖ τὸ κακό. Εἶμαι ἕνας ἄνθρωπος χωρὶς κανένα ἀπολύτως πολιτικὸ δεσμό, καί, μπορῶ νὰ τὸ πῶ, μιλῶ χωρὶς φόβο καὶ χωρὶς πάθος. Βλέπω μπροστά μου τὸν γκρεμὸ ὅπου μας ὁδηγεῖ ἡ καταπίεση ποὺ κάλυψε τὸν τόπο. Αὐτὴ ἡ ἀνωμαλία πρέπει νὰ σταματήσει. Εἶναι Ἐθνικὴ ἐπιταγή. Τώρα ξαναγυρίζω στὴ σιωπή μου».

Εἶχα παρακαλέσει τὸν Θεὸ νὰ μὴ μὲ φέρει ἄλλη φορᾶ σὲ παρόμοια ἀνάγκη νὰ ξαναμιλήσω. Καὶ μοῦ εἶπε: «Παιδί μου, ἐσεῖς οἱ ποιητὲς ἔτσι κι ἀλλιῶς μιλᾶτε συνέχεια μὲ τὴ διαχρονικότητα τοῦ ἔργου σας».

«Ἐκεῖνοι βλέπουν τὸ τίποτα. Ἐμεῖς τὸ πᾶν. Ποῦ βρίσκεται ἡ ἀλήθεια, θὰ φανεῖ μία μέρα, ὅταν δὲν θὰ ‘μαστε πιὰ ἐδῶ. Θὰ εἶναι, ὅμως, ἐὰν ἀξίζει, τὸ ἔργο κάποιου ἀπ’ ὅλους ἐμᾶς. Καὶ αὐτὸ θὰ σώσει τὴν τιμὴ ὅλων μας -καὶ τῆς ἐποχῆς μας»².

1. Ὁ τίτλος τοῦ ἄρθρου παραπέμπει στὸ ποίημα τοῦ Γ. Σεφέρη «Ἐπὶ Ἀσπαλάθων».

2. Ὄδ. Ἐλύτης. Συνέντευξη στὸν Γ. Πηλιχό, Ἐφημερίδα Τα Νέα, 26 Νοεμβρίου 1976.

3. Ὄδ. Ἐλύτης. Το Ἄξιόν Ἐστι. Ἔκδ. Ἴκαρος (Ἔκδοση 13η), Ἀθῆνα, 1980.

4. Θ. Πουταχίδης. Δύναμις. Ἔκδ. Ἄθ. Ἀλτιντζή, Θὲσ/νίκη, 2019.

5. Γ. Σεφέρης. Δοκιμές Ά Τόμος (1936-1947). Ἔκδ. Ἴκαρος (Ἔκδοση 9η), Ἀθῆνα, 2013.

6. Ι. Μακρυγιάννη. Οράματα καὶ Θάματα. Μεταγραφή Α. Παπακώστας. Ἔκδ. Μορφωτικὸ Ἵδρυμα Ἐθνικῆς Τραπέζης, Ἀθῆνα, 2002.

7. Γ. Σεφέρης. Ποιήματα. Ἔκδ. Ἴκαρος (Ἔκδοση 15η), Ἀθῆνα, 1985

8. Στίχοι τοῦ ποιήματος τοῦ Γ. Σεφέρη «Νεόφυτος ὁ Ἔγκλειστος μιλᾶ».

9. Γ. Σεφέρης. Δήλωση στὸ BBC (28/3/1969).

Πέμπτη 8 Ιουλίου 2021

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ !!!

Πολλά οφείλουμε ως Εκκλησία και ως Έθνος εις τους Νεομάρτυρας


 

Οι Νέοι Μάρτυρες της εκκλησίας του Χριστού πρόσφεραν το είναι τους και το αίμα τους για να γιγαντώσει το αειθαλές δένδρο της ορθοδοξίας και του ελληνισμού.

 Στα δύσκολα εκείνα χρόνια και για την ορθοδοξία και για το ελληνικό γένος ο Θεός οικονόμησε και εμφανίστηκαν οι γίγαντες αυτοί άνδρες και γυναίκες και βροντοφώναξαν με τα έργα τους «Χριστιανοί γεννηθήκαμε και Χριστιανοί θέλουμε να πεθάνουμε». Μαρτύρησαν για την πίστη, την αγάπη στον Χριστό, τον θείο νυμφίο και αρχηγό της Ζωής. Στο μαρτύριο τους οδήγησε η ακλόνητη πίστη και υπέροχη αγάπη στον Κύριο Ιησού Χριστό. Η πίστη στην ορθοδοξία ήταν η κινητήριος δύναμη που τους παρακινούσε να πολεμήσουν για  την ελευθερία της πατρίδος. Δεν προδίδουμε τον Χριστό ,δεν αλλαξοπιστούμε, έλεγαν. Πολεμούμε για την Ελευθερία της Ελλάδος.

Επικρατεί μια σύγχυση. Πολλοί συγχέουμε δυο έννοιες: Νεομάρτυρες και Εθνομάρτυρες. Δικαιολογημένα γιατί και οι δυο ομάδες ανθρώπων αγωνίστηκαν για την Ορθοδοξία και για την Λευτεριά του Ελληνικού γένους. Οι Νεομάρτυρες πρώτη προτεραιότητα είχαν να δοξάσουν τον Κύριο Ιησού Χριστό τον λυτρωτή σωμάτων και ψυχών. Οι εθνομάρτυρες στόχευαν στην ελευθερία του ελληνικού γένους και λάτρευαν τον αληθινό Θεό και ήσαν πιστοί και καλοί χριστιανοί. Πολλοί ήσαν συγχρόνως και νεομάρτυρες και εθνομάρτυρες π.χ. ο πατροΚοσμάς ο Αιτωλός ή και ο Άγιος Μελέτιος Κίτρους. Σήμερα όμως υπό τον όρο «Νεομάρτυρες» χαρακτηρίζονται τα πιστά ἐκεῖνα μέλη τῆς ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, τά ὁποῖα ἀπό τόν 12ο αἰώνα και κυρίως μετά τήν ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως (1453) καί ἑξῆς ὑπέστησαν βασανιστήρια καί ὀδυνηρό θάνατο, ἀπό τούς κατακτητές Ὀθωμανούς καί ἀπό τούς λατίνους ἐνωρίτερον, ἐπειδή ὁμολόγησαν τήν ὀρθόδοξο χριστιανική πίστη τους στόν Σωτῆρα Χριστό, ἔμειναν κλόνητοι σ’αὐτήν τήν ὁμολογία ἕως τέλους καί ἀρνήθηκαν νά ἀλλαξοπιστήσουν. Η Αγία Εκκλησία μας ονομάζει Νεομάρτυρες τους μαρτυρήσαντες κατά την διάρκεια της τουρκοκρατίας έως και την μικρασιατική καταστροφή. Ἡ καθιέρωση του όρου «Νεομάρτυς» ὀφείλεται κυρίως στόν Ἅγιο Νικόδημο τόν Ἁγιορείτη, ὁ ὁποῖος στό ἔργο του «Νέον Μαρτυρολόγιον» ἔθεσε ὡς χρονικό ὅριο τό ἔτος 1453, ἀπό τό ὁποῖο ἐφεξῆς οἱ ἅγιοι πού ἔδωσαν μαρτυρικῶς τήν ζωήν τους ὑπέρ τῆς πίστεως τοῦ Χριστοῦ ὀνομάζονται «Νεομάρτυρες».1

Η εποχή είναι δύσκολη για το ελληνικό γένος και για την ορθοδοξία. Ο κατακτητής είναι όχι μόνο αλλόθρησκος μα και βάρβαρος. Θεωρεί τους χριστιανούς  «απίστους»  και πρέπει να τους καταστήσει πιστούς στο κοράνι!! Αυτό του επιτάσσει η θρησκεία του και μάλιστα προβλέπει και αυστηρές ποινές για κείνους που δεν συμμορφώνονται. Μη ξεχνάμε το ορθόδοξο ελληνικό γένος είναι και σκλαβωμένο και «όλα τα σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά» κατά τον εθνικό ποιητή. Ο κάθε τούρκος είχε δικαίωμα ζωής και θανάτου σε κάθε «άπιστο».

Οι αφορμές, για τις οποίες οι Νεομάρτυρες βρίσκονταν μπροστά στον πειρασμό του αν θα αποδεχθούν τη μουσουλμανική πίστη ή αν θα επιλέξουν τα φρικτά βασανιστήρια και τον θάνατο είναι πολλές και ποικίλες: από την απλή φιλονικία μεταξύ χριστιανού και μουσουλμάνου, την ανάγνωση της μουσουλμανικής ομολογίας πίστεως, ακόμα και για σκοπούς εκμάθησης της τουρκικής γλώσσας, μέχρι την αποστασία από τον μουσουλμανισμό, τη συμμετοχή σε επαναστατική ενέργεια κλπ. Τον χριστιανό που τον βάρυνε μια από τις παραπάνω κατηγορίες, υπαρκτές ή ανύπαρκτες, για να σωθεί ένας τρόπος υπήρχε: να αρνηθεί την πίστη του, τον Χριστό, και να ασπασθεί τον ισλαμισμό. Η άρνηση του εξιλασμού σήμαινε φοβερός θάνατος, αφού προηγηθούν πολλά και φρικτά βασανιστήρια. Δίκες, εικονικές με ψευδομάρτυρες, υποσχέσεις, απειλές, φυλακίσεις, βασανιστήρια και πάλι δίκες και πάλι βασανιστήρια. Αν ο μάρτυς επέμενε να διακηρύσσει την πίστη την ορθόδοξη στον Χριστό, τότε ακολουθούσε ο μαρτυρικός θάνατος με κάθε τρόπο. Η φαντασία των μωαμεθανών δούλευε και επινοούσε διάφορα μαρτύρια. Κόψιμο μελών του σώματος, της γλώσσας, γδάρσιμο, το κρέμασμα ανάποδα με το κεφάλι προς τα κάτω και η φωτιά να καίει δυνατά κλπ. Δεν ήταν ξένον προς τις συνήθειές των να βάζουν πυρακτωμένα σίδερα ως στεφάνι στην κεφαλή του μάρτυρα χριστιανού. Συνηθισμένο μέσο ήταν η αφαίρεση οδόντων ή το κόψιμο του στήθους των γυναικών. Συνοπτικά θα μπορούσαμε να πούμε οι τρόποι εξόντωσης των μαρτύρων ήταν α) διαπόμπευση και μετά εκτέλεση, β) ραβδισμός μέχρι θανάτου, γ) απαγχονισμός, δ) αποκεφαλισμός, ε) κατατεμαχισμός, στ) αργή σφαγή, σούβλισμα και περιστροφή στην πυρά ή κάψιμο στη φωτιά .

Τον ακριβή αριθμό των Νεομαρτύρων δεν τον γνωρίζουμε και οι λόγοι είναι ευνόητοι λόγω των συνθηκών που επικρατούσαν. Κάποιες πληροφορίες τους αριθμούν σε χίλιους. Η γνώμη μου είναι ότι είναι ένα νέφος αγνώστου αριθμού για μας τους ανθρώπους. Ο Θεός τους γνωρίζει και αυτό έχει σημασία. Εκείνο που είναι βέβαιο είναι τούτο‧ ήσαν και γυναίκες και άνδρες, κληρικοί κάθε βαθμού αλλά και λαϊκοί μορφωμένοι και αγράμματοι και κάθε επαγγέλματος. Έχουν καταγραφεί έμποροι, βοσκοί, μοναχοί, μητροπολίτες, αρχιερείς, χρυσοχόοι, γιατροί, γεωργοί  ράπτες, παντοπώληδες, ναύτες, λεβητοποιοί κλπ. Οι ηλικίες των Νεομαρτύρων ποικίλουν‧ υπάρχουν παιδιά, νέοι, νέες, μεσήλικες, γέροντες και γερόντισσες. Ήσαν άνθρωποι κάθε φύλου, ηλικίας και επαγγέλματος, όσων η καρδιά ήτο πλημμυρισμένη από θείο έρωτα προς τον νυμφίο Χριστό και ποθούσε μια άλλη ζωή, την όντως Zωή, και τη λευτεριά του υπόδουλου ελληνικού γένους. Μη ξεχνάμε τους λόγους του γέρου του Μοριά: «για του Χριστού την πίστη την Αγία και της πατρίδος την Ελευθερία πήραμε τα όπλα».

Τους Νεομάρτυρας μπορούμε να τους χωρίσουμε σε 4 ομάδες. Η 1η ομάδα περιλαμβάνει τους μάρτυρας εκείνους οι οποίοι αυτοβούλως προσέρχονταν και ομολογούσαν στις αρχές την ορθόδοξη πίστη των. Η 2η ομάδα περιλαμβάνει εκείνους τους μάρτυρες, οι οποίοι όντες χριστιανοί, για πολλούς και διαφόρους λόγους (επιπολαιότητα φόβο κλπ) απαρνήθηκαν τον Κύριο, αλλά μετά διαπιστώνοντας το τεράστιο λάθος τους επέστρεφαν στην Ορθοδοξία και μαρτυρούσαν υπέρ του Κυρίου, έχυναν το αίμα τους για χάρη του Χριστού. Η 3η ομάδα συμπεριλαμβάνει τους μάρτυρες που συνελήφθησαν με αφορμή κάποια επαναστατική ενέργεια, τους ζητήθηκε να αρνηθούν τον Χριστό για να γλιτώσουν τη ζωή τους και εκείνοι δεν το έκαναν. Παραδείγματα αυτής της ομάδας έχουμε τον Άγιο ισαπόστολο Κοσμά τον Αιτωλό, τον Οικουμενικό Πατριάρχη Γρηγόριον τον Ε’, τον άγιο Σεραφείμ Φαναρίου κ.α. Ὁ μαρτυρικός τους θάνατος δεν στηριζόταν σε αποδεδειγμένη ένοχη πολιτική πράξη, αλλά κυρίως στην άρνησή τους να αλλαξοπιστήσουν και να τουρκέψουν. Τέλος, υπάρχουν και οι Νεομάρτυρες οι εξ Αγαρηνών ως οι άγιοι Κωνσταντίνος εκ Καπούης, Αχμέτ κ.λπ. Η προσέλευση στην Ορθοδοξία Μωαμεθανών ήταν επικίνδυνη ενέργεια και για τους χριστιανούς που βοηθούσαν την προσέλευση αλλά και για τους ίδιους τους αλλαξοπιστήσαντες.

Ὁ Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης δίδει σαφή εξήγηση για ποιούς λόγους ο Θεός θέλησε να υπάρξουν και να θυσιαστούν οι Νεομάρτυρες: Πρῶτον «Διά νά εἶναι ἀνακαινισμός ὅλης τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, δεύτερον, διά νά μένουν ἀναπολόγητοι ἐν ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως οἱ ἀλλόπιστοι, τρίτον, διά νά εἶναι δόξα μέν καί καύχημα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας, ἔλεγχος δέ καί καταισχύνη τῶν ἑτεροδόξων, τέταρτον, διά νά εἶναι παράδειγμα ὑπομονῆς εἰς ὅλους τούς χριστιανούς ὅπου τυραννοῦνται ὑποκάτω εἰς τόν βαρύν ζυγόν τῆς αἰχμαλωσίας, πέμπτον δέ καί τελευταῖον, διά νά εἶναι θάρρος καί παρακίνησις εἰς τό νά μιμηθοῦν διά τοῦ ἔργου τό μαρτυρικόν τους τέλος καί ὅλοι μέν οἱ χριστιανοί οἱ κατά περίστασιν εἰς τό μαρτυρῆσαι ἀναγκαζόμενοι, ἐξαιρέτως δέ καί μάλιστα ὅσοι ἔφθασαν νά ἀρνηθοῦν πρότερον τήν ὀρθόδοξον πίστιν»2 Επεδίωκαν οι αγαρηνοί για να αλλαξοπιστήσουν οι χριστιανοί και στη συνέχεια, πίστευαν ότι, εύκολα θα ξεχνούσαν την ελληνική λαλιά και ιστορία. Σύντομα θα γινόντουσαν τούρκοι. Γνωστή η συνταγή και για τις μέρες μας. Ο ελληνισμός και η ορθοδοξία συμπορεύονται αιώνες τώρα. Αν καταστρέψουμε τις ορθόδοξες ρίζες μαραίνεται και ξεραίνεται το δένδρο του ελληνικού γένους και εις το πυρ βάλεται.

Ξεχωριστή σημασία για τη μελέτη του εξεταζομένου θέματος έχει και η από τον άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη συντεθείσα και ενταχθείσα στο Νέο Μαρτυρολόγιο «Ἀκολουθία πάντων τῶν νεοφανῶν Μαρτύρων τῶν μετά τήν ἅλωσιν τῆς Κωνσταντινουπόλεως μαρτυρησάντων, ὧν τινες οἱ ὀνομαστότεροι ἐνταῦθα περιέχονται, καί ὅτε τις βούλεται τήν μνήμην τούτων ἐπιτελείτω. Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης ἀποκαλεῖ τούς νέους Χριστομάρτυρες «ἀγγέλους, ποταμούς, ἰατρούς, πύργους τῆς εὐσεβείας, φύλακας τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, μυρίπνοα ἄνθη καί ρόδα τοῦ παραδείσου, προστάτας, βοηθούς, σωτῆρας κοινούς πάντων τῶν ὀρθοδόξων». Νεομάρτυρες έχομεν και σήμερον σ’ ολόκληρον τον κόσμον, ένεκα κυρίως του ακραίου ισλαμικού φονταμενταλισμού, που με βαρβαρότητα επιτίθεται και πάλιν εναντίον της αγίας χριστιανικής πίστεώς μας. Στο εγγύς επίσης, ιστορικό παρελθόν, άθεα και αντίθεα συστήματα και ιδεολογίες, κυρίως στις χώρες του λεγομένου υπαρκτού σοσιαλισμού και αλλαχού, έβαλαν με σφοδρότητα εναντίον της αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας, πλουτίζοντας το νοητό ουράνιο στερέωμα με νέους μάρτυρες, οι οποίοι υπέστησαν πολυώδυνα βάσανα, εξορίες, ατιμώσεις, εξευτελισμούς και πικρό θάνατον για χάριν του Χριστού και του Ευαγγελίου Του.3

Όσα και αν γράψει κανείς θα είναι λίγα για αυτούς τους Αγίους Νεομάρτυρας της Πίστης και της πατρίδας. Οι περισσότεροι μας είναι άγνωστοι. Δεν πειράζει, τους γνωρίζει ο Θεός και εισακούει τις πρεσβείες τους όπως και όλων των άλλων Αγίων Του. Οι παραδόσεις πολλά έχουν διασώσει για τη ζωή και τα μαρτύρια για αυτά τα άνθη του χειμώνα, κατά τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη. Οι πιστοί και ευλαβείς χριστιανοί κτίζουν ναούς αφιερωμένους στη μνήμη τους, όπως έπραξε η ιερά μητρόπολις Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος εις τις εγκαταστάσεις των νέων κατασκηνώσεων που δημιουργεί.

Ο καθένας εορτάζει την ημέρα του μαρτυρίου του και η μνήμη όλων των Νεομαρτύρων τιμάται τη δεύτερη Κυριακή μετά την Κυριακή  των Αγίων Πάντων, κάθε έτος.

Μυργιώτης  Παναγιώτης

Μαθηματικός

1,2,3: Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης

https://www.olympia.gr/1446899/ellada/polla-ofeiloyme-os-ekklisia-kai-os-ethnos-eis-toys-neomartyras/