Επιστροφή στο Μέλλον;
 |
| Πολύς κόσμος αρχίζει και ανησυχεί πραγματικά για το τι πρόκειται να γίνει με την οικονομία μας. Οι φήμες για πτώχευση, κατάρρευση, έξοδο από την ΟΝΕ, υποτίμηση κλπ. δίνουν και παίρνουν. Το φάντασμα της... φτώχιαςκρέμεται απειλητικό πάνω από τα κεφάλια μας. Πολλούς τους βλέπω μελανιασμένους. Και μειδιώ.
Οι περισσότεροι από εμάς αγωνιούν δικαίως, ιδίως οι 30 something που ήδη υφίστανται καθεστώς φτώχιας, ως η γενιά των 700 Ε, που όμως οσονούπω θα μετατραπεί στη γενιά των 550 Ε. Η αγωνία τους όμως είναι κάλπικη. Δεν γνωρίζουν. Μπορεί να είναι «νεόπτωχοι», αλλά όλα είναι σχετικά.Διαθέτουν κινητό, λάπτοπ, αυτοκίνητο, παπούτσια ΝΙΚΕ, και άλλα πολλά, που στη σημερινή εποχή θεωρούνται εκ των ων ούκ άνευ. Τι θα πάθουν όμως όλοι αυτοί αν ξαφνικά η χώρα πτωχεύσει πραγματικά; Τι θα γίνει η καθημερινότητα τους; Δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση τους. Θα πάθουν κλακάζ! Ε, λοιπόν, εδώ είναι που χρειάζεται εντατικό φροντιστήριο. Από πλευράς των παλιότερων. Αυτών που πρόλαβαν να ζήσουν και χωρίς κινητό, κυκλοφορώντας με το λεωφορείο, και πηγαίνοντας για μπάνιο με το ΚΤΕΛ! Σε παραλίες όπου δεν υπήρχαν ρεζερβέ ομπρέλες και ντιζαϊνάτες ξαπλώστρες, και όπου μια ψάθα φιλοξενούσε ολόκληρη οικογένεια. Χωρίς σφηνάκια και παγωμένα Μπακάρντι by the water, αλλά με ένα καρπούζι μοιρασμένο στα δέκα. Με τα ζουμιά του να τρέχουν. Επιστρέφουμε δηλαδή ολοταχώς σε καταστάσεις δεκαετίας του `70. Τέρμα τα γούστα. Τέρμα τα κινητά, κοστίζουν. Τέρμα η Nova, δεν συμφέρει. Ipod; Πάτε καλά; Υπάρχουν λεφτά για πέταμα; Playstation και Pro Evolution; Ας γελάσω. Ξύλινο ποδοσφαιράκι, και αν περισσεύουν χρήματα…. Αλήθεια, τα Καρέλια υπάρχουν σήμερα; Σε οικονομικό πακέτο των δέκα; Αν όχι, μας βλέπω να ξαναγοράζουμε σιγαρέτα χύμα από τον περιπτερά. Βερεσέ! Και με τη βενζίνη στα 2 Ε το λίτρο… παπάκι τρικάβαλο και πολύ μας είναι.Επιστροφή λοιπόν στα σπόρια, στα στραγάλια και στις βόλτες στη παραλία. Αλά μπρατσέτα. Οι πολύ προχωρημένοι μπορεί να παίρνουν μαζί τους και κανένα τρανζιστοράκι. Μέχρι εκεί. Τα παγκάκια θα ξαναγνωρίσουν πιένες. Για διασκέδαση υπάρχουν τα μπαλκόνια για το καλοκαίρι. Τάβλι και καρπούζι με φέτα. Το χειμώνα βλέπουμε. Θα μαζευόμαστε σε κανένα φιλικό σπίτι, θα παίζουμε κιθάρα και ακορντεόν γύρω από τη σόμπα πετρελαίου, και θα φέρνουμε σπανακοπιτάκια ρεφενέ. Ίσως και κανένα μπουκάλι βερμούτ. Αν μάλιστα έχουμε κονέ σε κανένα τελωνείο ή αν ο κουμπάρος μας έχει πάει πρόσφατα στο εξωτερικό, μπορεί να απολαύσουμε και κανένα Black & White…ποιος ξέρει; Όλα αυτά μπορεί να ακούγονται σήμερα θλιβερά (και είναι) αλλά δεν είναι απαραίτητα κακά. Πρώτο και καλύτερο, θα βελτιωθεί η υγεία μας αφού θα περπατάμε περισσότερο και θα τρεφόμαστε μεσογειακά. Όσπρια, λαχανικά και φρούτα. Της εποχής πάντα, γιατί κάποιοι ασφαλώς θα θυμούνται πως μια μπανάνα κόστιζε κάποτε όσο κοστίζει σήμερα το μαύρο χαβιάρι. Και τη Κυριακή, κοτόπουλο με ρύζιψημένο στο φούρνο… της γειτονιάς. Δεύτερον, θα βελτιωθούν οι διαπροσωπικές μας σχέσεις. Τέρμα τα SMS, τα e-mail και οι λοιπές απρόσωπες σαχλαμάρες. Θέλεις να ευχηθείς σε κάποιον χρόνια πολλά; Θα βάλεις τα γιορτινά σου, θα πάρεις τις πάστες σου και θα τον επισκεφτείς στο σπίτι. Εκεί, αφού ευχηθείς και δεχτείς το πρώτο και δεύτερο κέρασμα, θα σηκωθείς να φύγεις λέγοντας ευγενικά: «Συγνώμη, έχουμε και άλλες υποχρεώσεις». Και θα πας σε άλλον. Αν σου περισσεύουν χρήματα για επιπλέον πάστες. Και πάει λέγοντας. Θα γυρίσεις στο σπίτι σου το βράδυ, ψιλοζαλισμένος από τα πολλά λικέρ, χορτασμένος από τις καριόκες, και αν είσαι και νοικοκύρης θα έχεις βάλει στη τσέπη μερικά κεράσματα, εξασφαλίζοντας το κολατσιό σου για κάμποσες ημέρες. Είδατε τι καλά που είναι; Δεν είναι δύσκολο. Κάτι σαν την εκπομπή «Το Ρετιρέ» δηλαδή, ή τις ταινίες του Βουτσά. Εσάς τους παλιότερους σας θυμίζει κάτι η περιγραφή; Τη νοσταλγείτε; Υπομονή. Έρχεται με βήμα ταχύ. Και καθήκον όλων μας να προετοιμάσουμε τους νέους. Μη τυχόν τους έρθει ξαφνικός νταμπλάς και έχουμε απώλειες. Να τους δείξουμε, πάντα με αγάπη, πως ακόμη και χωρίς κινητά, μπορούν να κανονίζουν τα ραντεβού τους. Στα παρκάκια.Μπορούν να συναναστρέφονται. Μπορούν να ζουν. (Strange Attractor) |
