Καταργοῦν τὸν Ἐκκλησιασμὸν καὶ τὰ Θρησκευτικά. Διδάσκουν εἰς 150 σχολεῖα τὴν πολυθρησκείαν.
Νέαι ἧτται τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας, αἱ ὁποῖαι εἶναι χειρότεραι ἀπὸ τῆς καθιερώσεως τοῦ πολιτικοῦ γάμου καὶ τῆς διαγραφῆς τοῦ θρησκεύματος
ΚΑΤΑΡΓΟΥΝ ΤΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟΝ ΚΑΙ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ
ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΕΙΣ 150 ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΥΘΡΗΣΚΕΙΑΝ
Ἀντὶ ἐκκλησιασμοῦ εἰς τὴν ἑορτὴν τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν ἐγκύκλιος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἡ ὁποία προειδοποιεῖ ὅτι δὲν θὰ ἐπιτρέψη τὴν κατεδάφισιν τῶν ἱερῶν καὶ τῶν ὁσίων αὐτοῦ τοῦ τόπου καὶ τοῦ γένους. Ὁ Σεβ. Λαρίσης εἰς ἡμερίδα θεολόγων ἀπεκάλυψεν ὅτι εἰς 150 σχολεῖα τῆς Χώρας διδάσκονται, πιλοτικῶς, ἐννέα θρησκεῖαι, τὴν ὥραν ποὺ οὐσιαστικῶς καταργεῖται τὸ Ὀρθόδοξον μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν.
-Οἱ σημερινοὶ κυβερνῶντες ἂν καὶ ὑποστηρίζουν ὅτι δὲν εἶναι ἄθεοι, ὅπως ὁ ἀρχηγὸς τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, πολεμοῦν πλαγίως τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν καὶ εὐθέως τὴν Ὀρθόδοξον Πίστιν, ἀφοῦ ἀλλοιώνοντες τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν καὶ διδάσκοντες τὴν πολυθρησκείαν ἀπαγορεύουν τὴν διδασκαλίαν τῆς πίστεως. -Πῶς ἀντέδρασαν οἱ θεόλογοι εἰς τὰς ἀποκαλύψεις τοῦ Σεβ. Λαρίσης καὶ Τυρνάβου. - Ἡ ἐγκύκλιος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου διά τοὺς Τρεῖς Ἱεράρχας. - Ὀφείλει ἡ ΔΙΣ καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος νὰ ἀντιληφθοῦν ὅτι ἡ πολιτικὴ τῶν ὑποχωρήσεων, τῶν συμβιβασμῶν μὲ τοὺς ἐξουσιαστάς καὶ ἡ συμπόρευσις μαζὶ των βλάπτει τὴν Ἐκκλησίαν. -Διατὶ ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία δὲν ἐφαρμόζει τὸ ἄρθρον 16 τοῦ Συντάγματος, τὸ ὁποῖον ὁρίζει ὅτι ἡ παιδεία ὀφείλει νὰ καλλιεργῆ τὴν ἐθνικὴν καὶ θρησκευτικὴν συνείδησιν; Τὸ ἄρθρον αὐτὸ ἰσχύει ἀναλλοίωτον ἀπὸ τὸ 1975. -Ἔχει ἀντιληφθῆ ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία πώς, ὅταν ἡ ἰδία δὲν ζητῆ τὴν ἐφαρμογὴν τοῦ ἄρθρου αὐτοῦ, εἶναι ὡσὰν νὰ μὴ ὑπερασπίζεται τὴν διδασκαλίαν τῆς πίστεως εἰς τὰ Σχολεῖα;
Νέας ἥττας γνωρίζει ἡ τακτικὴ τὴν ὁποίαν ἀκολουθεῖ ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία ἔναντι τῶν πολιτικῶν κομμάτων, καὶ τῶν πολιτικῶν ὅλων τῶν χρωμάτων. Ἐνῶ ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία (ὡς συλλογικὸν καθοδηγητικὸν ὄργανον τῆς Ἐκκλησίας) ἐνασχολεῖται μὲ τὴν φιλανθρωπίαν καὶ τὰ συσσίτια καὶ ἔχει ἐπωμισθῆ τὰς κοινωνικάς ὑποχρεώσεις τοῦ κράτους ἔναντι τῶν πολιτῶν, οἱ πολιτικοὶ πολεμοῦν διαρκῶς τὴν Ἐκκλησίαν. Οἱ πολιτικοὶ οἱ ὁποῖοι ἀσκοῦν κυβερνητικὴν πολιτικὴν καὶ εὑρίσκονται εἰς τὴν ἐξουσίαν, καταργοῦν τὸν Ἐκκλησιασμὸν τῶν μαθητῶν καὶ τῶν μαθητριῶν κατὰ τὴν ἑορτὴν τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, οἱ ὁποῖοι εἶναι προστάται τῶν γραμμάτων. Ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν παρὰ τὰς γραπτάς διαμαρτυρίας των δὲν ἐπέτυχον νὰ ἀντιστρέψουν τὰς κυβερνητικάς ἀποφάσεις καὶ ὑπετάχθησαν «πρὸς τὰς ὑποδείξεις» κερδίζοντας τὴν ἀνάγνωσιν μίας ἐγκυκλίου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου πρὸς τὸν μαθητικὸν κόσμον. Ἡ ἐγκύκλιος θὰ ἀναγνωσθῆ εἰς τὰ Σχολεῖα καὶ ὄχι εἰς τὰς Ἐκκλησίας. Εἰς αὐτὴν τονίζεται, συμφώνως πρὸς πληροφορίας, ὅτι ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία δὲν θὰ ἀνεχθῆ «νὰ γκρεμίζονται τὰ ὅσια καὶ τὰ Ἱερά τοῦ λαοῦ μας καὶ τοῦ Γένους μας». Ἡ ἀπόφασις διά κατάργησιν τοῦ Ἐκκλησιασμοῦ ὑπὸ τῆς Κυβερνητικῆς Παρατάξεως ἔρχεται εἰς μίαν περίοδον κατὰ τὴν ὁποίαν τὰ στελέχη της κατηγοροῦν τὸν Ἀρχηγὸν τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ὅτι εἶναι ἄθεος. Ὁ πιστὸς λαὸς εὑρίσκεται ἀπὸ τὴν μίαν πλευρὰν μὲ τὸν «ἄθεον Τσίπραν» καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλην πλευρὰν μέ τοὺς κυβερνητικοὺς «Ἐκκλησιομάχους», εἰς δὲ τὴν «μέσην» τὴν Διοικοῦσαν Ἐκκλησίαν, ἡ ὁποία ἀρνεῖται νὰ «σηκώση» τὴν ποιμαντορικὴν ράβδον καὶ νὰ ἐλέγξη τὴν ἐξουσίαν καὶ νὰ ὑπερασπισθῆ τὴν πίστιν, τὸν λαόν, τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν κλπ.
Ὡς πρὸς τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν ἀπεκαλύφθη εἰς ἡμερίδα, ἡ ὁποία ἐπραγματοποιήθη τὴν 24ην Ἰανουαρίου εἰς τὴν Χριστιανικὴν Ἑστίαν Λαρίσης ἀπὸ τὴν Ἱερὰν Μητρόπολιν Λαρίσης, τὴν Πανελλήνιον Ἕνωσιν Θεολόγων καὶ τὴν Θεολογικὴν Σχολὴν τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Τομέας Χριστιανικῆς Παιδαγωγικῆς τοῦ Τμήματος Ποιμαντικῆς Θεολογίας) ὅτι εἰς τὰ σχολεῖα διδάσκεται τὸ πιλοτικὸν μάθημα τῆς πολυθρησκείας. Τὸ πιλοτικὸν αὐτὸ μάθημα διδάσκεται εἰς ἑκατοπεντήκοντα σχολεῖα τῆς Χώρας, ὡς ἀπεκάλυψεν ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Λαρίσης καὶ Τυρνάβου κ. Ἰγνάτιος, ὁ ὁποῖος ἐξέφρασε τὴν ἀντίθεσίν του εἰς τὸ μάθημα αὐτὸ καὶ τὸ ἐχαρακτήρισεν «Ἅλας ἄναλον». Συμφώνως πρὸς τὸν διαδικτυακὸν ἱστότοπον «Larissanet» ὑπὸ ἡμερομηνίαν 26ην Ἰανουαρίου:
«Ἡ συζήτηση τῶν συνέδρων ἐπικεντρώθηκε κυρίως στὸ πιλοτικὸ αὐτὸ πρόγραμμα τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν, ποὺ περιλαμβάνει τὴ διδασκαλία ἐννέα θρησκειῶν καὶ ἀπευθύνεται σὲ μαθητὲς ἀπὸ τὴν τρίτη Δημοτικοῦ μέχρι καὶ τὴν τρίτη Γυμνασίου καὶ πάνω στὸ θέμα αὐτὸ ἐκφράστηκε ἡ ἀντίθεση τῶν Θεολόγων σχετικὰ μὲ τὸ ὅτι πλέον τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν μετατρέπεται ἀπὸ ὀρθόδοξο χριστιανικὸ σὲ πολυθρησκευτικό, ἀπευθυνόμενο σὲ μία ἡλικία παιδιῶν ποὺ δὲν εἶναι ὥριμα νὰ κατανοήσουν ἐννέα θρησκεῖες μαζί, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ τοὺς προκαλεῖται σύγχυση.
Τονίστηκε δὲ ὅτι: «Πρέπει τὰ παιδιὰ νὰ μάθουν πρῶτα τὴν πίστη τους καὶ δὲν εἶναι σωστὸ νὰ διδάσκονται ἕνα πλῆθος θρησκειῶν, ποὺ τὸ μόνο ποὺ μπορεῖ νὰ τοὺς προσφέρει εἶναι ἡ ἐλλιπὴς κατανόηση τῆς δικῆς τους θρησκείας. Ἠθικὰ καὶ κοινωνικὰ δὲν εἶναι σωστό… Ὀρθότερο θὰ ἦταν αὐτὸ νὰ γίνει σὲ μία πιὸ ὥριμη ἡλικία τῶν παιδιῶν, ὅταν θὰ ἔχουν καλύτερη ἀντίληψη, καὶ συγκεκριμένα στὶς τάξεις τοῦ Λυκείου».
Εἰδικότερα τὰ θέματα τῶν σπουδαίων ὁμιλητῶν τῆς ἡμερίδος ἦταν τὰ ἑξῆς: «Ἡ μαρτυρία τοῦ θεολόγου στὸ σύγχρονο ἑλληνικὸ σχολεῖο», τὸ ὁποῖο ἀνέπτυξε ὁ κ. Μιχαὴλ Τρίτος, Κοσμήτορας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης, «Τὸ Ὀρθόδοξο Θεολογικὸ μάθημα, ὁ διδάσκων καὶ τὸ πιλοτικὸ πρόγραμμα», ποὺ ἀναπτύχθηκε ἀπὸ τὸν Αἰδεσιμολογιώτατο π. Γεώργιο Εὐθυμίου, Ἐπίκουρο Καθηγητὴ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καὶ Ἀντιπρόεδρο τῆς Π.Ε.Θ. καὶ «Θρησκευτικά: Μάθημα πνευματικῆς προόδου ἢ ὀπισθοδρόμηση;», ποὺ ἐκφωνήθηκε ἀπὸ τὸν κ. Ἡρακλῆ Ρεράκη, Καθηγητὴ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης καὶ Διευθυντοῦ τοῦ Ἐργαστηρίου Χριστιανικῆς Παιδαγωγικῆς».
Τὸ πιλοτικὸν αὐτὸ μάθημα εἶναι ἡ ἄλλη βαρεῖα ἧττα τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ὄχι μόνον δὲν ὑπερασπίζεται τὴν σημερινὴν μορφὴν τοῦ μαθήματος ἀλλὰ «ἀγνοεῖ» ἢ περιφρονεῖ καὶ τὸ ἄρθρον 16 τοῦ Συντάγματος, τὸ ὁποῖον ὁρίζει (δὲν ἔχει ἀναθεωρηθῆ ἀπὸ τὸ 1975 τὸ συγκεκριμένον ἄρθρον) ὅτι ἡ παιδεία πρέπει νὰ μεριμνᾶ διά τὴν Ἐθνικὴν καὶ Θρησκευτικὴν συνείδησιν τῶν μαθητῶν καὶ τῶν μαθητριῶν. Τὸ Σύνταγμα δὲν ἔχει ἀναθεωρηθῆ. Διατὶ δὲν ἐκμεταλλεύονται τὰς διατάξεις του οἱ Σεβ. Μητροπολῖται τῆς Χώρας καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Ἱερώνυμος; Πῶς ὑπερασπίζονται τὴν Ὀρθόδοξον Πίστιν, ὅταν ἀδιαφοροῦν διά τὴν ἐφαρμογὴν τῆς συγκεκριμένης διατάξεως τοῦ Συντάγματος; Ἡ συγκεκριμένη διάταξις(1975) ὑπερησπίζετο καὶ ὑπερασπίζεται τὴν Ὀρθόδοξον Ἑλλάδα καὶ εἰς οὐδεμίαν περίπτωσιν τὴν σημερινὴν πολυφυλετικὴν καὶ πολυθρησκευτικὴν Ἑλλάδα. Μελλοντικῶς οἱ Σεβ. Μητροπολῖται τῆς Ἐκκλησίας μας μὲ τοὺς συμβιβασμοὺς τοὺς ὁποίους κάμνουν μὲ τὰς πολιτικοὺς ἐξουσιαστάς θὰ εὑρεθοῦν μὲ τὴν βαρεῖαν κατηγορίαν ὅτι κάμνουν «ἐκπτώσεις εἰς τὴν Πίστιν», ἐπειδὴ δὲν ὑπερασπίζονται τὸ Ὀρθόδοξον μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν.
Τὸ πιλοτικὸν αὐτὸ μάθημα εἶναι ἡ χειροτέρα ἧττα διά τὴν Διοικοῦσαν Ἐκκλησίαν ἀπὸ τὴν ἐποχὴν τῆς καθιερώσεως τοῦ πολιτικοῦ γάμου καὶ τὴν διαγραφὴν τοῦ θρησκεύματος εἰς τὰς Ἀστυνομικάς Ταυτότητας. Διότι πλέον δὲν θὰ διδάσκεται ἡ ὀρθόδοξος πίστις εἰς τὰ σχολεῖα, ἀλλὰ τὰ βασικὰ χαρακτηριστικὰ ἐννέα θρησκειῶν. Οὐσιαστικῶς θὰ διδάσκεται ἡ ἀ-θρησκεία. Εἰς μίαν ἐποχήν κατὰ τὴν ὁποίαν ἡ Ἑλλὰς εὑρίσκεται ἀντιμέτωπος μὲ βαθυτάτην ἐθνικήν, κοινωνικήν, οἰκονομικὴν καὶ πολιτικὴν κρίσιν. Οἱ πολιτικοὶ κτυποῦν καὶ τὴν διδασκαλίαν τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως εἰς τὰ σχολεῖα ἄνευ οὐσιαστικῆς ἀντιστάσεως τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας
Ἡ ἐγκύκλιος τῆς ΔΙΣ διά τοὺς Τρεῖς Ἱεράρχας
Κατωτέρω δημοσιεύομεν τὴν ἐγκύκλιον τῆς ΔΙΣ, ἡ ὁποία ἐπρόκειτο νὰ ἀναγνωσθῆ εἰς τὴν ἑορτὴν τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν εἰς τὰ Σχολεῖα. Ἡ ἐγκύκλιος ἔχει ὡς ἀκολούθως:
«Ἀγαπητά μας παιδιά,
Ἀπό τίς πρῶτες ἡμέρες τῆς Ἀνεξαρτησίας τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους, οἱ πρόγονοί μας, ἐκεῖνοι δηλαδή πού ἀγωνίσθηκαν τό 1821 γιά νά ἐλευτερωθοῦμε, καθιέρωσαν νά τιμῶνται οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες ὡς οἱ προστάτες τῶν Ἑλληνικῶν Γραμμάτων. Ἡ ἑορτή τους, στίς 30 Ἰανουαρίου, δέν εἶναι μία ἁπλή ἀργία. Εἶναι μία ἡμέρα ἐκκλησιασμοῦ καί πνευματικοῦ ἑορτασμοῦ γιά νά μπορέσετε καό σεῖς μαζί μέ τούς γονεῖς καί τούς δασκάλους σας νά ἐμπνευσθεῖτε ἀπό τή ζωή καί τά διδάγματα τῶν Τριῶν Μεγίστων Φωστήρων τῆς Τρισηλίου Θεότητος.
Ὁ Μέγας Βασίλειος, Ὁ Ἄγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος καί ὁ Ἄγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἔζησαν τόν Δ΄ ἀιῶνα μ.Χ., σέ μία ἐποχή κατά τήν ὁποία ὑπῆρχαν ἔντονες συζητήσεις κάι διαφωνίες μεταξύ τῶν Χριστιανῶν καί τῶν πιστῶν τῆς ἀρχίας θρησκείας. Οἱ τρεῖς αὐτοί αὐτοί ἄνδρες, μέ τή βοήθεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί στηριγμένοι στήν ἄριστη γνώση τῆς ἀρχαιοελληνικῆς κλασικῆς παιδείας, ἔδωσαν τή λύση. Τόνισαν ὅτι ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί δέν ἀπορρίπτουμε τή μελέτη τῶν ἀρχαίων κειμένων, ἀλλά ἡ μελέτη αὐτή γίνεται ἐπιλεκτικά καί προσεκτικά. Ἀπορρίπτουμε κάθε δοξασία πού θά μποροοῦσε νά μᾶς άπομακρύνει ἀπό τήν ἀναζήτηση τοῦ Ἑνός καί Ἀληθινοῦ Θεοῦ καί διατηροῦμε κάθε στοιχεῖο πού διαπλάθει τό ῆθος μας, σταθεροποιεῖ τίς ἀξίες μας, βελτιώνει τή σχέση μας μέ τό Θεό, μέ τούς συνανθρώπους μας, μέ τήν κοινωνία.
Ἡ Παιδεία, ὅπως τήν καλλιέργησαν οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες δέν ἀποβλέπει μόνον στή συσσώρευση γνώσεων καί πληροφοριῶν οὔτε στή δημιουργία ἀνθρώπων-ρομπότ. Ἑλληνορθοδοξη Παιδεία σημαίνει δια -μόρφωση χαρακτήρων (γι’αυτό τή λέμε μόρφωση), διάπλαση σφαιρικῶν καί ὁλοκληρωμένων προσωπικοτήτων, ἐνίσχυση τῆς φιλανθρωπίας, καί τῆς κοινωνικότητας, καταπολέμηση τοῦ ἀτομισμοῦ καί τοῦ ἐγωκεντρισμοῦ.
Σέ μία ἐποχή πολύπλευρης κρίσης, ὅπως ἠ σημερινή, συνάνθρωποί μας ὑποφέρουν καί ἀξίες χλευάζονται. Δέν μποροῦμε νά μένουμε
ἀπαθεῖς μπροστά στό δτάμα τοῦ διπλανοῦ μας, τοῦ πλησίον μας. Οὔτε μποροπυμε νά ἐπιτρέψουμε νά γκρεμίζονται τά ὅσια καί τά Ἱερά τοῦ λαοῦ μας καί τοῦ Γ¨ενους μας. Οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες καί ὁ Ἄγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ἀπό τή γέννηση τοῦ ὁποίου συμπληρώνονται τριακόσια χρόνια, ἀγωνίσθηκαν γιά μία Παιδεία, ἡ ὁποία στρέφει τόν ἄνθρωπο πρός τόν Θεό, πρός τόν ὑγιῆ καί ἀφανάτιστο πατριωτισμό, πρός τόν σεβασμό τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, πρός τήν αὐτοθυσία καί τήν προσφορά.
Ἄς ἀξιοποιήσουμε αὐτήν τήν πανηγυρική ἡμέρα τιμῆς καί μνήμης τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν γιά νά ἐμπλουτίσουμε τή ζωή μας ἀπό τόν πλοῦτο τῆς Ἑλληνορθόδοξης Παράδοσής μας, ἀπό τά κείμενα τῶν τριῶν ἀυτῶν μεγάλων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀπό τή γλῶσσα τους πού καταδεικνύει τή συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἀπό τήν ἐντυπωσιακή παιδεία τους, ἀπό τήν κοινωνική εὐαισθησία τους. Ἄς δοκιμάσουμε εὐφροσύνη ἀπό τή σωφροσύνη τους, ἄς θαυμάσουμε τό οἰκουμενικό καί πανανθρώπινο μήνυμά τους, ἄς προσπαθήσουμε νά προσεγγίσουμε τό εὐρύ φάσμα τῆς Ἑλληνικῆς καί Ὀρθόδοξης Παιδείας τους. Ἄς μετατρέψουμε τήν ἡμέρα αὐτή σέ μία εὐκαιρία μελέτης, περισυλλογῆς καί γόνιμου προβληματισμοῦ καί ὄχι ἁπλῶς σέ μία ἡμέρα χωρίς μαθήματα στό σχολεῖο.
Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος γνωρίζει τό ἄγχος σας καί τίς μέριμνές σας, ἀγαπητά μας παιδιά. Προσευχόμαστε γιᾶ σᾶς καί εὐχόμαστε καλή ἐπιτυχία καί παρά Θεοῦ εὐόδωση τῶν προσπαθειῶν σας. Οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες μακάρι νά γίνουν ὁδοδεῖκτες τῆς πνευματικῆς πορείας τοῦ καθενός καί τῆς καθεμιᾶς ἀπό σᾶς.»
Ορθόδοξος Τύπος,31/01/2014
