Οι ατομικές συμβάσεις που ήταν το κόκκινο πανί και εξευτέλιζε και μόνο σαν έννοια τον εργαζόμενο με τον τρόπο που κατασκευαζόταν από τους εργοδότες έγινε πραγματικότητα χωρίς επιστροφή. Άρα νομιμοποιούνται οι ατομικές συμβάσεις και ο κάθε εργοδότης που σίγουρα δεν τον ενδιαφέρει να μοιράζεται τα κέρδη του μαζί με τους εργαζόμενους αλλά σε πολλές περιπτώσεις να του πίνει και το αίμα είναι ο μεγάλος κερδισμένος από αυτήν την αλλαγή.
Όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι στον ιδιωτικό τομέα ισχύει ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης και σε όποιον αρέσει… Ως τώρα βέβαια υπήρχε μια ισορροπία δυνάμεων μέσα στις αντιδράσεις και τις απεργίες λόγω των συλλογικών συμβάσεων από δω και πέρα να δούμε τι θα γίνει και που θα φτάσουν οι εργασιακές σχέσεις.
Τώρα τα μέτρα αυτά όχι μόνο για τα εργασιακά αλλά και τα υπόλοιπα ήταν αναγκαία ; Γιατί ως τώρα υπήρχε από όλες τις κατευθύνσεις ο εκβιασμός : ή τα μέτρα ή η καταστροφή;
Σκέφτηκε κανείς από όλους αυτούς ότι το πρόβλημα θα είναι τεράστιο ; διότι θα έχουμε μια μεγάλη μετατροπή στην οικονομία της χώρας και από οικονομία των νοικοκυριών θα γίνουμε οικονομία των δανειστών που θα φροντίζει για την ταχύτατη πληρωμή του χρέους; Είναι φυσικό και επόμενο ότι θα είμαστε πια η οικονομία του ενός τρίτου.
Αλλά αυτό ποιος να το σκεφτεί ;ποιος από όλους τους βουλευτές της ελληνικής βουλής που μας αποδείξανε για άλλη μια φορά ποιοι είναι και τι μέλλον στρώνουν για τα παιδιά μας ;
Μήπως θα πάσχιζε η Γκερέκου και οι όμοιοί της να παλέψουν για τα δικαιώματά μας; Μα αυτή πήγε στον Βενιζέλο και του είπε ότι για να ψηφίσει τα μέτρα και να τον στηρίξει θα έπρεπε να της υποσχεθεί ότι θα τακτοποιήσει ένα θέμα με μια σχολή αεροσυνοδών στην Κέρκυρα…ήθελε το ρουσφετάκι της πρώτα η κυρία…Σαν δεν ντρεπόμαστε λέω εγώ. Κάπως έτσι και μην σας κάνει εντύπωση ψήφισαν όλοι οι βουλευτές που εμείς στείλαμε με την ψήφο μας εκεί μέσα … Κάποια στιγμή πρέπει να το πάρουμε απόφαση.
Μαρία Γιαχνάκη
ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/11/blog-post_9843.html#ixzz2BfnjWd7V
