Άνφε: Μια μικρή Ελλάδα στο Λίβανο - Anfeh: Α little Greece in Lebanon
H Άνφε είναι μια ελληνορθόδοξη κωμόπολη, στις ακτές του βορείου Λιβάνου 65χιλιόμετρα βόρεια της Βηρυτού και μόλις 15 χιλιόμετρα νότια της Τρίπολης. Μεπληθυσμό που φτάνει περίπου τις 6.500 ψυχές, η Άνφε στη πραγματικότητα είναι ένα μεγάλο χωριό, και πιο συγκεκριμένα, ένα ψαροχώρι αφού ένα μεγάλο μέρος των κατοίκων της ασχολούνται με την αλιεία.
Αυτό που εντυπωσιάζει έναν επισκέπτη στην Άνφε είναι ότι το μεγάλο αυτό ψαροχώρι θυμίζει έντονα Ελλάδα. Όχι μόνο ότι σχεδόν όλοι της οι κάτοικοι ανήκουν στην Ελληνορθόδοξη Εκκλησία. Όχι επειδή επικρατεί παντού το άσπρο και το μπλε χρώμα. 'Οχι επειδή η αρχιτεκτονική των σπιτιών και της κεντρικής εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου εκπέμπουν Ελλάδα, αλλά πιο πάνω από όλα αυτά είναι η ίδια η χαλαρή ατμόσφαιρα που επικρατεί παντού που σε κάνει να πιστεύεις ότι βρίσκεσαι σε κάποιο ελληνικό νησί.
Η Άνφε λοιπόν μοιάζει να βρίσκεται κτισμένη σε κάποιο ελληνικό νησί επειδή τα πάντα εδώ θυμίζουν Ελλάδα. Μια Ελλάδα κατ' ακρίβεια τις δεκαετίας του 60. Ένα χωριό σε κάποιο ελληνικό νησί πριν την έλευση του μαζικού τουρισμού με όλα τα συναπτά επακόλουθα. Μα αυτό που κερδίζει αμέσως έναν επισκέπτη στην Άνφε, δεν είναι μόνο η ελληνικότητα το όλου τοπίου, αλλά οι αγνές ψυχές των τόσο πολύ φιλόξενων κατοίκων της.
Πριν καλά- καλά προλάβεις να φθάσεις στο χωριό, πριν περάσουν πέντε λεπτά, θ' αρχίσουν οι ντόπιο να έρχονται κοντά σου, να θέλουν να σε πάρουν στα σπίτια τους να σε φιλοξενήσουν, να θέλουν να σε πάρουν να δεις τις εκκλησίες τους - οκτώ στο σύνολο τους- να σου δείξουν τις αρχαιότητες του χωριού τους. Όλα αυτά χωρίς κανένα αντάλλαγμα. Ελλάδα της δεκαετίας του 60 είπαμε.
Οι κάτοικοι της Άνφε δεν είναι μόνο καλόκαρδοι και φιλόξενοι άνθρωποι με πολύ αγνές ψυχές, αλλά έχουν και πολλά άλλα προτερήματα που εμείς χάσαμε ή δεν είχαμε ποτέ. Ένα από αυτά τα προτερήματα είναι και το έντονο αίσθημα αλληλεγγύης μεταξύ των κατοίκων του χωριού. Εδώ η λέξη ατομικισμός είναι μια άγνωστη λέξη. Στην Άνφε τα πάντα μοιράζονται. Η Άνφε είναι μια Ορθόδοξη ενορία με όλη τη σημασία της λέξης. Η Άνφε είναι ένα παράδειγμα για όλους μας. Η Άνφε είναι η ενορία όνειρο του κάθε Ορθόδοξου ιερέα.
Πριν καλά- καλά προλάβεις να φθάσεις στο χωριό, πριν περάσουν πέντε λεπτά, θ' αρχίσουν οι ντόπιο να έρχονται κοντά σου, να θέλουν να σε πάρουν στα σπίτια τους να σε φιλοξενήσουν, να θέλουν να σε πάρουν να δεις τις εκκλησίες τους - οκτώ στο σύνολο τους- να σου δείξουν τις αρχαιότητες του χωριού τους. Όλα αυτά χωρίς κανένα αντάλλαγμα. Ελλάδα της δεκαετίας του 60 είπαμε.
Οι κάτοικοι της Άνφε δεν είναι μόνο καλόκαρδοι και φιλόξενοι άνθρωποι με πολύ αγνές ψυχές, αλλά έχουν και πολλά άλλα προτερήματα που εμείς χάσαμε ή δεν είχαμε ποτέ. Ένα από αυτά τα προτερήματα είναι και το έντονο αίσθημα αλληλεγγύης μεταξύ των κατοίκων του χωριού. Εδώ η λέξη ατομικισμός είναι μια άγνωστη λέξη. Στην Άνφε τα πάντα μοιράζονται. Η Άνφε είναι μια Ορθόδοξη ενορία με όλη τη σημασία της λέξης. Η Άνφε είναι ένα παράδειγμα για όλους μας. Η Άνφε είναι η ενορία όνειρο του κάθε Ορθόδοξου ιερέα.
Από την Ελληνορθόδοξη ενορία της Άνφε έχουμε πολλά να παραδειγματιστούμε. Εδώ, ο κόσμος δεν πηγαίνει στην εκκλησία μόνο για να εκκλησιαστεί και μετά να πάει σπίτι του και το πολύ πολύ να πει ένα ή δύο καλημέρα σε κάποιους γνωστούς. Στην Άνφε το πνεύμα του τί εστί ενορία είναι πολύ ζωντανό και πολύ ανεπτυγμένο. Στην Άνφε τα πάντα μοιράζονται όπως είπαμε. Οι κάτοικοι μαγειρεύουν μαζί και τρώγουν μαζί μέσα σε ένα τεράστιο αρχονταρίκι κτισμένο δίπλα από την κεντρική εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, ένα τόσο αναγκαίο κτίριο που απουσιάζει από τις δικές μας ενορίες. Στην Άνφε οι κάτοικοι ζουν σαν να είναι όλο το χωριό μια μεγάλη οικογένεια. Τις εκκλησίες τους τις καθαρίζουν όλοι μαζί, τις στολίζουν όλοι μαζί, και όταν έρθει το Πάσχα τις γεμίζουν με πανέμορφα λουλούδια. Δεν στολίζουν μόνο το εικονοστάσι άλλα κυριολεκτικά όλη την εκκλησία -από το γυναικωνίτη μέχρι τη κάθε γωνιά της εκκλησίας.
Κάθε Κυριακή, στις γιορτές, το Πάσχα, τα Χριστούγεννα, στις χαρές και στις λύπες, οι κάτοικοι της Άνφε μαζεύονται στην ενορία τους και μετά τις ακολουθίες στην εκκλησία, δεν πάει ο καθένας στο σπίτι του, όπως εμείς, αλλά έρχονται όλοι μαζί σε κοινωνία μέσα στο τεράστιο τους αρχονταρίκι. Στην Άνφε η λέξη εκκλησία δεν έχει χάσει ακόμη το αληθινό της νόημα. Στην Άνφε η Ορθόδοξη πίστη και παράδοση είναι ένα καθημερινό βίωμα των ανθρώπων. Στην Άνφε εκπέμπει ακόμη το αληθινό φως της πίστης μας.
NOCTOC
Anfeh is a Greek Orthodox town in the northern Lebanese coast, 65 kilometers north of Beirut and just 15 kilometers south of Tripoli. With a population of approximately 6,500 souls, Anfeh actually is one big village, and more specifically, a fishing village since a large proportion of its residents are fishermen.What strikes a visitor to Anfeh is that this large village is a reminiscent of Greece.Not only that almost all of its inhabitants belong to the Greek Orthodox Church.Not because the colours blue and white are seen everywhere. Not because the architecture of the houses and the central church of Saint Church, recall Greece, but above all these is that same relaxed atmosphere that prevails everywhere that makes you think you are on a Greek island.
Anfeh, therefore seems to be built on a Greek island because everything here reminds one of Greece. A Greece of the 60's actually. A village on a Greek island before the advent of mass tourism with all its consecutive aftereffects. But what immediately attracts a Greek visitor to Anfeh, is not just the Greek character of the whole landscape, but the pure hearts of its hospitable inhabitants.Just as you arrive at the village, before even five minutes pass, the local people will start coming to meet you, they will start to invite you into their homes and offer you their hospitality, they will want to show you their churches - eight in number- to show you the archeological sites of their village. All this without any expecting anything back from you. Like Greece of the 60's as we mentioned.The inhabitants of Anfeh are not just good-hearted and hospitable people with very pure hearts, but they also have many other attributes that we have lost or never had. One of these attributes is the strong sense of solidarity among the villagers. Here the word individualism is an unknown word. In Anfeh everything is shared. Anfe is an Orthodox parish with all the sense of the word. Anfeh is an example for us all. The parish of Anfeh is the dream parish of every Orthodox priest.
There is much for us to learn from the Greek Orthodox parish of Anfeh. Here, people don't go to church in order to addend service and then go home and maybe say one or two "good morning" to someone they know. In Anfeh the parish spirit is very vibrant and well developed. In Anfeh everything is shared as mentioned.The people cook together and eat together in a huge reception room (archontariki) located beside the main church of St. George, a much needed building that is absent from our own parishes. In Anfeh residents live as if the whole village is one big family. They clean their churches together, they adorn them together, and when Easter comes, they adorn the whole church with the beautiful flowers. They don't adorn only the iconostasis but literally the whole church-from the women's part on top, to every corner of the church.Every Sunday, on feast days, Easter, Christmas, during joys and sorrows, the inhabitants of the parish of Anfeh come together after church services, they don't just goe home, like us, but they come together in communion in their vast reception room. In Anfeh the word church has not lost its true meaning yet. In Anfeh the Orthodox faith and Tradition is an everyday experience of the people.In Anfeh, emits still, the true light of our faith.
NOCTOC
