Η τουρκική προκλητικότητα έχει ξεπεράσει πράγματι τα εσκαμμένα. Η πρόθεση της Άγκυρας να παραβιάσει απροκάλυπτα τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου διενεργώντας γεωτρήσεις εντός της ΑΟΖ της έχει σημάνει, δικαιολογημένα, «κόκκινο συναγερμό», καθώς αποτελεί, παιχνίδι με τη φωτιά.
Βλέπουμε ότι οι αντιδράσεις ήδη πληθαίνουν όχι μόνο στο εσωτερικό της χώρας αλλά και από το εξωτερικό. Η τουρκική πλευρά δέχεται αυστηρές προειδοποιήσεις τόσο από την Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και από τις ΗΠΑ να σεβαστεί το Διεθνές Δίκαιο, να σταματήσει τις παράνομες ενέργειες καθώς και να μην πυροδοτεί την ένταση στην ευρύτερη περιοχή.
Σε φραστικό επίπεδο οι αντιδράσεις και οι προειδοποιήσεις αυτές ακούγονται αρκετά αυστηρές, αλλά η Άγκυρα δεν φαίνεται να δείχνει, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, διάθεση να συμμορφωθεί προς αυτές. Αντιθέτως οι αξιωματούχοι της συνεχίζουν τις προκλητικές δηλώσεις δίνοντας την αίσθηση ότι προχωρούν βάσει συγκεκριμένου σχεδίου. Είναι φανερό ότι τα πράγματα κινδυνεύουν να οδηγηθούν σε τέτοιο σημείο, όπου τα λόγια και οι δηλώσεις, όσο σκληρά κι αν είναι, δεν θα μπορούν να αποτρέψουν την επικίνδυνη κλιμάκωση. Εάν οι (έστω κατ' ευφημισμόν) εταίροι της Δύσης περιοριστούν στις ρητορικές καταδίκες και δεν δώσουν στην τουρκική ηγεσία να καταλάβει ότι «δεν πάει άλλο», τότε η ανησυχία θα μεγαλώσει.
Η τακτική των γειτόνων μας είναι γνωστή από το παρελθόν. Δημιουργούν ή προσπαθούν να δημιουργήσουν σε κάθε ευκαιρία «τετελεσμένα», τα οποία χρησιμοποιούν στη συνέχεια για να ενισχύουν τη διαπραγματευτική τους θέση έναντι της Ελλάδας, οι ηγεσίες της οποίας αντιδρούν με υποχωρητικότητα, ενίοτε και με ενδοτισμό. Οι εκ των υστέρων καταδίκες και πρωτοβουλίες, από τους κατά περίπτωση «προστάτες» του Διεθνούς Δικαίου, έχει αποδειχθεί ότι δεν παίζουν κανέναν ουσιαστικό ρόλο. Στη συγκεκριμένη συγκυρία μάλιστα η Τουρκία φαίνεται ότι, λόγω της γενικότερης πίεσης που δέχεται, δεν δείχνει διατεθειμένη να αρκεστεί μόνο σε λεονταρισμούς.
Η μέχρι τώρα εμπειρία οφείλει να μας καταστήσει όλους -και δη σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές- πιο προσεκτικούς. Και εάν πράγματι οι δυτικοί μας εταίροι εννοούν αυτά που λένε, πρέπει να αναλάβουν πιο αποτελεσματικές και δραστικές πρωτοβουλίες. Κι όταν -επί παραδείγματι- η κυρία Μογκερίνι δηλώνει ότι «η Ευρωπαϊκή Ένωση θα ανταποκριθεί κατάλληλα και με πλήρη αλληλεγγύη στην Κύπρο», αυτό -αν θυμηθούμε το παρελθόν- μας προκαλεί τουλάχιστον θυμηδία. Ας το κάνουν τώρα, πριν είναι (πάλι) αργά...
Δημοκρατία
