Αυτά τα θέματα είναι: α) το εθνικό νόμισμα, β) η
μορφή του πολιτεύματος, γ) το είδος του φορολογικού συστήματος και δ) το που πήγαν τα λεφτά. Η συζήτηση γύρω από αυτά τα θέματα «απαγορεύεται» να διεξαχθεί στα καθεστωτικά ΜΜΕ ενώπιον όλου του λαού και δεν προσκαλούνται στα διάφορα πάνελ άτομα που έχουν τις σχετικές γνώσεις και θα έθεταν αυτά τα θέματα, παρά μόνο προσκαλούνται οι ίδιοι και οι ίδιοι άνθρωποι του ισχύοντος καθεστώτος. Συγκεκριμένα:
Α) Δεν επιτρέπεται ακόμα και σήμερα που η χώρα εκχωρείται, να διεξαχθεί μια ανοικτή συζήτηση για τα υπέρ και τα κατά τόσο του ευρώ όσο και του εθνικού νομίσματος. Αντίθετα η άποψη που περνάει από όλα τα χείλη των καθεστωτικών πανελιστών είναι ότι το ευρώ είναι ευλογία και το εθνικό νόμισμα η καταστροφή.
Β) Απαγορεύεται να ανοίξει η συζήτηση για τη μορφή του πολιτεύματος που ταιριάζει στη χώρα μας και στην ελληνική νοοτροπία. Απεναντίας οι καθεστωτικοί πανελίστες και οι κρατικοδίαιτοι καθεστωτικοί συνταγματολόγοι θεωρούν ότι έχουμε περίπου το καλύτερο πολίτευμα του πλανήτη και κατηγορούν για «εκτροπή» όποιον εκφράζει τον προβληματισμό του για το χρεοκοπημένο πολίτευμα που οδηγεί μια ολόκληρη χώρα στην υποτέλεια, στην εξάρτηση και στην καταστροφή.
Γ) Όλοι γνωρίζουμε ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει συγκεκριμένο φορολογικό σύστημα. Εκείνο που επικρατεί είναι αποσπασματικές και συνεχώς μεταβαλλόμενες ρυθμίσεις, προκειμένου το κράτος να τα αρπάξει στην κυριολεξία από όποιον δεν έχει τη δύναμη να αντισταθεί. Καμία συζήτηση δεν επιτρέπεται για συγκεκριμένο φορολογικό σύστημα που θα είναι μόνιμο και θα τους φορολογεί όλους με δίκαιο τρόπο.
Δ) Από τη χώρα πέρασαν εκατοντάδες δισεκατομμύρια (δάνεια, πακέτα Ντελόρ, ΜΟΠ κ.λ.π. Μόνο τα ΜΟΠ ήταν 160 δις) και όμως αυτή τη στιγμή, αντί για χρήμα έχουμε μόνο κάποιες ελάχιστες λογιστικές εγγραφές. Απαγορεύεται λοιπόν η σχετική συζήτηση και σε κανένα πάνελ δεν ακούμε κάποιους να μας εξηγούν για το που πήγαν όλα αυτά τα χρήματα. Ακόμα και κάποιες λίστες που μας δώρισαν οι ξένοι, για να μπορέσουμε να πάρουμε πίσω κάποια χρήματα, δεν τις αξιοποιήσαμε, ούτε επιτράπηκε να γίνει κάποια δημόσια συζήτηση επί του θέματος.
Όταν όμως η χώρα έφτασε στο σημερινό χάλι και παρόλα αυτά δεν επιτρέπεται η ελεύθερη δημόσια συζήτηση για τα πιο πάνω θέματα, τότε δεν υπάρχει ελπίδα.
Πέτρος Χασάπης
