Μια είδηση που μετέδωσε η ισραηλινή εφημερίδα «Jerusalem Post», ότι μετά από 35 χρόνια αποφάσισε το Ιράκ να μηνύσει το Ισραήλ για τον βομβαρδισμό του πυρηνικού αντιδραστήρα του, στις 7 Ιουνίου του 1981, δίνει τη αφορμή για προβληματισμό σχετικά με το κατά πόσο είναι «φιλικές» ή όχι οι σχέσεις μας με την Τουρκία.
Το Ιράκ ξεκίνησε εργασίες κατασκευής του πυρηνικού αντιδραστήρα το 1979, στα περίχωρα της Βαγδάτης, με γαλλικά υλικά και τεχνογνωσία. Οι Ισραηλινοί, μόλις πληροφορήθηκαν τα πυρηνικά σχέδια του Ιράκ, ήταν φυσικό να θορυβηθούν, φοβούμενοι ότι ο αντιδραστήρας θα χρησιμοποιείτο για την κατασκευή πυρηνικών όπλων (όπως συμβαίνει και στις μέρες μας με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν).
Οργάνωσαν παράτολμη επιχείρηση, με τοποθέτηση πρόσθετων δεξαμενών καυσίμων στα αεροσκάφη τους, που παρέμειναν επί τρίωρο στον αέρα, περνώντας πάνω από εχθρικό έδαφος (Σαουδικής Αραβίας, κατ’ άλλους από Ιορδανία) και έφεραν σε πέρας τον βομβαρδισμό, καταστρέφοντας τις εγκαταστάσεις (με 10 Ιρακινούς στρατιώτες νεκρούς και έναν Γάλλο τεχνικό).
Φυσικά, ηγέρθη θέμα, με τις διαμαρτυρίες όχι μόνον των αραβικών χωρών, αλλά και πλήθους δυτικών, με τον ΟΗΕ να εκδίδει ψήφισμα βάσει του οποίου έπρεπε να αποζημιωθεί το Ιράκ, στο οποίο ψήφισμα το Ισραήλ έδωσε τόση σημασία όση δίνουν και οι Τούρκοι σε ανάλογα ψηφίσματα για την Κύπρο. Αυτό είναι το ιστορικό. Σημασία για μας έχει, η αιτιολογία της κυβέρνησης Μπέγκιν -η οποία αποφάσισε την καταστροφή του αντιδραστήρα-, ότι αποτελούσε πράξη αυτοάμυνας, που προβλέπεται από το άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.
Και επανήλθε προς συζήτηση το θέμα, πότε κρίνεται ότι μια χώρα επιτίθεται σε μια άλλη; Όταν πέσουν πυροβολισμοί, ή περάσουν τα στρατεύματά της στο έδαφος της άλλης, ή όταν γίνονται γνωστές οι προπαρασκευαστικές ενέργειες που εμφανώς αποβλέπουν σε επίθεση, όπως ισχυρίστηκε το Ισραήλ;
Γεγονός, είναι, πως σ’ αυτό το θέμα έχει απαντήσει η ελληνική διπλωματία από τις αρχές του… 20ού αιώνα, με τον καθηγητή και διπλωμάτη Νικόλαο Πολίτη, που είχε αναδειχθεί σε μια από τις πιο έγκυρες επιστημονικές προσωπικότητες του απόδημου ελληνισμού (καθηγητής στην Γαλλία) και κέρδισε την εκτίμηση του πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου, του οποίου έγινε στενός συνεργάτης. (Στα 1912-13 μετέσχε ως μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στις διεθνείς διασκέψεις του Λονδίνου και του Βουκουρεστίου).
Ο καθηγητής λοιπόν, Νικόλαος Πολίτης είχε διευκρινίσει πως η επίθεση του εχθρού αρχίζει από τη στιγμή των προπαρασκευαστικών ενεργειών του. Αυτό σημαίνει, πως η χώρα εναντίον της οποίας στρέφεται η προπαρασκευή, θεωρείται αμυνόμενη και δικαιούται να αρχίσει «προληπτικό» πόλεμο, για να εξουδετερώσει την επίθεση που ετοιμάζει ο εχθρός εναντίον της.
Αυτό ήταν και το επιχείρημα των Ισραηλινών (υπάρχει ένα ενδιαφέρον σύγγραμμα του καθηγητή Ηλία Κουσκουβέλη για τον «προληπτικό πόλεμο», αναφερόμενο όμως μόνον στην πυρηνική απειλή).
Αν συνεχίσουμε να επιδεικνύουμε ανεκτικότητα στις τουρκικές προσβολές, έναντι ενός εχθρού δηλαδή, ο οποίος συμφώνως προς τα ανωτέρω, μας έχει ήδη επιτεθεί, δεν θα χάσουμε μόνον τα Ίμια και τις άλλες γκρίζες ζώνες, αλλά πολύ περισσότερα. Και ασφαλώς, δεν εννοώ κάποια ενέργεια τύπου Ισραήλ προς Ιράκ, επειδή αυτού του είδους ενέργειες προτιμώνται μόνον όταν εξαντληθούν όλα τα άλλα μέσα.
Αναφέρομαι συγκεκριμένα στο προχθεσινό περιστατικό. Την ώρα, που ο Αρχηγός της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας Αντιπτέραρχος Χρήστος Βαΐτσης, επισκεπτόταν την Άγκυρα, προσκεκλημένος του Τούρκου ομολόγου του και συναντιόταν με τον Τούρκο Αρχιστράτηγο Χουλουσί Ακάρ, οι Τούρκοι έβγαλαν ΝΟΤΑΜ λέγοντας ότι ο Αη-Στράτης είναι αποστρατικοποιημένη περιοχή και ως εκ τούτου δεν μπορούν να γίνονται εκεί ασκήσεις από την Πολεμική Αεροπορία μας. Η Τουρκία με την ΝΟΤΑΜ αμφισβητεί ουσιαστικά την κυριαρχία της Ελλάδας στη Λήμνο και τον Αη-Στράτη, τον οποίο μάλιστα αναφέρει με τουρκική ονομασία (Bozbaba), λέγοντας ότι δεν μπορεί να περιλαμβάνεται σε οποιοδήποτε στρατιωτικό σενάριο ασκήσεων!
Ερώτηση: Γιατί δεν εγκατέλειψε αμέσως την Τουρκία ο Έλληνας αξιωματικός, εις ένδειξη διαμαρτυρίας για την εχθρική ενέργεια; Το ίδιο ερώτημα και για τον Κοτζιά, τον Τσίπρα, και όλους τους άλλους, που μόλις πατούν σε τουρκικό έδαφος, οι Τούρκοι «ξεσαλώνουν» με τις παραβιάσεις του χώρου κυριαρχίας μας, με τους δικούς μας να απολαμβάνουν το λουκουμάκι που τους τρατάρουν (μόνον ο Μολυβιάτης επέστρεψε αμέσως στην Αθήνα και έστειλε το σωστό μήνυμα).
Ας πάψουν επιτέλους, όσοι μας εκπροσωπούν, να χασκογελούν δείχνοντας κατενθουσιασμένοι που τους έπιασε το χέρι ο Σουλτάνος. Δεν υπηρετούν έτσι τα συμφέροντα των Ελλήνων.
Μακεδών
Πηγή Voria
