Χριστουγεννιάτικο μήνυμα Μητρ. Κονίτσης: Ας μη φοβώμαστε όσους πολεμάνε τον Χριστό και την Εκκλησία Του !!!
"Μικρή και αδύναμη φάνηκε στην αρχή η Εκκλησία, που πολεμήθηκε από εβραίους και ειδωλολάτρες όσο άλλος κανείς, αλλά ισχυροποιείτο μέρα με την ημέρα και κατακτούσε αναρίθμητες ανθρώπινες καρδιές. Και της Εκκλησίας, που είναι η πνευματική βασιλεία του Χριστού, "ουκ έσται τέλος". Ας μη φοβώμαστε, λοιπόν, όσους πολεμάνε τον Χριστό και την Εκκλησία Του. Ας ζήσουμε τα φετεινά Χριστούγεννα με χαρά, με προσευχή και με αγάπη για τους ανθρώπους, μάλιστα δε για εκείνους που έρχονται σαν πρόσφυγες στην Πατρίδα μας και θαλασσοδέρνονται και κάποιοι πνίγονται στα κύματα του Αιγαίου" αναφέρει μεταξύ άλλων στο χριστουγεννιάτικο μήνυμά του ο Μητρ. Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής & Κονίτσης Ανδρέας.
Αριθ. Πρωτ. 101 Εν Δελβινακίω τη 25η Δεκεμβρίου 2015
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 187η
ΘΕΜΑ: «Ο λίθος ο πατάξας την εικόνα εγενήθη όρος μέγα και επλήρωσε πάσαν την γην»
(Δανιήλ β 35).
Αγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
Όταν μελετάμε το ιερό και θεόπνευστο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, και μάλιστα τα κείμενα των Προφητών, βλέπουμε ότι το κέντρο όλων σχεδόν των προφητειών είναι το πρόσωπο του Κυρίου Ιησού Χριστού, ο Οποίος υπήρξε "ο Μέγας Αναμενόμενος". Στο βιβλίο του προφήτη Δανιήλ, συγκεκριμένα, αναφέρεται το όνειρο του βασιληά Ναβουχοδονόσορος. Ήταν η εποχή (6ος αι.πΧ.), που κρατούσε στην Βαβυλώνα, την πρωτεύουσα του βασιλείου του πολλούς Ιουδαίους αιχμαλώτους, ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο εκλεκτός - νέος στην ηλικία - προφήτης Δανιήλ.
-Β-
Το όνειρο του βασιληά ήταν πολύ συγκλονιστικό. Όταν, όμως, ξύπνησε δεν μπορούσε πια να το θυμηθή. Γι' αυτό, προσκάλεσε τους σοφούς της Βαβυλώνας και τους ζήτησε να βρουν ποιό ήταν το μυστηριώδες όνειρο και να το εξηγήσουν. Τους εδήλωσε δε, ότι αν δεν το κατορθώσουν, θα τους εθανάτωνε όλους. Όμως, παρά τις πιέσεις και τις απειλές του Ναβουχοδονόσορος, κανένας δεν μπόρεσε να βοηθήση τον βασιληά να το θυμηθή, αλλά ούτε και κανένας μπόρεσε να το μαντεύση και, φυσικά, να το εξηγήση.
-Γ-
Όμως, ο Θεός αποκάλυψε στον Δανιήλ ποιό ήταν το όνειρο. Έτσι, χωρίς να χάση καιρό, εμφανίστηκε μπροστά στον βασιληά και άρχισε να του το διηγήται και να το εξηγή. - Εσύ, βασιληά, είπε στον Ναβουχοδονόσορα, είδες ότι είχες σταθή μπροστά σε μία μεγάλη εικόνα, που η όψη της προκαλούσε φόβο. Το κεφάλι της εικόνας ήταν από καθαρό χρυσάφι. Τα χέρια, το στήθος και τα μπράτσα ήταν ασημένια. Η κοιλιά και οι μηροί χάλκινοι, ενώ οι κνήμες σιδερένιες. Τα πόδια της εικόνας ήταν από μείγμα σίδερου και χώματος.
Αλλά, ενώ έβλεπες την εικόνα, ξαφνικά, και χωρίς να ενεργήσουν ανθρώπινα χέρια, μια μικρή πέτρα ξεκόπηκε από κάποιο βουνό και, πέφτοντας χτύπησε τα πόδια της εικόνας. Οπότε όλα τα υλικά της έγιναν σκόνη, που την σκόρπισε ο άνεμος και δεν βρέθηκε πουθενά. "Και ο λίθος ο πατάξας την εικόνα εγενήθη όρος μέγα και επλήρωσε πάσαν την γην". Δηλαδή, ο λίθος, η μικρή εκείνη πέτρα έγινε ένα τεράστιο βουνό, που κάλυψε όλη την γη.
-Δ-
Άρα γε, όμως, τι ήθελε να φανερώση ο Θεός με την εικόνα εκείνη ; Ο Δανιήλ, με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, εξήγησε στον Ναβουχοδονόσορα το βαθύτερο νόημα του ονείρου του. Του είπε, λοιπόν, ότι το χρυσό κεφάλι της εικόνας ήταν η βασιλεία του Ναβουχοδονόσορα. Τα υπόλοιπα μέρη σήμαιναν τα διάφορα βασίλεια, που θα διαδέχονταν το ένα το άλλο, το τελευταίο ήταν η αυτοκρατορία της Ρώμης. Ακόμη, η επιβλητικότητα εκείνης της εικόνας ήταν φαινομενική, ενώ ο μικρός λίθος, που δεν αποκόπηκε από χέρια ανθρώπων, εξεικόνιζε τον Σωτήρα Χριστό, που γεννήθηκε από την Παρθένο Μαριάμ εκ Πνεύματος Αγίου. Και το άπλωμα του λίθου σ' όλη την γη, εξεικόνιζε την παγκόσμια και αιώνια βασιλεία του Χριστού, δηλαδή την Εκκλησία.
-Ε-
Ναι, αγαπητοί αδελφοί ! Το παιδίον Ιησούς, που γεννήθηκε μέσα στον σκοτεινό και βρώμικο σταύλο της Βηθλεέμ, ενίκησε τις ψεύτικες ειδωλολατρικές θρησκείες, και τις συνέτριψε. Μικρή και αδύναμη φάνηκε στην αρχή η Εκκλησία, που πολεμήθηκε από εβραίους και ειδωλολάτρες όσο άλλος κανείς, αλλά ισχυροποιείτο μέρα με την ημέρα και κατακτούσε αναρίθμητες ανθρώπινες καρδιές. Και της Εκκλησίας, που είναι η πνευματική βασιλεία του Χριστού, "ουκ έσται τέλος".
Ας μη φοβώμαστε, λοιπόν, όσους πολεμάνε τον Χριστό και την Εκκλησία Του. Ας ζήσουμε τα φετεινά Χριστούγεννα με χαρά, με προσευχή και με αγάπη για τους ανθρώπους, μάλιστα δε για εκείνους που έρχονται σαν πρόσφυγες στην Πατρίδα μας και θαλασσοδέρνονται και κάποιοι πνίγονται στα κύματα του Αιγαίου.
Θάρρος, αδελφοί μου. Ο Χριστός "εξήλθε νικών και ίνα νικήση" (Αποκ. στ 2). Ας ζήσουμε όλοι την μεγάλη γιορτή μας με πίστη και φλόγα και χαρά χριστιανική. Χρόνια πολλά σε όλους, άγια, ευλογημένα. ΑΜΗΝ.
Διάπυρος ευχέτης εν Χριστώ Γεννηθέντι
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ
