ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΜΑΥΡΟΘΑΛΑΣΣΙΤΗΣ !!! ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΗΡΩΑΣ ΖΩΗΣ !!! ΘΑ ΤΙΜΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ '' ΒΟΙΩΤΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ '' ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ 2016 !!!

“Φυσικά αναγνωρίζω τους περιορισμούς, κινδύνους και δυσκολίες που έχω σε σχέση με την υγεία, το περιβάλλον και τις υποδομές μας, αλλά το ηθικό μου είναι πιο ψηλά από ό,τι πριν”.

Απόστολος Μαυροθαλασσίτης: Aπό την καθήλωση, στην απογείωση !!!
 Ο πανελλήνιος πρωταθλητής στο αλεξίπτωτο πλαγιάς, μετά από ατύχημα, βρέθηκε να κινείται με αναπηρικό αμαξίδιο. Σήμερα κερδίζει αγώνες με το δικό του αεροπλάνο.

Το 2009, ο Απόστολος Μαυροθαλασσίτης, πανελλήνιος πρωταθλητής στο αλεξίπτωτο πλαγιάς, έκανε μια μεγάλη βόλτα στο τούνελ του θανάτου. Στις 6 Φεβρουαρίου, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Μεξικό συγκρούστηκε στον αέρα με έναν συναθλητή του και έκτοτε κινείται με αναπηρικό αμαξίδιο. Έμεινε σε καταστολή δύο εβδομάδες σε μια κλινική του Μεξικού και περιγράφει την εμπειρία του στο βιβλίο του «Ο φίλος από το Μεξικό» (διατίθεται μέσα από την ιστοσελίδα friendofmexico). Ο ουρανός, όμως, είναι τελικά μικρός γι’ αυτόν: σήμερα είναι ο μόνος και ο πρώτος πιλότος στην Ελλάδα που πετάει με ειδικό αεροπλάνο για άτομα με ειδικές ανάγκες, κατασκευασμένο στην Ιταλία.

“Τα φτερά υπάρχουν σε όλους, λέει ο Απόστολος Μαυροθαλασσίτης, όλα είναι θέμα μυαλού”.

 Το πέρασμά του από την καθήλωση στη νέα απογείωση είναι μάθημα ζωής και φροντίζει να το διαδώσει ως εθελοντής. Άλλωστε, τα φτερά υπάρχουν σε όλους και, όπως λέει ο ίδιος, όλα είναι θέμα μυαλού. «Μετά το ατύχημα είχα πολλούς προβληματισμούς, ξεκινώντας από το ποιος είμαι τώρα. Με το που αναλογιζόμουνα όμως τι παράδειγμα θέλω να δώσω στα παιδιά μου, αυτομάτως τα πάντα ξεκαθάριζαν και ήξερα τι ήθελα να κάνω. Ευτυχώς, το περιβάλλον μου (γονείς, αδελφός, και ορισμένοι από τους φίλους μου αρχικά, και στη συνέχεια η σύντροφός μου) προσαρμοζόταν και βοηθούσε προς την κατεύθυνση που ήθελα να πάρω. Και πριν από το ατύχημα πίστευα ότι τα παιδιά είναι κάτι σαν πυξίδα, σου δείχνουν πάντα το δρόμο που πρέπει να πάρεις. Αναμφισβήτητα λοιπόν με στήριξαν τα παιδιά μου, ο μεγάλος που ήταν 5 χρόνων και ο μικρός που γεννήθηκε όταν ήμουν ακόμη στο νοσοκομείο. Απτόητος, ξαναμπήκε στο πτητικό αγωνιστικό παιχνίδι, συνεχίζοντας να κερδίζει τίτλους.

Απτόητος, ξαναμπήκε στο πτητικό αγωνιστικό παιχνίδι, συνεχίζοντας να κερδίζει τίτλους.

 Από τα πρώτα συμπεράσματα που είχα βγάλει στην καινούργια μου ζωή είναι ότι οι γύρω μας θα μας δουν όπως βλέπουμε εμείς τον εαυτό μας. Οπότε το πρώτο που φρόντισα ήταν να με δω με το σωστό τρόπο. Πέντε χρόνια μετά, εξακολουθώ να είμαι αυτός που ήμουν και πριν από το ατύχημα. Φυσικά αναγνωρίζω τους αρκετούς πρακτικούς περιορισμούς, κινδύνους και δυσκολίες που έχω σε σχέση με την υγεία, το περιβάλλον και τις υποδομές μας, αλλά το ηθικό μου είναι αρκετά πιο ψηλά από ό,τι πριν και αισθάνομαι ότι το σύνολο είναι πολύ πιο θετικό. Το σώμα μας, έτσι κι αλλιώς, είναι κάτι που θα φθαρεί είτε από ηλικία είτε από ατυχία, ενώ το μυαλό μας είναι μια επένδυση με μεγαλύτερη διάρκεια. Και, για να πω και την πιο αμαρτωλή μου πλευρά, μου αρέσει επίσης που ξαναμπήκα στο πτητικό αγωνιστικό παιχνίδι: το 2013 κέρδισα το Πρωτάθλημα Υπερελαφρών Αεροσκαφών, όχι σε κάποια ειδική κατηγορία, αλλά με τους ίδιους όρους με τους υπόλοιπους ψιλο-έκπληκτους αγωνιζόμενους. Σήμερα πετάει με ειδικό αεροπλάνο κατασκευασμένο στην Ιταλία. Το 2013 κέρδισε το Πρωτάθλημα Υπερελαφρών Αεροσκαφών, αφήνοντας έκπληκτους τους άλλους αγωνιζόμενους. Ξέρετε ότι το 10% από αυτούς που διαβάζουν το κείμενο θα αποκτήσουν κάποια μορφή αναπηρίας και ότι έτσι κι αλλιώς οι υπόλοιποι θα μεγαλώσουμε, οπότε, είτε πρόωρα είτε φυσιολογικά, θα βρεθούμε σε πιο αδύναμη θέση σε σχέση με τις υποδομές μας; Σε αντίθεση όμως με το παραπάνω αυτονόητο, η μόνη ενημέρωση που έχει ο μέσος πολίτης σε σχέση με τα ΑΜΕΑ είναι η πιάτσα στα φανάρια ή όταν ασχοληθούν με μαϊμούδες και μπανάνες τα ΜΜΕ. Οπότε είναι φυσιολογικό με τέτοια έλλειψη παιδείας και σε συνδυασμό με μια κατάσταση που φοβόμαστε και μας στεναχωρεί να υπάρχουν κακές συμπεριφορές. Γενικότερα, δεν νομίζω όμως ότι και οι υπόλοιποι συμπολίτες συναντούν λαμπρά παραδείγματα ευγένειας, όταν κυκλοφορήσουν στο δρόμο. “Φυσικά αναγνωρίζω τους περιορισμούς, κινδύνους και δυσκολίες που έχω σε σχέση με την υγεία, το περιβάλλον και τις υποδομές μας, αλλά το ηθικό μου είναι πιο ψηλά από ό,τι πριν”. Εικοσιπέντε και παραπάνω χρόνια που είναι μέρος της ζωής μου, η πτήση δεν έπαψε ποτέ να με εκπλήσσει και η εμπειρία μου μετά το ατύχημα δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Ενώ θεωρούσα το αλεξίπτωτο πλαγιάς ιδανικό και τα αεροπλάνα όχι και τόσο, με το πρώτο μάθημα διαπίστωσα ότι η πτήση μού έδινε τα ίδια συναισθήματα με πριν. Οπότε ένα καινούργο συμπέρασμα είναι ότι, πετώντας με οποιοδήποτε τρόπο, καλύπτεις το 80% της εμπειρίας και μπορείς να προσαρμόσεις τον τρόπο που πετάς σύμφωνα με την εκάστοτε συσκευή, ώστε να φτάσεις στο 100%. 

“Ας ασχοληθούμε περισσότερο με το τι μπορούμε να κάνουμε με αυτά που έχουμε παρά με το τι δεν μπορούμε να κάνουμε με αυτά που δεν έχουμε”.

Καθένας μας ζει την υπέρτατη αγωνία για τους χρηματοοικονομικούς δείκτες και τα spreads, σε σημείο να αδυνατεί να κάνει οτιδήποτε, ούτε τη λακκούβα στο δρόμο έξω από το σπίτι του να μην μπορεί να φτιάξει. Ως χώρα, ανακαλύψαμε απότομα ότι ο τρόπος ζωής μας ήταν ένα παραμύθι -και οι ιδεολογίες και τα κόμματα- μια θεατρική παράσταση. Πρέπει να ανακαλύψουμε τα αυτονόητα από την αρχή. Τα αυτονόητα είναι να φροντίσουμε τον εαυτό μας, την οικογένειά μας, τη γειτονιά μας, την πατρίδα μας. Οι εθελοντικές οργανώσεις προσφέρουν εξ ορισμού θετικές εμπειρίες, ενώ καμιά φορά μπορούν να κάνουν και την αμαρτία τους συμμετέχοντας στη συναυλία της Lady Gaga. Τι μας εμποδίζει ως ανθρώπους να ανακαλύψουμε τη δύναμή μας; Το μυαλό μας. Το βομβαρδίζουμε κυριολεκτικά με ένα σωρό υποτιθέμενες σημαντικές παραστάσεις, στην πλειονότητά τους αρνητικές και κακόβουλες, και δεν του επιτρέπουμε να σκεφτεί το πού θέλει να πάει. Η δικιά μου αντίδραση ήταν να ζω χωρίς τηλεόραση. Την έχω χαρίσει εδώ και 4 χρόνια και είμαι ελεύθερος από αρκετές παγίδες. “Ας ασχοληθούμε περισσότερο με το τι μπορούμε να κάνουμε με αυτά που έχουμε παρά με το τι δεν μπορούμε να κάνουμε με αυτά που δεν έχουμε”. Ο εθελοντισμός είναι μια εξ ορισμού θετική εμπειρία, για τον πολύ απλό λόγο ότι, εφόσον δεν είναι κάποιος υποχρεωμένος να προσφέρει την εθελοντική του εργασία, το κάνει στο βαθμό που η εμπειρία είναι ευχάριστη. Η εθελοντική οργάνωση δεν σηκώνει ανευθυνότητα ή προχειρότητα, διότι πολύ γρήγορα θα μείνει χωρίς εθελοντές. Οι οργανώσεις γενικά που απαιτούν εθελοντική εργασία έχουν κατεξοχήν θετικό αντικείμενο, ενώ καμιά φορά μπορούν να κάνουν και την αμαρτία τους συμμετέχοντας στη συναυλία της Lady Gaga. Γενικά οι ανατροπές μπορούν να έρθουν με θετικά παραδείγματα και δράσεις και ο εθελοντισμός είναι σε αυτήν την κατεύθυνση. Αυτήν την εποχή που το χρήμα το μονοπωλεί το σύστημα για τον εαυτόν του (μην κοροϊδευόμαστε ότι το χρήμα εξαφανίστηκε), μπορούμε να έχουμε θετικές εμπειρίες και να δημιουργήσουμε με τη δωρεάν εθελοντική μας εργασία. Χρειάζονται σοβαρές οργανώσεις των εθελοντών, αλλά δεν είναι ανάγκη να περιοριστούμε σε αυτές. Ας συζητήσουμε με το γείτονά μας το τι θα μπορούσαμε να κάνουμε, ας δούμε στο χώρο αναψυχής μας το τι μπορεί να προσφέρει ο καθένας μας, ανάλογα με τις δυνάμεις του. Ας ασχοληθούμε περισσότερο με το τι μπορούμε να κάνουμε με αυτά που έχουμε παρά με το τι δεν μπορούμε να κάνουμε με αυτά που δεν έχουμε». *Ο Απόστολος Μαυροθαλασσίτης μίλησε  στο πλαίσιο της εκδήλωσης “No more change. Transformation” (17-19 Οκτωβρίου,Impact Hub, Καραϊσκάκη 28, Αθήνα), την οποία διοργανώνει η GloVo. Πρόκειται για διεθνή πλατφόρμα εθελοντισμού μέσα από την οποία άνθρωποι από όλο τον κόσμο εγγράφονται ως εθελοντές και συμμετέχουν σε διάφορα είδη εκδηλώσεων, ανάλογα με τις ικανότητες, τα ενδιαφέροντα, την περιοχή και τις εκάστοτε ανάγκες. 
Περισσότερα στο glovo.com.gr  

Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/drasi/glovo-mavrothalassitis-hub/ ]