Η μεγαλύτερη μορφή ελευθερίας, αρμονίας, υγείας για τη ζωή κάθε ανθρώπου είναι να ζει έτσι απλά χωρίς προκατάληψη. Με τον τρόπο που έδωσε ο Σωκράτης : ένα γνωρίζω ότι τίποτε δεν γνωρίζω. Όμως εμείς οι άνθρωποι, λες και κάθε ρήση που δημιουργήθηκε από φιλόσοφους, αναζητητές, ερευνητές παρόλο που την γράφουμε ξανά και ξανά, την λέμε επίσης πολλές φορές, αλλά δεν θα μπούμε στον κόπο να ανακαλύψουμε τι ήθελαν να πουν και φυσικά αν γίνεται και πως αυτό που είπαν.
Πώς γίνεται να ζούμε χωρίς να γνωρίζουμε, τι ήθελε να πει ο Σωκράτης με το τίποτε δεν γνωρίζω ? Χωρίς προκατάληψη θα πει όλο αυτό. Πώς μπορεί να δημιουργηθεί η ζωή χωρίς προκατάληψη ?
.jpg)
Αν η δουλειά σου έχει μια διαδρομή ρουτίνας κι εσύ παράλληλα το σιγοντάρεις αυτό… «πάλι τα ίδια θα ζήσω σήμερα». Τότε δημιουργείς τη μέρα σου με το γνωρίζω, ξέρω τι θα γίνει. Δεν επιτρέπεις σε τίποτε αυθεντικό, νέο, φρέσκο να έρθει στη μέρα σου. Με αποτέλεσμα να είσαι μέσα σε μία δίνη από επαναλαμβανόμενες καταστάσεις, γεγονότα και συμπεριφορές ανθρώπων.
Τοποθέτησε στη ζωή σου τον δρόμο «χωρίς προκατάληψη» επέτρεψε στον εαυτό σου την αυθεντικότητα και το νέο. Τότε καμία μέρα σου δεν θα είναι ίδια με την προηγούμενη. Οι άνθρωποι που σε περιβάλλουν όταν εσύ φέρεσαι χωρίς προκατάληψη νιώθουν το περιθώριο χώρου που τους δίνεις έτσι λειτουργούν πιο αρμονικά. Σε όποιον πεις «ναι καλά σε ξέρω εγώ εσένα, τα ίδια μου είχες κάνει και την άλλη φορά» τοποθετείς γνώση μέσα στο άγνωστο, άρα το κάνεις εσύ να έχει προκατάληψη και επανάληψη. Αν ξεχάσεις τελείως τι είχε συμβεί στο παρελθόν τότε ελευθερώνεσαι εσύ και ο άλλος. Με αυτόν τον τρόπο δίνεις και στον εαυτό σου το περιθώριο και την ελευθερία να είναι διαφορετικός από αυτόν που ήταν χθες. Όπου φυσικά η αλλαγή είναι φυσικότητα και αρμονία. Ενώ όταν λειτουργείς με προκατάληψη δεσμεύεις και τον εαυτό σου να είναι όπως ήταν και να κάνει ότι έκανε μέσα από τη διαδρομή της συνήθειας και όχι της αυθεντικότητας του σήμερα.
.jpg)
Κάθε σήμερα λοιπόν για να είναι αυθεντικό και μοναδικό οφείλουμε να του δώσουμε το περιθώριο μέσα από τον δρόμο που είπε ο Σωκράτης ένα «γνωρίζω ότι τίποτε δεν γνωρίζω». Έχω τα δεδομένα μου, που όμως θα τους δώσω νέα χρώματα χωρίς την προκατάληψη.
Ωστόσο η ζωή από μόνη της μας δείχνει διαδρομές που «αναγκαζόμαστε» να μη μπορούμε να έχουμε προκατάληψη όταν μέσα στην καθημερινότητά μας, ρουτίνα μας φέρει μία ανατροπή, από ένα ατύχημα για παράδειγμα. Εκεί τότε θα φερθούμε αυθεντικά γιατί δεν έχουμε άλλη επιλογή.
Πώς γίνεται να ζούμε χωρίς να γνωρίζουμε, τι ήθελε να πει ο Σωκράτης με το τίποτε δεν γνωρίζω ? Χωρίς προκατάληψη θα πει όλο αυτό. Πώς μπορεί να δημιουργηθεί η ζωή χωρίς προκατάληψη ?
Η ζωή του κάθε ανθρώπου απαρτίζεται από τα δεδομένα του και από την αυθεντικότητά του μέσα σε αυτά τα δεδομένα. Έτσι ναι μεν τα δεδομένα μπορεί να μοιάζουν με των υπόλοιπων ανθρώπων, αλλά με το χρώμα που θα επιλέξει ο κάθε άνθρωπος μέσα από την δική του αυθεντική πινελιά, δημιουργείται το «δεν γνωρίζω».
Δεδομένο μπορεί να είναι ένας χώρος, μια υπηρεσία που εμείς πρέπει να πάμε για να κάνουμε μία δουλειά. Συνήθως σε αυτή την υπηρεσία πηγαίνουμε με όλο το πακέτο δεδομένο + προκατάληψη, τότε αυτό που βιώνουμε δεν μας αρέσει γιατί κάναμε χρήση ενός δρόμου 100% καθοδηγούμενο από τις σκέψεις και τα βιώματα των υπόλοιπων ανθρώπων. Όταν επιλέξεις να πας σε έναν δεδομένο χώρο χωρίς καθόλου προκατάληψη, με ανοιχτή καρδιά γεμάτη από καλοσύνη και γεμάτη από δεν γνωρίζω, τότε το τοπίο αλλάζει. Τότε δημιουργείται μία αυθεντική διαδρομή με δική σου εμπειρία. Το να τοποθετούμε μέσα στη ζωή μας τις εμπειρίες των άλλων αλλά και τις δικές μας εμπειρίες από μία προηγούμενη φορά είναι η μεγαλύτερη σκλαβιά που μπορείς να κάνεις σε σένα.
Δεδομένο μπορεί να είναι ένας χώρος, μια υπηρεσία που εμείς πρέπει να πάμε για να κάνουμε μία δουλειά. Συνήθως σε αυτή την υπηρεσία πηγαίνουμε με όλο το πακέτο δεδομένο + προκατάληψη, τότε αυτό που βιώνουμε δεν μας αρέσει γιατί κάναμε χρήση ενός δρόμου 100% καθοδηγούμενο από τις σκέψεις και τα βιώματα των υπόλοιπων ανθρώπων. Όταν επιλέξεις να πας σε έναν δεδομένο χώρο χωρίς καθόλου προκατάληψη, με ανοιχτή καρδιά γεμάτη από καλοσύνη και γεμάτη από δεν γνωρίζω, τότε το τοπίο αλλάζει. Τότε δημιουργείται μία αυθεντική διαδρομή με δική σου εμπειρία. Το να τοποθετούμε μέσα στη ζωή μας τις εμπειρίες των άλλων αλλά και τις δικές μας εμπειρίες από μία προηγούμενη φορά είναι η μεγαλύτερη σκλαβιά που μπορείς να κάνεις σε σένα.
Αν η δουλειά σου έχει μια διαδρομή ρουτίνας κι εσύ παράλληλα το σιγοντάρεις αυτό… «πάλι τα ίδια θα ζήσω σήμερα». Τότε δημιουργείς τη μέρα σου με το γνωρίζω, ξέρω τι θα γίνει. Δεν επιτρέπεις σε τίποτε αυθεντικό, νέο, φρέσκο να έρθει στη μέρα σου. Με αποτέλεσμα να είσαι μέσα σε μία δίνη από επαναλαμβανόμενες καταστάσεις, γεγονότα και συμπεριφορές ανθρώπων.
Τοποθέτησε στη ζωή σου τον δρόμο «χωρίς προκατάληψη» επέτρεψε στον εαυτό σου την αυθεντικότητα και το νέο. Τότε καμία μέρα σου δεν θα είναι ίδια με την προηγούμενη. Οι άνθρωποι που σε περιβάλλουν όταν εσύ φέρεσαι χωρίς προκατάληψη νιώθουν το περιθώριο χώρου που τους δίνεις έτσι λειτουργούν πιο αρμονικά. Σε όποιον πεις «ναι καλά σε ξέρω εγώ εσένα, τα ίδια μου είχες κάνει και την άλλη φορά» τοποθετείς γνώση μέσα στο άγνωστο, άρα το κάνεις εσύ να έχει προκατάληψη και επανάληψη. Αν ξεχάσεις τελείως τι είχε συμβεί στο παρελθόν τότε ελευθερώνεσαι εσύ και ο άλλος. Με αυτόν τον τρόπο δίνεις και στον εαυτό σου το περιθώριο και την ελευθερία να είναι διαφορετικός από αυτόν που ήταν χθες. Όπου φυσικά η αλλαγή είναι φυσικότητα και αρμονία. Ενώ όταν λειτουργείς με προκατάληψη δεσμεύεις και τον εαυτό σου να είναι όπως ήταν και να κάνει ότι έκανε μέσα από τη διαδρομή της συνήθειας και όχι της αυθεντικότητας του σήμερα.
Κάθε σήμερα λοιπόν για να είναι αυθεντικό και μοναδικό οφείλουμε να του δώσουμε το περιθώριο μέσα από τον δρόμο που είπε ο Σωκράτης ένα «γνωρίζω ότι τίποτε δεν γνωρίζω». Έχω τα δεδομένα μου, που όμως θα τους δώσω νέα χρώματα χωρίς την προκατάληψη.
Ωστόσο η ζωή από μόνη της μας δείχνει διαδρομές που «αναγκαζόμαστε» να μη μπορούμε να έχουμε προκατάληψη όταν μέσα στην καθημερινότητά μας, ρουτίνα μας φέρει μία ανατροπή, από ένα ατύχημα για παράδειγμα. Εκεί τότε θα φερθούμε αυθεντικά γιατί δεν έχουμε άλλη επιλογή.
Η μέρα είναι δική σας ορίστε εσείς τα δεδομένα και ζήστε τη σαν να ήταν μοναδική, χωρίς τις διαδρομές : ξέρω, γνωρίζω, το έχω ξανά δει το έργο, πάντα τα ίδια συμβαίνουν.
Μπορείτε επίσης να διαβάσετε το κείμενο «μου είπαν ότι».
Η σωστή τοποθέτηση της γνώσης μας δίνει την ελευθερία να είμαστε εμείς οι ζωγράφοι του δικού μας καμβά, με αυθεντικά χρώματα χωρίς προκατάληψη. Η προκατάληψη καλό είναι να γνωρίζουμε ότι είναι αλλοίωση, γερνάω και όχι δημιουργώ αναγέννηση κάθε λεπτό.
.jpg)
Η ζωή είναι δική σου, άρα θα τη ζήσεις αυθεντικά εσύ και όχι μέσα από τους δρόμους, από τις σκέψεις, τις επιλογές των άλλων. Αλλά μέσα από τα δικά σου χρώματα και αρώματα.
Ζωή χωρίς προκατάληψη = άγνοια= ένα γνωρίζω ότι δεν γνωρίζω.
Δωροθέα
Μπορείτε επίσης να διαβάσετε το κείμενο «μου είπαν ότι».
Η σωστή τοποθέτηση της γνώσης μας δίνει την ελευθερία να είμαστε εμείς οι ζωγράφοι του δικού μας καμβά, με αυθεντικά χρώματα χωρίς προκατάληψη. Η προκατάληψη καλό είναι να γνωρίζουμε ότι είναι αλλοίωση, γερνάω και όχι δημιουργώ αναγέννηση κάθε λεπτό.
Η ζωή είναι δική σου, άρα θα τη ζήσεις αυθεντικά εσύ και όχι μέσα από τους δρόμους, από τις σκέψεις, τις επιλογές των άλλων. Αλλά μέσα από τα δικά σου χρώματα και αρώματα.
Ζωή χωρίς προκατάληψη = άγνοια= ένα γνωρίζω ότι δεν γνωρίζω.
Δωροθέα
Πηγή: http://www.awakengr.com/2014/06/blog-post_9969.html#ixzz3noVrfCXw
Under Creative Commons License: Attribution Share Alike
