Πρόλογος της Γενικής Γραμματέως Πολιτισμού Δρ. Λίνας Μενδώνης στο βιβλίο του Γ. Κατσιμπάρδη “Στα Άδυτα Οκτώ Ιερών του Ελληνισμού” “ΚΑΙ ΕΚΛΗΘΗΣ ΕΣΥ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ ΤΟ ΘΑΥΜΑ…”
Με τους στίχους του ποιητή αρχίζει τον πρόλογό της η Γενική Γραμματέας Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, στο βιβλίο του πρώην υφυπουργού Εσωτερικών Γιώργου Κατσιμπάρδη ¨ΣΤΑ ΑΔΥΤΑ ΟΚΤΩ ΙΕΡΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ¨, που τυπώνεται, με τη μορφή Λευκώματος, και θα παρουσιαστεί τον Οκτώβριο. ...
Γράφει συγκεκριμένα η κυρία Μενδώνη: «Και εκλήθης εσύ να μπορέσεις το θαύμα. Κ΄ έκαμες πάλι το μάρμαρο φώς. Και τα βάθρα σου γιόμισες μ’ έμβια πλάσματα, που οι βλεφαρίδες τους έπαιζαν, τα χείλη τους σάλευαν, ως να νοούσαν κι ως να στοχάζονταν.»(Νικηφόρος Βρεττάκος, Λειτουργία Κάτω Από Την Ακρόπολη).
Αντί προλόγου, πιστεύω ότι τα σοφά λόγια του ποιητή εκφράζουν με ενάργεια τόσο το γόνιμο θρησκευτικό τοπίο της ελληνικής αρχαιότητας, που βρήκε τη συνέχεια και την εξέλιξή του στο σύγχρονο χριστιανικό βίωμα, όσο και το συναίσθημα, που μας γεννά η ανάγνωση του πλούσιου πονήματος του Γιώργου Κατσιμπάρδη.
Ο συγγραφέας μας προσκαλεί σε ένα διαχρονικό ταξίδι στους ιερούς τόπους του Ελληνισμού, αναδεικνύοντας τα επάλληλα στρώματα λατρείας, τις πολλαπλές σημασιολογίες, καθώς και τις ιδιαιτερότητες της κάθε περιοχής και της κάθε περιόδου. Το αρχαιότατο μαντείο της Δωδώνης, ο ομφαλός των Δελφών, το τελεστήριο των Καβίρων, το μυθικό Καδμείο και το Διονυσιακό θέατρο, αποτελούν τους βασικούς σταθμούς μέσα από τους οποίους περιγράφεται ανάγλυφα η ειδική σχέση των αρχαίων Ελλήνων με το θείο. Θεοί ανθρώπινοι, με ανθρώπινη μορφή και αδυναμίες, αλλά συνάμα με υπερφυσικές και οικουμενικές ιδιότητες· άνθρωποι, που σε κάθε βήμα τους συντροφεύονται από τους θεούς τους· πόλεις, των οποίων η δημόσια ζωή οργανώνεται γύρω από ένα πλήρες θρησκευτικό ημερολόγιο, που με τη σειρά του συνυφαίνεται με το σύνολο των όψεων της καθημερινότητας.
Η αρχαιοελληνική θρησκεία αποτελεί τον ιστό γύρω από τον οποίο εξυφαίνεται η πολιτισμική ιστορία της αρχαιότητας: το αρχαιοελληνικό θαύμα εκδηλώνεται κατά κύριο λόγο στα μεγάλα αυτά ιερά, όπου η ποίηση, η μουσική και η όρχηση συνυπάρχουν με την αρχιτεκτονική, την πλαστική και τη ζωγραφική. Όπου παράλληλα με τις τέχνες καλλιεργούνται και αναπτύσσονται οι θεσμοί της ισότιμης συμμετοχής και του διαλόγου.
Σήμερα, ο Γιώργος Κατσιμπάρδης μας προσκαλεί σε μια πορεία μύησης στον ορατό και αόρατο αυτό θαυμαστό κόσμο, που εξακολουθεί να ορίζει σε μεγάλο βαθμό και τη δική μας ιστορία και καθημερινότητα.
(Τις επόμενες ημέρες θα δοθεί στη δημοσιότητα και ο πρόλογος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμου).
Με τους στίχους του ποιητή αρχίζει τον πρόλογό της η Γενική Γραμματέας Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, στο βιβλίο του πρώην υφυπουργού Εσωτερικών Γιώργου Κατσιμπάρδη ¨ΣΤΑ ΑΔΥΤΑ ΟΚΤΩ ΙΕΡΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ¨, που τυπώνεται, με τη μορφή Λευκώματος, και θα παρουσιαστεί τον Οκτώβριο. ...
Γράφει συγκεκριμένα η κυρία Μενδώνη: «Και εκλήθης εσύ να μπορέσεις το θαύμα. Κ΄ έκαμες πάλι το μάρμαρο φώς. Και τα βάθρα σου γιόμισες μ’ έμβια πλάσματα, που οι βλεφαρίδες τους έπαιζαν, τα χείλη τους σάλευαν, ως να νοούσαν κι ως να στοχάζονταν.»(Νικηφόρος Βρεττάκος, Λειτουργία Κάτω Από Την Ακρόπολη).
Αντί προλόγου, πιστεύω ότι τα σοφά λόγια του ποιητή εκφράζουν με ενάργεια τόσο το γόνιμο θρησκευτικό τοπίο της ελληνικής αρχαιότητας, που βρήκε τη συνέχεια και την εξέλιξή του στο σύγχρονο χριστιανικό βίωμα, όσο και το συναίσθημα, που μας γεννά η ανάγνωση του πλούσιου πονήματος του Γιώργου Κατσιμπάρδη.
Ο συγγραφέας μας προσκαλεί σε ένα διαχρονικό ταξίδι στους ιερούς τόπους του Ελληνισμού, αναδεικνύοντας τα επάλληλα στρώματα λατρείας, τις πολλαπλές σημασιολογίες, καθώς και τις ιδιαιτερότητες της κάθε περιοχής και της κάθε περιόδου. Το αρχαιότατο μαντείο της Δωδώνης, ο ομφαλός των Δελφών, το τελεστήριο των Καβίρων, το μυθικό Καδμείο και το Διονυσιακό θέατρο, αποτελούν τους βασικούς σταθμούς μέσα από τους οποίους περιγράφεται ανάγλυφα η ειδική σχέση των αρχαίων Ελλήνων με το θείο. Θεοί ανθρώπινοι, με ανθρώπινη μορφή και αδυναμίες, αλλά συνάμα με υπερφυσικές και οικουμενικές ιδιότητες· άνθρωποι, που σε κάθε βήμα τους συντροφεύονται από τους θεούς τους· πόλεις, των οποίων η δημόσια ζωή οργανώνεται γύρω από ένα πλήρες θρησκευτικό ημερολόγιο, που με τη σειρά του συνυφαίνεται με το σύνολο των όψεων της καθημερινότητας.
Η αρχαιοελληνική θρησκεία αποτελεί τον ιστό γύρω από τον οποίο εξυφαίνεται η πολιτισμική ιστορία της αρχαιότητας: το αρχαιοελληνικό θαύμα εκδηλώνεται κατά κύριο λόγο στα μεγάλα αυτά ιερά, όπου η ποίηση, η μουσική και η όρχηση συνυπάρχουν με την αρχιτεκτονική, την πλαστική και τη ζωγραφική. Όπου παράλληλα με τις τέχνες καλλιεργούνται και αναπτύσσονται οι θεσμοί της ισότιμης συμμετοχής και του διαλόγου.
Σήμερα, ο Γιώργος Κατσιμπάρδης μας προσκαλεί σε μια πορεία μύησης στον ορατό και αόρατο αυτό θαυμαστό κόσμο, που εξακολουθεί να ορίζει σε μεγάλο βαθμό και τη δική μας ιστορία και καθημερινότητα.
(Τις επόμενες ημέρες θα δοθεί στη δημοσιότητα και ο πρόλογος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμου).
