Γράφει ο Δευκαλίων
Και ενώ ο κίνδυνος ανθρωπιστικής κρίσης, κατά την διάρκεια του προσεχούς χειμώνα, προβάλλεται καθημερινά από όλο και περισσότερους πανεπιστημιακούς, οικονομολόγους και αναλυτές η τρόικα αδιαφορεί και ζητά «κι άλλο αίμα»!
Και η συγκυβέρνηση των δύο μνημονίων και του ενός εκβιασμού τι κάνει; Διαπραγματεύεται με την τρόικα από ποιο σημείο του κορμού του έθνους θα τρέξει το αίμα. Από το χέρι, την ωμοπλάτη, το στήθος ή τα πόδια. Εκεί κατάντησαν… Να διαπραγματεύονται με τους εκπροσώπους των δανειστών για το ποιο σημείο του κορμού του έθνους θα αποκοπεί και πόσα λίτρα αθώο ελληνικό αίμα θα χυθούν στον βωμό των... δανειστών.
Μόνιμη η δικαιολογία των κυβερνητικών: «Μα είμαστε υποχρεωμένοι να διαπραγματευτούμε. Μόνο έτσι θα οριστικοποιηθεί το πακέτο των μέτρων που θα κατατεθεί προς ψήφιση στην Βουλή. Και εφ’ όσον ψηφισθεί τότε και μόνο τότε θα πάρουμε την επόμενη δόση και θα αποφύγουμε την χρεοκοπία».
Θεωρητικά ορθή προσέγγιση. Για να μην οδηγηθεί η χώρα σε de facto χρεοκοπία (π.χ. Μη πληρωμή είτε των ετησίων τόκων είτε των δημοσίων υπαλλήλων) πρέπει να πάρει την επόμενη δόση. Και για να πάρει η χώρα την επόμενη δόση, πρέπει η τρόικα να γράψει στην έκθεση της ευνοϊκά σχόλια, αφού πρώτα εξασφαλίσει (η τρόικα) το μέγιστο των απαιτήσεων της.
Πολύ-παιγμένο και πολυχρησιμοποιημένο επικοινωνιακό τρυκ.
Στην θεματολογία της διαπραγμάτευσης μεταξύ Ελληνικής Κυβέρνησης και τρόικας εισάγονται άπειρα θέματα. Δημοσιεύονται στον ημερήσιο τύπο και ανακοινώνονται από τα ηλεκτρονικά μέσα μαζικής ενημέρωσης. Έρχονται μετά οι πατριώτες, οι ικανοί διαπραγματευτές και περιορίζουν τις απαιτήσεις της τρόικας. Παλιά ο πατριώτης και ικανός διαπραγματευτής ήταν ο Γ. Παπανδρέου. Μετά την σκυτάλη την πήρε ο κ. Ε. Βενιζέλος και τώρα την κρατούν επάξια οι κ.κ. Α. Σαμαράς Πρωθυπουργός και Ι. Στουρνάρας, υπουργός οικονομικών. Αυτό το χιλιο-παιγμένο έργο απολαμβάνουμε αυτές τις... ημέρες με μία ακόμα προσθήκη… Όλοι οι μνημονιακοί ξένοι και Έλληνες βλέπουν φως στο βάθος του τούνελ. Αρκεί να περάσουν πρώτα τα μέτρα των 11,5 δις ευρώ.
Εδώ δεν μιλάμε για απλή κοροϊδία αλλά για δούλεμα με διπλό γαζί. Με όσα καλά μας λένε οι μνημονιακοί πρέπει να θεωρούμε ότι βρισκόμαστε ένα βήμα προ της λύσης των προβλημάτων της ανεργίας, της ύφεσης, της φτώχειας, του λιμού και όλων των δεινών που μας έφερε το μνημόνιο.
Για την στήλη είναι δεδομένο ότι η ψήφιση των νέων μέτρων των 11,5 δισ. ευρώ θα σημάνει: Εκτόξευση της ύφεσης σε τιμές πλησίον του 10%. Ακόμα μεγαλύτερη ανεργία πού ήδη έχει φτάσει στο 30%. Φτώχεια, λιμό και μολυσματικές ασθένειες για τα μεγαλύτερα και πιο λαϊκά στρώματα.
Σε ένα μόνο συμφωνεί η στήλη με την τρόικα. Τρέχει ποτάμι το αίμα των αδύναμων και των αποκλεισμένων κατ’ απαίτηση της τρόικας και εν ονόματι της δημοσιονομικής εξυγίανσης.
Το αίμα των αθώων τούτων, επί των κεφαλών υμών και επί των τέκνων υμών…
Και ενώ ο κίνδυνος ανθρωπιστικής κρίσης, κατά την διάρκεια του προσεχούς χειμώνα, προβάλλεται καθημερινά από όλο και περισσότερους πανεπιστημιακούς, οικονομολόγους και αναλυτές η τρόικα αδιαφορεί και ζητά «κι άλλο αίμα»!
Και η συγκυβέρνηση των δύο μνημονίων και του ενός εκβιασμού τι κάνει; Διαπραγματεύεται με την τρόικα από ποιο σημείο του κορμού του έθνους θα τρέξει το αίμα. Από το χέρι, την ωμοπλάτη, το στήθος ή τα πόδια. Εκεί κατάντησαν… Να διαπραγματεύονται με τους εκπροσώπους των δανειστών για το ποιο σημείο του κορμού του έθνους θα αποκοπεί και πόσα λίτρα αθώο ελληνικό αίμα θα χυθούν στον βωμό των... δανειστών.
Μόνιμη η δικαιολογία των κυβερνητικών: «Μα είμαστε υποχρεωμένοι να διαπραγματευτούμε. Μόνο έτσι θα οριστικοποιηθεί το πακέτο των μέτρων που θα κατατεθεί προς ψήφιση στην Βουλή. Και εφ’ όσον ψηφισθεί τότε και μόνο τότε θα πάρουμε την επόμενη δόση και θα αποφύγουμε την χρεοκοπία».
Θεωρητικά ορθή προσέγγιση. Για να μην οδηγηθεί η χώρα σε de facto χρεοκοπία (π.χ. Μη πληρωμή είτε των ετησίων τόκων είτε των δημοσίων υπαλλήλων) πρέπει να πάρει την επόμενη δόση. Και για να πάρει η χώρα την επόμενη δόση, πρέπει η τρόικα να γράψει στην έκθεση της ευνοϊκά σχόλια, αφού πρώτα εξασφαλίσει (η τρόικα) το μέγιστο των απαιτήσεων της.
Πολύ-παιγμένο και πολυχρησιμοποιημένο επικοινωνιακό τρυκ.
Στην θεματολογία της διαπραγμάτευσης μεταξύ Ελληνικής Κυβέρνησης και τρόικας εισάγονται άπειρα θέματα. Δημοσιεύονται στον ημερήσιο τύπο και ανακοινώνονται από τα ηλεκτρονικά μέσα μαζικής ενημέρωσης. Έρχονται μετά οι πατριώτες, οι ικανοί διαπραγματευτές και περιορίζουν τις απαιτήσεις της τρόικας. Παλιά ο πατριώτης και ικανός διαπραγματευτής ήταν ο Γ. Παπανδρέου. Μετά την σκυτάλη την πήρε ο κ. Ε. Βενιζέλος και τώρα την κρατούν επάξια οι κ.κ. Α. Σαμαράς Πρωθυπουργός και Ι. Στουρνάρας, υπουργός οικονομικών. Αυτό το χιλιο-παιγμένο έργο απολαμβάνουμε αυτές τις... ημέρες με μία ακόμα προσθήκη… Όλοι οι μνημονιακοί ξένοι και Έλληνες βλέπουν φως στο βάθος του τούνελ. Αρκεί να περάσουν πρώτα τα μέτρα των 11,5 δις ευρώ.
Εδώ δεν μιλάμε για απλή κοροϊδία αλλά για δούλεμα με διπλό γαζί. Με όσα καλά μας λένε οι μνημονιακοί πρέπει να θεωρούμε ότι βρισκόμαστε ένα βήμα προ της λύσης των προβλημάτων της ανεργίας, της ύφεσης, της φτώχειας, του λιμού και όλων των δεινών που μας έφερε το μνημόνιο.
Για την στήλη είναι δεδομένο ότι η ψήφιση των νέων μέτρων των 11,5 δισ. ευρώ θα σημάνει: Εκτόξευση της ύφεσης σε τιμές πλησίον του 10%. Ακόμα μεγαλύτερη ανεργία πού ήδη έχει φτάσει στο 30%. Φτώχεια, λιμό και μολυσματικές ασθένειες για τα μεγαλύτερα και πιο λαϊκά στρώματα.
Σε ένα μόνο συμφωνεί η στήλη με την τρόικα. Τρέχει ποτάμι το αίμα των αδύναμων και των αποκλεισμένων κατ’ απαίτηση της τρόικας και εν ονόματι της δημοσιονομικής εξυγίανσης.
Το αίμα των αθώων τούτων, επί των κεφαλών υμών και επί των τέκνων υμών…