Σύγκρουση Ελλάδας και Τουρκίας για τους ορυκτούς πόρους;
Πρόσφατα δημοσιεύθηκε ένα αρκετά ενδιαφέρον άρθρο στο περιοδικό του εγκυρότατου οργανισμού Jamestown Foundation (Eurasia Daily Monitor, Volume 13, Issue 177,https://jamestown.org). Αξιοσημείωτος ήταν ο ρόλος του συγκεκριμένου οργανισμού ο οποίος λειτουργούσε ως πλατφόρμα υποστήριξης Σοβιετικών αποστατών…Σωτήρης Ν. Καμενόπουλος
Υποψήφιος Διδάκτωρ Πολυτεχνείου Κρήτης
Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων
To άρθρο έχει τίτλο: «Russia’s Relations with West Deteriorate as Military Prepares for Resource Wars».
Όπως αντιλαμβάνεστε, το άρθρο σχετίζεται με τους πολέμους για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές (resource wars). Συγγραφέας του άρθρου είναι ο Pavel Felgenhauer (το βιογραφικό του εδώ:https://en.wikipedia.org/wiki/Pavel_Felgenhauer).
Το αξιοσημείωτο στο βιογραφικό του συγγραφέα είναι πως (όπως αναφέρεται τουλάχιστον) είχε «προβλέψει» το 2008 τον πόλεμο της Ρωσίας εναντίον της Γεωργίας στην Αμπχαζία (ως μηχανικός, δεν μου αρέσει η λέξη «πρόβλεψη». Οι προφήτες-μάγοι προβλέπουν. Οι επιστήμονες «εκτιμούν»…).
Στο συγκεκριμένο άρθρο ο συγγραφέας αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής: «…The Russian General Staff envisages a rapidly growing external threat of war and foreign invasion coming from all directions; and the Kremlin has fully accepted this threat assessment. The coming threat is being referred to as “the resource wars” — a possible future world war or a series of major regional conflicts, predicted to occur sometime “before 2030″…
»These assumptions seem to form the backbone of the top secret Plan of Defense of the Russian Federation, signed into law by Putin on January 29, 2013. On February 14, 2013, the chief of the General Staff, Army-General Valery Gerasimov, publicly disclosed that “before 2030,” all major world powers will be fighting for control of resources and living space (RIA Novosti, February 14, 2013)…»
Ούτε λίγο πολύ, ο συγγραφέας του άρθρου αναφέρει πως το Κρεμλίνο εκτιμά ότι πιθανώς πριν το 2030 θα υπάρξει αριθμός από μεγάλες περιφερειακές αναφλέξεις/συγκρούσεις με διακύβευμα τους ορυκτούς πόρους… Μάλιστα, έχει υπογραφεί και σχετικός νόμος…
Στους πόλεμους για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές (resource wars) έχουμε αναφερθεί εκτεταμένα και ορισμένες φορές προειδοποιητικά. Προς επίρρωση αυτού, ας γίνει μία ανακεφαλαίωση ώστε οι αναγνώστες να μην έχουν αμφιβολίες για τη σημερινή εκτίμηση: Ναι, δυστυχώς, η εντελώς προσωπική εκτίμηση του συγγραφέα του παρόντος άρθρου είναι πως επέρχεται Ελληνοτουρκική σύγκρουση με διακύβευμα τους ορυκτούς πόρους.
Ένας Ελληνοτουρκικός «resource war»… Θα βάλει αυτός ο πόλεμος φωτιά σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο παρασύροντας και άλλους σε μία πλήρη αποσταθεροποίηση της περιοχής; Αυτό ας το αξιοποιήσουν άλλοι, εντός και εκτός της χώρας, οι οποίοι ίσως «βλέπουν» τη μεγαλύτερη εικόνα. Ωστόσο ας αντιληφθούν «ορισμένοι» πως ο Ερντογάν έχει ξεφύγει τελείως.
Το 2010 λοιπόν, ένα μήνα ακριβώς (Νοέμβριος 2010) πριν αυτοπυρποληθεί ο Τυνήσιος έμπορος (Δεκέμβριος 2010), και ξεκίνησε με αυτόν τον τρόπο η Αραβική «Άνοιξη», είχε δημοσιευθεί ένα προειδοποιητικό άρθρο στο ιστολόγιο του ΕΛΙΑΜΕΠ. Παρατίθεται απόσπασμα του άρθρου: «…οι βλέψεις (…) για τις επόμενες δεκαετίες, έχουν στραφεί ήδη προς τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και την Αφρική (…). Η επανάκαμψη της παγκόσμιας γεωπολιτικής και οικονομικής πυξίδας προς τη Μεσόγειο και την Αφρικανική ήπειρο είναι πλέον γεγονός αδιαμφισβήτητο.
»Τις επόμενες δεκαετίες θα κατευθυνθούν περισσότερες επενδύσεις προς το νότιο υπογάστριο της ΕΕ και προς την ενδότερη Αφρική, συμπεριλαμβανομένων των Αφρικανικών χωρών που βρέχονται από τη Μεσόγειο. Επενδύσεις οι οποίες θα σχετίζονται με την παραγωγή ενέργειας, εξόρυξης πετρελαίου, φυσικού αερίου και, κυρίως, σπάνιων ορυκτών. Επενδύσεις οι οποίες θα περιλαμβάνουν ταυτόχρονα και νέους, άγνωστους προς το παρόν κινδύνους…»
Στις 17/3/2014 αναφέρθηκαν τα εξής: «…αυτά που ζούμε σήμερα στην Ουκρανία εν έτει 2014 είναι απλώς μία έκφανση γεωπολιτικής; Ο Χίτλερ το 1944 είχε αναφέρει τον όρο της «πολιτικοστρατηγικής». Ή μήπως είναι ένας συνδυασμός της γεωπολιτικής με έναν άλλο όρο; Ποιόν όρο; Αυτόν του Resource War;…» (βλ. http://energypress.gr/news/resource-wars-kai-i-geopolitiki-os-zompi-i-neo-geopolitiki)
Στις 10/1/2015 αναφέρθηκαν τα εξής: «…Οι ορυκτοί πόροι, όπως οι υδρογονάνθρακες αλλά και οι σπάνιες γαίες, είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει, σχετίζονται με θέματα γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής υφής. Με θέματα Εθνικής Άμυνας και Εθνικής Ασφάλειας. Γνωστοί άλλωστε είναι οι Resource Wars… Η εποχή που διανύουμε είναι η εποχή των Resource Wars… δυστυχώς…» (βλ.http://www.defence-point.gr/news/?p=120104)
Στις 20/3/2015 αναφέρθηκαν τα εξής: «…Η ειρήνη στην Ευρώπη διατηρείται μόνο μέσω της ασφαλούς προμήθειας (secure supply) πρώτων υλών, ενέργειας και ορυκτών πόρων. Αυτό ας το θυμούνται κάποιοι/κάποιες εντός και εκτός… ώστε να αποφύγουμε τους επερχόμενους (;) resource wars… όπως ακριβώς ήταν ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος… Τι άλλο να θυμούνται ορισμένοι/ες; Πως η ΕΕ δεν δημιουργήθηκε με διακύβευμα τις τράπεζες. Η ΕΕ δημιουργήθηκε με διακύβευμα την ειρήνη.» (βλ.http://www.defence-point.gr/news/?p=125134)
Στις 15/9/2015 αναφέρθηκαν τα εξής: «…η ανθρωπότητα οδεύοντας προς το 2050 βρίσκεται σήμερα μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι… Ορισμένες από αυτές τις προκλήσεις είναι οι εξής: Η αύξηση των παγκόσμιων συγκρούσεων με διακύβευμα τις πλουτοπαραγωγικές πηγές (resource wars). Αυτό σχετίζεται ξεκάθαρα με τη γεωπολιτική των ορυκτών πόρων… Κάθε φορά που χρησιμοποιούμε ένα ηλεκτρονικό gadget ας το θυμόμαστε.» (βλ. http://energypress.gr/news/oryktoi-poroi-kai-syghroni-prosfygia)
Στις 30/10/2015 αναφέρθηκαν τα εξής: «…Για τα συγκεκριμένα ορυκτά διεξάγονται σκληρότατοι πόλεμοι (resource wars), ιδιαίτερα στην Αφρική, και αλλάζουν σύνορα…και δυστυχώς, υπό τις παρούσες παγκόσμιες γεωπολιτικές συνθήκες, όπως είχε αναφέρει και ο Λεχ Βαλέσα, τα σύνορα έχουν γίνει σαν τα τουβλάκια Lego…» (βλ. http://www.huffingtonpost.gr/sotiris-kamenopoulos/-_2181_b_8405174.html)
Τα δημοσιεύματα είναι αρκετά ακόμη, αλλά προκειμένου να μη κουραστούν οι αναγνώστες (νομίζω πως το «μήνυμα» το πήραν) θα καταλήξω σε 2-3 ακόμη.
Όσο αφορά το έτος 2030 στο οποίο αναφέρεται ο συγγραφέας του Jamestown Foundation, στις 8/8/2014 (http://www.capital.gr/story/2082303) είχαν αναφερθεί το εξής: «…Έχει ενδιαφέρον το σημείο τομής της πράσινης και ροζ καμπύλης: περίπου το έτος 2020. Τί εκτιμάται πως θα συμβεί μεταξύ 2020-2025; (…) Είναι λογικό λοιπόν να κάνει κάποιος την εκτίμηση πως οι αλλαγές που βλέπουμε τριγύρω μας έπρεπε να ξεκινήσουν αρκετά πριν το 2020-2025…
Προκειμένου να καλυφθεί η ζήτηση σε υδρογονάνθρακες το 2050, και με δεδομένο πως μέχρι να επιβεβαιωθούν τα πιθανά κοιτάσματα, να εκτιμηθεί η οικονομική τους αξία, να ξεκαθαρισθούν οι γεωπολιτικές τριβές, και να έρθουν αυτά στην επιφάνεια, θα περνούσε αρκετό χρονικό διάστημα. Είναι γνωστό άλλωστε πως τέτοιου είδους projects (ορυχεία και υδρογονάνθρακες) απαιτούν πολλά έτη μέχρι να υλοποιηθούν…»
Και ερχόμαστε στο 2016, όπου πλέον ο Ερντογάν έχει ξεδιπλώσει τελείως τον στρατηγικό του στόχο περί αναθεωρητισμού/νεο-οθωμανισμού. Στις 29/10/2016 (http://www.huffingtonpost.gr/sotiris-kamenopoulos/-_7899_b_12552164.html) αναφέρθηκαν μεταξύ αρκετών άλλων σημαντικών στοιχείων για τους resource wars, τα εξής:
«…στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή, υπάρχουν δύο σχολές σκέψης όσον αφορά την από-εδώ-και-πέρα-στάση της Τουρκίας: η μία σχολή σκέψης, θεωρεί πως αυτά που συμβαίνουν την παρούσα περίοδο στην Τουρκία (πχ. οι αλυτρωτικές δηλώσεις Ερντογάν περί Συνθήκης Λωζάννης) γίνονται για εσωτερική κατανάλωση. Πως ο Ερντογάν το κάνει εξαιτίας του αποτυχημένου πραξικοπήματος και των εκκαθαρίσεων στις οποίες προβαίνει. Για να θολώσει τα νερά στους εσωτερικούς του αντιπάλους και να τους αποπροσανατολίσει.Προσωπικά δεν ανήκω σε αυτή σχολή σκέψης. Τη θεωρώ αφελή. Προσωπικά ανήκω στην άλλη σχολή σκέψης: εκτιμώ πως ο Ερντογάν κινείται βάσει συγκεκριμένου σχεδίου-στρατηγικής και συγκεκριμένου στόχου: το στόχο του νεο-οθωμανισμού. Θα σας εξηγήσω τη γενεσιουργό αιτία αυτής της εκτίμησης. (…) η Τουρκία για να αντέξει ως ενιαία χώρα, συγκροτημένη σε κράτος, πρέπει να αποκτήσει οπωσδήποτε πρόσβαση σε ενεργειακούς πόρους.
Ειδάλλως δεν θα μπορέσει να ταΐσει και ζεστάνει τα 100 περίπου εκατομμύρια πληθυσμού της το έτος 2050. Αν δεν αποκτήσει πρόσβαση σε ενέργεια, η Τουρκία θα καταρρεύσει. Θα διαλυθεί. (…) η Τουρκία δεν έχει άλλη επιλογή για να μη διαλυθεί παρά μόνο τον αναθεωρητισμό. (…) πιθανώς οι ορυκτοί πόροι θα είναι η αιτία μίας αρκετά πιθανής επερχόμενης σύγκρουσης στην περιοχή. Πιο ξεκάθαρος δεν μπορώ να γίνω.»
O Ερντογάν φαίνεται πως είναι και αυτός θιασώτης της νοοτροπίας Πούτιν και της στρατηγικής περί «resource wars». Ας πάρουν λοιπόν κάποιο μήνυμα «ορισμένοι». Σε αυτή τη χώρα, τούτος ο λαός, έχει μάθει να ζει εν μέσω συγκρούσεων τα τελευταία 3 χιλιάδες χρόνια εξαιτίας του γεωπολιτικού φιλέτου στο οποίο κατοικεί. Αν κάποιος τρελός αποφάσισε να βάλει φωτιά στον «αχυρώνα» της Μεσογείου πρόβλημά του θα είναι. Ως Έλληνες δεν χρειάζεται να φοβόμαστε καθόλου. Ψυχραιμία, σύνεση, προετοιμασία και ας κάνουμε αυτό που γνωρίζουμε εδώ και 3 χιλιάδες χρόνια…http://www.defence-point.gr/news/?p=164404
