«Ψύχωση Μαζικού Σχηματισμού»: Το 57% των νεαρών ενηλίκων παίρνει φάρμακα για «σοβαρές ψυχικές ασθένειες» !!!

 

Αφού έζησε σχεδόν τρία χρόνια lockdown, απομόνωση, επιβλαβείς εντολές για την υγεια σωματική και ψυχική και τρέφεται με προπαγάνδα φόβου, η Generation Z (έφηβοι και νεαροί ενήλικες) αντιμετωπίζει τώρα αρκετές σοβαρές παθήσεις ψυχικής υγείας.

Σύμφωνα με  ανάλυση που διεξήχθη από την Harmony Healthcare IT , εκατομμύρια νεαροί ενήλικες αντιμετωπίζουν μια νέα κρίση ψυχικής υγείας ως αποτέλεσμα της πανδημίας του Covid-19.

Το Naturalnews.com αναφέρει: Σύμφωνα με το Pew Research Center, η Generation Z αντιπροσωπεύει τη γενιά που γεννήθηκε μεταξύ 1997 και 2012, η ​​οποία περιλαμβάνει περίπου 68 εκατομμύρια νέους (ηλικίες 10-25). Η τελευταία έρευνα διαπιστώνει ότι το 42 τοις εκατό της Γενιάς Ζ αντιμετωπίζει πλέον προβλήματα ψυχικής υγείας και πολλά από αυτά τα προβλήματα αντιμετωπίζονται με καθημερινή θεραπεία και φαρμακευτική αγωγή. 

Αυτά τα προβλήματα περιλαμβάνουν τις αγχώδεις διαταραχές, τη διαταραχή ελλειμματικής προσοχής/υπερκινητικότητας (ADHD), την κατάθλιψη και τη διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD). Το ογδόντα τοις εκατό αντιμετωπίζει κρίσεις κατάθλιψης και το 90 τοις εκατό αντιμετωπίζει το άγχος σε καθημερινή βάση.

Η μοναξιά, η αβεβαιότητα, το άγχος και η κατάθλιψη πιάνουν πλέον τους περισσότερους νέους

Η πλειοψηφία των νέων που απάντησαν στην έρευνα (75%) αναφέρει ότι η εποχή της πανδημίας (lockdown) επηρέασε αρνητικά την ψυχική τους υγεία, προκαλώντας σοβαρή μοναξιά και συντριπτική αβεβαιότητα για το μέλλον. Από τους 1.000 ερωτηθέντες, το 20% επισκέπτεται πλέον έναν θεραπευτή σε τακτική βάση και το 39% λαμβάνει θεραπεία για προβλήματα ψυχικής υγείας μία φορά την εβδομάδα. Ένα συγκλονιστικό 57% παίρνει κάποια μορφή φαρμακευτικής αγωγής σε τακτική βάση μόνο και μόνο για να αντεπεξέλθει. Αυτή η γενιά είναι δύο φορές πιο πιθανό να αντιμετωπίσει συναισθηματική δυσφορία από τις δύο προηγούμενες γενιές .

Πολλοί από αυτούς τους ψυχικούς αγώνες βασίζονται στις πεποιθήσεις του Gen Z για το μέλλον. Η πλειοψηφία (85%) παραδέχεται ανοιχτά ότι ανησυχεί για το μέλλον γενικότερα. Ανησυχούν για πράγματα όπως η οικονομία, το να έχουν αρκετά χρήματα για να επιβιώσουν, το περιβάλλον και το όλο και πιο διχασμένο πολιτικό τοπίο. Σχεδόν το 90% πιστεύει ότι η γενιά τους δεν θα είναι καθόλου επιτυχημένη στο μέλλον και το 75% πιστεύει ότι η γενιά τους βρίσκεται σε μειονεκτική θέση σε σύγκριση με τις προηγούμενες γενιές.

Μεγάλο μέρος της ανησυχίας οφείλεται στα προσωπικά οικονομικά, καθώς το 90% φοβάται ότι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα ​​κάθε μήνα. Το εξήντα έξι τοις εκατό των ερωτηθέντων δεν αισθάνονται καθόλου οικονομικά σταθεροί. Περίπου οι μισοί από τους ερωτηθέντες δεν αισθάνονται έτοιμοι να ενταχθούν στο εργατικό δυναμικό και οι περισσότεροι ανησυχούν για το μέλλον της οικονομίας. Κατά τη διάρκεια του Covid-19, οι κυβερνήσεις κατέστρεψαν την αξία του νομίσματος, εξαπατώντας το κοινό. Αυτό έχει αυξήσει το κόστος στα πάντα, καθιστώντας σχεδόν αδύνατο για κάποιον να επιβιώσει με τον παλιό κατώτατο μισθό, πόσο μάλλον να αγοράσει ένα σπίτι.

Οι νέοι αντιμετωπίζουν συνεχή ψυχολογική κακοποίηση και πνευματική καταπίεση

Εκτός από την οικονομική αβεβαιότητα, η νέα γενιά αντιμετωπίζει επιθέσεις ψυχολογικής κακοποίησης και πνευματικής καταπίεσης που προέρχονται από την κυβερνητική και φαρμακευτική προπαγάνδα και τις καταχρηστικές εντολές. 

Μια ολόκληρη γενιά εκπαιδεύεται να φοβάται το άγνωστο και να το αποδέχεται ως τρόπο ζωής και να ζει απομονωμένη στις οθόνες. Αυτή η γενιά έχει διδαχθεί ότι η ελευθερία του λόγου είναι μια απαγορευμένη πράξη, αλλά το να κυκλοφορείς στους δρόμους απαιτώντας κοινωνική δικαιοσύνη είναι πράξη αρετής. 

Αυτή η γενιά έχει διδαχθεί να μένει σπίτι για να μένει ασφαλής, ενώ τα ομαδικά αθλήματα, οι ομαδικές δραστηριότητες είναι κλειστά. Οι ίδιες οι δραστηριότητες που φέρνουν κοντά τους ανθρώπους, που προωθούν την κοινότητα και τα επιτεύγματα αντικαθίστανται από μια ζωή που βασίζεται σε μια οθόνη, που υπαγορεύεται από αλγόριθμους και διαφημίσεις,

Αυτή η γενιά απογυμνώνεται από την προσωπικότητα, καθώς διδάσκεται να παίρνουν το ρόλο του θύματος και να βρίσκουν καταφύγιο στο συνεχώς διευρυνόμενο φάσμα των ψευδών ταυτοτήτων και στερεοτύπων φύλου. Οι νέοι αναμένεται τώρα να ακολουθήσουν τα υλιστικά ιδεώδη που τους αφαιρούν την αξιοπρέπειά τους, καθώς κατηχούνται να υποκύψουν σε κάποια κοινωνική αιτία ασφάλειας και «μεγαλύτερου καλού». 

Αλλά ό,τι κι αν υποσχεθούν στους νέους, ελεύθερος είναι εκείνος, σε μια κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς και αυστηρούς κανόνες – οι επιταγές αυτού του νεοκομμουνιστικού κράτους τους καταπιέζουν περισσότερο. Όχι μόνο από τη μοναδική τους ατομικότητα, αλλά και το μυαλό τους είναι προγραμματισμένο να ακολουθεί αφηγήσεις ομαδικής σκέψης που υπαγορεύουν την πορεία τους στη ζωή και την ικανότητα τους στην ατομική κρίση. Ο αγώνας τους για να χτίσουν χαρακτήρα βυθίζεται από τις ανέσεις των οθονών και την απομάκρυνση των τεχνητών βημάτων ντοπαμίνης.

Η επόμενη γενιά δε πρέπει να ζήσει με αυστηρούς κανόνες, που απαγορεύουν την αμαρτία, αυτή που προέρχεται από την προσωπική αλλαγή και ανάπτυξη, αυτή που φέρνει μια ανανέωση της πίστης, αυτή που αναζητά τον Σωτήρα της ψυχής.

https://anazitiseis.gr/psychosi-mazikou-schimatismou-to-57-ton-nearon-enilikon-pairnei-farmaka-gia-sovares-psychikes-astheneies/

https://mumdadandkids.gr/vioithiki-iatriki/psyxosi-mazikoy-sximatismoy-to-57-ton-nearon-enilikon-pairnei-farmaka-gia-sovares-psyxikes-astheneies

Λίγες σκέψεις μπροστά στό δίλημμα: ταφή ἤ ἀποτέφρωση !!!

 

Ἡ καύση τῶν νεκρῶν σωμάτων, πρακτική ἐκ διαμέτρου ἀντίθετη μέ τήν ταφική χριστιανική παράδοση, ἐμφανίστηκε στήν ἑλληνική κοινωνία τά τελευταῖα μόλις χρόνια. Ἀπό χριστιανική ἄποψη θεωρεῖται ἀδιανόητη ἡ ἄσκηση βίας στό νεκρό σῶμα, καύση, ἀπανθράκωση, πολτοποίηση καί «πέταμα» τῆς τέφρας ὅπου θέλουν οἱ συγγενεῖς, χωρίς κανένα ἔλεγχο ἀπό τό κράτος γιά τό πού καταλήγουν οἱ ἄνθρωποι ἔπειτα ἀπό τήν «ἀξιοπρεπῆ» καύση καί κονιορτοποίηση τῶν καμένων ὀστῶν τους.

Φυσικά οἱ συνθῆκες πού ἐπικρατοῦν στά κοιμητήρια μέ τίς βιαστικές ἐκταφές καί τά χωνευτήρια πού κατάντησαν σάν χωματερές, ἐξαιτίας τῆς ἀσέβειας τῶν ἁρμοδίων πρός τούς νεκρούς, δέν τιμοῦν τή χώρα μας καί τό λαό της. Ὡστόσο, τά κακῶς κείμενα στά κοιμητήρια δέν θά διορθωθοῦν μέ τήν κατάργηση τῆς ταφικῆς παράδοσης, ἀλλά μόνο ἄν ὑπάρξει διάθεση ἀπό τούς ἁρμοδίους νά τά λύσουν, μέ γνώμονα τήν ἀγάπη πρός τόν ἄνθρωπο πού δέν παύει νά ὑπάρχει μετά θάνατον, ὥστε νά μήν ἀντιμετωπίζεται τό σῶμα του σάν ρίπος πού πρέπει νά ξεφορτωθοῦμε, ἀλλά ὡς κάτι ἱερό πού χρήζει προστασίας καί σεβασμοῦ.

Ὡς θεολογικό ἐπιχείρημα κατά τῆς καύσης τῶν νεκρῶν, ἀρκεῖ ἡ ἐπίκληση τῶν χαριτόβρυτων λειψάνων τῶν ὁποίων ἡ προσκύνηση, γεμίζει μέ μεγάλη ψυχική ἀνάταση ὁποιαδήποτε ψυχή τά πλησιάσει μέ εὐλάβεια. Ἄν ὁ Θεός ἤθελε νά ἀποτεφρώνεται τό σῶμα τῶν νεκρῶν, δέν θά γέμιζε μέ θεία χάρη τά ἅγια λείψανα. Τά ἄφθορα σκηνώματα τῶν Ἁγίων εὐωδιάζουν καί θαυματουργοῦν, προκαλώντας ταυτόχρονα ὀργή καί ἀποστροφή στούς δαίμονες καί σέ ὅσους μέ τίς ἐπιλογές τους ἔγιναν παίγνιά τους. Και όχι μόνο οι Άγιοι, αλλά κάθε βαπτισμένος Ορθόδοξος χριστιανός φέρει τη χάρη του αγίου βαπτίσματος η οποία δεν μένει μόνο στο πνεύμα, όπως μονοφυσιτικά μπορεί να υποστηρίξουν κάποιοι, αλλά επεκτείνεται σε όλο τον άνθρωπο, επομένως και στο σώμα του.

Πῶς λοιπόν, θά μπορούσαμε νά προτιμήσουμε τή βίαιη διάλυση τῶν σωμάτων ὅταν αὐτά παραμένουν φορεῖς τῆς θείας χάριτος χιλιάδες χρόνια μετά τόν θάνατο τοῦ ἀνθρώπου; Πώς να κάψουμε το Ναό του Αγίου Πνεύματος;

Πῶς νά ἀποφύγουμε τόν μεταπτωτικό κανόνα μας «Χοῦς εἶ καί εἰς χοῦν ἀπελεύσει»; Ποιό κίνητρο μπορεῖ νά μᾶς ὠθήσει σέ μία τέτοια ἐπιλογή, πέρα ἀπό τή συνειδητή αὐτονόμησή μας ἀπό τήν Ἐκκλησία, τήν ἑκούσια ἀποκοπή μας ἀπό τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ; Μήπως ἡ «προστασία τοῦ περιβάλλοντος»; Τά ἀέρια τῆς καύσης καί ἡ τέφρα πού πετιέται στόν ἀέρα καί στή θάλασσα, δέν μολύνουν τό περιβάλλον; Μήπως οἰκονομικοί λόγοι; Μά καί ἡ ἀποτέφρωση εἶναι ἐξ ἴσου δαπανηρή. Ἀλλά καί νά ἦταν πιό φθηνή, δέν ἀξίζει νά δαπανήσουμε περισσότερα χρήματα γιά τούς ἀνθρώπους μας, ὥστε νά ἀναπαυθεῖ ἡ ψυχή τους; Μόνο παραδόπιστοι καί ὄχι χριστιανοί θά μποροῦσαν νά ἐπικαλεστοῦν τέτοιο ἐπιχείρημα.

Ο Κύριός μας έγινε Άνθρωπος για να μας διδάξει πως κι εμείς ως άνθρωποι πρέπει να συμπεριφερόμαστε για να  γίνουμε τέλειοι σαν και Εκείνον, με τη μίμηση της δικής Του ζωής, αλλά και του θανάτου. Αφού, λοιπόν, ο Ιησούς ετάφη, οφείλουμε και εμείς οι θέλοντες είναι μαθητές Του, να τον ακολουθήσουμε και στην ταφή. Τόσο ο Απόστολος Παύλος, όσο και η υπέροχη υμνολογία μας, αναδεικνύουν τη συνταφή με το Χριστό ως προϋπόθεση για τη συνανάσταση. Βεβαίως, το «συνετάφημεν» σημειοδοτεί πολύ περισσότερα από την ταφή του νεκρού σώματός μας, κυρίως την ταφή των παθών και του παλαιού «εγώ» μας, αλλά οπωσδήποτε συμπεριλαμβάνει και την ταφή του σώματός μας ως προϋπόθεση για την συν – Ανάσταση με τον Χριστό.

Είναι τόσο σημαντική για την θεολογία μας η ταφή, ώστε ακόμα και ανθρώπους που πέθαναν επειδή κάηκαν, δεν τους αφήνει η Εκκλησία ως στάχτες, αλλά μετά την εξόδιο ακολουθία θάβονται κανονικά, σαν να ήταν το σκήνωμά τους άθικτο.

Πως, λοιπόν, προέκυψε στη χώρα μας, η ανάγκη να καίγονται τα σώματα των νεκρών;

Γιά πολλά χρόνια ἡ Ἑλλάδα δέν εἶχε ἀποτεφρωτήριο, διότι δέν ὑπῆρχε ζήτηση πού νά δικαιολογεῖ συντήρηση ἐγκαταστάσεων ἀποτέφρωσης.

Μόλις τόν Ὀκτώβριο τοῦ 2019 λειτούργησε γιά πρώτη φορά στήν Ἑλλάδα κρεματόριο στή Ριτσώνα Εὐβοίας, ἀπό ἰδιωτική ἑταιρεία, ὅταν λίγους μῆνες πρίν, ἡ ἀριστερή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, γιά νά ὑπερκεράσει τά ἐμπόδια τῆς βραδύτητας τοῦ δημοσίου τομέα, ἐπέτρεψε σέ ἰδιωτικούς φορεῖς νά δραστηριοποιηθοῦν ἐμπορικά στόν τομέα τῶν ἀποτεφρωτηρίων.

Στά πλαίσια τῆς διαφήμισης τῆς ἀποτέφρωσης καί τῆς οἰκονομικῆς ἐπιβίωσης τοῦ ἑλληνικοῦ κρεματορίου, προβλήθηκε πρόσφατα ταινία – ντοκιμαντέρ γιά τήν ἱστορία τῆς κατασκευῆς τοῦ ἀποτεφρωτηρίου, ὅπου παρελαύνουν γνωστοί ἀντιεκκλησιαστικοί πολιτικοί, μεταξύ τῶν ὁποίων καί ὁ σημερινός πρωθυπουργός, καθώς καί οἱ συνήθεις σύμμαχοί τους ἀπό τό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας. Ἀπό τά πρόσωπα πού ἐνήργησαν γιά τήν κατασκευή τοῦ κρεματορίου, μποροῦμε νά συμπεράνουμε καί τά κίνητρα γιά τά ὁποῖα κίνησαν γῆ καί οὐρανό γιά νά δημιουργηθεῖ κάτι πού γιά τήν πλειοψηφία τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ εἶναι ἀχρείαστο καί ἔρχεται σέ ἀντίθεση μέ τήν ἐπικρατοῦσα θρησκευτική παράδοση. Φυσικά ὁ στόχος ὅλων αὐτῶν, ὅπως μᾶς δηλώνει ξεκάθαρα ὁ ἀφηγητής τοῦ ντοκιμαντέρ καί πολιτευτής τῆς ΝΔ, Κ. Μαρκουλάκης  εἶναι νά δημιουργηθοῦν ἀποτεφρωτήρια σέ ὅλη τήν Ἑλλάδα καί νά εἶναι ἡ συνήθης ἐπιλογή τῶν ἀνθρώπων πού φεύγουν ἀπό τήν ζωή.

Ὅπως ἦταν ἀναμενόμενο, ὅμως, ἡ ἀποτέφρωση δέν προτιμήθηκε ἰδιαιτέρως ἀπό τούς Ἕλληνες, σέ τέτοιο βαθμό πού ἡ συνέχιση τῆς λειτουργίας τοῦ ἑνός καί μόνο ἀποτεφρωτηρίου στήν ἑλληνική ἐπικράτεια νά καθίσταται ὁριακή.

Ἔτσι λοιπόν ἐπιστρατεύτηκαν πάλι γνωστοί καλλιτέχνες καί πολιτικοί, μέ ἐπιρροή στόν ἁπλό λαό, γιά νά πειστοῦν οἱ Ἕλληνες ὅτι ἡ ἀποτέφρωση εἶναι κάτι σπουδαῖο, πού τήν ἐπιλέγουν σπουδαῖοι καί καταξιωμένοι ἄνθρωποι. Γιά ὁρισμένους ἀπό αὐτούς, είναι αμφίβολο ἄν ὄντως οἱ ἴδιοι προτιμοῦσαν τήν καύση ἤ τό ζήτησαν οἱ περιλειπόμενοι. Σέ κάθε περίπτωση, ἡ ἀποτέφρωσή τους ἔλαβε δημοσιότητα καί ἐπαινέθηκε ὡς ἐπιλογή ἀπό τούς διαμορφωτές τῆς κοινῆς γνώμης.

Ἐδῶ θά πρέπει νά ἀναρωτηθοῦμε γιατί οἱ διάσημοι ἐπηρεάζουν τή ζωή τῶν ἁπλῶν ἀνθρώπων. Ὄχι μόνο στό θέμα τῆς ἀποτέφρωσης, ἀλλά γενικότερα στόν τρόπο ζωῆς. Θά χρειάζονταν ὁλόκληροι τόμοι γιά νά ἀναφέρουμε ὅσα ἐπιβλήθηκαν στήν σιωπηλή πλειοψηφία τά τελευταῖα χρόνια μέσῳ τῆς τηλεόρασης καί τοῦ παραδείγματος τῶν διασήμων. Πρακτικές πού μέχρι πρίν λίγα χρόνια φάνταζαν ἀδιανόητες γιά τήν ἑλληνική κοινωνία, σήμερα θεωροῦνται καθημερινότητα ἑκατομμυρίων Ἑλλήνων, διότι αὐτά ἀκολουθοῦν οἱ «ἐπιτυχημένοι». Γιά ποιό λόγο κάποιος πού ἔχει ταλέντο στή μουσική, στήν ὑποκριτική κ.λπ. νά ἔχει καί τά ὀρθά κριτήρια ἐπιλογῆς στή ζωή, ἀκόμα καί στό θάνατο; Φυσικά, δέν εἴμαστε ἄμοιροι τῶν εὐθυνῶν μας ὅσοι θέλουμε νά λεγόμαστε χριστιανοί, ἀφοῦ δέν βιώνουμε τήν ὀρθοδοξία παρά μόνο ἐπιφανειακά καί ἡ ζωή μας δέν γίνεται ἡ καθαρή ἀντιπρόταση στή νεοεποχήτικη δυσωδία.

Στήν Ἑλλάδα ἀλλά καί στό ἐξωτερικό, οι λεγόμενοι «πνευματικοί άνθρωποι», πλήν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων, εἶναι διαχρονικά κολλημένοι μέ τήν ἐξουσία, μέ τό κεφάλαιο, μέ τούς ἰσχυρούς καί ἀπών ἀπό τά βάσανα καί τίς πίκρες τοῦ λαοῦ. Παρά τίς δακρύβρεχτες «ἁγιογραφίες» καί τά ἀφιερώματα τῶν καναλιῶν σέ διάσημους πού φεύγουν ἀπό τή ζωή, ἐλάχιστοι ἄνθρωποι τῆς διανόησης καί τῶν τεχνῶν, ἄφησαν κάτι πού νά τούς καθιστᾶ πρότυπα γιά τίς ἑπόμενες γενιές, πέρα ἀπό τό καλλιτεχνικό τους ἔργο. Κι ἔχουμε φθάσει στό μεγάλο παραλογισμό ἀξιόλογοι ὄντως καλλιτέχνες, πού ὅμως εἶχαν φρικτά πάθη, πού αὐτοκτόνησαν, πού πέθαναν ἀπό ναρκωτικά, νά προβάλλονται ὡς πρότυπα ζωῆς στά νέα παιδιά. Δέν ἔχουμε ἀνάγκη τέτοια πρότυπα γιά νά εἴμαστε εὐτυχισμένοι. Τό δρόμο γιά τήν εὐτυχία μας τόν δείχνει μέ ἀσφάλεια τό Εὐαγγέλιο, δοκιμασμένο γιά αἰῶνες ἀπό ἑκατομμύρια πραγματικά σωστά πρότυπα.

Σαφῶς ἡ Ἐκκλησία καί ὁ κάθε χριστιανός ξεχωριστά, ὀφείλουν νά προσεύχονται γιά τίς ψυχές τῶν κεκοιμημένων εἴτε μέ τίς Λειτουργίες καί τά μνημόσυνα, ὅταν πρόκειται γιά Ὀρθοδόξους εἴτε μέ τήν ἀτομική προσευχή ὅταν πρόκειται γιά μή Ὀρθοδόξους, γιά αὐτόχειρες ἤ γιά ἀνθρώπους πού ἐπέλεξαν τήν ἀποτέφρωση, μέ τή βεβαιότητα ὅτι αὐτές οἱ προσευχές δέν πᾶνε χαμένες ἀλλά ἀναπαύουν τίς ψυχές καί ἀποτελοῦν σπουδαῖο εἶδος ἐλεημοσύνης. Ὡστόσο, ἡ ἀγάπη, ὁ σεβασμός καί τό ἐνδιαφέρον, δέν σημαίνουν καί ἀποδοχή τῶν ἐπιλογῶν τῶν κεκοιμημένων.

Μέ τήν ξεκάθαρη θέση τῆς Ἐκκλησίας ἐναντίον τῆς καύσης τῶν νεκρῶν, ἡ ἐπιλογή τῆς ἀποτέφρωσης ἔλαβε τή μορφή τῆς ἔμπρακτης ἄρνησης τῆς ὀρθόδοξης διδασκαλίας, ὥστε ὀρθῶς ἡ Ἐκκλησία ἀπέκλεισε ἀπό τήν ἐκκλησιαστική κηδεία ὅσους αὐτονομήθηκαν ἀπό Ἐκείνη. Καί εἶναι μεγάλο κρῖμα νά συμβαίνει αὐτή ἡ αὐτονόμηση στό τέλος τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου, ἐκεῖ πού δέν χωρεῖ μετάνοια.

Στήν Ἑλλάδα, παλαιότερα ὑπῆρχε - ἀλλά καί σήμερα δέν ἐξέλιπε - ἡ καλή συνήθεια, ὅταν κάποιος ἑτοιμάζεται νά φύγει ἀπό τήν ζωή, οἱ συγγενεῖς του νά καλοῦν ἱερέα νά τόν ἐξομολογήσει καί νά τόν κοινωνήσει γιά νά φύγει ἕτοιμος γιά τήν Κρίση τοῦ Θεοῦ. Καμία ἐπιπολαιότητα δέν χωράει σέ αὐτή τήν πολύ κρίσιμη στιγμή γιά τήν αἰωνιότητα. Μπροστά στό θάνατο καί τήν Κρίση τοῦ Θεοῦ δέν ὑπάρχουν διάσημοι καί ἄσημοι, ἀλλά ταπεινοί καί ὑπερήφανοι, μετανοημένοι καί ἀμετανόητοι. Ἀπό τίς ἐπιλογές μας, εἰδικά τῶν τελευταίων μας στιγμῶν στή γῆ, θά κριθοῦμε.

orthros.eu

Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: Τα δικαιώματα της γυναίκας παραβιάστηκαν καθώς αναγκάστηκε να προχωρήσει σε άμβλωση

 

Κανείς δεν σεβάστηκε την προσωπική της επιθυμία…

LiveAction News,

Από την Bridget Sielicki , 2 Νοεμβρίου 2022

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) έκρινε ότι τα δικαιώματα μιας 20χρονης γυναίκας παραβιάστηκαν όταν οι γονείς της την ανάγκασαν να κάνει έκτρωση το 2010. Σε αυτή τη περίσταση, η αστυνομία δεν άσκησε δίωξη στους γονείς επειδή αποφάνθηκε ότι «ενεργούσαν προς το συμφέρον της κόρης τους»

Τα δικαστικά έγγραφα για την υπόθεση, S.F.K. κατά Ρωσίας, περιγράφουν αναλυτικά τα γεγονότα: «Την 1η Μαΐου 2010, οι γονείς της αιτούσας την μετέφεραν στο νοσοκομείο για να υποβληθεί σε έκτρωση. Η αιτούσα ανακάλυψε τη πρόθεσή τους στο δρόμο για το νοσοκομείο. Το κορίτσι ως τότε πίστευε πως η επίσκεψη στο γιατρό γινόταν για να  βοηθηθεί στην εγκυμοσύνη της. Σύμφωνα με την προσφεύγουσα, μόλις το κατάλαβε, άρχισε να διαμαρτύρεται  έντονα και να  κλαίει, αλλά ο πατέρας της τη χτύπησε στο κεφάλι και την απείλησε ότι θα προχωρήσει σε ακόμη περισσότερα χτυπήματα και θα την πετάξει έξω από το αυτοκίνητο ώστε να αποβάλει».

Σύμφωνα με την έκθεση του δικαστηρίου, «Η ιατρική παρέμβαση [έκτρωση] πραγματοποιήθηκε από τον εφημερεύοντα γιατρό σε δημόσιο νοσοκομείο παρά το ότι η αιτούσα είχε ξεκαθαρίσει τόσο στους γονείς της, που την ανάγκασαν όσο και στη συνέχεια στο ιατρικό προσωπικό, ότι επιθυμούσε να μην διακόψει την εγκυμοσύνη της». Η γυναίκα κατάφερε και έπεισε τον αδερφό της να καλέσει την αστυνομία, ωστόσο οι αστυνομικοί αρνήθηκαν να απαγγείλουν κατηγορίες τόσο στους γονείς της γυναίκας όσο και στο ίδιο το νοσοκομείο επειδή θεώρησαν ότι δεν υπήρχε «κακόβουλη πρόθεση».

Στην απόφαση που εξέδωσε υπέρ της γυναίκας, το Ευρωπαϊκό δικαστήριο δήλωσε ότι η καταναγκαστική της έκτρωση αποτελούσε «μια εξωφρενική μορφή απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης, που όχι μόνο είχε ως αποτέλεσμα σοβαρή άμεση βλάβη στην υγεία της –δηλαδή την απώλεια του αγέννητου παιδιού της– αλλά συνεπαγόταν και επιπλέον μακροχρόνιες αρνητικές σωματικές και ψυχολογικές συνέπειες».

Η υπόθεση φέρνει στο προσκήνιο ένα γεγονός που ελάχιστα συζητείται - ότι σύμφωνα με τις μελέτες η πλειονότητα των αμβλώσεων είναι αναγκαστικές. Μια έρευνα κατέληξε πως έως και το 64% των αμβλώσεων πραγματοποιούνται μετά από εκβιασμό και σε πολλές περιπτώσεις, όπως αυτή, η πίεση ασκείται με τη μορφή σωματικής βίας.  Πρόσφατα, βουλευτής (Cori Bush) αποκάλυψε ότι την ανάγκασαν να κάνει έκτρωση στα 19 της, παρόλο που είχε δηλώσει τόσο στη νοσηλεύτρια όσο και στον γιατρό, ότι είχε αλλάξει γνώμη.

Αυτή η διεθνής απόφαση έχει σημαντικό ρόλο καθώς υπογραμμίζει ότι η άμβλωση συχνά δεν είναι επιλογή της γυναίκας και πρέπει να υπάρχουν συνέπειες για τον εξαναγκασμό μιας γυναίκας να προχωρήσει σε έκτρωση παρά τη θέλησή της. Αναγνωρίζει επίσης το τραύμα που μπορεί να συμβεί στην ίδια μετά την απώλεια του αγέννητου παιδιού της. Ας ελπίσουμε ότι θα αποθαρρύνει το περιβάλλον των γυναικών, τους γιατρούς και τα νοσοκομεία από τη διάπραξη αυτών των αποτρόπαιων εγκλημάτων, και αντ' αυτών θα προσφέρουν στις γυναίκες τη βοήθεια που έχουν ανάγκη και που τους αξίζει.

https://www.liveaction.org/news/european-court-human-rights-violated-forced-abort

https://www.afistemenaziso.gr

Τα παιδιά δε γεννιούνται εγκληματίες, γίνονται !!!

 

Τα παιδιά δε γεννιούνται εγκληματίες, γίνονται.

   Γράφει ο Αντγος (εα) Θεόκλητος Ρουσάκης, Επίτιμος Διοικητής Β΄ Σώματος Στρατού

Η συνεχής αύξηση της παραβατικότητας των ανηλίκων στην Ελλάδα έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις τόσο στον αριθμό κρουσμάτων, όσο και στα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά. Κάθε χρόνο, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της Αστυνομίας, εγκλείονται σε σωφρονιστικά καταστήματα κατά μέσο όρο 100 ανήλικοι κάτω των 18 ετών. Το  φαινόμενο δεν είναι πρωτόγνωρο αν σκεφτούμε ότι παιδιά με παραβατική ή και εγκληματική συμπεριφορά υπήρξαν και από το μακρινό παρελθόν αν θυμηθούμε από την Παλαιά Διαθήκη τον αδελφοκτόνο Κάιν ή τον τρόπο με τον οποίο εξαπάτησε ο Ιακώβ τον πατέρα του Ισαάκ, για να πάρει τα πρωτοτόκια που δικαιούτο ο πρωτότοκος αδελφός του Ησαύ.

Αντίστοιχα είναι γνωστή από την ελληνική μυθολογία η περίπτωση του Οιδίποδα που έγινε πατροκτόνος, αιμομίκτης και αδελφοκτόνος. Η αιτία για τη συμπεριφορά αυτή ήταν η εγκατάλειψή του σε δάσος από τον πατέρα του, Βασιλιά των Θηβών  Λάιο, λίγο μετά την γέννησή του,  όταν αυτός πληροφορήθηκε από το Μαντείο των Δελφών ότι, ο νεογέννητος γιος του Οιδίποδας θα του πάρει την εξουσία και θα τον σκοτώσει.

Στην εποχή μας, κυρίως από την εποχή των μνημονίων και μετά, παρατηρείται  αυξητική τάση της παραβατικής  συμπεριφοράς των νέων λόγω της ανασφάλειας και αβεβαιότητας για το μέλλον. Αμέσως μετά, η επιδημία και η ψυχολογική φόρτιση από αυτήν, ανέδειξε μια έξαρση κυρίως της ενδοοικογενειακής βίας, με αποτέλεσμα το 2020 να εμφανισθεί μια αύξηση κατά 30% της εφηβικής παραβατικότητας που μας αφήνει άφωνους από την αγριότητα και την ψυχρότητα των δραστών. Κλοπές, ληστείες, διακίνηση ναρκωτικών, πορνεία, εκβιασμοί και βιασμοί μικρότερων σε ηλικία ή συνομηλίκων τους, βίαιες συμπλοκές με πολύ σοβαρούς τραυματισμούς ή φόνους με συνομηλίκους ή καθηγητάς ή αστυνομικούς, οπαδική βία απίστευτης αγριότητος στον αθλητισμό, είναι μερικά από τα εγκλήματα  που προβληματίζουν τόσο την κοινωνία όσο και τις αρχές.

Ο προβληματισμός για την κατάσταση αυτή αναδύει αυτόματα μια σειρά ερωτημάτων για τη διερεύνηση των βαθυτέρων αιτιών αυτής της τραγικής κατάστασης, αλλά και των μέτρων που πρέπει να δρομολογηθούν από την πολιτεία σε όλα τα επίπεδα όπως, παιδεία, κοινωνικές υπηρεσίες, εκκλησία,  δικαιοσύνη, σωφρονιστικό σύστημα κλπ. Τούτο διότι η  παραβατική συμπεριφορά ανηλίκων, αν δεν αναχαιτίζεται έγκαιρα και κατάλληλα, λειτουργεί και ως ένα προστάδιο όπου εκκολάπτονται οι ενήλικοι εγκληματίες ειδεχθών εγκλημάτων που συγκλονίζουν την κοινωνία.  

Κοινή επ΄ αυτού είναι η διαπίστωση σε όλους σχεδόν τους ειδικούς παιδοψυχολόγους, ψυχιάτρους και κοινωνικούς λειτουργούς ότι, οι παράγοντες του μεγάλου αυτού προβλήματος τα τελευταία χρόνια, της κατ΄ αρχήν θυματοποίησης των νέων αυτών και εν συνεχεία της τροφοδότησης της βίας εκ μέρους των,  είναι πολλοί όπως:

H ανασφάλεια που δημιούργησε η περίοδος των μνημονίων και η επιδημία.

Η εκμετάλλευση των εργαζομένων νέων από την εργοδοσία.

Τα ΜΜΕ που προβάλλουν δυσανάλογα μια ωραιοποιημένη και πολύ ελκυστική εικονική πραγματικότητα  χλιδής και πλούτου για τον κόσμο, με αποτέλεσμα την δημιουργία σε ένα μέρος της νεολαίας έντονων επιθυμιών για την απόκτησή του με κάθε μέσον και τρόπο.

Η αυξημένη ΄΄επαναστατική ΄΄ συμπεριφορά μιας μερίδας νέων που κατακρίνουν την γενιά των γονέων τους ως υπεύθυνη για κάθε δυσκολία που συναντούν οι ίδιοι στη ζωή τους  και αναζητούν άλλα πρόσωπα για να ταυτισθούν μαζί τους και να τα εξιδανικεύσουν.

Η ανάλυση των παραπάνω παραγόντων εκφεύγει του σκοπού της παρούσας αναφοράς Τούτο διότι σύμφωνα και με τους ειδικούς επιστήμονες η βασικότερη αιτία των παραβατικών  δραστηριοτήτων και συμπεριφορών των ανηλίκων (8-18 ετών),  είναι  η διαταραγμένη ή η ανύπαρκτη οικογενειακή ζωή  του νέου εγκληματία και το έλλειμα της ψυχοφελούς παιδείας στην κατάλληλη ηλικία, κατ΄ αρχήν από την οικογένεια και εν συνεχεία από το σχολείο. Την περίοδο δηλαδή που διαμορφώνεται ο ψυχισμός, ο χαρακτήρας, ο κώδικας  αξιών, το ήθος και η κοινωνική προσαρμογή του παιδιού. Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι η παραβατικότητα των ανηλίκων είναι ένα πολυσύνθετο και πολυπαραγοντικό θέμα,  η δε πιθανότητα να εμπλακεί ένας νέος ή νέα σε αυτόν τον ΄΄ κόσμο΄΄ αυξάνει όσο αυξάνει και ο αριθμός των παραγόντων κινδύνου.

Γιατί η διαταραγμένη ή η ανύπαρκτη οικογενειακή ζωή δημιουργεί τόσο μεγάλα ψυχικά τραύματα και στρεβλώνει τόσο τραγικά την κοινωνική συμπεριφορά αυτών των παιδιών; Τούτο συμβαίνει διότι οι πρώτοι ήρωες των παιδιών, από τη βρεφική ακόμη ηλικία, είναι οι γονείς τους. Από αυτούς αντλούν τα πρώτα και ποιο ισχυρά πρότυπα, καθ΄ όσον η οικογένεια αποτελεί το φυσικό υποστηρικτικό σύστημα κάθε ανθρώπου. Παιδιά που στερούνται αυτόν τον υποστηρικτικό χώρο και τα πρότυπα των γονέων προς μίμηση, συχνά προσκολλώνται σε ομάδες συνομηλίκων ή και λίγο μεγαλύτερων σε ηλικία προκειμένου να εξασφαλίσουν την υποστήριξη και την αποδοχή τους. Η ανάγκη αυτή να ανήκουν κάπου και να αναγνωριστούν από κάποιους, τους οδηγεί στην ένταξή τους σε ομάδες που ουσιαστικά είναι συμμορίες με ακραίες και παραβατικές συμπεριφορές. Αυτές οι παραβατικές συμπεριφορές πηγάζουν από την ανάγκη τους άλλοτε να εκτονώσουν το θυμό τους, άλλοτε να επιδείξουν τη δύναμή τους, άλλοτε να αναδειχθούν σημαντικοί ή να εντυπωσιάσουν ή να φανούν ΄΄ αρχηγοί΄΄ της παρέας – ομάδος τους και άλλοτε να ζήσουν ΄΄ έτσι απλά μια περιπέτεια ΄΄

Ποιοι είναι όμως οι παράγοντες εκείνοι που μειώνουν ή και  ακυρώνουν τη θαλπωρή της οικογένειας, ώστε να είναι πολύ δύσκολη ή και αδύνατη η θεσμική της λειτουργία στο ύψιστο και μοναδικό έργο της διαπαιδαγώγησης των παιδιών της;

Ενδεικτικά μόνο και επιγραμματικά μπορούμε να αναφέρουμε :

Το έλλειμα χριστιανικής παιδείας και αγωγής από τους γονείς, γεγονός που επιτρέπει να αναπτύσσονται  μεταξύ των μελών της οικογένειας ο εγωισμός, η ζήλια, η ανηθικότητα, ο αυτοσκοπός της απόκτησης μόνον υλικών αγαθών, ο ατομισμός, η θεοποίηση του χρήματος  κλπ. Τούτο διότι η  απουσία του Θεού από την οικογένεια,  επιτρέπει να αναπτύσσονται  ψυχικά και σωματικά πάθη που αλλοτριώνουν  τη συμπεριφορά των ανθρώπων.

Η ανικανότητα ή άρνηση των γονέων να δομήσουν στα παιδιά τους ένα υγιές αξιακό κώδικα που να εδράζεται στην Πίστη στον Θεό, στην αγάπη στην Πατρίδα, στην αλληλεγγύη και τον σεβασμό προς τον συνάνθρωπο, στην αγάπη, στην γενναιοδωρία, στο ομαδικό πνεύμα, στην ανοχή του διπλανού, στην τιμιότητα και στην εργατικότητα.

Η διαταραγμένη ψυχική υγεία των γονέων.

Οι αλκοολικοί ή χρήστες ναρκωτικών γονείς.

Η παρατεταμένη ανεργία των γονέων που δημιουργεί  απόγνωση στην αντιμετώπιση των βασικών οικονομικών αναγκών της οικογένειας και κυρίως των παιδιών.

Η ανωριμότητα των γονέων και το έλλειμα στοιχειωδών γνώσεων και εμπειριών για την καλή ανατροφή και διαπαιδαγώγηση των παιδιών κυρίως όταν οι γονείς είναι μικρής ηλικίας.

Οι κακές σχέσεις μεταξύ των γονέων, οι διαπληκτισμοί και η βίαιη συμπεριφορά τους

Η πολύ ακραία τιμωριτική  συμπεριφορά και η άσκηση σωματικής ή λεκτικής βίας στα παιδιά.

            Η αδυναμία ή η εκ πεποιθήσεως άρνηση των γονέων από τα πρώτα χρόνια της ζωής των παιδιών να θέσουν όρια στα ΄΄ θέλω ΄΄και στις απαιτήσεις  τους.

Η ανοχή των γονέων να αφήνουν τα παιδιά να ΄΄ διοικούν τον κόσμο΄΄ και να είναι αυτά που καθορίζουν τους κανόνες της συμπεριφοράς τους.

Να επιτρέπουν στα παιδιά τους να αναπτύσσουν την αίσθηση ότι αξίζουν τα πάντα χωρίς να τα  κερδίζουν με κόπο και με την αξία τους και να έχουν την ευθύνη γι΄ αυτά.

Η αδιαφορία των γονέων και η προσχηματική ή πραγματική ΄΄ έλλειψη χρόνου ΄΄ για την αντιμετώπιση των παιδικών αναγκών και προβλημάτων, που όμως από τα παιδιά εκλαμβάνεται ως αδιαφορία και παραμέλησή τους.

Στην αντικατάσταση των γονέων στα ιερά τους καθήκοντα από ηλεκτρονικά παιχνίδια και κινητές συσκευές που  υπερδιεγείρουν τα παιδιά από την λήψη εικόνων και προτύπων βίας και σεξουαλικού περιεχομένου.

Έτσι μέσα σε αυτό το διαταραγμένο οικογενειακό περιβάλλον, παρουσιάζονται οι πρώτες διαταραχές στη συμπεριφορά από την παιδική ηλικία των 10-15 ετών, με σκασιαρχείο από το  σχολείο, επιθετική συμπεριφορά προς τους συμμαθητές ή μικρότερους στο σχολείο, έξοδο από το σπίτι νυχτερινές ώρες χωρίς έγκριση των γονέων, κακομεταχείριση ζώων, μικροκλοπές, καταστροφές ξένης ή δημόσιας περιουσίας και γενικά αδυναμία των νέων αυτών να προσαρμοστούν στα αποδεκτά κοινωνικά  πρότυπα και σε κανόνες κλπ

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ένα σημαντικό ποσοστό των παραβατικών νέων, συλλαμβάνονται πάλι ως ενήλικες έχοντας διαπράξει πάλι πολύ σοβαρά εγκλήματα όπως ληστείες, ανθρωποκτονίες, βιασμούς, εμπορία ναρκωτικών κλπ. Μια ακόμη διαπίστωση είναι ότι ο αριθμός των παραβατικών αγοριών είναι μεγαλύτερος από αυτόν των κοριτσιών, όπως επίσης και ο μέσος όρος της ηλικίας των παραβατικών αγοριών είναι μικρότερος από αυτόν των κοριτσιών. Επιπρόσθετα, η διασύνδεση της παραβατικής συμπεριφοράς των νέων, με παράγοντες όπως η καταγωγή του νέου ή η κληρονομικότητα ή η ασθένεια φαίνεται ότι  δεν μπορούν να στοιχειοθετηθούν από τις έρευνες, τουλάχιστον επί του παρόντος.

Συμπερασματικά λοιπόν διαπιστώνουμε ότι η κρίση, η δυσλειτουργία και η υπονόμευση του θεσμού της οικογένειας, αποτελεί τη βασικότερη αιτία αύξησης της εγκληματικότητος/παραβατικότητος  των ανηλίκων. Τούτο διότι, τουλάχιστον για τα δεδομένα της ελληνικής πραγματικότητος, η οικογένεια αποτελεί το κύτταρο της κοινωνίας μας. Είναι θα μπορούσαμε να πούμε μια μικρή κοινωνία μεταξύ του ανδρός και της γυναικός που γίνονται ζευγάρι ενώπιον του Θεού , με τον Θεό και για τον Θεό δια βίου. Χαρακτηριστικά αυτής της δια βίου συμφωνίας με την ευλογία της Εκκλησίας μας στο Μυστήριο του Γάμου, είναι η δια βίου μεταξύ τους θυσιαστική αγάπη και πίστη,  καρπός της οποίας είναι τα παιδιά που γεμίζουν τη ζωή, το χρόνο και την ψυχή του ζευγαριού. Κυρίως όμως αυτά τα παιδιά είναι που κάνουν το ζευγάρι εκλεκτό όργανο του σχεδίου του Θεού για τη δημιουργία της αιωνιότητος της ανθρώπινης ψυχής.

 Γι΄ αυτά τα παιδιά οι γονείς θα πρέπει να είναι έτοιμοι ψυχικά και πνευματικά να αναλάβουν το δύσκολο αλλά και Θείο Έργο της ελληνοχριστιανικής αγωγής και διαπαιδαγώγησης για την πνευματική τους θωράκιση. Αυτό το σπουδαίο και μοναδικό θα λέγαμε έργο, δεν μπορεί παρά να έχει αφετηρία την οικογένεια όπου ΄΄ χτίζονται από τα θεμέλια΄΄ όλες οι υψηλές ανθρώπινες αξίες και συμπεριφορές, για να συνεχισθούν  στο σχολείο, στην εκκλησία, στο Στρατό κλπ

Έτσι η κάθε οικογένεια προσθέτει τον δικό της ΄΄ χρυσό κρίκο΄΄σε μια αδιάσπαστη αλυσίδα που θα δημιουργεί όχι παραβατικούς ανήλικους,  αλλά ευέλπιδες νέους και κατά συνέπεια μια υγιή κοινωνία.

ΟΤΑΝ Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ !!! ΕΧΕΙ ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΦΡΕΝΑ !!!

 

Τεχνική ἐλέγχου τῶν ὀνείρων

“Συνειδητόν” ἤ “Διαυγές” Ὄνειρον (lucid dream)

Γράφει ὁ κ. Κωνσταντῖνος Ναυπλιώτης

Σὲ διαφήμιση γνωστῆς μάρκας ἠλεκτρονικῶν διαβάζουμε:

«Ἂν ὑποφέρετε ἀπὸ συχνοὺς ἐφιάλτες καὶ ἀνήσυχο ὕπνο ἦρθε ἡ ὥρα νὰ δοκιμάσετε τὴ νέα ἐφαρμογὴ Dream: On γιὰ iPhone, ποὺ σύμφωνα μὲ τὸ δημιουργό της, καθηγητὴ Richard Wiseman, ἔχει τὴ μοναδικὴ ἱκανότητα νὰ ἐλέγχει τὰ ὄνειρά μας! Γιὰ νὰ ἐνεργοποιήσετε τὴν ἐφαρμογή, πρέπει ἀρχικὰ νὰ θέσετε τὸ ξυπνητήρι (ὥρα καὶ τόνο) σας ὅπως καὶ τὸ θέμα (soundscape) τοῦ τί θέλετε νὰ ὀνειρευτεῖτε. Στὴ συνέχεια τοποθετεῖτε προσεκτικά τό τηλέφωνό σας στὴν ἄκρη τοῦ κρεβατιοῦ μὲ τὴν ὀθόνη νὰ κοιτᾶ πρὸς τὰ κάτω. Ἀπὸ τὴ στιγμὴ αὐτὴ τὸ Dream:On παρακολουθεῖ τὶς κινήσεις σας ὅσο κοιμᾶστε καὶ τὴ στιγμὴ ποὺ θεωρεῖ ὅτι ξεκινᾶτε νὰ ὀνειρεύεστε παίζει τὸ soundscape τῆς ἐπιλογῆς σας…».1

Ἡ ἐφαρμογὴ αὐτὴ δὲν εἶναι ἡ μόνη καθὼς πολλὲς ἑταιρεῖες ἔτρεξαν νὰ προλάβουν τὸν συν­αγωνισμὸ τοῦ καλύτερου λογισμικοῦ γιὰ ἔλεγχο ὀνείρων. Ἡ ἐφαρμογὴ DreamZ ἐγγυᾶται καὶ αὐτὴ τὸν ἔλεγχο τῶν ὀνείρων σας.

Τί εἶναι τὸ συνειδητὸν ἢ «διαυγὲς ὄνειρον»;

Ἕνα συνειδητὸ ὄνειρο εἶναι ἕνα ὄνειρο, στὸ ὁποῖο γνωρίζετε ὅτι ὀνειρεύεσθε, ἐνῷ εἶσθε ἀκόμα στὸ ὄνειρο. Αὐτὴ ἡ συνειδητοποίηση σᾶς δίνει τὴν εὐαισθητοποίηση / συνείδηση / διαύγεια στὸ ὄνειρο. Ἡ λέξη «διαύγεια» σημαίνει νὰ ἔχεις σαφεῖς σκέψεις καὶ κατανόηση. Ὡστόσο, ἕνα συνειδητὸ ὄνειρο δὲν εἶναι ἁπλὰ τὸ ὄνειρο ὅπου ἔχετε τὴ κατανόησή του. Ὁ ἐπίσημος ὁρισμὸς τοῦ συνειδητοῦ ὀνείρου σημαίνει ὅτι ὁ ὀνειροπόλος πρέπει νὰ συνειδητοποιήσει ὅτι… ὀνειρεύεται.

Τί εἶναι ὁ Ἔλεγχος Ὀνείρου;

Ἔλεγχος Ὀνείρου εἶναι συχνὰ αὐτὸ ποὺ οἱ ἄνθρωποι σκέφτονται, ὅταν θέλουν νὰ κάνουν ἐνδιαφέροντα πράγματα σὲ ἕνα ὄνειρο, σὰν νὰ ἦταν πραγματικὴ ζωή. Γιὰ παράδειγμα: Νὰ ἔχουν σοῦπερ δύναμη, τηλεμεταφορά, τηλεκίνηση, νὰ ἐπισκέπτονται ἄλλους πλανῆτες, καὶ ὁ κατάλογος συνεχίζεται μὲ μοναδικὸ ὅριο τὴ φαντασία σας. Σύμφωνα μὲ τοὺς εἰδικοὺς τοῦ χώρου ὁ Ἔλεγχος Ὀνείρου δὲν ταυτίζεται μὲ τὸ «διαυγὲς ὄνειρο», καθὼς μπορεῖ κάποιος νὰ ἔχει Ἔλεγχο στὸ ὄνειρό του, ἀλλὰ χωρὶς ἀπόλυτη διαύγεια καὶ ἀντίστροφα κάποιος μὲ ἀπόλυτη διαύγεια νὰ μὴ ἔχει καθόλου ἔλεγχο. Γενικὰ ἔλεγχος θεωρεῖται, ὅταν κάποιος δρᾶ σὲ ἕνα ὄνειρο ἀπολύτως συνειδητὰ μὲ πρόθεση νὰ ἀλλάξει ἢ νὰ καθορίσει τὸ περιεχόμενό του.

Καταγραφὴ Ὀνείρων

Ἡ ἀνάκληση ὀνείρων εἶναι ἡ ἱκανότητα νὰ θυμᾶται κανεὶς τὰ ὄνειρά του. Ἡ ἱκανοποιητικὴ ἀνάκληση θεωρεῖται τὸ πρῶτο βῆμα γιὰ τὴν ἐπίτευξη συνειδητοῦ ὀνείρου. Ἡ κύρια τεχνικὴ ποὺ χρησιμοποιεῖται εἶναι νὰ κρατᾶ κανεὶς ἕνα ἡμερολόγιο ὀνείρων (ὀνειρολόγιο), στὸ ὁποῖο νὰ καταγράφει ὅ,τι ὄνειρο (ἢ τμῆμα ὀνείρου) θυμᾶται ἀκριβῶς μόλις ξυπνήσει. Στὶς γενικὲς ὁδηγίες γιὰ πετυχημένο Ἔλεγχο Ὀνείρων δίνονται κάποιες συμβουλὲς προεργασίας. Μπορεῖς νὰ κρατᾶς ἕνα ὀνειρολόγιο δίπλα στὸ κρεββάτι, ἕνα τετράδιο ποὺ μὲ τὸ ποὺ ξυπνᾶς ἢ καθὼς πίνεις τὸν καφέ σου στὴν κουζίνα νὰ γράφεις γιὰ τὰ ὄνειρα ποὺ εἶδες τὸ προηγούμενο βράδυ.. Αὐτὸ εἶναι βασικὸ νὰ γίνει, ὅταν εἶσαι φρεσκοξυπνημένος καὶ θυμᾶσαι λεπτομέρειες ποὺ ἀργότερα θὰ ξεχάσεις.

Σύμφωνα πάντα μὲ τοὺς εἰδικοὺς καταγραφὴ τῶν ὀνείρων σὲ ὀνειρολόγιο ἐξυπηρετεῖ δύο σκοπούς: ἐξασκεῖς τὴν μνήμη σου στὸ νὰ κάνει ἀνάκληση ὀνείρων καὶ “δηλώνεις” στὸν ἑαυτό σου ὅτι ἀσχολεῖσαι μὲ τὰ ὄνειρα ὁπότε τὸν προγραμματίζεις κατὰ κάποιο τρόπο. Ἐπίσης τὸ ὀνειρολόγιο μπορεῖ νὰ σὲ βοηθήσει νὰ ἀναγνωρίσεις μοτίβα στὰ ὄνειρά σου, εἴτε αὐτὰ ἀφοροῦν γεγονότα ποὺ συμβαίνουν συχνὰ στὰ ὄνειρά σου, ὁπότε θὰ μποροῦσες νὰ τὰ χρησιμοποιήσεις, γιὰ νὰ ἀναγνωρίσεις πότε ὀνειρεύεσαι ἢ θὰ μποροῦσες νὰ ἀναλύσεις τὸ ὑποσυνείδητο ὑλικὸ ποὺ πιστεύεις πὼς σχετίζεται μὲ ὁ,τιδήποτε ποὺ σὲ προβληματίζει.

Διατί νὰ θέλη κάποιος

νὰ ἔχη συνειδητότητα εἰς τὰ ὄνειρά του;

• Διὰ διασκέδασιν

• Διὰ νὰ δραπετεύση ἀπὸ τὴν δύσκολον πραγματικότητα καὶ τὸ ἄγχος

• Διὰ νὰ ἀπαλλαγῆ ἀπὸ τοὺς …ἐφιάλτας του

• Διὰ καλλιτεχνικὴν ἔμπνευσιν

• Διὰ νὰ ἀποκτήσουν δεξιότητας, αἱ ὁποῖαι θὰ τοὺς χρησιμεύσουν εἰς τὴν πραγματικὴν ζωήν

ΥΠΟΒΟΣΚΟΝ ΥΠΟΒΑΘΡΟΝ

Εἶναι νέο φροῦτο ὁ ἔλεγχος τῶν ὀνείρων ἢ κάποια μετάλλαξη ἀνατολίτικης δοξασίας προσ­αρμοσμένη στὴ Δυτικὴ κουλτούρα, ὅπως ἀκριβῶς ἡ Γιόγκα, ἡ Μετενσάρκωση καὶ κάποιες ἀνορθόδοξες θεραπευτικὲς μέθοδοι; Οἱ ὑποστηρικτὲς μιλοῦν γιὰ ἀρχαῖες καταβολὲς τοῦ φαινομένου καὶ δὲν διστάζουν νὰ ἀλλοιώσουν ἀκόμα καὶ Βιβλικὰ ἐδάφια προκειμενου νὰ βεβαιώσουν τὸν ἰσχυρισμὸ τους, ὅπως γιὰ παράδειγμα τὸ Β΄ Κορ. Ιβ’ 1-4: «Καυχᾶσθαι δὴ οὐ συμφέρει μοι· ἐλεύσομαι γὰρ εἰς ὀπτασίας καὶ ἀποκαλύψεις Κυρίου· οἶδα ἄνθρωπον ἐν Χριστῷ πρὸ ἐτῶν δεκατεσσάρων· εἴτε ἐν σώματι οὐκ οἶδα, εἴτε ἐκτὸς τοῦ σώματος οὐκ οἶδα, ὁ Θεὸς οἶδεν· ἁρπαγέντα τὸν τοιοῦτον ἕως τρίτου οὐρανοῦ καὶ οἶδα τὸν τοιοῦτον ἄνθρωπον· εἴτε ἐν σώματι εἴτε ἐκτὸς τοῦ σώματος οὐκ οἶδα, ὁ Θεὸς οἶδεν ὅτι ἡρπάγη εἰς τὸν παράδεισον καὶ ἤκουσεν ἄρρητα ρήματα, ἃ οὐκ ἐξὸν ἀνθρώπῳ λαλῆσαι…».

Οἱ διαφορὲς ὅμως, τῶν ἐμπειριῶν τῶν ὀνειροπόλων ταξιδευτῶν καὶ τῆς ἀποκάλυψης τοῦ Παύλου εἶναι πολλές. Ο ἴδιος δὲν λέει εὐθέως ὅτι αὐτὸς εἶχε τὴν ἐμπειρία, ἀλλὰ ὁμιλεῖ ταπεινοφρόνως περὶ δῆθεν «τρίτου» προσώπου: «οἶδα (γνωρίζω) ἄνθρωπον ἐν Χριστῷ», «οἶδα τὸν τοιοῦτον ἄνθρωπον», «ὑπὲρ τούτου καυχήσομαι». Εἶναι ἐπίσης ἀξιοπρόσεκτο, ὅτι ἡ «ἀποκάλυψη» αὐτὴ εἶχε γίνει «πρὸ ἐτῶν δεκατεσσάρων»· καὶ ὅμως, ὁ Ἅγιος διατηροῦσε αὐτὴ κρυφὴ χωρὶς κανένας ἄλλος νὰ γνωρίζει. Ἔτσι ἡ ἐμπειρία τοῦ Παύλου φαίνεται ὅτι δὲν ἦταν ἀποτέλεσμα δικῆς του τεχνικῆς ἱκανότητας, ἀλλὰ δωρεὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τὴν ὁποία ταπεινὰ ἀπέκρυψε γιὰ 14 ὁλόκληρα χρόνια.

Σύμφωνα μὲ τὴ διδασκαλία τοῦ «Τελευταίου τῶν Νηπτικῶν», μακαριστοῦ γέροντος Ἰωσὴφ τοῦ Ἡσυχαστῆ:

«Κάθε ἀληθὴς θεωρία δὲν εἶναι παρὰ θεία ἐνέργεια καί, ἑπομένως, μία τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν. Τὸ πῶς, πότε καὶ πόσον γίνεται δὲν ἐμπίπτει ποτὲ στὴν ἀνθρώπινη πρωτοβουλία. Ἐδῶ ἀκριβῶς εἶναι ἡ ἀπόδειξις πρὸς τοὺς πεπλανημένους, οἱ ὁποῖοι προγραμματίζουν χρόνο, χῶρο καὶ σχῆμα καὶ ἰδίως μὲ τὶς ἔξωθεν αἰσθήσεις. Ὁ εὐχόμενος καὶ ἔχων καθαρὸν νοῦν καὶ καρδίαν καὶ συνήθως σὲ ὥρα προσ­ευχῆς, ἄνευ προγράμματος ἢ προσδιορισμοῦ, περιλάμπεται ἀπὸ ἄϋλον ἄκτιστον φῶς, λεπτὸν καὶ λευκότατον, τὸ ὁποῖον πλημμυρίζει ὅλον τὸν ἄνθρωπον ἔσωθεν καὶ ἔξωθεν. Αὐτὸ τὸ φῶς τὸν μεταμορφώνει καὶ τὸν μετασχηματίζει στὴν δική του ὑπερφυσικὴν λεπτότητα, ὁπότε δὲν αἰσθάνεται οὔτε βάρος, οὔτε πάχος, οὔτε πάθος ἀπὸ τὰ ἀδιάβλητα· ἔπειτα ἁρπάζει τὸν νοῦ του ὅπου ἂν αὐτό θελήση, ἐνῷ δὲν λειτουργοῦν οἱ αἰσθήσεις μηδὲ αὐτὸς ὁ νοῦς, ἀλλὰ μόνον ἀκολουθεῖ τὴν πορείαν τοῦ ἁγίου φωτός, μόνον θαυμάζει καὶ ἐκπλήσσεται καί, ἂν χρειασθῆ νὰ πληροφορηθῆ κάτι, τότε μόνον τὸ ἐπινοεῖ καὶ ὄχι ἐκ τῶν προτέρων, ἀλλὰ αὐτὴν τὴν ὥρα καὶ γιὰ τὴν προκύψασαν ἀνάγκην. Τὸ πλεῖστον τῆς αἰσθήσεώς του εἶναι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τὸν ὁποῖον αἰσθάνεται τότε ὡς παρόντα, τοῦ ὁποίου τὴν αἴσθησιν ἀναπνέει καὶ οἱονεὶ ψηλαφεῖ καὶ κρατεῖ τὸν ἀκράτητον».4

Οἱ Βιβλικὲς παραπομπὲς δὲν πείθουν κανένα καὶ ἔχουμε καὶ σοβαρὲς ἐπιφυλάξεις καὶ γιὰ ἄλλες πηγὲς ποὺ ἐπικαλοῦνται οἱ ὀπαδοὶ τῆς τεχνικῆς αὐτῆς, ὅπως π.χ., στὰ κείμενα «περὶ Ὀνείρων» τοῦ Ἀριστοτέλη, στὴν ἀλληλογραφία τοῦ Ἁγίου Αὐγουστίνου καὶ σὲ κείμενα τοῦ Θωμᾶ τοῦ Ἀκινάτη. Καὶ αὐτὸ γιατί οἱ ἀναφορὲς δὲν συνοδεύονται ἀπὸ τὴν ἀντίστοιχη ἀναλυτικὴ παραπομπὴ στὰ ἀντίστοιχα ἔργα. Εἶναι πολὺ πιθανὸν νὰ ὑπάρχει καὶ ἐδῶ παρερμηνεία, ὅπως συμβαίνει καὶ στὰ ἐδάφια Β΄ Κορ. Ιβ’ 1-4.

Ἀντιθέτως ἔχουμε σαφῆ ἀναφορὰ γιὰ τὸ φαινόμενο στὴν …Βουδιστικὴ βιβλιογραφία! Μεταφέρουμε ἀποσπάσματα ἀπὸ ὁμιλία τοῦ κ. Ἄγγελου Βιαννίτη (Ψυχολόγος Ph.D – ψυχοθεραπευτής, κλινικὸς ὑπνοθεραπευτής)5:

«Στὴ θιβετανικὴ παράδοση, ὑπάρχει μία μορφὴ ἄσκησης, ποὺ ὀνομάζεται ὀνειρικὴ γιόγκα, dream yoga ἢ MI-Lam, ὅπως τὴν ὀνομάζουν. Εἶναι μία σειρὰ ἀσκήσεων, διαλογισμῶν, ἐφαρμογῶν, ποὺ ἐφαρμόζονται πρὶν ἀπὸ τὸν ὕπνο, μετὰ τὸν ὕπνο, κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ἡμέρας, ἀλλὰ καὶ μέσα στὸν ὕπνο. Σκοπός αὐτῶν τῶν τεχνικῶν, εἶναι ν’ ἀποκτήσει κανεὶς συν­είδηση μέσα στ’ ὄνειρό του…

»…Εἶχα τὴν τύχη, πρὶν ἀπὸ πολλὰ χρόνια, νὰ βρεθῶ σ’ ἕνα μοναστήρι στὸ Θιβὲτ καὶ νὰ ’ρθω σ’ ἐπαφὴ μ’ ἕνα ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους δασκάλους πάνω στὴν dream yoga, κοντὰ στὸν ὁποῖο ἀσκήθηκα γιὰ τρεῖς μῆνες. Ἦταν ὁ Lama Zopa Riponche. Τότε, τὸ ’91, ὁ Lama Zopa, στὴν πραγματικότητα, εἶχε νὰ κοιμηθεῖ 12 χρόνια! Δὲν ξέρω πῶς σᾶς ἀκούγεται αὐτὸ – ἀκούγεται περίεργο, ἔτσι; Τί σημαίνει; Ἔμπαινε σὲ στάση διαλογισμοῦ – ποτὲ δὲν ξάπλωνε. Ἔμπαινε σὲ στάση διαλογισμοῦ – μπορεῖ νὰ ’κλεινε τὰ μάτια του ἢ μπορεῖ νὰ τὰ ’χε ἀνοιχτὰ – ἔμενε ἀκίνητος, ἀλλὰ κρατοῦσε ἐναργῆ τὴ συνειδητότητά του καὶ ὅλος αὐτὸς ἦταν ὁ ἀγώνας του. Γιατί τὸ κάνουν αὐτό; Τόση σημασία ἔχουνε αὐτὰ τὰ ὄνειρα ν’ ἀποκτήσεις συνείδηση; Τὸ κάνουν γιατί βασικὰ αὐτὴ ἡ ἄσκηση ἀπορρέει ἀπὸ τὸν τρόπο, μὲ τὸν ὁποῖο ἀντιλαμβάνονται τὴ διαδικασία τοῦ θανάτου. Ἔτσι ὅπως περιγράφουν τὸ θάνατο, τὸν περιγράφουνε σὲ στάδια, τὰ ὁποῖα τὰ ὀνομάζουν bardo…

»…Τὸ τί ὄνειρο θὰ δεῖ ὁ καθένας, ἔχει νὰ κάνει μ’αὐτὸ ποὺ ὑπάρχει μέσα του. Στὰ δύο πρῶτα στάδια, μᾶς λένε, ὅτι αὐτὸ ποὺ κυριαρχεῖ περισσότερο εἶναι τὰ βιώματα καὶ οἱ ἀναμνήσεις αὐτῆς ἐδῶ τῆς ἐνσάρκωσης. Κατόπιν περνάει σ’ ἕνα ἄλλο στάδιο ποὺ ἔχει –νὰ τὸ πῶ ἔτσι– ἔχει χαθεῖ ἡ ἀτομικότητα κι ἔχει …ἡ ψυχή, ἡ συνειδητότητα τοῦ ἀνθρώπου, χαθεῖ μέσα στὸ μεγάλο ὠκεανὸ τῆς Κοσμικῆς Συνειδητότητας. Γιὰ τοὺς Θιβετανοὺς εἶναι πολὺ σημαντικὸ ν’ ἀποκτήσουν συνείδηση σ’ αὐτὰ τὰ μεταθανάτια στάδια. Περιγράφουν αὐτὰ τὰ μεταθανάτια στάδια, ἀκριβῶς σὰν ὄνειρο. Πολλὲς φορὲς ἀναφέρονται στὰ ὄνειρα, σὰν προγεύσεις θανάτου… σὰν τήν… ὅτι εἶναι ἕνα δῶρο γιὰ τὸν ἄνθρωπο, ὥστε μπορεῖ νὰ βιώνει τὸ συνειδητὸ «ἐγώ» του· αὐτό, ποὺ ἤδη ἡ ψυχή του ἔχει βιώσει, καὶ θὰ βιώσει ξανὰ κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ θανάτου. Μᾶς λένε ὅτι «ὁ θάνατος δὲν εἶναι ἄγνωστος σὲ μᾶς» καὶ πιστεύουν ὅτι τὸ ὀνείρεμα εἶναι μία ἐνθύμηση τοῦ θανάτου, ἀλλὰ καὶ ἕνα πεδίο προπόνησης, ἂν θέλετε, γι’ αὐτό».

Στὴν ἱστοσελίδα κοινωνικῆς δικτύωσης τοῦ Βουδιστικοῦ Κέντρου Θεσσαλονίκης – KARMA GYALTSEN LING6 βρίσκουμε πολλὲς ἀποκαλυπτικὲς πληροφορίες γιὰ τὴν ἀρχαία παράδοση τῆς «Γιόγκα τοῦ Ὀνείρου» (dream yoga):

Παρατηροῦμε ὅτι ἡ σχέση μὲ τὴν Βουδιστικὴ γιόγκα εἶναι ἄρρηκτη καὶ παραδοσιακή. Σκεπτομορφές, σύγχυση μεταξὺ ὀνείρου καὶ πραγματικότητας, ἡ ψευδαίσθηση τοῦ ὑπαρκτοῦ κόσμου, ἐμφάνιση θεοτήτων πάνω στὶς ὁποῖες γίνεται ὁραματισμός, συντονισμὸς μὲ τὸ καθαρὸ φῶς τοῦ κενοῦ, μυήσεις καὶ ἐπικοινωνίες μὲ πνευματικὲς ὀντότητες, εἶναι λίγα ἀπὸ τὰ οὐσιαστικὰ «ὀφέλη» τῆς τεχνικῆς αὐτῆς ποὺ σίγουρα δὲν μπορεῖ νὰ χαρακτηριστεῖ ὡς μία ἁπλὴ ψυχαγωγικὴ, ὅπως ἰσχυρίζονται στὰ διάφορα μέσα ἐνημέρωσης οἱ ὀπαδοί της. Ἂν καὶ κάποιοι ἀναλώνονται σὲ προσπάθειες παντρέματος τοῦ Ἀνατολικοῦ Ἀποκρυφισμοῦ (κινέζικης ἰατρικῆς, γιόγκα, διαλογισμοῦ κλπ) μὲ τὸν ἐπιστημονικὸ κόσμο μέσῳ τῆς …κβαντομηχανικῆς καὶ τῆς φιλοσοφίας, ἐντούτοις θὰ δυσκολευτοῦν ἀρκετὰ νὰ ἀποκρύψουν τὴ σχέση τοῦ Ἐλέγχου Ὀνείρου (τὴ Δυτικὴ ἐκδοχή του) μὲ τὴν ἐπικοινωνία τῶν Γιντὰμ καὶ τῶν σκεπτομορφῶν! Ἴσως βέβαια νὰ ἔχουν καὶ γιὰ τὶς ἀπροσδιόριστες αὐτὲς ὀντότητες κάποια ἐπιστημονικὴ ἑρμηνεία, ὅπως ἔχουν γιὰ τὴ δράση τῆς δυναμοποίησης στὴν ὁμοιοπαθητικὴ μαγεία ἢ τὴν ἐπίδραση τῶν μεσημβρινῶν στὸ ἀνθρώπινο σῶμα!

Μέθοδος Σίλβα καὶ Dream Control!

Σὲ ἐγχειρίδιο τῆς ὀργάνωσης τοῦ Χοσὲ Σίλβα (Mind Development and stress control, THE SILVA METHOD, Basic lecture series 1983-1984-1985) ὑπάρχει ἐκτενὴς ἀναφορὰ στὴ μέθοδο τοῦ ἐλέγχου τῶν ὀνείρων. Βλέπουμε δηλαδὴ ὅτι ἡ μέθοδος τοῦ Σίλβα ἐπανέρχεται ξανὰ μὲ ἐπιστημονικοφανὲς προσωπεῖο ἀρκετὰ χρόνια μετὰ τὴν πρώτη της ἐμφάνιση.

Samael Aun Weor: τὸ Ἀστρικὸ ταξίδι

Ἐκτὸς ἀπὸ τὸν Βουδισμό, ὁ Ἔλεγχος τοῦ Ὀνείρου καὶ ἡ Ὀνειρικὴ Γιόγκα βρίσκει ἔδαφος στὶς Γνωστικὲς θεωρίες τοῦ Σαμαὲλ Ἀουν Βεὸρ (Samael Aun Weor).

Στὴ Βικιπαίδεια διαβάζουμε:

«Σὲ μία μελέτη 14 ἀτόμων μὲ ἱκανότητα πρόκλησης συνειδητῶν ὀνείρων τὸ 1991, ὅσοι ἐκτελοῦσαν WILD, ἀνέφεραν ἐμπειρίες παρόμοιες μὲ πτυχὲς τῶν ἐξωσωματικῶν ἐμπειριῶν, ὅπως αἰώρηση πάνω ἀπὸ τὸ κρεβάτι καὶ αἴσθηση ἀποχωρισμοῦ ἀπὸ τὸ σῶμα.9 Λόγω τῆς φαινομενικῆς ἐπικάλυψης μεταξὺ τῶν συνειδητῶν ὀνείρων, τῶν προθανάτιων ἐμπειριῶν καὶ τῶν ἐξωσωματικῶν ἐμπειριῶν, εἶναι πιθανὸ κατὰ τοὺς ἐρευνητὲς νὰ ἀναπτυχθεῖ ἕνα πρωτόκολλο πρόκλησης συνειδητοῦ ὀνείρου παρόμοιου μὲ τὶς ἀνωτέρω ἐμπειρίες στὸ ἐργαστήριο.10

Ἡ ταύτιση τῆς τεχνικῆς αὐτῆς μὲ τὰ λεγόμενα «ἀστρικὰ ταξίδια» εἶναι προφανής.

Ὁ π. Ἰωάννης Κωστὼφ μιλάει γιὰ τὴν πνευματικὴ διάσταση τῶν «ταξιδιῶν» αὐτῶν: «Πολλὲς παραθρησκευτικὲς παραφυάδες μιλοῦν γιὰ τὴν ἀστρικὴ προβολή, γιὰ τὰ ἀστρικὰ σώματα· ὅτι δηλαδὴ μπορεῖ κάποιος νὰ βγαίνει ἀπὸ τὸ σῶμα του καὶ μὲ τὸ λεγόμενο ἀστρικὸ σῶμα νὰ πλανᾶται στὸ σύμπαν, νὰ πηγαίνει σὲ ἄλλους πλανῆτες, νὰ κάνει τέτοια ταξίδια καὶ μάλιστα ἀνέξοδα! Ὅλα αὐτὰ εἶναι προϊόντα ἀπίστευτης ἀνοησίας καὶ συγχύσεως, ἀλλὰ ὄχι μόνο αὐτό… Ἡ ἀστρικὴ προβολὴ καὶ τὸ ἀστρικὸ σῶμα εἶναι καθαρὰ δαιμονικὰ πράγματα, εἶναι ἐμπειρίες τοῦ Διαβόλου. Ἔχω τὴν ἑξῆς περίπτωση: Ἦρθε ἕνας νεαρός, ὁ ὁποῖος πηγαίνει σὲ μία ἀπὸ τὶς παραπάνω ὀργανώσεις ἐδῶ στὴν Ἀθήνα, σ’ ἕνα «ταξιδιωτικὸ γραφεῖο», δηλαδή, ἀστρικῶν ἐκδρομῶν! Ἐκεῖ τοῦ εἶχαν μάθει —μοῦ τὰ ’λέγε ὁ ἴδιος— νὰ κάνει ἐπικλήσεις δαιμόνων (προφανῶς αὐτοὶ θὰ ἦταν οἱ ξεναγοί!) καὶ ταξίδια «μὲ τὸ ἀστρικό του σῶμα». Αὐτὰ τὰ πράγματα συνδέονται ἄμεσα στὶς ὀργανώσεις αὐτὲς καὶ εἶχε φθάσει στὸ σημεῖο νὰ ἔρχονται ἀπρόσκλητοι οἱ δαίμονες στὸ δωμάτιό του καὶ νὰ τοῦ κάνουν φασαρία καὶ νὰ μὴ μπορεῖ νὰ τοὺς διώχνει. Γι’ αὐτὸ ἦρθε νὰ ζητήσει τὴν βοήθεια τῆς Ἐκκλησίας. Ἔ! Μὲ τέτοια πράγματα ποὺ κάνεις, ὅταν τὸν Διάβολο τὸν παίρνεις γιὰ ὁδηγό σου γιὰ ἀστρικὰ ταξίδια μὲ ἀντίτιμο τὸ χάσιμο τῆς ψυχῆς σου, πῶς περιμένεις μετὰ νὰ ξεμπλέξεις μ’ αὐτόν; Θὰ σοῦ ’ρχεται ἀπρόσκλητος!.. Προσοχή, λοιπόν, σ’ αὐτὰ τὰ πράγματα, ἀστρικὲς προβολὲς κ.ἄ. Εἶναι σατανικά!»11

Ψηλαφήσαμε ἐπιφανειακὰ τὸ θέμα τῶν «διαυγῶν ὀνείρων» καὶ τῶν μεθόδων ἐλέγχου των. Καὶ σὲ αὐτὴ τὴν μέθοδο διαπιστώθηκε ὅτι ὑπάρχει θρησκευτικὸ ὑπόβαθρο. Ἡ παλαιὰ «νέα» Ἐποχὴ ἁπλῶς ἀλλάζει τὸ περιτύλιγμα τῆς πλάνης, ὥστε νὰ δελεάσει ὅσους δὲν ἀγρυπνοῦν. Ἀπὸ ὅποια πλευρὰ καὶ νὰ μελετήσεις τὸ θέμα τοῦ lucid dream καταλήγεις στὸ συμπέρασμα ὅτι ἀσφαλῶς οἱ συνέπειες στὸν ψυχικὸ κόσμο τοῦ ἀνθρώπου εἶναι τραγικές. Ἐκτός ἀπὸ τὴν σύγχυση καὶ τὴν ἐξάρτηση ποὺ προκαλοῦν τέτοιες ἐνασχολήσεις ἡ ἐκπαίδευση τοῦ νοῦ στὴν καλλιέργεια τῆς Φαντασίας ἔχει καταστροφικὰ ἀποτελέσματα γιὰ τὴ σωτηρία μας.

Σύμφωνα μὲ τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, γιὰ νὰ φτάσει ὁ ἄνθρωπος στὴν πολυπόθητη θέωση πρέπει νὰ ἀπαλλαχθεῖ ὄχι μόνο «ἀπὸ τὴν φαντασίωση, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἴδια τὴν ἐνέργεια τοῦ φαντάζεσθαι, ἔστω καὶ σὲ καλὰ πράγματα. Γιατί στὴν διδασκαλία τῶν ἁγίων Πατέρων βλέπουμε ὅτι ὁ νοῦς, γιὰ νὰ φθάση στὴν θεωρία τοῦ Θεοῦ ἀπαλλάσσεται τελείως ἀπὸ κάθε εἰκόνα, ἔστω καὶ καλή, ἀκόμη δὲ ἀπαλλάσσεται καὶ ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς λογισμοὺς καὶ τοὺς συλλογισμούς, ἔστω κι ἂν εἶναι καλοὶ γιὰ τὴν ἐξέλιξη τοῦ πολιτισμοῦ καὶ τὴν προσαρμογή μας στὸν κοινωνικὸ χῶρο».12

Ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητὴς γράφει γιὰ τὸ θέμα τῆς φαντασίας ὅτι, ὅπως ἡ ἡδονὴ καὶ ἡ ὀδύνη, καὶ ὅπως ἡ λήθη καὶ ἡ ἄγνοια, ἔτσι καὶ ἡ φαντασία εἶναι μεταπτωτικὰ φαινόμενα καί, ἑπομένως, γιὰ νὰ φθάση ὁ ἄνθρωπος στὴν θέωση πρέπει νὰ ἀπαλλαγῆ καὶ νὰ ἐλευθερωθῆ ἀπὸ αὐτά.13

Καὶ ὁ ἅγιος Ἰσαὰκ ὁ Σύρος λέγει ὅτι «καὶ ὅσα ὁμοιώματα τινὰ νομίζει ὁ νοῦς ὑπὲρ αὐτῶν ποιεῖσθαι, φαντασία λέγεται καὶ οὐκ ἀλήθεια… Ἡ αἰτία τῆς φαντασίας τῶν εἰκόνων ἀσθένεια, καὶ οὐχ ἡ καθαρότης ἐστὶ τοῦ νοός».14

Κάποιοι ἀντιπαραβάλλουν τὰ ὁράματα τῶν Ἁγίων μὲ τὰ «διαυγῆ ὄνειρα», ἀλλὰ «ὅταν οἱ ἅγιοι φθάνουν στὴν θεωρία τοῦ Θεοῦ, τῶν ἀγγέλων καὶ ἄλλων ἁγίων, αὐτὸ γίνεται γιατί προηγήθηκε κάθαρση τῆς καρδιᾶς, καὶ ὁ νοῦς ἀπηλλάγη ἀπὸ κάθε εἴδους φαντασία καὶ ἀπὸ κάθε εἴδους εἰκόνα. Ἔβλεπαν διὰ τῆς θεώσεως «ξένον θέαμα, ξένον ἄκουσμα», χωρὶς νὰ ὑπάρχη ἡ ἐνέργεια τοῦ φαντάζεσθαι».15

Στὸ ὑπέροχο βιβλίο «Οἱ Γκουροὺ ὁ Νέος καὶ ὁ Γέροντας Παΐσιος» τοῦ Δ. Φαρασιώτη διαβάζουμε τὴν ἐμπειρία του ἀπὸ τὴ συμμετοχή του σὲ ἕνα σεμινάριο τῆς ὀργάνωσης Silva:

«Ἀµέσως µετὰ τὸ ΟΜ, µέ κλειστὰ πάντοτε µάτια, ἀκοῦµε τὸ δάσκαλο νὰ µᾶς λέει: «Θὰ µετρήσω ἀργὰ καὶ καθαρά, ἀνάποδα, ἀπὸ τὸ δέκα µέχρι τὸ ἕνα. Σὲ κάθε νούµερο φαντασθεῖτε ὅτι πηγαίνετε ἕνα σκαλοπάτι βαθύτερα… σὰν νὰ κατεβαίνετε µὲ µια σκάλα… βαθύτερα, ὁλοένα καὶ βαθύτερα… δέκα… ἐννέα… ἑπτὰ ἕξι… κατεβαίνετε τὴ σκάλα βαθύτερα, ὁλοένα καὶ βαθύτερα… πέντε τέσσερα… τώρα βρίσκεσθε σὲ ἕνα βαθύτερο ἐπίπεδο τοῦ νοῦ καὶ θὰ κατεβεῖτε ἀκόµα πιὸ βαθειά… τρία… δύο… κατεβαίνετε ὅλο καὶ βαθύτερα» συνεχίζει ἡ ὑποβλητικὴ φωνὴ τοῦ δασκάλου. Ἀκολουθοῦμε τὶς ὁδηγίες καὶ νοιώθουµε νὰ κατεβαίνουµε «ὁλοένα καὶ βαθύτερα, σ’ αὐτὴ τὴ φανταστικὴ σκάλα. Τέλος πάντων, φτάνουµε κάποτε στὸ ἕνα. Ὄντως εἴµαστε σὰν νὰ µισοκοιµόµαστε… τὸ σῶµα βαρύ, τὰ βλέφαρα βαρειά, καὶ ὁ νοῦς ἀλλοιώτικος, σὰν σὲ ὕπνο ἔχοντας ὅµως κάποια συνειδητότητα… ὄντως εἴµαστε «βυθισµένοι»… ἢ µήπως θὰ ἦταν ἀκριβέστερα νὰ πῶ «ὑπνωτισµένοι»…

«Τώρα βρίσκεστε σὲ ἕνα βαθύ, ἐνεργειακὸ ἐπίπεδο τοῦ νοῦ» συνεχίζει ὁ δάσκαλος, «θέλω νὰ δεῖτε καθαρὰ µέσα στὸ νοῦ σας µέ χρώµατα, τὶς εἰκόνες ποὺ θὰ σᾶς λέω… ἕνα κόκκινο τριαντάφυλλο… ἕνα ἡλιοβασίλεµα… µία λίµνη… ἕνα ποτάµι… ἕνα παγωµένο βoυvὸ… ἕνα ἀστέρι… κ.λπ.».

Οἱ ἐντολὲς δίνονται ἀργὰ-ἀργά. Μία σειρὰ ἀπὸ κατευθυνόµενες εἰκόνες περνάει µέσα ἀπὸ τὸ νοῦ µου. Κάτι σὰν τηλεόραση. Ἀνάλογα µἐ τὸ πόσο ἀνεπτυγµένη φαντασία ἔχει τὸ κάθε ἄτοµο, βλέπει καθαρὰ ἤ καθαρότερα τὶς εἰκόνες… Σίγουρα πάντως µέ αὐτὸν τὸν τρόπο ὅλοι µας καλλιεργοῦµε καὶ ἀναπτύσσουµε τὴ φαντασία µας.

Μετὰ µᾶς ζητάει «νὰ φαντασθoῦμε καὶ νὰ φτιάξουµε τὸ πνευματικὸ µας ἐργαστήρι, ὅπου θὰ πηγαίνουµε κάθε φορά, ποὺ θὰ ἐκτελοῦµε τὴν τεχνική».

…Εἴπαµε καὶ ἄλλα.

ΠΗΓΕΣ:

1. iphonehellas.gr

2. dreamviews.com

3. dreamviews.com

4. Περὶ Θεωρίας καὶ πῶς θεωροῦν οἱ ἄξιοι, ἀπὸ τὸ βιβλίο ‘ΓΕΡΩΝ ΙΩΣΗΦ Ὁ ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ’ τοῦ γ.Ἰωσὴφ τοῦ Βατοπαιδινοῦ egolpion.com 5. Ἄγγελος Βιαννίτης Ph.D, Μὰθ

5: Κείμενο Ὁμιλίας “Ὕπνος – Ὄνειρα – Θάνατος” aviannitis.blogspot.gr

6. facebook.com

7. ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΝΕΟ-ΓΝΩΣΤΙΚΙΣΜΟΣ ΩΣ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ- Ἰωάννου Μηλιώνη egolpion.com

8. gnosticteachings.blogspot.gr

9. Lynne Levitan, Stephen LaBerge (1991). Other Worlds: Out-of-Body Experiences and Lucid Dreams, Nightlight 3(2-3). The Lucidity Institute

10. Green,J. Timothy (1995). “Lucid dreams as one method of replicating components of the near-death experience in a laboratory setting.”. Journal-of-Near-Death-Studies 14: 49

11. “Πίστη καὶ Λογικὴ” ὁ π.Ι.Κωστὼφ ἀπαντᾶ ἐρωτήματα τοῦ Μανώλη Μελινοῦ. egolpion.com

12. 13. 14. 15. ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ, ΦΑΝΤΑΣΙΑ, ΦΑΝΤΑΣΜΑ-Ἀρχιμ. Ἱεροθέου Βλάχου, «ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ» Τόμος Α΄ – Α΄ Ἔκδοση 1989,σσ. 354-362 – Ἱερὰ Μονὴ Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου 321 00 ΛΕΒΑΔΕΙΑ, Τ.Θ. 107 Τηλ.: 2261035135, 6944 504297 πρωινὲς ὧρες Fax: 22610 39201 pelagia.org e-mail: pelagia@pelagia.org egolpion.com

Ορθόδοξος Τύπος

Διεθνούς εμβέλειας το κοίτασμα σε Κρήτη και Πελοπόννησο !!!

 

«Γκάζι» για την αξιοποίησή του

Μπροστά τις μηχανές για πλήρη αξιοποίηση του κοιτάσματος δυτικά και νοτιοδυτικά της Πελοποννήσου και της Κρήτης βάζει η χώρα μας μετά και την έκδοση της σχετικής NAVTEX για την πορεία του πλοίου Sanco Swift της νορβηγικής εταιρίας PGS επί των δύο οικοπέδων που ανήκουν στην κοινοπραξία ExxonMobil-Helleniq Energy. Αρμόδιοι παράγοντες, πάντως, δεν κρύβουν την προσδοκία τους για ένα κοίτασμα που θα είναι εξαιρετικά σημαντικό, αλλά και για αρκετά γρήγορη αξιοποίησή του, εφόσον είναι κατάλληλο, κατά τα πρότυπα άλλων μεγάλων κοιτασμάτων στην περιοχή μας. 

«Σε μια προσπάθεια να δώσουμε μια εικόνα ποιο είναι το έπαθλο σε περίπτωση επιτυχίας, θα τολμήσω να πω ότι μιλάμε για παγκόσμιας κλάσης δυνητικά κοιτάσματα, εφάμιλλα αυτών που βρέθηκαν στην Ανατολική Μεσόγειο. Μιλάμε για οικονομίες κλίμακος πολλών δισεκατομμυρίων. Τα νούμερα είναι πολύ μεγάλα και έχουν στοιχεία μετασχηματισμού της οικονομίας, αν το σκεφτούμε, γιατί οι στόχοι και η δυνητική παραγωγή ξεπερνούν τις εθνικές ανάγκες», εξηγεί στο protothema.gr ο Άρης Στεφάτος, διευθύνων σύμβουλος της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρίας Υδρογονανθράκων και Ενεργειακών Πόρων που «τρέχει» το project της αξιοποίησης των κοιτασμάτων. 

Πρακτικά, σύμφωνα με τις αναλύσεις, αυτό σημαίνει ότι, εφόσον τύχει πλήρους εκμετάλλευσης το κοίτασμα στα νοτιοδυτικά της χώρας μπορεί να φέρει αντίστοιχα αποτελέσματα με το Ζορ στην Αίγυπτο ή με το «Λεβιάθαν» στο Ισραήλ, τηρουμένων των αναλογιών. Την ίδια ώρα, αρμόδιες πηγές αναφέρουν ότι για πρώτη φορά στη χώρα τρέχουν έρευνες τόσο στα νοτιοδυτικά, όσο και στα βορειοδυτικά της χώρας, στο σημείο επαφής με την ΑΟΖ που έχουμε χαράξει με την Ιταλία, με βάση τις αρχές του διεθνούς δικαίου και του διεθνούς δικαίου της θάλασσας. Με δεδομένη την προοπτική αντικατάστασης ορυκτών καυσίμων από το ενεργειακό μίγμα τα επόμενα χρόνια, θεωρητικά το εν λόγω κοίτασμα θα μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες της ελληνικής αγοράς, αλλά και αποτελέσει εξαγώγιμο προϊόν. 

Και τώρα… τρέχουμε

Οι νέες ενεργειακές ισορροπίες στην περιοχή μας, πάντως, επιβάλλουν την ανάγκη να καλυφθεί ο χαμένος χρόνος των προηγούμενων ετών. Και αυτό γιατί η χώρα μας επανατοποθετείται στην ενεργειακή σκακιέρα, αρχικά μετατρεπόμενη σε κόμβο για την υποδοχή του LNG στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο και εν συνεχεία μπαίνοντας στο παιχνίδι των εξορύξεων που για χρόνια αποτελούσαν ευσεβή πόθο για τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες. 

Για τους αρμοδίους, ο τρόπος, με τον οποίο επιταχύνθηκαν οι διαδικασίες για να φτάσουμε χθες στην έκδοση της NAVTEX από τον σταθμό του Ηρακλείου είναι και ο τρόπος να τρέξουν οι διαδικασίες για να δρομολογηθούν οι δοκιμαστικές εξορύξεις και στη συνέχεια η παραγωγική εκμετάλλευση των κοιτασμάτων. «Πλέον ζούμε σε άλλες εποχές, η πίεση του χρόνου αναγνωρίζεται από όλους και οι ίδιοι οι επενδυτές καταλαβαίνουν ότι δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Για να μην πω μια πρόβλεψη να πω ότι η ιταλική ΕΝΙ με τις επιδόσεις που είχε στην ανακάλυψη του ΖΟΡ στην Αίγυπτο κατάφερε από τη γεώτρηση που ανακάλυψε το κοίτασμα μέσα σε 2,5 χρόνια να έχει παραγωγή. Και για εμάς είναι αντίστοιχη πρόκληση να επιτύχουμε αντίστοιχο ρεκόρ», τονίζει ο κ. Στεφάτος. 

Ο στόχος που έχει τεθεί είναι η πρώτη ερευνητική γεώτρηση, εφόσον όλα πάνε καλά, να γίνει προς το τέλος του 2025, δηλαδή σε τρία χρόνια από τώρα. Με δεδομένο ότι η ExxonMobil κινείται αυτονόμως και με διάθεση σοβαρής επένδυσης στην περιοχή, σε συνεργασία με την Helleniq Energy, στην κυβέρνηση θεωρούν ότι το συγκεκριμένο εγχείρημα έχει σοβαρά εχέγγυα επιτυχίας. Από εκεί και πέρα, με βάση τα τρέχοντα δεδομένα της αγοράς, η πλήρης αξιοποίηση του κοιτάσματος θα μπορούσε να γίνει από το τέλος του 2028 με 2029. Και μπορεί για κάποιους αυτούς ο στόχος να φαίνεται κάπως μακρινός, είναι αναπόδραστα, η εν λόγω, όμως, μια μακρά διαδικασία, η οποία κινείται με αρκετά γρήγορους ρυθμούς πλέον. 

«Ψυχαγωγία» που μπερδεύει τον εγκέφαλο και απομονώνει το παιδί…

 

«Ψυχαγωγία» που μπερδεύει τον εγκέφαλο και  απομονώνει το παιδί…

Ιστοσελίδα  Allerin,  

Naveen Joshi

Η εικονική πραγματικότητα, (Virtual Reality, VR),  κερδίζει σταθερά δημοτικότητα. Δεν αφορά μόνο στο gaming και την ψυχαγωγία αλλά και σε ποικίλους τομείς εφαρμογών. Χρησιμοποιείται στο σχεδιασμό αυτοκινήτων, κτιρίων, στην υγεία, το τουρισμό, την πώληση ακινήτων, στην εκπαίδευση, στον αθλητισμό, τις τέχνες, την οργάνωση εκδηλώσεων και συναντήσεων, την συμμετοχή σε βιωματικά δρώμενα…Όλα αυτά μέσα από τη διαμόρφωση μιας πραγματικότητας κατασκευασμένης με υπολογιστή. Και ενώ η χρήση αυτής της νέας τεχνολογίας στην εκπαίδευση ή για επαγγελματικούς λόγους, (εκμάθηση μιας χειρουργικής επέμβασης, επίσκεψη σε μουσείο κ.α) έχει την αξία της, ωστόσο ήδη έχουν γίνει αντιληπτά τα μειονεκτήματά της, ειδικά όσον αφορά την υγεία του χρήστη.

Μία από τις πιο κοινές χρήσεις της εικονικής πραγματικότητας είναι το gaming. Μόλις φορέσει ο παίκτης ένα σύστημα Headsets VR, μεταφέρεται σε έναν εικονικό κόσμο, όπου μπορεί να μετακινήσει αντικείμενα, να εξερευνήσει μέρη,ακόμη και να συμμετάσχει σε σωματικές μάχες. Αν και δεν απαιτούν Headsets όλα τα παιχνίδια VR, το κοινό χαρακτηριστικό σε αυτά είναι η δημιουργία ενός διαφορετικού περιβάλλοντος, το οποίο επιτρέπει να ξεφύγει κάποιος από την πραγματικότητα. Λοιπόν, τι μπορεί να πάει άσχημα; Αν και δεν υπάρχει ακόμη αρκετή έρευνα για τα μειονεκτήματα της εικονικής πραγματικότητας, ωστόσο ορισμένες επιβλαβείς επιπτώσεις αυτής της τεχνολογίας μπορούν ήδη να προβλεφθούν.

Μειονεκτήματα της εικονικής πραγματικότητας όσον αφορά την ανθρώπινη υγεία

Ένας αριθμός πειραμάτων που διεξήχθησαν με την VR έχουν πραγματοποιηθεί σε εργαστηριακούς αρουραίους, των οποίων οι νευρώνες είναι παρόμοιοι με τους νευρώνες του ανθρώπου. Κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας μελέτης, ομάδα με επικεφαλής τον  Dr. Mayank Mehta, νευροεπιστήμονα στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, δημιούργησε ένα εικονικό περιβάλλον για τα τρωκτικά, τα τοποθέτησε σε κινούμενο διάδρομο και παρακολουθούσε τις νευρικές αποκρίσεις τους. Στον πραγματικό κόσμο, ο εγκέφαλος παράγει έναν νοητό χάρτη που βασίζεται στην όραση, τον ήχο και την όσφρηση. Ο  Dr. Mehta ήθελε να μάθει αν η ίδια δραστηριότητα είναι δυνατή και στον εικονικό κόσμο.

Καθώς οι αρουραίοι εξερευνούσαν το εικονικό δωμάτιο που δημιουργήθηκε για αυτούς, οι επιστήμονες συνειδητοποίησαν ότι οι νευρώνες «GPS» λειτουργούσαν με μη οργανωμένο τρόπο. Οι αρουραίοι δεν έπεσαν από το τραπέζι, ωστόσο δεν κατάφεραν να δημιουργηθεί ένας νοητός χάρτης στο μυαλό τους για να τους καθοδηγεί. Αυτό που συμπέραναν οι επιστήμονες ήταν ότι ενώ το να βρίσκονται  σε εικονικό περιβάλλον δεν έβλαπτε τους αρουραίους, ωστόσο τροποποίησε την ικανότητα του εγκεφάλου τους να δημιουργήσει ένα νέο σχέδιο επιβίωσης. Με βάση αυτή τη μελέτη και αμέτρητες άλλες, είναι προφανές ότι η εικονική πραγματικότητα μπορεί να χειραγωγήσει το μυαλό μας.

Δεδομένης της αιφνίδιας αλλαγής στον ανθρώπινο εγκέφαλο, οι επιστήμονες μπορούν να προβλέψουν και άλλα μειονεκτήματα της εικονικής πραγματικότητας σε σχέση με την ανθρώπινη υγεία.

Ακολουθούν ορισμένες από τις δυνητικές επιπτώσεις της εικονικής πραγματικότητας εάν χρησιμοποιηθεί για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα:

1. Πονοκέφαλοι

Όπως και με κάθε άλλη τεχνολογία, η υπερβολική έκθεση στο VR μπορεί να οδηγήσει σε δυσλειτουργία του εγκεφάλου με αποτέλεσμα πονοκεφάλους και ναυτία.

2. Ίλιγγος

Στον εικονικό κόσμο, κάτι που φαίνεται να βρίσκεται σε απόσταση στην πραγματικότητα είναι πολύ κοντά. Αυτή η ασυμφωνία μεταξύ του ματιού και του εγκεφάλου προκαλεί σύγχυση στον εγκέφαλο, οδηγώντας σε αίσθημα ιλίγγου.

3. Μυωπία

Τα ακουστικά VR τοποθετούνται πολύ κοντά στα μάτια, προκαλώντας καταπόνηση. Η υπερβολική χρήση μπορεί επίσης να επηρεάσει την ανάπτυξη του ματιού, οδηγώντας σε μυωπία.

4. Απώλεια ακοής

Τα ακουστικά της εικονικής πραγματικότητας είναι κατασκευασμένα για να δημιουργούν μια απόδραση από την πραγματικότητα. Η υπερβολική έκθεση σε υψηλή ένταση ήχου και σε τόσο κοντινή απόσταση στο αυτί μπορεί να έχει μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στις ακουστικές ικανότητες του χρήστη.

5. Παραισθήσεις

Αυτό δεν θέλει και πολλή σκέψη να το καταλάβουμε! Όσο περισσότερο προσπαθεί κανείς να ξεφύγει από την πραγματικότητα και να ενσωματωθεί στον εικονικό κόσμο, τόσο δυσκολεύεται κατόπιν να προσαρμοστεί στην πραγματικότητα. Οι δύο κόσμοι αλληλεπικαλύπτονται στον εγκέφαλο, προκαλώντας σύγχυση και οδηγώντας το άτομο να χάσει την επαφή με το τι είναι πραγματικό και τι όχι.

Εκτός από τα σωματικά προβλήματα από τη είσοδο στα εικονικά περιβάλλοντα προκύπτουν και επιπλέον δυσκολίες. Αυτές αφορούν στην υγιή κοινωνικοποίηση του παιδιού, στην ικανότητά του να καλλιεργεί τη προσωπική επικοινωνία, να δραστηριοποιείται στα φυσικά περιβάλλοντα, να ανταποκρίνεται σε πραγματικές συνθήκες ζωής, να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και γενικά να καλλιεργεί τις δυνατότητές του μέσα στην αληθινή ζωή.

Παρά τα μειονεκτήματα της VR, η υιοθέτηση αυτής της τεχνολογίας δεν είναι δυνατόν να επιβραδυνθεί. Πιστεύεται κατ΄εκτίμηση ότι 58,9 εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ χρησιμοποιούσαν ήδη τη VR μέχρι το τέλος του 2021. Στην πατρίδα μας εφαρμόζεται τόσο η επαγγελματική όσο και η ψυχαγωγική της χρήση, σε αίθουσες ψυχαγωγίας όπου το παιδί κινείται σε φανταστικά περιβάλλοντα και επικοινωνεί ποικιλότροπα με εικονικά όντα.

Αυτό που είναι σημαντικό για τους γονείς είναι να μην ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να συμμετέχουν σε τέτοιου είδους ψυχαγωγία που τα αποσυντονίζει ψυχολογικά και σωματικά.  Οι δε υπεύθυνοι των καινοτόμων προτάσεων πρέπει να προσεγγίσουν αυτές τις τεχνολογίες με προσοχή και να εξασφαλίσουν ότι μακροπρόθεσμα θα προσφέρουν περισσότερο καλό παρά κακό.

 Πηγές:

1. https://www.allerin.com/blog/is-vr-harmful-for-your-brain 

2. https://virtualspeech.com/blog/vr-applications

https://mumdadandkids.gr/texnologia/eikoniki-pragmatikotita-kai-paidikos-egkefalos