Γιατί η Εκκλησία πρέπει να γίνεται στις μέρες μας ουρά της πολιτικής; Ποιον ή ποιους εξυπηρετεί;
Του Σωτήρη Μ. Τζούμα
Στα θρυλικά χωριά του Βάλτου των Γιαννιτσών, εκεί που Έλληνες Μακεδόνες -χάρη στον αγώνα του Μητροπολίτη Καστοριάς Γερμανού Καραβαγγέλη και του μεγάλου ήρωα του Μακεδονικού Αγώνα Παύλου Μελά- έχυσαν το αίμα τους και έδωσαν την ζωή τους για την λευτεριά της Μακεδονίας από τους Βούλγαρους κομιτατζήδες, σε μια ομιλία του ο αλήστου μνήμης Μεγάλος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος, είχε πει:
«...Η Μακεδονία θα σώσει την Ελλάδα, γιατί κάποια Ελλάδα αποφάσισε να αυτοκτονήσει. Και η Μακεδονία είναι αυτή που κρατάει ψηλά τα λάβαρα, με τέτοιες ιστορίες, αναμνήσεις, με την ιστορική μνήμη καθάρια. Χωρίς σκοπιμότητες, χωρίς υπολογισμούς, χωρίς έξωθεν εντολές, χωρίς υπαγορεύσεις….!
»Για αυτό καλό θα ήτανε, όλοι οι Έλληνες να έρχονται από καιρού εις καιρόν στη Μακεδονία. Και να προσέχουνε που πατάνε, γιατί σε κάθε βήμα μπορεί να πατήσεις χώμα ιερό. Μπορεί να πατήσεις έναν τάφο. Μπορεί να πατήσεις ένα λείψανο. Είναι διάσπαρτος ο τόπος από θυσία.
»Αυτή η θυσία μας δίνει ζωή. Αυτή η θυσία μας συντηρεί. Και είναι το αντίδοτον της παγκοσμιοποίησης που θέλει όλα να τα ισοπεδώσει. Να μη μιλάμε για αγώνες, να μη μιλάμε για πολέμους, να μη μιλάμε για θυσίες…
»Η Ευρώπη, έχει λεχθεί, στερείται σήμερα οράματος. Οι Έλληνες δεν δικαιούμαστε να το λέμε για τον εαυτό μας. Γιατί τα οράματα τα δικά μας είναι μέσα στην ορθοδοξία μας, είναι μέσα στην παράδοση μας, είναι μέσα στην Ιστορία μας και δεν χρειάζεται να ψάξουμε πολύ για να τα βρούμε. Με αυτά τα οράματα θα ζήσουμε, όπως έζησαν οι πατέρες μας, και με αυτά τα οράματα θα σταθούμε όρθιοι στα πόδια μας, για να αντιμετωπίσουμε την οποιαδήποτε δυσκολία».
Ο μεγάλος Χριστόδουλος τα έλεγε με θάρρος και παρρησία. Και παρ’ όλο που σημείωνε: «Γνωρίζω ότι μιλώ και το λόγια μου στοιχίζουν πολύ ακριβά», εντούτοις ύψωνε το λάβαρο της πίστης και της πατρίδας με τόλμη και δεν φοβόταν να μιλήσει την γλώσσα της αλήθειας.
Κάποτε η Εκκλησία κρατούσε τα ηνία στην Αντίσταση! Τώρα; Μήπως βαλθήκαμε να πουλήσουμε τα πρωτοτόκιά μας;
Μετά από την κατάπτυστη συμφωνία των Πρεσπών, που “κλείδωσε” σε ένα parking αυτοκινήτων, έρχεται η Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία και αναγνωρίζει την μέχρι πρότινος σχισματική Εκκλησία των Σκοπίων.
Άραγε έχουμε μία νέα «εκκλησιαστική» συμφωνία των Πρεσπών;
Πώς υπεγράφη τόσο βιαστικά μία απόφαση που μπορεί να αποβεί πρόξενος πολλών και ποικίλων προβλημάτων στην ευαίσθητη περιοχή της Μακεδονίας;Ξεχάσαμε τις αντιδράσεις του λαού μας; Διαγράψαμε τα συλλαλητήρια που κάναμε για την Μακεδονία μας και στην Ελλάδα και στην Αμερική; Τι έχει γίνει; Τι έχουμε πάθει; Μας ψεκάζουν; Μας αποκοιμίζουν ή εμείς αλλάξαμε και δεν δίνουνε σημασία πια για τα εθνικά μας θέματα;
Καταλαβαίνουμε να υπάρχει πίεση από Αμερική για τα Σκόπια, αλλά εμείς πώς να διαγράψουμε την ιστορία μας; Λαός χωρίς ιστορική μνήμη είναι καταδικασμένος σε αφανισμό. Αυτό θέλουν κάποιοι; Γιαυτό μας πιέζουν; Πώς να ενδώσουμε σε τέτοιες πιέσεις και γιατί; Σε ποιούς και γιατί το οφείλουμε;
Σε μια εποχή που το Αυτοκέφαλο στην Ουκρανία δίχασε την Ορθοδοξία και υπήρξε μία από τις αιτίες του πολέμου που ζούμε σήμερα, προς τι η βιασύνη για το Σκοπιανό;
Κάποτε η Εκκλησία είχε λόγο. Κάποτε οι κληρικοί ήταν μπροστάρηδες των αγώνων για τα εθνικά μας δίκαια. Τώρα κατήντησε φευ (!) παραμάγαζο της πολιτείας και των ισχυρών!
Αλλά γιατί η Εκκλησία πρέπει να γίνεται στις μέρες μας ουρά της πολιτικής; Ποιόν εξυπηρετεί;
Ερωτήματα αμείλικτα, που ζητούν όμως απαντήσεις! Απορίες ενός κοινού νου, όποιος τον διαθέτει!
Οφείλει ο λαός μας, το χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας, να γνωρίζει την αλήθεια! Μην του την κρύβεται άλλο! Αυτά που έρχονται θα είναι τραγικά για τη χώρα μας και το λαό μας! Και δεν θα έχει που να καταφύγει! Δυστυχώς…
exapsalmos,13 Μαΐου 2022
