Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΥ ΙΩΝΙΚΟΥ ΑΣΤΕΡΑ ΘΗΒΩΝ ΣΤΙΣ ΑΛΥΤΡΩΤΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ
Ο Ιωνικός Αστέρας της Θήβας είναι η πιο παλαιά ποδοσφαιρική ομάδα της Θήβας αφού πρωτοιδρύθηκε το 1908 στην Ελληνική κοινότητα τών Σωκίων της Ιωνίας στα περίχωρα της Σμύρνης
 |
| ΣΩΚΙΑ ΣΜΥΡΝΗΣ 1908 |
 |
| ΣΩΚΙΑ ΣΜΥΡΝΗΣ 2010 |
στις Αλύτρωτες Πατρίδες στα παράλια της Μικράς Ασίας , έχοντας πλούσια Αθλητική και Πολιτιστική δράση .
 |
| ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΩΝ ΑΛΥΤΡΩΤΩΝ ΠΑΤΡΙΔΩΝ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ ... 1912 |
Την εποχή εκείνη τα Γυμναστικά Σωματεία της Σμύρνης ήταν : Ο Πανιώνιος ο οποίος προήλθε από την συγχώνευση του Ορφέα με το Γυμνάσιο το 1898 , Ο Απόλλων ( 1891 ) , Ο Πέλωψ Μελαντίας , Ο Αρμενικός Αθλητικός Σύλλογος , Ο Θησέας και ο Ερμής Βουρνόβα .
 |
| ΟΜΑΔΕΣ ΤΟΥ ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ ΣΤΗ ΣΜΥΡΝΗ ΜΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΩΝ ΤΟΥ ΙΩΝΙΚΟΥ ΑΣΤΕΡΑ ΣΩΚΙΩΝ 1919 |
Τά Γυμναστικά Σωματεία της ευρύτερης περιοχής της Ιωνίας γύρω από τη Σμύρνη ήταν : Ο Γυμναστικός Σύλλογος Ιωνικός Αστήρ Σωκίων ( 1908 ) , Ο Αιολικός Γυμναστικός Σύλλογος Κυδωνίων ( 1906 ) , Ο Γυμναστικός Σύλλογος Σίπυλος Μαγνησίας ( 1907 ) , και Ο Γυμναστικός Σύλλογος Κόροιβος Αδραμυτίου ( 1907 ) .
 |
| ΜΙΚΤΗ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΣΜΥΡΝΗΣ 1914 |
Ο Αθλητισμός όλων αυτών των ιστορικών σωματείων ήταν συνδυασμένος με Μουσικές και άλλες Πολιτιστικές δραστηριότητες συνυφασμένες με την κουλτούρα και την παράδοση της Ιωνικής γης .
Στις 13 Αυγούστου του 1922 κτύπησε την πατρίδα μας η μεγαλύτερη συμφορά της νεότερης ιστορίας της . Το όνειρο της Μεγάλης Ελλάδας των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών διαλύθηκε και ο Ελληνισμός της Ασίας μετά από ζωή χιλιετηρίδων ξεριζώθηκε ύστερα από αδυσώπητη σφαγή και τον χωρίς προηγούμενο διωγμό πού υπέστη από τους τούρκους .
Αν προσπαθήσει κανείς να μετρήσει τα εγκλήματα των Τούρκων στην διάρκεια της ιστορίας τους, σίγουρα θα χρειαστεί πολλά μερόνυχτα. Ορισμένα από αυτά τα εγκλήματα, είναι γνωστά σε όλο τον κόσμο.
Δυστυχώς, ιδιαίτερα οι ισχυρές χώρες, δείχνουν μια ανεξήγητη μερικές φορές, εύνοια και απάθεια προς τον «νταή» της περιοχής μας. Κάποιες φορές, οι Τούρκοι έκαναν φριχτά εγκλήματα σε βάρος αθώων και ανυποψίαστων πολιτών. Ανάμεσα στα εγκλήματα, ξεχωρίζουν αναμφίβολα οι σφαγές των Ελλήνων Προσκόπων στο Αϊδίνιο, την Κάτω Παναγιά και τα Σώκια από το 1919 ως το 1922. Οι σφαγές αυτές, άγνωστες στο ευρύ κοινό, έγιναν κυρίως από τσέτες (< τουρκ. cete), Τούρκους αντάρτες
Δυστυχώς, ιδιαίτερα οι ισχυρές χώρες, δείχνουν μια ανεξήγητη μερικές φορές, εύνοια και απάθεια προς τον «νταή» της περιοχής μας. Κάποιες φορές, οι Τούρκοι έκαναν φριχτά εγκλήματα σε βάρος αθώων και ανυποψίαστων πολιτών. Ανάμεσα στα εγκλήματα, ξεχωρίζουν αναμφίβολα οι σφαγές των Ελλήνων Προσκόπων στο Αϊδίνιο, την Κάτω Παναγιά και τα Σώκια από το 1919 ως το 1922. Οι σφαγές αυτές, άγνωστες στο ευρύ κοινό, έγιναν κυρίως από τσέτες (< τουρκ. cete), Τούρκους αντάρτες
Παρόμοια τραγωδία με αυτή του Αϊδινίου, επαναλήφθηκε τρία χρόνια μετά ( 1922 ) στην πόλη Σώκια της Ιωνίας. Στα Σώκια του νομού Σμύρνης κατά την περίοδο 1919-22 που βρισκόταν υπό ιταλική διοίκηση, εξαφανίστηκαν 78 Πρόσκοποι μεταξύ των οποίων καί νεαροί Αθλητές τού Ιωνικου Αστέρα που μαζί με προκρίτους της περιοχής είχαν φυλακίσει αναίτια οι Τούρκοι επί μήνες. Παρά τις παρακλήσεις των γονέων τους, οι Ιταλοί δεν ενδιαφέρθηκαν για την τύχη τους. Στις 8 Απριλίου του 1922, ενώ πλησίαζε ο ελληνικός στρατός, οι Τσέτες έσυραν τα παιδιά μαζί τους στα βουνά όπου χάθηκαν τα ίχνη όλων των φυλακισμένων και ουδείς απέμεινε να δώσει μαρτυρία για τις συνθήκες θανάτου των τραγικών αυτών παιδιών.
Τα ονόματα των μαρτύρων Μικρασιατών Προσκόπων στα Σώκια: 1. Χρήστος Χριστίδης (Αρχηγός) 2. Γεώργιος Βενέτος 3. Βασίλειος Γεωργιάδης 4. Δημήτριος Καραμηνάς 5. Θρασύβουλος Καραμηνάς 6. Δημήτριος Μελάς 7. Ευστράτιος Ματθαίου 8. Ιωάννης Στολίδης 9. Γεώργιος Σαβράκης 10. Βασίλειος Χαραλάμπους 11. Γεώργιος Χαραλάμπους 12. Γεώργιος Χατζημιχαήλ 13. Κωνσταντίνος Χειμωνίδης.
ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥΣ Η ΜΝΗΜΗ !!!
Είναι αποδεδειγμένο ότι πέρα των ιστορικών επιπτώσεων πού είχε ο διωγμός του 1922 στην πορεία του Έθνους , η Μικρασιατική καταστροφή υπήρξε ευεργετική για τον Αθλητισμό και τον Πολιτισμό της Μητροπολιτικής Ελλάδος , αφού όλος αυτός ο προσφυγικός κόσμος των ενάμιση εκατομμυρίων ανθρώπων ήταν πολύ φίλαθλος και συνάμα μετέφερε μία υψηλή αθλητική παράδοση ικανότητας και ήθους μαζί του .
Εγώ μόνο να προσθέσω ότι προτού καλά – καλά ακουμπήσει η μάζα της προσφυγιάς στην Μητροπολιτική Ελλάδα και εδραιωθεί σε διάφορες πόλεις σε προσφυγικές συνοικίες έτρεξε στα τότε γήπεδα και βάλθηκε άμεσα να συνεχίσει τη διακοπείσα δράση της στην Ιωνία .
Στον Προσφυγικό Συνοικισμό της Θήβας μέσα από την δύσκολη προσαρμογή τα πρώτα χρόνια της μετεγκατάστασης , άρχισε να δραστηριοποιείται και πάλι ο Ιωνικός Αστέρας και από το 1926 να αναπτύσσει αθλητική δράση πού έδινε ζωή στον Προσφυγικό Συνοικισμό της Θήβας αφού η ομάδα αυτή ήταν κειμήλιο από τα πάτρια εδάφη της Μικράς Ασίας .
