"Κάθε ιστορική εποχή, διαμορφώνει τα δικά της κοινωνικά πρότυπα με βάση το ιδεώδες που επικρατεί τότε. Τα πρότυπα είναι διαχρονικές αξίες, ιδανικοί σκοποί και τρόποι ζωής που διαπαιδαγωγούν τους νέους, τους παραδειγματίζουν θετικά και τους παρακινούν στη δράση όχι μόνο για να πετύχουν την ατομική τους καταξίωση, αλλά και για να συμβάλλουν στην καλύτερη λειτουργία του κράτους και της κοινωνίας μας.
Ως έθνος ή κοινωνία μπορούμε να αντλούμε πρότυπα από την ένδοξη ιστορία μας, από την κοινωνική, οικονομική, πολιτική ζωή του τόπου. Μπορούμε να βρούμε πρότυπα στις τοπικές κοινωνίες μας, όπου απλοί άνθρωποι με την δουλειά τους, με τον ιδρώτα τους, με το μεράκι τους κατόρθωσαν να διακριθούν, να ξεχωρίσουν στις τοπικές κοινωνίες, αλλά και πρότυπα αισθητικά, καλλιτεχνικά, πολιτιστικά, αθλητικά, επιστημονικά, θρησκευτικά, στρατιωτικά κλπ.
Οι νέοι έχουν περισσότερη ανάγκη από τα πρότυπα, γιατί διαμορφώνουν τον κώδικα αξιών τους, τις πνευματικές τους αναζητήσεις, τα κοινωνικά τους ενδιαφέροντα, με μια λέξη δηλαδή την προσωπικότητά τους. Η κοινωνία παράλληλα μπορεί να προσδοκά από τους νέους της ότι θα είναι οι συνεχιστές της παράδοσης, θα αναλάβουν συλλογικές ευθύνες και ρόλους στη ζωή και θα επιτελούν με προθυμία τα καθήκοντά τους. Έτσι θα σπουδάσουν, θα καλλιεργηθούν, θα εργαστούν, θα οικοδομήσουν σχέσεις εμπιστοσύνης και αλληλεγγύης με τους συνανθρώπους τους, θα υπερβούν τα εμπόδια που θα βρουν στον δρόμο τους και θα διακριθούν στον στίβο της ζωής για το δημιουργικό τους έργο.
Τον κύριο ρόλο στη ζωή μας, απ’ όταν είμαστε παιδιά, τον έχει κατ αρχήν η οικογένεια και συμπληρωματικά το σχολείο, αλλά και η Πολιτεία. Ευθύνη λοιπόν τόσο των γονέων, όσο και των δασκάλων ή καθηγητών στο σχολείο η της Πολιτείας δεν είναι να υποδεικνύουν κάθε φορά και κάποιο άλλο πρότυπο, αλλά να είναι πρότυπα οι ίδιοι, γιατί ο καλύτερος τρόπος για να διδάξεις και να διαπαιδαγωγήσεις σωστά τους νέους είναι το παράδειγμα δηλαδή το ηθικό πρότυπο που αντιπροσωπεύεις. Διαφορετικά καλύτερα είναι να αφήσουν τους νέους να κάνουν οι ίδιοι επιλογή προτύπων. Η ωριμότητα της σκέψης δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο των μεγάλων…
Είναι γεγονός ότι τις τελευταίες δεκαετίες ένα φαύλο και αλαζονικό πολιτικό σύστημα στη χώρα μας, εκμαύλισε το πνεύμα και την ψυχή ενός ολοκλήρου λαού και δημιούργησε τοξικά, αρνητικά πρότυπα στην κοινωνία μας. Αλλοίωσε τα χαρακτηριστικά και τη νοοτροπία των Ελλήνων, όπου η μίζα, η απάτη, η φοροκλοπή, η ρεμούλα, έγιναν συνώνυμα της «κανονικότητας». Έγινε ο χειρότερος σύμβουλος, εμπνευστής και καθοδηγητής στην διαμόρφωση μιας αμοραλιστικής κινωνίας. Δημιούργησε πρότυπα, που δεν προσπάθησαν, δεν μόχθησαν να αναδειχθούν από την κοινωνία μας, άτομα που βγήκαν από τους κομματικούς σωλήνες, άτομα που εξήλθαν απλώς από τις πολιτικές «παρέες» και σήμερα κυβερνούν την χώρα με τα αποτελέσματα που γεύεται ο λαός μας σε όλα τα επίπεδα, με τους νέους μας να ξενιτεύονται μαζικά"...
Κωνσταντίνος Ζιαζιάς
Επίτιμος Α/ΓΕΣ
