ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ ΚΙΝΔΥΝΟΥ !!! ΓΙΑ ΤΟ 5G !!!

 Κεφαλάς: Θανάσιμη και όχι απλά επικίνδυνη η ακτινοβολία του 5G

 Θανάσιμη και όχι απλά επικίνδυνη αποβαίνει η έκθεση του ανθρώπινου οργανισμού στη μη ιονίζουσα ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία των κεραιών κινητής τηλεφωνίας -«χτυπώντας» 

άμεσα το καμπανάκι και για τις επιπτώσεις από την ακτινοβολία του δικτύου 5G-, σύμφωνα με τον διδάκτορα Φυσικής του πανεπιστημίου του Μάντσεστερ στη Βρετανία και διευθυντή Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, Αλκιβιάδη Κ. Κεφαλά.

Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει η επιστημονική και τεχνική αιτιολογική έκθεση του τελευταίου, η οποία βασίζεται σε τεκμηριωμένα και αδιάσειστα επιστημονικά στοιχεία. Η έκθεση έγινε προκειμένου να αναζητηθούν τα αίτια του θανάτου ενός παιδιού μόλις 5 ετών από την Κύπρο από λευχαιμία, απέναντι από το δωμάτιο του οποίου –και σε απόσταση 53,5 μέτρων- είχε τοποθετηθεί κεραία κινητής τηλεφωνίας (η ιστορία του παιδιού θα δημοσιευτεί στο αυριανό φύλλο).

Σύμφωνα με την έκθεση, οι κεραίες της κινητής τηλεφωνίας εκπέμπουν ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία στη φασματική περιοχή των μικροκυμάτων, σε συχνότητες από 400 MHz μέχρι 2.4 GHz (σύστημα TETRA 410-931 MHz). Το σύστημα 5G, εάν εγκατασταθεί, θα λειτουργεί στις φασματικές περιοχές 0.6-6 GHz-LTE, 3.4-3.8 GHz-LFB και 24.2-24.7 GHz). Η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία στη φασματική περιοχή των παραπάνω συχνοτήτων αλληλεπιδρά ισχυρά με τη βιολογική ύλη, δηλαδή τους ανθρώπους.

Η αλληλεπίδραση της ακτινοβολίας με τη βιολογική ύλη κατηγοριοποιείται σε δύο είδη αλληλοεπιδράσεων: τις θερμικές και τις χημικές. Οι θερμικές οδηγούν στην απότομη αύξηση της θερμοκρασίας των ιστών ή των κυττάρων και οι επιδράσεις τους ποικίλλουν από απλή κόπωση μέχρι καρδιακή προσβολή. Μέχρι το 1990 ήταν γενικά αποδεκτό μεταξύ των επιστημόνων πως οι χημικές επιδράσεις επιφέρουν μόνο οι ιονίζουσες και οι υπεριώδεις ακτινοβολίες.

Δείτε επίσης: Η τραγική ιστορία του Στ. Θεοδοσιάδη που έχασε το αγγελούδι του από ακτινοβολία κεραιών – Ο αγώνας του κατά του 5G

Ωστόσο, τα τελευταία 20 χρόνια η πρόοδος σε τομείς, όπως η νανοτεχνολογία και η μοριακή βιολογία, καθώς και πλήθος επιστημονικών ερευνών και δημοσιεύσεων αποδεικνύουν ότι η έκθεση βιολογικών οργανισμών σε ακτινοβολίες μικροκυμάτων εκτός από τις θερμικές προκαλεί και χημικές μεταβολές, οι οποίες είναι περισσότερο επικίνδυνες, καθώς προκαλούν καταστροφή στα κύτταρα και στο DNA και κατά συνέπεια δεν υπάρχουν όρια ασφαλούς έκθεσης σε αυτές.

Εκτός από την παραπάνω θέση, ο κ. Κεφαλάς αναφέρει στη «δημοκρατία» ότι ο βαθμός αξιοπιστίας των κρατικών φορέων που δηλώνουν πως τα δίκτυα 5G είναι ασφαλή -μια τέτοια δήλωση είχε κάνει το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής μετά την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Καλαμάτας για τη διακοπή της ανανέωσης με εταιρεία κινητής τηλεφωνίας- μπορεί να διερευνηθεί και μέσα από τη σύγκριση με τις θέσεις των διεθνών οργανισμών και των επιστημονικών φορέων τους σχετικά με τις επιδράσεις της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας.

Σε ένα πρόσφατο «άρθρο γνώμης» στο περιοδικό «Scientific American», που είναι το πλέον έγκυρο επιστημονικό περιοδικό και στο οποίο έστω και μία επιστημονική δημοσίευση μπορεί να εξασφαλίσει πανεπιστημιακή έδρα παρουσιάζεται η θέση ότι «δεν έχουμε κανέναν λόγο να πιστεύουμε ότι το σύστημα 5G είναι ασφαλές». Σύμφωνα με το άρθρο, τεκμηριώνεται πλέον από πολλές επιστημονικές δημοσιεύσεις ότι η μη ιονίζουσα ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία είναι επικίνδυνη ακόμα και σε πολύ μικρές εντάσεις.

Οι μελέτες σε πειραματόζωα έδειξαν καρκίνο!

Το 2011 το Διεθνές Ινστιτούτο Έρευνας Καρκίνου (IARC) κατηγοριοποίησε τις ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες με συχνότητες μεταξύ 3KHz-300GHz ως «πιθανό αίτιο πρόκλησης ανθρωπογενούς καρκινογένεσης». Στο ίδιο μήκος κύματος και η θέση του εθνικού προγράμματος νανοτοξικολογίας των ΗΠΑ που κατέληξε ότι «υπάρχουν καθαρές ενδείξεις ότι η έκθεση πειραματόζωων σε ΗΑ προκαλεί καρκίνο του μυοκαρδίου και ότι υπάρχουν μερικές ενδείξεις ότι η ΗΑ προκαλεί καρκίνο του εγκεφάλου και των επινεφριδίων στα ζώα».

Ο κ. Κεφαλάς σημειώνει πως, αν και αντίστοιχες μελέτες δεν είναι δυνατόν να διεξαχθούν σε ανθρώπους, η ισχύς των ερευνητικών αποτελεσμάτων είναι δεδομένη και για τον άνθρωπο, καθώς με ανάλογο τρόπο γίνονται και οι έρευνες στα πειραματόζωα για τα φάρμακα.

Παράλληλα, τα επιστημονικά αποτελέσματα του Ευρωπαϊκού Ερευνητικού προγράμματος Reflex απέδειξαν ότι «η έκθεση ανθρώπινων κυττάρων εκτεθειμένων σε μη ιονίζουσα ακτινοβολία κινητών τηλεφώνων σπάει τη διπλή έλικα του DNA το ίδιο αποτελεσματικά όπως και οι επικίνδυνες ιονίζουσες ΗΑ ακτίνων γάμμα που εκπέμπονται από ραδιενεργούς πυρήνες».

Πέρα από τις παραπάνω επιστημονικές θέσεις, εκατοντάδες ειδικοί επιστήμονες και καθηγητές από όλο τον κόσμο έχουν δημιουργήσει ένα διαδικτυακό ιστότοπο (www.bioinitiative.org) που σχετίζεται άμεσα με τις επιπτώσεις της μη ιονίζουσας ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας.

Όπως σχολιάζει ο κ. Κεφαλάς, από εκεί καθένας «μεταξύ των οποίων και το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, καθώς και οι υπεύθυνοι φορείς του, μπορεί να ενημερωθεί για τα επιστημονικά δεδομένα που αφορούν τον βαθμό επικινδυνότητας της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας προτού εκτεθούν με τις τοποθετήσεις τους».

Καταλήγοντας, τονίζει πως «πλην της πολιτισμένης Ελλάδας, όπου επικρατούν τα οικονομικά συμφέροντα, η συσκότιση και η παραπληροφόρηση της εξουσίας, η δημόσια συζήτηση επί του θέματος παντού σε όλο τον κόσμο διεξάγεται με υπευθυνότητα. Θα ήταν ευτύχημα αν ο δημόσιος διάλογος και στη χώρα μας διεξαγόταν με σοβαρότητα, χωρίς πολιτικές και οικονομικές σκοπιμότητες».

newsbreak.gr/

https://amazonios.net/kefalas-thanasimi-kai-ochi-apla-epikindyni-i-aktinovolia-toy-5g/

ΠΡΟΣΟΧΗ !!!ΣΤΙΣ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΕΣ ΑΠΑΤΕΣ !!!

 Ώθησαν τους πολίτες στις ηλεκτρονικές συναλλαγές χωρίς προστασία. Κατήργησαν τα βιβλιάρια και τις τραπεζικές συναλλαγές με έξαρση στην διαδικτυακή απάτη

Έκλεβαν κωδικούς μέσω ίντερνετ και «ξάφριζαν» κάρτες και λογαριασμούς

Απάτες σε βάρος πολιτών μέσω ίντερνετ εξιχνίασαν οι αστυνομικοί της Ασφάλειας Καλαμάτας, ενώ για τις συγκεκριμένες υποθέσεις συνελήφθησαν σε διάφορες περιοχές της Θεσσαλονίκης δύο 21χρονοι και 23χρονος.

Ειδικότερα, σύμφωνα με την Αστυνομία, όπως προέκυψε από τις έρευνες, οι συλληφθέντες, αφαιρούσαν μεγάλα χρηματικά ποσά ή έκαναν αγορές μεγάλης χρηματικής αξίας από ηλεκτρονικούς τραπεζικούς λογαριασμούς πολιτών, που διαμένουν σε περιοχές της Χαλκιδικής, των Ιωαννίνων, του Περιστερίου της Αττικής και της Καλαμάτας. Μάλιστα, από τον περασμένο Φεβρουάριο έως και τα μέσα Μαΐου, είχαν διαπράξει συνολικά πέντε περιπτώσεις απατών, αποκομίζοντας παράνομο περιουσιακό όφελος που ξεπερνά τις 52.000 ευρώ.

Πως δρούσαν

Ως προς την μεθοδολογία τους, οι δράστες, σύμφωνα πάντα με την Αστυνομία, κατάφερναν να αποσπούν κωδικούς χρήστη και πρόσβασης σε διάφορες εφαρμογές των θυμάτων τους και στη συνεχεία πλαστογραφώντας εξουσιοδοτήσεις αποκτούσαν την τηλεφωνική τους σύνδεση. Με τον τρόπο αυτό είχαν πρόσβαση στους ηλεκτρονικούς τραπεζικούς λογαριασμούς των θυμάτων και στη συνέχεια, είτε μετέφεραν μεγάλα χρηματικά ποσά σε λογαριασμούς τους, είτε κάνοντας χρήση εικονικών καρτών που δημιουργούσαν εντός των λογαριασμών των θυμάτων τους, προέβαιναν σε αγορές ηλεκτρονικών αντικειμένων, μεγάλης χρηματικής αξίας, τα οποία εν συνεχεία τα προμήθευαν σε άλλα άτομα, έναντι ανταλλάγματος.

Κατά τη διάρκεια των ερευνών στα σπίτια των συλληφθέντων βρέθηκαν επτά κάρτες κινητής τηλεφωνίας, ηλεκτρονικοί υπολογιστές, οκτώ συσκευές κινητών τηλεφώνων και τέσσερις μονάδες αποθήκευσης. Επιπλέον, στο σπίτι του 23χρονου βρέθηκαν ένα πιστόλι και 13 φυσίγγια διαφόρων τύπων και διαμετρημάτων.

Οι συλληφθέντες θα οδηγηθούν στον εισαγγελέα Πρωτοδικών Καλαμάτας, ενώ οι αστυνομικοί της Ασφάλειας Καλαμάτας, συνεχίζουν τις έρευνες για την υπόθεση.

https://www.newsit.gr/egklhma/eklevan-kodikous-meso-internet-kai-ksafrizan-kartes-kai-logariasmous/3288862/

Προσοχή στις απάτες – Έτσι παίρνουν τα χρήματά σας με και email (video)

Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ !!!

 

Μία από τις μεγαλύτερες εθνικές τραγωδίες που γνώρισε ο ελληνισμός κατά τον 20ο αιώνα ήταν η γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού,

που αποτέλεσε μομφή για την παγκόσμια κοινότητα που αποδέχτηκε χωρίς αντιδράσεις την εξόντωση 350.000 Ελλήνων του Πόντου και υποχρεωτική εγκατάλειψη των εστιών του, στις οποίες ζούσε αδιάκοπα από δύο χιλιετηρίδες.

Έχοντας ζήσει τα χρόνια των φοιτητικών χρόνων μου υπό την προστασία της Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης, αλλά και την αγάπη των ποντιακής καταγωγής φίλων μου και των οικογενειών τους, θεωρώ υποχρέωση να κάνω την ανάρτηση αυτή με την ευκαιρία της μαύρης επετείου της Γενοκτονίας του Ποντιακού ελληνισμού τις 19 Μαΐου.

Η ανάπτυξη του Πόντου

Ο χώρος στον οποίο αναπτύχθηκε ο ποντιακός ελληνισμός βρίσκεται στο Νοτιοανατολικό μέρος του Ευξείνου Πόντο και φθάνει μέχρι τα όριο της Αρμενίας και του Καυκάσου. Ο πληθυσμός του που συνολικά ανέρχονταν σε πάνω από 700.000 χιλιάδες ψυχές εξελίχτηκε, πέρα από την ποιότητα και την εργατικότητα των κατοίκων του από το πλεονέκτημα που του έδωσε η ευρύτερη περιοχή στην οποία βρίσκονταν.

Και τούτο γιατί στην Τραπεζούντα κατέληγε προς Βορρά ο δρόμος του Μεταξιού που διέσχιζε όλη την Ασία, από την Κίνα μέχρι τις ακτές του Ευξείνου Πόντου. Ήταν φυσικό επομένως η πόλη να εξελιχτεί σε βασικό εμπορικό κέντρο που ενισχύονταν από το γεγονός ότι αποτελούσε τη φυσική κατάληξη του δρόμου που ένωνε την Μαύρη θάλασσα με τις πετρελαιοφόρες περιοχές της Μοσούλης και του Κιρκούκ και οι οποίες αποτελούσαν το μήλο της έριδας για όλους τους λαούς της λαούς της Ευρώπης που αναζητούσαν πρόσβαση στα πετρέλαια του Ιράκ και της περιοχής του Καυκάσου, αλλά και του Βατούμ.

Λέγεται μάλιστα ότι το 40% της εμπορικής κίνησης, αλλά και των κεφαλαίων που διακινούνταν στη Μαύρη θάλασσα ελέγχονταν από την Τραπεζούντα, στην οποία δημιουργήθηκαν τέσσερες τράπεζες, για να καλύψουν τον όγκο των συναλλαγών που εκτελούνταν στην περιοχή.

Παράλληλα όμως αναπτύχθηκαν σε σημαντικά εμπορικά κέντρα και άλλες πόλεις όπως η Σαμσούντα, η Κερασούντα, τα Κωτύορα, η Μπάφρα, η Αμισός, η Σινώπη, που απόκτησαν μεγάλη οικονομική δυνατότητα εξαιτίας της άψογης εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων της περιοχής και ιδιαίτερα της ξυλείας από τα πλούσια δάση της περιοχής.

Χιλιάδες άνθρωποι απασχολήθηκαν στην βιομηχανική εκμετάλλευση της ξυλείας, καθώς τα εργοστάσια που δημιουργήθηκαν διέθεταν πλέον ατμοκίνητα πριόνια που παρήγαγαν εμπόρευμα που ήταν περιζήτητο σε όλη την Ευρώπη. Με τον τρόπο αυτό για τις ορεινές κυρίως περιοχές η ξυλεία αποτέλεσε την πηγή, από όπου εξασφαλίστηκε ένα υψηλό επίπεδο διαβίωσης για τους κατοίκους, που στερούνταν άλλους πόρους.

Στον γεωργικό τομέα το πλούσιο έδαφος της πεδινής περιοχής που διέσχιζαν πολλά ποτάμια, αλλά και τα εύφορα οροπέδια επέτρεψαν μεγάλης έκτασης παραγωγικές καλλιέργειες δημητριακών, αραβοσίτου, οσπρίων, πατάτας, πορτοκαλιών και τα εξαιρετικής ποιότητας καπνά της Μπάφρας και της Αμισού, που ήταν περιζήτητα στις αγορές της Κωνσταντινούπολης και της Ευρώπης.

Τέλος εξαιρετικά σημαντικό για την άνοδο της περιοχής ήταν το πλούσιο σε μεταλλεύματα έδαφος του Πόντου, όπου εξορύσσονταν άργυρος, χαλκός, μόλυβδος και άλλα μεταλλεύματα. Τα μεταλλεία που δημιουργήθηκαν με ενέργειες της κυβέρνησης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας επέτρεψαν στους κατοίκους, να απολαμβάνουν ένα ειδικό καθεστώς εύνοιας από τον Σουλτάνο που είχε ανάγκη το σύνολο της παραγωγής για την κάλυψη των αναγκών της Αυτοκρατορίας.

Με τον τρόπο αυτό η περιοχή του Πόντου γνώρισε μεγάλη εξέλιξη και απέκτησε με την πάροδο του χρόνου, άριστους τεχνίτες χαλκού και σιδήρου, αργυροχόους, ξυλουργούς και ναυπηγούς, καθώς και πολλά αστικά επαγγέλματα, στα οποία στηρίζονταν σε ένα μεγάλο βαθμό η οικονομική ισχύς του τουρκικού κράτους.

https://www.pemptousia.gr/2021/05/i-anaptixi-tou-pontou/

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ DNA !!! ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ

 Ανάλυση DNA: Oι σημερινοί Έλληνες όμοιοι με τους πληθυσμούς του Β. Αιγαίου του 2.000 π.Χ.

Ο Μινωικός πολιτισμός στην Κρήτη, ο Ελλαδικός πολιτισμός στην ηπειρωτική Ελλάδα και ο Κυκλαδικός πολιτισμός στα νησιά του Αιγαίου, παρά τις διαφορές τους στα ταφικά έθιμα, στην αρχιτεκτονική και στην τέχνη, 

είχαν γενετικές ομοιότητες στη διάρκεια της πρώιμης Εποχής του Χαλκού πριν περίπου 5.000 χρόνια.

Αυτή είναι η διαπίστωση νέας διεθνούς επιστημονικής μελέτης ανάλυσης αρχαίου DNA της περιοχής από Έλληνες και ξένους ερευνητές, η οποία ρίχνει περισσότερο φως στην προέλευση των πρώτων σημαντικών πολιτισμών του Χαλκού στην Ευρώπη, στο ρόλο των μεταναστεύσεων και στην εμφάνιση των Ινδο-Ευρωπαϊκών γλωσσών.

Πρόκειται για την πρώτη μελέτη που «διάβασε» (αλληλούχισε) πλήρη γονιδιώματα από σκελετούς που βρέθηκαν σε διάφορες αρχαιολογικές τοποθεσίες στην περιοχή του Αιγαίου και του ευρύτερου ελλαδικού χώρου, συγκεκριμένα τέσσερα από την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού και δύο από τη Μέση Εποχή του Χαλκού. Ακόμη αναλύθηκαν τα μιτοχονδριακά γονιδιώματα από άλλα 11 άτομα της πρώιμης Εποχής του Χαλκού.

Η ανάλυση όλων αυτών των γονιδιωμάτων επέτρεψε στους επιστήμονες να πραγματοποιήσουν δημογραφικές και στατιστικές αναλύσεις και να εξάγουν συμπεράσματα για τις ιστορίες των αρχαίων πληθυσμών της περιοχής. Η ανάγνωση αρχαίου DNA αποτελεί ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα λόγω της φθοράς ενός τόσο παλαιού βιολογικού υλικού.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια Χριστίνα Παπαγεωργοπούλου του Εργαστηρίου Φυσικής Ανθρωπολογίας του Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και την Άννα-Σαπφώ Μαλασπίνα του Τμήματος Υπολογιστικής Βιολογίας του Πανεπιστημίου της Λωζάννης και του Ελβετικού Ινστιτούτου Βιοπληροφορικής, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας “Cell”, συμπέραναν ότι οι πρώτοι πολιτισμοί που έχτισαν μνημειακά ανάκτορα και αστικά κέντρα στην Ευρώπη, είναι πιο ομοιογενείς γενετικά από ό,τι αναμενόταν.

Τα ευρήματα, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι σημαντικά, επειδή υποδηλώνουν ότι σημαντικές καινοτομίες όπως η ανάπτυξη αστικών κέντρων, η χρήση μετάλλων και το εντατικό εμπόριο, που συνέβησαν κατά τη μετάβαση από τη Νεολιθική στην Εποχή του Χαλκού, δεν οφείλονταν μόνο στη μαζική μετανάστευση από την Ανατολή προς το Αιγαίο, όπως ήταν έως τώρα η επικρατούσα αντίληψη, αλλά επίσης στην πολιτισμική συνέχεια των τοπικών γεωργικών νεολιθικών πληθυσμών του Αιγαίου. Οι πληθυσμοί του Αιγαίου της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού, με βάση τα παλαιογενετικά δεδομένα, φαίνεται πως διαμορφώθηκαν σε σχετικά μικρό βαθμό από τις εξ ανατολών μεταναστεύσεις.

Από την άλλη, η μελέτη βρήκε ότι έως τη Μέση Εποχή του Χαλκού πριν 4.000 έως 4.600 χρόνια τα άτομα από το Βόρειο Αιγαίο είχαν πια σημαντικές γενετικές διαφορές σε σχέση με εκείνα κατά την Πρώιμη εποχή του Χαλκού. Αυτοί οι άνθρωποι είχαν κατά περίπου το ήμισυ (50%) κοινή καταγωγή με τους ανθρώπους από την Ποντο-Κασπιακή Στέπα, μια μεγάλη γεωγραφική περιοχή που εκτεινόταν ανάμεσα στους ποταμούς Δούναβη και Ουράλη και βόρεια της Μαύρης Θάλασσας.

Επίσης, με βάση τα γενετικά ευρήματα, οι σημερινοί Έλληνες είναι αρκετά όμοιοι γενετικά με εκείνους τους πληθυσμούς του Βορείου Αιγαίου του 2.000 π.Χ.

Η μελέτη εκτιμά ότι τα μεταναστευτικά κύματα από τη μεγάλη στέπα βόρεια του Αιγαίου διαμόρφωσαν τη σημερινή Ελλάδα. Όλα αυτά τα πιθανά μεταναστευτικά κύματα, σύμφωνα με τους ερευνητές, προηγήθηκαν χρονικά της εμφάνισης της πιο πρώιμης μορφής της ελληνικής γλώσσας, υποστηρίζοντας έτσι τις θεωρίες σχετικά με την ανάδυση της Πρωτο-Ελληνικής γλώσσας και την εξέλιξη των Ινδο-Ευρωπαϊκών γλωσσών είτε στην Ανατολία είτε στη στέπα του Πόντου-Κασπίας.

Η Εποχή του Χαλκού στην Ευρασία χαρακτηρίστηκε από καθοριστικές αλλαγές στο κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό επίπεδο, ορατές στην εμφάνιση των πρώτων μεγάλων αστικών κέντρων και ανακτόρων, που έθεσαν τα θεμέλια για τα σύγχρονα οικονομικά και πολιτικά συστήματα. Παρ′ όλη όμως τη σημασία της κατανόησης της εμφάνισης αυτών των πρώτων ευρωπαϊκών πολιτισμών και της εξάπλωσης των Ινδο-Ευρωπαϊκών γλωσσών, σύμφωνα με τους ερευνητές, η γενετική προέλευση των πληθυσμών πίσω από αυτή την κομβική μετάβαση από τη Νεολιθική Εποχή σε εκείνη του Χαλκού, καθώς και η συμβολή τους στο σημερινό ελληνικό πληθυσμό, παραμένουν διαφιλονικούμενα ζητήματα.

Περαιτέρω μελέτες ανάλυσης ολοκληρωμένων γονιδιωμάτων μεταξύ της Μεσολιθικής και της Εποχής του Χαλκού στις περιοχές της Αρμενίας και του Καυκάσου ελπίζεται ότι θα ρίξουν περισσότερο φως στην προέλευση των μεταναστεύσεων προς το Αιγαίο και στο καλύτερο «πάντρεμα» των παλαιογενετικών δεδομένων με τα αρχαιολογικά και τα γλωσσολογικά.

Στη νέα μελέτη συμμετείχαν πολλοί άλλοι Έλληνες ερευνητές από τις Εφορείες Αρχαιοτήτων της Κοζάνης και της Φλώρινας, καθώς επίσης τα πανεπιστήμια Δημοκρίτειο, Αριστοτέλειο και Αιγαίου.

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

ΟΙ ΑΡΕΤΕΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ !!! ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ !!!

 

Ἐπιστολὴ Ἁγιορειτῶν Πατέρων πρὸς τὸν Ἀντώνιο, πατέρα τοῦ Ἰωάννη Καποδίστρια, στὴν ὁποία ἐπισημαίνονται καὶ ἐκθειάζονται οἱ ἀρετὲς τοῦ γιοῦ του !!!

Εἰσαγωγὴ - Μετάφραση - Ἐπιμέλεια: Σάββας Ἠλιάδης, δάσκαλος

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ

Ἡ παρακάτω ἐπιστολὴ εἶναι ἕνα κείμενο περιγραφῆς τῶν ἀρετῶν τοῦ Ἰωάννη, πλεγμένο ἀπὸ εὐγένεια, λεπτότητα, διάκριση, ἔκφραση εὐγνωμοσύνης, ἀλλὰ καὶ μὲ ταπείνωση καὶ ἄλλες ἐπὶ μέρους ἀρετές, δίχως νὰ παραβλάπτεται ἡ ἀλήθεια. Εἶναι ἀναγκαία ἡ προσεκτικὴ μελέτη της, διότι, πέρα ἀπὸ τὶς πληροφορίες περὶ τῶν χαρισμάτων τοῦ Ἰωάννη Καποδίστρια, παίρνει τὴν μορφὴ μαθήματος καὶ μὲ πολλὴ γλαφυρότητα καὶ ρεαλισμό, καταφεύγοντας ἐπανειλημμένως σὲ χωρία τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ σὲ ρήσεις σοφῶν τῆς ἀρχαιότητας, καθίσταται πρότυπο ἐπιστολογραφίας στὸ εἶδος της.

Η «ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΕΙΣ ΤΑΣ ΙΔ΄ ΕΠΙΣΤΟΛΑΣ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤ. ΠΑΥΛΟΥ» ἔγινε ἀπὸ τὸν Ἅγιο Θεοφύλακτο Βουλγαρίας καὶ μεταφράστηκε ἀπό τὸν Ἅγιο Νικόδημο τὸν Ἁγιορείτη...

στὴν καθομιλουμένη τῆς ἐποχῆς ἐκείνης καὶ συμπληρώθηκε καὶ ἐμπλουτίστηκε ἀπὸ τὸν Ἅγιο μὲ ἐπιπλέον σημειώσεις. Ἡ πρώτη ἔκδοση τοῦ ἔργου ἔγινε τὸ 1819 στὴν Βενετία καί στὸ περίφημο τυπογραφεῖο τοῦ Νικολάου Γλυκὺ (1619-1693). Ἐπίσης τυπώθηκε μαζὶ καὶ τὸ βιβλίο τοῦ Ἁγίου «Κῆπος Χαρίτων». Συνέδραμαν πρὸς τὴν ἔκδοση οἱ ἅγιοι πατριάρχες Γρηγόριος ὁ Ε΄ καὶ Κύριλλος ΣΤ΄καὶ ὁ ἐξοχότατος κόμης κ.κ. Ἰωάννης Καποδίστριας, ὅπως καὶ ἄλλοι ζηλωτὲς κληρικοὶ καὶ λαϊκοί, ἀλλὰ μὲ τὴν ἰδιαίτερη ἐπιμέλεια καὶ φροντίδα τῶν ἱερομονάχων Στεφάνου καὶ Νεοφύτου, μαθητῶν τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου, οἱ ὁποῖοι ἐστάλησαν σὲ ὅλους τούς εὔπορους φιλοπάτριδες καὶ φιλόχριστους, μὲ ἐντολὴ τῆς ἐν τῷ Ἁγίῳ Ὄρει Ἱερᾶς Συνάξεως τῶν ὀσιοτάτων πατέρων, ἐφοδιασμένοι καὶ μὲ πατριαρχικὲς ἐπιστολές, γιὰ νὰ συγκεντρώσουν τὰ ἀνάλογα ποσὰ πρὸς ἔκδοση τοῦ ἔργου.

Τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας διατελούσε ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν τῆς Ρωσικῆς Αὐτοκρατορίας (1815 – 1822). Ἡ εὐχαριστήρια ἐπιστολή, ποὺ ἀκολουθεῖ (σ: μεταξὺ τῶν 176 ποὺ στάλθηκαν ἀπὸ διαφόρους  πρὸς τὸν πατέρα του καὶ ποὺ σώθηκαν πάνω ἀπὸ 75 καὶ ἀποκαλύπτουν τὸ τεράστιο φάσμα τῆς δράσης τοῦ μεγάλου Κερκυραίου στὰ παγκόσμια προβλήματα τῆς ἐποχῆς του), γράφτηκε ἀπὸ τοὺς ἱερομονάχους Στέφανο καὶ Νεόφυτο καὶ ἀποτελεῖ καὶ αὐτὴ μία ἀκόμη ζωντανὴ μαρτυρία, γιὰ τὴν εὐσέβεια καὶ τὴν φιλοπατρία τοῦ πατέρα, τοῦ γιοῦ, ἀλλὰ καὶ ὅλης τῆς οἰκογένειας Καποδίστρια.

Τῷ πανευγενεστάτω κόμητι κυρίω

ΑΝΤΩΝΙΩ ΜΑΡΙΑ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ

Ἰππεῖ (Ἱππότη) τοῦ τάγματος τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τῶν Ἱεροσολύμων

Ἦταν πολὺ φυσικὴ ἡ χαρά πού ἔνιωσε ὁ Πατριάρχης Ἰακώβ, πανευγενέστατε ἄρχοντα, ὅταν ἀναγνώρισε τὸν ἀγαπημένο του γιό, τὸν Ἰωσήφ, στὴν Αἴγυπτο. Τέτοια χαρὰ γεννιέται ἡ ἴδια σὲ ὅλους τούς γονεῖς καὶ ἐκδηλώνεται σὲ παρόμοιες περιστάσεις, σύμφωνα μὲ τοὺς φυσικοὺς νόμους. Ἀλλὰ πόσο ἀνώτερη ἦταν ἐκείνη, ἡ ὁποία ἀσταμάτητα ἀναθερμαινόταν στὴν ψυχὴ τοῦ Πατριάρχου, ἐξαιτίας τῶν ἀρετῶν τοῦ γιοῦ του καὶ οἱ ὁποῖες στάθηκαν ὡς αἰτία καὶ ἀφορμὴ νὰ σώσουν τὴν πατρίδα του ἀπὸ τὸν λοιμό, ποὺ εἶχε ἐνσκήψει καὶ νὰ τὴν δοξάσουν συνάμα μὲ ὅλη του τὴν οἰκογένεια! Αὐτὲς (οἱ ἀρετὲς) ἦταν οἱ γλυκύτατοι «ἀπόγονοί» του, οἱ ὁποῖες ἀκόμη καὶ στὰ βαθιὰ γεράματά του, ἀφοῦ ἦταν πνευματικὲς καὶ ἀθάνατες, καθιστοῦσαν τὴν ζωὴ τοῦ Πατριάρχου εὐτυχέστερη, «σὰν δροσιὰ ποὺ κατεβαίνει ἀπὸ τὸ βουνὸ Ἀερμῶν καί φθάνει ζωογόνος ἕως εἰς τὰ ὅρη τῆς Σιῶν» εὐφραίνοντας τὴν καρδιά του.

     Ὅπως ἀκριβῶς ἐκεῖνος ὁ Πατριάρχης αἰσθανόταν τέτοια χαρὰ καὶ ἀγαλλίαση, τέτοια πρέπει ἀναλόγως νὰ νιώθει  τώρα καὶ ἡ δική σου σπουδαία καὶ ἐνάρετη ψυχή, ἡ ὁποία πολὺ πιθανὸ νὰ ἔλεγε μέσα της μαζὶ μὲ τὸν Εὐριπίδη· «Ἐγὼ ἔχω τὸν πόθο σου κι ἐσὺ ἀργεῖς νὰ ἔρθεις»!

     Ἡ θεία Πρόνοια, ἡ ὁποία βραβεύει τὴν ἀρετή, δὲν παρέβλεψε τὴν δίκαιη ἐπιθυμία τῆς ψυχῆς σου. Ὑποδέχτηκες τὸν ἀγαπητό σου γιὸ (σ: στὶς 10 Μαρτίου 1819, ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας, μετὰ ἀπὸ ἕντεκα χρόνια ἀπουσίας, ἐπέστρεψε στὴν Κέρκυρα. Ἡ μητέρα του δὲν ζοῦσε καὶ ὁ πατέρας του ἦταν πάνω ἀπὸ ὀγδόντα χρονῶν. Ἀναχώρησε στὶς 18 Μαΐου 1819), τὸν ὁμοφρόνως ἀνατραφέντα στὴν πατρική σου ἀγκαλιά, χάρηκες γι` αὐτὸ κατὰ φυσικὸ λόγο, ὅπως ὁ Ἰακὼβ τότε καὶ ἄρα δοκιμάζεις καὶ ἐσὺ ἐκείνη τὴν ἀνέκφραστη εὐφροσύνη, τὴν ὁποία εἶναι ἄξιες νὰ τὴν δεχτοῦν μόνο ἐκεῖνες οἱ καρδιές, στὶς ὁποῖες κατὰ τὸν Ἀπολλόδωρο· «Ἡ μεσότητα εἶναι σὲ ὅλα τὰ πράγματα ἡ πιὸ ἐπιθυμητή. Δηλαδή, οὔτε ἀπὸ τὴν πολλὴ ταπείνωση νὰ ἀφήνεται κανεὶς στὰ χέρια τῆς τύχης οὔτε ἀντιθέτως νὰ παρασύρεται ἀπὸ τὴν ὑπερηφάνεια». Οἱ πνευματικοί σου ἀπόγονοι, δηλαδὴ ἡ ἀρετή, τὸ ὑψηλὸ φρόνημα, ἡ μετριοφροσύνη καὶ πάρα πολλὰ ἄλλα τέτοια προτερήματα τοῦ ἐξοχοτάτου καὶ πανεκλάμπρου κόμητος κυρίου Ἰωάννου Καποδίστρια, τοῦ γλυκύτατου γιοῦ σου, προσφέρουν τὸ ἀνάλογο περιεχόμενο σ` αὐτὸ τὸ θέμα. Σύμφωνα μὲ αὐτά, κατὰ τὸν Ὅμηρο τὸν ποιητή, «Ἀκουμπᾶ στὸν οὐρανὸ τὸ κεφάλι της (ἡ ἀρετὴ) καὶ περπατᾶ πάνω στὴν γῆ». Αυτά ἀνέβασαν αὐτὸν τὸ λαμπρὸ ἄντρα στὸ ἀξίωμα ποὺ τοῦ ἔπρεπε, ἀπὸ τὸν Σεβαστὸ Αὐτοκράτορα τῶν Ρωσσιῶν. Αὐτὰ κέρδισαν τὴν εὔνοια τῆς αὐτοῦ Μεγαλειότητος. Αὐτὰ τὸν καθιστοῦν τέτοιον, ὥστε νὰ προσελκύεται ἀπὸ κάθε πρόσωπο. Αὐτά, τέλος, ἀνακουφίζουν τὴν δύστυχη Ἑλλάδα ἀπὸ τὸν φοβερὸ λιμὸ τῆς περιφρονήσεως, στὸν ὁποῖο τὴν ὑπέβαλαν ὀλέθρια περιστατικά.

     Ἄρα, δικός σου ἀπόγονος, πανευγενέστατε ἄρχοντα, εἶναι καὶ ἡ λαμπρὴ φήμη τοῦ γιοῦ σου, ἡ ὁποία εἶναι ἀποτέλεσμα αὐτῶν τῶν ἀρετῶν, τῆς ὁποίας, κατὰ τὸν ὑμνωδὸ Καλλίμαχο· «Τὰ πόδια της στὴν γῆ, μὰ ἡ κεφαλὴ της ἄγγιζε τὸν Ὄλυμπο» (Ὕμνος στὴν Δήμητρα). Τέτοιοι λαμπροὶ ἀπόγονοι θά μποροῦσαν νὰ κλονίσουν τὴν ἀρετὴ κάθε ἄλλου ἀνθρώπου, ποὺ θὰ τὶς εἶχε, ὥστε νὰ πεῖ μαζὶ μὲ τὸν Ἐμπεδοκλὴ· «Χαίρετε· ἐγὼ εἶμαι ὁ ἀθάνατος Θεός σας, δὲν ἀνήκω πιὰ μεταξὺ τῶν θνητῶν», ἀλλὰ τὴν δική σου, τὴν ὁποία «Δὲν τὴν ἄγγιξε κανένα μίασμα», ἀπέδειξαν πραγματικὴ γενναιότητα, ἐπειδὴ ἔχει ὡς θεμέλιο τὴν ἴδια σοφὴ μετριοφροσύνη, ἡ ὁποία βιώνει τὴν ἀγαλλίαση στὴν ταπείνωση, ἀπολαμβάνοντας τοὺς καρπούς της, ἐπειδή … «Ἐσύ συμβαίνει νὰ κρατεῖς ἀντρεία τὴν ψυχή σου στὰ στήθη σου», σύμφωνα μὲ τὸν ποιητὴ τὸν Ὅμηρο, καὶ τέτοιο φρόνημα ἐνστάλαξες ἀπὸ μικρᾶς ἡλικίας στὴν καρδιὰ τοῦ ἐξοχότατου γιοῦ σου, μὲ τὴν ἀνώτερη ἀνατροφὴ καὶ παιδεία ποὺ τοῦ καλλιέργησες καὶ ὁ ὁποῖος, ἂν καὶ εἶναι τόσο ξεχωριστός, δὲν ὑπερηφανεύεται, ἀλλὰ μᾶλλον εἶναι περισσότερο γλυκὸς καὶ εὔθυμος καὶ καταδεκτικός. Καὶ ἔτσι γίνεται, στὰ μὲν συγγενικά του πρόσωπα παράδειγμα ταπεινοφροσύνης, ἄξιος θαυμασμοῦ δὲ στούς ἄλλους, καθὼς βλέπουν τόση μετριοφροσύνη σὲ τέτοιον ἐπιφανῆ καὶ ἔξοχο ἄντρα.

     Ἀλλὰ γιατί νὰ ἀπαριθμοῦμε μία μία τὶς ἀρετὲς ἑνὸς τέτοιου τέκνου, σὰν τὸ δικό σου, ἀφοῦ γιὰ νὰ τὶς ἀπαριθμήσουμε δὲν θὰ ἦταν ἀρκετὰ , κατὰ τὸν ποιητή, «δέκα γλῶσσες καὶ δέκα στόματα»; Ἢ τί νὰ ποῦμε, ὥστε νὰ ἐκφράσουμε τὸν θαυμασμό μας γιὰ ἕναν τέτοιο ἐνάρετο πατέρα; «Ἐσὺ εἶσαι καλὸς καὶ συνετός· καλὸς εἶναι καὶ ὁ λόγος σου, καλὰ εἶναι καὶ τὰ ἔργα σου», κατὰ τὸν Θέογνι.

     Ὅλα αὐτὰ ἐπειδὴ εἶναι γνωστὰ σὲ ὅλους, εἶναι περιττὸ νὰ τὰ ἀπαριθμήσουμε. Διότι ἔχεις καὶ πολλὰ ἄλλα πνευματικὰ «τέκνα», τὰ ὁποῖα δὲν ἐπιτρέπει τὸ ταπεινὸ φρόνημα τοῦ ἔνδοξου γιοῦ σου νὰ ἀποκαλύπτονται, κάνοντας ὑπακοὴ στὴν ἐντολὴ τοῦ Κυρίου, ἡ ὁποία λέει· «μὴ γνώτω ἡ ἀριστερά σου τί ποιεῖ ἡ δεξιά σου». Ὅμως εἶναι καὶ ἀδύνατο πάλι τὸ νὰ μὴ γίνει φανερὸ καθετὶ κρυφό, διότι «ὁ λύχνος δὲν τοποθετεῖται κάτω ἀπὸ τὸν κάδο». Γι` αὐτὸν τὸ λόγο κρίνουμε πὼς εἶναι ἀπαραίτητο χρέος μας, τὸ νὰ κοινοποιήσουμε μία ἀπὸ τὶς πολλὲς ἄλλες κρυμμένες ἀρετές του, δηλαδὴ τὴν πρόνοιά του, τὸν θεοσεβῆ ζῆλο του καὶ τὴν ἀκούραστη φροντίδα, τὴν ὁποία ἀνέλαβε ἡ αὐτοῦ ἐξοχότητα, γιὰ τὴν ἔκδοση τῶν Ἐπιστολῶν τοῦ θείου ἀποστόλου Παύλου, μὲ τὴν ἐξήγησή τους, ἡ ὁποία μεταφράστηκε στὴν νεότερη Ἑλληνική, μὲ πολλὲς καὶ ἀξιόλογες σημειώσεις, ἀπὸ τὸν ἐν μακαρία τῇ λήξει ἀείμνηστο Νικόδημο (†1809), τὸν σοφὸ καὶ ἐνάρετο ἐκεῖνον ἄνδρα, ὁ ὁποῖος κατέβαλε μύριους ὅσους κόπους γιὰ τὴν κοινὴ ὠφέλεια τῶν χριστιανῶν, ἄλλοτε μὲν συγκεντρώνοντας, ἄλλοτε δὲ μεταφράζοντας, ἄλλοτε δέ, σὰν πηγὴ ποὺ βγάζει ἄφθονη τὴν γνώση καὶ κυρίως τῆς φιλολογίας του καὶ γνώσεως περὶ τὰ Ἐκκλησιαστικά, καταγράφοντας δικά του συγγράμματα, πολλὰ ἀπὸ τὰ ὁποία εἶδαν τὸ φῶς τῆς δημοσιότητας σὲ διάφορες ἐποχές.

     Οὔτε οἱ πολιτικὲς του φροντίδες, ἀπὸ τὶς ὁποῖες περιστοιχίζεται ἀδιάκοπα οὔτε ὁ πόθος τοῦ παιδιοῦ, ποὺ θέλει νὰ πέσει στὴν ἀγκαλιὰ τοῦ φιλόστοργου πατέρα του οὔτε ἡ φυσικὴ ἀνάγκη γιὰ ἐνασχόληση μὲ τὰ προβλήματα τῆς δικῆς του ὑγείας καὶ μύρια ἄλλα παρόμοια, μπόρεσαν νὰ ἀναχαιτίσουν τὸν ἔνθεο ζῆλο του καὶ τὴν συνεχῆ σκέψη, ὥστε νὰ ἐκδώσει τὸ ἐπωφελέστατο αὐτὸ βιβλίο. Ἀλλὰ ὁ ἴδιος μὲν ἔγινε ἡ βασικὴ δύναμη καὶ αἰτία, μὲ τὴν πάρα πολὺ μεγάλη συνεισφορά του καὶ ἐκτὸς αὐτοῦ προσκάλεσε καὶ ἄλλους πολλούς, προτρέποντάς τους σὲ συνδρομὴ μὲ τὴν ἐκλαμπρότητά του, μὲ σκοπό, ἄμεσο ἢ ἔμμεσο νὰ ἐκδοθεῖ ἕνα τέτοιο πόνημα, τὴν ἔκδοση τοῦ ὁποίου ἐπιθύμησαν πολλὲς καρδιὲς ἐδῶ καὶ πολὺ χρόνο. Ὁλοκλήρωσε δὲ τελικῶς τὸ ἔργο ὁ μοναδικὸς θερμός του ζῆλος γιὰ τὸ κάθε καλὸ καὶ ἡ προστασία τῆς ἐξοχότητάς του.

     Παιδὶ δικό σου, λοιπόν, εἶναι καὶ ἡ ἔκδοση τοῦ ἔργου αὐτοῦ, πανευγενέστατε Ἄρχοντα, καὶ σὰν τέτοιο, σὲ ποιὸν ἄλλον θὰ ἦταν πιὸ σωστὸ καὶ πρέπον νὰ τὸ ἀφιερώσουμε, ἐκτὸς ἀπὸ σένα, ποὺ ἀγνοεῖς ἀκόμη καὶ αὐτὴν τὴν ξεχωριστὴ ἀρετὴ τοῦ ἐξοχότατου γιοῦ σου; Διότι, ἂν τὸ ἀφιερώσουμε πρὸς τὸν πραγματικὸ αἴτιο τῆς ἐκδόσεως, θὰ προκαλούσαμε, μὲ κάθε βεβαιότητα, τὴν μετριοπαθῆ καὶ εὐαγγελικὴ ψυχή του, ἀφ` ἑνὸς μὲν ἐπειδὴ συνηθίζει νὰ κρύβει τὰ τόσο μεγάλα καὶ ἐνάρετα κατορθώματά του, τὰ ὁποία θὰ μποροῦσαν νὰ κρυφτοῦν ἐξίσου, ὅσο οἱ ἀκτίνες τοῦ ἥλιου ἀπὸ ἀραιὴ συννεφιά, ἀφ` ἑτέρου δὲ ἐπειδὴ ἔχει πλήρη γνώση τῆς συνειδήσεώς του.

     Λοιπόν, ἐσένα, τέτοιον πατέρα, τέτοιου γιοῦ, σοῦ ἀφιερώνουμε τὸ δικό σου τέκνο καὶ μόνο σὰν τέτοιο καὶ ὄχι ὡς ἀφιέρωμα δικό μας, φιλοφρόνως σὲ παρακαλοῦμε νὰ ἀποδεχτεῖς μὲ τὴν συνήθη σου ἀγαθὴ διάθεση, μαζὶ δὲ καὶ γιὰ τὸν ἴδιο λόγο καὶ τὴν δική μας ταπεινὴ εὐγνωμοσύνη, ἡ ὁποία παραμένει μέσα στὶς καρδιὲς μας ἀτελείωτη, ἡ ὁποία μᾶς ὑποχρεώνει ἐπιπλέον νὰ παρακαλέσουμε μὲ πολλὴ θερμὴ προσευχὴ τὸν Θεὸ ὑπὲρ τῆς ὑγείας, τῆς εὐτυχίας καὶ στερεώσεως τοῦ ἐξοχότατου γιοῦ σου, ὁ ὁποῖος εἶναι τὸ καύχημα τοῦ Γένους, μακροζωία δὲ ὑπὲρ τῆς πανευγενείας σου, μαζὶ μὲ ὅλη τὴν χαρισματικὴ καὶ εὐγενέστατη ὁμάδα τῶν γλυκύτατων παιδιῶν σου.

Τῆς σῆς πανευγενείας

Οἱ ἐλάχιστοι καὶ ὑποκλινεῖς εὐχέται καὶ δοῦλοι

Στέφανος καὶ Νεόφυτος Ἁγιορεῖται 

ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ «ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΕΙΣ ΤΑΣ ΙΔ΄ΕΠΙΣΤΟΛΑΣ ΑΠΟΣΤ. ΠΑΥΛΟΥ» ΤΟΜΟΣ Α΄

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: «ΟΡΘΟΔΟΞΗΚΥΨΕΛΗ»

 

Εἰσαγωγὴ - Μετάφραση – Ἐπιμέλεια:

Σάββας Ἠλιάδης,

Κιλκίς, 5-5-2021

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821 !!!

 

Ἡ Παναγία στὴν Ἐπανάσταση τοῦ 1821

Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος

Πάντοτε ἡ Παναγία, καλοί μου φίλοι, εἶναι παροῦσα στὴ ζωή μας, θερμὴ προστάτης καὶ βοηθός μας. Ἰδιαίτερα δέ, ὅταν τὴν ἐπικαλούμαστε καὶ προσφεύγουμε στὴ χάρη της. Βρίσκεται στὴ ζωή τοῦ καθενός μας, ὅπως καὶ στὴ ζωή καὶ στοὺς ἀγῶνες τοῦ Ἔθνους μας. Ἀνέκαθεν. Ὅπως καὶ στὴν ἀνεπανάληπτη ἐπανάσταση τοῦ 1821, βέβαια. Τότε ποὺ ὁ λαός μας ὅλος, ὁπλαρχηγοὶ καὶ καπεταναῖοι, μοναχοὶ καὶ δεσποτάδες, γονάτισαν μπροστά της καὶ τὴν παρακάλεσαν, μὲ μία ψυχή, νὰ τοὺς κάνει τὸ θαῦμα τῆς ἀπελευθέρωσης τῆς πατρίδας. Κι ἐκείνη τοὺς ἄκουσε …

* * *

Κατάμεστα εἶναι τὰ ἀπομνημονεύματα τῶν ἡρῴων τοῦ 1821, οἱ ἱστορικὲς ἀφηγήσεις, οἱ περιγραφὲς τῶν περιηγητῶν, ὅπως καὶ αὐτὰ ἀκόμη τὰ δημοτικά μας τραγούδια, ποὺ δὲν μιλᾶνε ἁπλῶς γι’ αὐτὴ τὴν καταφυγὴ τοῦ λαοῦ μας στὴν Παναγία, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ἔντονη παρουσία καὶ τὰ θαύματά της.

Ἐξάλλου αὐτὴ ἡ πίστη καὶ ἡ καταφυγὴ στὴν Παν­αγία, ἦταν καὶ τὸ ἀπαύγασμα τῆς πίστης τοῦ λαοῦ μας στὸν Υἱὸ καὶ Θεό της, Ἐκεῖνον ποὺ ἔθρεψε τὰ ὁράματα, τὰ ἰδανικὰ καὶ ὅλα του τὰ πνευματικὰ ἀποθέματα, γιὰ νὰ ποθήσει καὶ νὰ ἐπιτύχει τὴν ἐλευθερία του.

Δὲν εἶναι τυχαῖο ποὺ τὸ «χαῖρε ὢ χαῖρε λευτεριά», ἔγινε ἕνα μὲ τὸ «χαῖρε τῆς Παρθένου», ἐκεῖνο ποὺ ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριὴλ μὲ τόση μεγαλοπρέπεια τῆς ἀπηύθυνε. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ ἐπανάσταση ξεκίνησε τὴν ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ της. Γι’ αὐτὸ καὶ εὐλογήθηκε μὲ τὸ λάβαρο τῆς Ἁγίας Λαύρας, ποὺ ἔχει πάνω του τὴν Κοίμησή της.

Μάλιστα ἐκεῖνα τὰ «Χαῖρε» ποὺ ἄκουγε ὁ λαός μας στοὺς Χαιρετισμούς της καὶ μὲ δάκρυα στὰ μάτια τὰ ἔψαλε, τροφοδοτοῦσαν γιὰ τὰ καλὰ τὴν ψυχή του, ὅπως τὸ «Χαῖρε ὡς βροντὴ τοὺς ἐχθροὺς καταπλήττουσα» τῆς Δ΄ στάσης τῶν Χαιρετισμῶν γιὰ παράδειγμα, ποὺ τὸ ἐκλάμβανε ὅτι ἦταν ὄχι μόνο γιὰ τοὺς ἐχθροὺς τῆς ψυχῆς, ἀλλὰ καὶ γιὰ τοὺς ἐχθροὺς τῆς Πατρίδας.

Ναί, ἡ Παναγία μας ἦταν ἐκείνη ποὺ ἐνέπνευσε στὸ λαό μας τὰ πάντα, ὅπως καὶ τὴν πλέρια αὐτοπεποίθηση ὅτι ὁπωσδήποτε θὰ νικήσει. Καθόλου δὲν ἦταν τυχαῖες οἱ διακηρύξεις τῶν ἡρῴων σὰν αὐτές: «Ὁ Θεὸς ὑπέγραψε τὴν ἐλευθερία μας καὶ δὲν παίρνει πίσω τὴν ὑπογραφή Του», «Ἰησοῦς Χριστὸς νικᾶ», «Νίκη τοῦ Σταυροῦ», «Ἀναστήτω ὁ Θεὸς κὰ διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροὶ Αὐτοῦ» κ.λπ. κ.λπ. Ὅλα τους κατ’ οὐσίαν συνθήματα τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ του ἦταν…

Εἶναι ἀλήθεια ὅτι καθ’ ὅλη τὴν περίοδο τῆς σκλαβιᾶς ὁ λαός μας σαφῶς ἀκουμποῦσε στὴν Παναγία. Μοιραζόταν μαζί της τὴ θλίψη του, τὴν ἐλπίδα του καὶ τὸν πόθο του γιὰ τὴ λύτρωση, ἀλλὰ καὶ τὴν εὐχαριστοῦσε ποικιλοτρόπως γιὰ τὶς νίκες ποὺ ἁπλόχερα τοῦ ἔδινε.

Ὁλοκάθαρα τὸ βλέπουμε αὐτὸ στὰ δημοτικά μας τραγούδια. Ἀπὸ ἐκεῖνο γιὰ «Τὸ πάρσιμο τῆς Πόλης» μὲ τοὺς γνωστοὺς στίχους «Σὰν τ’ ἄκουσεν ἡ Δέσποινα, δακρύζουν οἱ εἰκόνες. Σώπασε Κυρὰ Δέσποινα, μὴν κλαίγεις, μὴν δακρύζεις, πάλε μὲ χρόνους μὲ καιρούς, πάλε δικά μας θὰ ’ναι» ἢ τὸ ἄλλο μὲ «Τὸ καράβι» καὶ τοὺς γνωστούς, ἐπίσης, στίχους «Στὴν πρύμνη βάνουν τὸ Σταυρό, στὴν πλώρη τὸ Βαγγέλιο, τὴν Παναγιὰ τὴν Δέσποινα στὸ μεσιανὸ κατάρτι».

* * *

Ἀλλ’ ἀξίζει νὰ δοῦμε συγκεκριμένα παραδείγματα.

Γράφει ὁ ἐθνικός μας ἱστορικὸς Κ. Παπαρρηγόπουλος: «Πᾶσα διάνοια τῶν πιστῶν παρέμενε ἐστραμμένη πρὸς τὴν Ὑπέρμαχον τῆς Ὀρθοδοξίας Στρατηγόν».

Οἱ ξένοι περιηγητὲς ἔκθαμβοι μιλᾶνε γιὰ τὰ σπίτια τῶν Ἑλλήνων, ὅτι τὰ ἔβλεπαν ὅλα τους νὰ ἔχουν πάντοτε ἀναμμένο τὸ καντήλι στὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας κι ἂς μὴν εἶχαν οὔτε ψωμὶ νὰ φάνε! Ὅπως καὶ τὸ ὅτι ἔβλεπαν τὶς Ἑλληνίδες νὰ βρίσκονται γονατιστὲς στὶς ἐκκλησίες μπροστὰ στὶς εἰκόνες της!

Λόγιοι τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, ὅπως ὁ Ἠλίας Μηνιάτης καὶ ὁ Νικηφόρος Θεοτόκης, κάνουν ἰδιαίτερες ἐπικλήσεις στὴν Παναγία ἐμπνέοντας τὸν λαό, προκειμένου νὰ ἀκούσει τὶς προσευχὲς τῶν Ἑλλήνων καὶ νὰ τοὺς δώσει τὴν ἐλευθερία τους.

Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς πάντοτε μιλοῦσε στοὺς ὑπόδουλους Ἕλληνες μὲ δέος γιὰ τὴν Παν­αγία καὶ τοὺς προέτρεπε νὰ καταφεύγουν μὲ πίστη σ’ αὐτὴν καὶ στὴν προστασία της.

Στὴν κορύφωση τοῦ ἀγώνα γιὰ τὴν ἀπελευθέρωση τοῦ Ἔθνους μας, ἐκεῖ στὰ 1823, μετὰ ἀπὸ ὅραμα τῆς Παναγίας στὴ μοναχὴ Πελαγία, βρέθηκε ἡ εἰκόνα της στὴν Τῆνο, ἕνα πραγματικὰ μεγαλειῶδες καὶ ὄντως θαυμαστὸ γεγονὸς – ἀπόδειξη τῆς παρουσίας καὶ τῆς εὐλογίας της.

Τὰ Μοναστήρια της ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα ἦταν σαφῶς τὸ μέγα καταφύγιο τῶν ἀγωνιστῶν καὶ τῶν ὁπλαρχηγῶν, ὅλα τους δὲ ἔπαιξαν καθοριστικὸ ρόλο στὴν Ἐπανάσταση. Γιὰ παράδειγμα, ἡ Ἱ. Μονὴ τῆς Παναγίας τῆς Προυσιώτισσας στὸ Καρπενήσι, τὸ καταφύγιο τοῦ Λάμπρου Κατσῴνη, τοῦ Γεωργίου Καραϊσκάκη, τοῦ Μάρκου Μπότσαρη καὶ ὄχι μόνο …

Ἔπειτα δὲν ὑπῆρξε κανένας ἀπ’ τοὺς ἥρωες ποὺ γνωρίζουμε, ὁ ὁποῖος νὰ μὴ προσ­έφυγε στὴ χάρη της, νὰ μὴ γονάτισε μπροστά της, νὰ μὴν τὴ ἱκέτευσε στὶς δύσκολες στιγμές, νὰ μὴ τὴν παρακάλεσε στὶς κρίσιμες μάχες καὶ νὰ μὴ ἄφησε τὰ τάματά του ὡς εὐχαριστία στὰ προσκυνήματά της. Ὅλοι τους ἀναγνώρισαν ὅτι ἡ Παναγία ἦταν ὁ ἐμψυχωτής, ἡ πηγὴ τοῦ θάρρους τους καὶ ἡ αἰτία τῆς νίκης τους.

Χαρακτηριστικὴ εἶναι ἡ περίπτωση τοῦ Θεοδώρου Κολοκοτρώνη ποὺ προχωρώντας γιὰ τὴν ἀπελευθέρωση τῆς Τριπολιτσᾶς εἶδε νὰ δειλιάζουν οἱ ἀγωνιστές, νὰ τὸν ἐγκαταλείπουν οἱ ἄλλοι ὁπλαρχηγοὶ καὶ νὰ μένει μόνος του μὲ τὸ … ἄλογό του (!). Τότε μπῆκε εὐλαβικὰ στὴν Ἐκκλησία τῆς Παναγίας στὸ Χρυσοβίτσι, ἔκανε τὸ σταυρό του, γονάτισε μπροστὰ στὴν εἰκόνα της καὶ τῆς εἶπε δακρυσμένος: «Παναγιά μου, βοήθησε καὶ τούτη τὴ φορά τοὺς Ἕλληνες νὰ ψυχωθοῦν». Ἔφυγε γεμάτος πίστη γιὰ τὴν τελικὴ νίκη καὶ τὸ θαῦμα ποὺ θὰ ἀκολουθοῦσε. Γι’ αὐτὸ καὶ σὲ λίγο, ὅταν συναντήθηκε μὲ κάποιους ποὺ τοῦ εἶπαν πὼς δὲν ἔμεινε κανείς, γιὰ νὰ πολεμήσει, τοὺς ἀπάντησε μὲ βεβαιότητα: «Ἂς μὴν εἶναι κανείς! Ὁ τόπος σὲ λίγο θὰ γιομίσει παλικάρια … Ὁ Θεὸς ὑπέγραψε τὴν λευτεριὰ τῆς Ἑλλάδος καὶ δὲν θὰ πάρει πίσω τὴν ὑπογραφή Του»! Ἔτσι κι ἔγινε. Γιατί τὸ θέλησε ἡ Παναγία.

Ὁ ἴδιος, πάλι, λίγο πρὶν ἀρχίσει τὸν γνωστὸ νικηφόρο ἀγῶνα στὰ Δερβενάκια, εἶπε μὲ δυνατὴ φωνή: «Ἕλληνες, ἀπόψε ἦρθε ἡ Παναγία καὶ μοῦ εἶπεν: Ἐγὼ εἶμαι σκέπη, βοηθὸς καὶ προστασία»!

Ὁ στρατηγὸς Μακρυγιάννης στὰ ἀπομνημονεύματά του καὶ πρὸ πάντων στὸ «Ὁράματα καὶ θαύματα» πόσα δὲν λέει γιὰ τὴν βοήθεια τῆς Παναγίας στὸν ἀπελευθερωτικὸ ἀγῶνα τοῦ Ἔθνους. Συγκινητικότατες καὶ γεμάτες κατάνυξη εἶναι καὶ οἱ σχετικὲς προσευχές του πρὸς αὐτήν.

Ὁ ἀτρόμητης πυρπολητὴς Κων. Κανάρης, ἀφοῦ πρῶτα προσευχήθηκε στὴν Παναγία καὶ κοινώνησε, πυρπόλησε τὴν τουρκικὴ ναυαρχίδα στὸ λιμάνι τῆς Χίου καὶ κατόπιν ἐπέστρεψε ἐκεῖ στὸ Ἱ. Ναὸ τοῦ Ἁγίου Νικολάου εὐχαριστώντας μὲ δάκρυα στὰ μάτια τὴν Παναγία. Γιὰ τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἔγραψε ὁ ποιητὴς Γ. Δροσίνης: «Τὸ χέρι ποὺ ἄτρεμο ἔσπειρε τὸ θάνατο μὲ τὸ δαυλὸ – τὸ φοβερὸ τὸ χέρι – τώρα ταπεινωμένο καὶ τρεμάμενο στὴν Παναγιὰ ἀνάβει ἕν’ ἁγιοκέρι»! Κι ὅταν ἀργότερα ἡ Δημογεροντία τοῦ ἀπένειμε δάφνινο στεφάνι γι’ αὐτὸ τὸ κατόρθωμά του, ἐκεῖνος γεμάτος εὐγνωμοσύνη τὸ ἀπέθεσε στὴν εἰκόνα της, λέγοντας: «Δικό σου εἶναι Παναγία μου»!

Ὁ Γεώργιος Καραϊσκάκης γονατιστὸς μπροστὰ στὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Προυσιώτισσας, κι ἐνῷ ἦταν βαριὰ ἄρρωστος ἀπὸ φυματίωση, τὴν παρακάλεσε θερμὰ μὲ αὐτὰ τὰ λόγια: «Παναγία μου, κάνε με καλὰ νὰ πολεμήσω γιὰ τὴν ἐλευθερία τῆς Πατρίδος μου κι ἐγὼ θὰ σ’ ἀσημώσω». Κι ἐκείνη τὸν ἄκουσε σὲ ὅλα. Γι’ αὐτὸ καὶ τῆς δώρισε τὴν ἀργυρόχρυση ἐπένδυση τῆς εἰκόνας της ποὺ σῴζεται μέχρι σήμερα, καὶ γράφει πάνω δεξιά της, τὰ ἑξῆς: «Ἡ Παντάνασσα. Δι’ ἐξόδων τοῦ γενναιοτάτου στρατηγοῦ Γεωργίου Καραϊσκάκη, χειρὶ Γεωργίου Καρανίκα, 1824». Καὶ δὲν εἶναι μόνον αὐτό. Τῆς ἀφιέρωσε καὶ τρία παράσημά του (ἀσημένια ἀστέρια), γιατί θεώρησε ὅτι σ’ ἐκείνην ἀνήκουν ποὺ κατατρόπωσε τοὺς ἐχθροὺς στὶς μάχες.

Δὲν εἶναι καθόλου τυχαῖο ποὺ πολλὰ Μοναστήρια σήμερα σὲ ὅλη τὴν Ἑλλάδα διατηροῦν τάματα τῶν ἀγωνιστῶν καὶ τῶν ὁπλαρχηγῶν τοῦ 1821.

Ἀποκαλυπτικότατο γιὰ τὴν εὐλάβεια τῶν Κολοκοτρωναίων στὴν Παναγία καὶ τὴν εὐγνωμοσύνη στὸ Πρόσωπό της εἶναι ἀκόμη καὶ τὸ γνωστό μας δημοτικὸ τραγούδι «Λάμπει ὁ ἥλιος στὰ βουνά», ποὺ λέει: «Φλουριὰ ρίχνουν στὴν Παναγιά, φλουριὰ ρίχνουν στοὺς Ἁγίους καὶ στὸν ἀφέντη τὸ Χριστὸ τὶς ἀσημένιες πάλες». Τάματα κι αὐτὰ στὴ χάρη Της!

* * *

Ἀλλ’ ἂς σταματήσουμε ἐδῶ, παιδιά. Ὅλα δὲν μποροῦμε νὰ τὰ ποῦμε σ’ ἕνα περιορισμένο κείμενο. Ὡστόσο τὸ συμπέρασμα βγαίνει. Καὶ εἶναι ὁλοκάθαρο. Κανένας δὲν ἔφυγε ἀπ’ τὴν Παναγία μας μὲ ἀδειανὰ τὰ χέρια. Ἐκείνη, ὡς μάνα μας ποὺ εἶναι, ἀλλὰ καὶ Ὑπέρμαχος Στρατηγός μας, ὅλα τὰ οἰκονομεῖ. Καὶ ὅλους. Ὅπως καὶ τοὺς ἀγωνιστὲς τοῦ ’21. Τὸ ἴδιο θὰ κάνει ἄν, ὅπως τότε, ὅλοι μας, τὴν παρακαλοῦμε καὶ τὴν ἱκετεύουμε γιὰ τὴν πατρίδα μας, τὴν οἰκογένειά μας, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὰ προσωπικά μας θέματα. Δέχεται δὲ χαμογελαστὴ καὶ τὰ φλουριά μας. Τὰ τάματά μας δηλαδή, ποὺ τόσο τῆς ἀξίζουν. Ἔστω κι ἂν εἶναι ἕνα «Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε» ἀπ’ τὴν καρδιά μας!

Ορθόδοξος Τύπος

ΤΟ ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑ ΤΟΥ 5G !!!

 

Τὸ μειονέκτημα τοῦ 5G δὲν εἶναι τόσο ἡ ἀκτινοβολία, ὅσο ἡ «εὐκολία» ποὺ προσφέρει...

Γράφει ὁ Μπέλλος Δ. Γεώργιος, Ἠλεκτρολόγος - Ἠλεκτρονικός, M.Sc. στὰ Ἐφαρμοσμένα Ἠλεκτρονικὰ Συστήματα

Δὲν μὲ προβληματίζει τόσο τὸ κομμάτι τῆς ὑγείας ἀπὸ τὶς κεραῖες τοῦ 5G. Ὁ φόβος μου ἔγκειται στὴ χρήση του. Μήπως ἀποτελέσει μία ἀκόμα μεγαλύτερη φυλακὴ ἀπὸ ὅσο ὑπῆρξαν οἱ πρόγονοί του, 3G καὶ 4G. Ὅλα τὰ παραδείγματα ποὺ μιλοῦν γιὰ τὶς ἐφαρμογὲς τοῦ 5G ἐμπίπτουν στοὺς τομεῖς τῆς ἀγροτικῆς οἰκονομίας, τῆς ἰατρικῆς, τῆς ἐκπαίδευσης, τοῦ smart home*, ποὺ ἂς ποῦμε εἶναι...καλοδεχούμενες.

• Οἱ ἐφαρμογὲς στὰ social media ὅμως πῶς θὰ ἐξελιχθοῦν; 
• Ἡ ἀνθρώπινη ἐπικοινωνία θὰ γίνει πιὸ ἄμεση καὶ πιὸ εἰλικρινὴς ἢ θὰ κυριαρχεῖ πάλι ἡ δύναμη τῆς εἰκόνας καὶ τῶν ἐντυπώσεων (βλέπε instagram);
• Τί ἀποτύπωμα θὰ ἔχει αὐτὸ στὰ παιδιὰ καὶ στοὺς ἐφήβους πού θὰ θεωρήσουν αὐτὸν τὸν τρόπο ἐπικοινωνίας ὡς δεδομένο, π.χ. 3D ἐπικοινωνία μὲ VR γυαλιὰ* κλπ…;
• Πόσο οὐσιαστικὴ εἶναι αὐτὴ ἡ ἐπικοινωνία, ὅταν πραγματοποιεῖται ἁπλῶς μὲ ἕνα κουμπί, σὲ τόσο ὑψηλὴ ποιότητα καὶ λαμβάνουν μέρος καὶ ἄλλες ἀνθρώπινες αἰσθήσεις, ὅπως ἡ ἁφὴ (tactile internet*), ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ὅραση καὶ τὴν ἀκοή; Δηλαδὴ νὰ μιλάει κανεὶς μὲ τὸν ἄλλον, νὰ τὸν βλέπει σχεδὸν ζωντανὸ καὶ μάλιστα νὰ μπορεῖ νὰ τὸν ἀγκαλιάσει....!!!

Αὐτὸ ποὺ ποὺ ζήσαμε ἐμεῖς καὶ ἐνδεχομένως θὰ χάσουμε, εἶναι ὅτι ἔχει πολὺ διαφορετικὴ καὶ πιθανὸν μεγαλύτερη ἀξία, τὸ νὰ πάρει τὸ παιδὶ τὸ ποδήλατό του ἐπὶ παραδείγματι, νὰ ἀνέβει μία ἀνηφόρα, νὰ κουραστεῖ γιὰ νὰ μπορέσει δεῖ τὸν φίλο του. Κάτι ποὺ δείχνει ὅτι, ἀφοῦ θέλησε νὰ κάνει κόπο, ἄξιζε νὰ ἐπικοινωνήσει καὶ νὰ περάσει ὄμορφα μαζί του.

Φαίνεται, ἐπίσης, ὅτι παλιότερα ποὺ ὑπῆρχαν μόνο τὰ σταθερὰ τηλέφωνα, ὅσο πιὸ δύσκολη ἦταν ἡ ἐπικοινωνία τόσο πιὸ οὐσιαστικὴ γινόταν. Τώρα, μὲ τὴν εὔκολη καὶ γρήγορη ἐπικοινωνία, τὸ μέτρο χάθηκε. Ἐξάλλου, ὅταν ἀκούει κανεὶς μόνο τὴν φωνὴ τοῦ ἄλλου, ὁ ἐγκέφαλός του προσπαθεῖ, ἀσυναίσθητα ἴσως, νὰ φανταστεῖ καὶ τὴν εἰκόνα του, τὸ πρόσωπό του, νὰ φανταστεῖ αὐτὸ ποὺ τοῦ περιγράφει. Ἄρα ὁ ἐγκέφαλος ἐκείνην τὴν ὥρα λειτουργεῖ καὶ μάλιστα λειτουργεῖ δημιουργικά! Δημιουργεῖ παραστάσεις ποὺ ἱκανοποιοῦν τὸν ἐσωτερικὸ κόσμο τοῦ ἀνθρώπου καὶ τὸν θρέφουν. Τώρα πλέον μὲ τὸ 5G αὐτὴ ἡ εἰκόνα θὰ εἶναι σχεδὸν ἀληθινὴ μέσα ἀπὸ VR γυαλιὰ καὶ ὁ ἐγκέφαλος ἁπλῶς θὰ παρακολουθεῖ, παθητικά. Καὶ αὐτὸ διαφημίζεται ὡς κάτι τὸ συναρπαστικό, ἐνῷ μᾶλλον γιὰ ξενέρωτο φαίνεται ἂν τὸ ἐξετάσει κανεὶς βαθύτερα...

Αὐτοὶ εἶναι οἱ φόβοι ποὺ ἔχω γιὰ τὴν ἐξέλιξη τῆς τεχνολογίας γενικότερα καὶ γιὰ τὸ 5G εἰδικότερα καὶ νιώθω πώς ὀφείλω νὰ τοὺς ἐκφράσω. Διαφαίνεται ὅτι τὸ ἀνθρώπινο γένος ἀρνεῖται πεισματικὰ νὰ δεχθεῖ καὶ νὰ παραδεχθεῖ ὅτι τὰ εὔκολα ἐντέλει τοῦ κάνουν κακό, ὅτι ὅταν ὁ ἄνθρωπος δὲν παιδεύεται πέφτει χαμηλότερα, σὲ ὅλους τούς τομεῖς... καὶ τὸ 5G ὑπόσχεται νὰ τοῦ τὰ φέρει ὅλα στὸ πιάτο...

*Smart Home: Ἔξυπνο σπίτι. Αὐτοματοποίηση ὅλων τῶν λειτουργιῶν τοῦ σπιτιοῦ.

*VR γυαλιά: Εἰκονικὴ πραγματικότητα (ἀγγλικά: virtual reality ἢ VR) ὀνομάζεται ἡ προσομοίωση ἑνὸς πραγματικοῦ ἢ φανταστικοῦ περιβάλλοντος).

*tactile internet: Διαδίκτυο μὲ λειτουργίες ποὺ σχετίζονται μὲ τὶς αἰσθήσεις τοῦ ἀνθρώπου.

ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ , ΚΑΙ Ο ΑΗ - ΓΙΩΡΓΗΣ !!!

 

Χιλιάδες Τοῦρκοι ἐπισκέπονται κάθε χρόνο τή φημισμένη Μονή τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Κουδουνά στήν Πρίγκηπο, γιατί ὅπως λένε «ὁ ἅγιος δέν ξεχωρίζει Ρωμιούς ἀπό ἀλλόθρησκους καί τούς φροντίζει ὅλους». Γι’ αὐτό καί ἐκεῖνοι τοῦ ζητοῦν ὅ,τι ἔχουν περισσότερο ἀνάγκη. Γιατί, ὅμως, οἱ Τοῦρκοι πιστεύουν τόσο βαθειά στόν Ἅγιο Γεώργιο; 

Τό 963 μ.Χ., ἐπί Βυζαντίου ἀκόμα, ἕνας Βοσκός εἶδε στόν ὕπνο τοῦ τόν Ἅγιο Γεώργιο. Ἐκεῖνος τοῦ εἶπε νά πάει σέ ἕνα βουνό καί νά σκάψει ἐκεῖ πού θά ἀκούσει τά «κουδούνια». Ὁ βοσκός ἔσκαψε καί βρῆκε τήν εἰκόνα του. Ἡ εἰκόνα τοῦ ἔμεινε ἄφθαρτη καί ὁ βοσκός τοῦ ἀφιέρωσε μία μονή. Πῆρε τό προσωνύμιο «Ὁ Ἅγιος Γεώργιος ὁ Κουδουνᾶς» καί ἡ εἰκόνα τοῦ βρίσκεται σήμερα στήν Πρίγκηπο, τό μεγαλύτερο νησί ἀπό...
τά Πριγκηπονήσια στόν Μαρμαρά. 

Τό παράξενο εἶναι πῶς κάθε χρόνο, περισσότεροι ἀπό 250.000 Τοῦρκοι, συρρέουν στό μοναστήρι καί προσκυνοῦν τήν εἰκόνα του. Οἱ λόγοι πού τόσοι Τοῦρκοι πιστεύουν στόν Ἅγιο Γεώργιο εἶναι τρεῖς. 

Πρῶτος καί βασικότερος; Πιστεύουν στά θαύματα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, τά ὁποία ὅπως λένε συμβαίνουν σέ ὅσους πιστεύουν σέ αὐτόν, ἀνεξαρτήτως θρησκείας. Οἱ Τοῦρκοι γράφουν σέ ἕνα χαρτάκι τήν εὐχή τους καί τήν ἀφήνουν στόν μοναστήρι. Ὡς ἀντάλλαγμα παίρνουν ἕνα κουδούνι, τό ὁποῖο ἐπιστρέφουν ὅταν πραγματοποιηθεῖ ἡ εὐχή. Καί ὅλο καί περισσότεροι, ἀναφέρουν ὅτι αὐτό πού ζήτησαν συνέβη. 

Δεύτερον, τό πράσινο χρῶμα τῆς στολῆς του (στήν εἰκόνα), εἶναι γιά τούς μουσουλμάνους τό χρῶμα τῆς ζωῆς. Δηλαδή ἱερό. 

Καί τρίτον, εἰδικά οἱ Τοῦρκοι τῆς Κωνσταντινούπολης, στήν ὄψη τοῦ τροπαιοφόρου μέ τό ξίφος πάνω στό ἄλογο, ἐνίωθαν πάντα ἕναν φόβο. 

Ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Κουδουνά, μάλιστα, γίνεται τό ἀδιαχώρητο στή Μονή. 

Ἄνθρωποι ὅλων τῶν ἡλικιῶν, ἄνδρες, γυναῖκες καί παιδιά ἀνεβαίνουν πρός τό μοναστήρι κρατώντας στά χέρια κουβάρια κλωστῆς, τήν ὁποία ξετυλίγουν μέχρι νά φτάσουν στήν εἴσοδο τῆς ἐκκλησίας. Ὅσο ἀνεβαίνουν δέν ἐπιτρέπεται νά μιλοῦν, μόνον ὅταν κατεβαίνουν καί ἀφοῦ ἔχουν κάνει τήν εὐχή πού θέλουν νά τούς πραγματοποιήσει ὁ Ἅγιος. Τήν εὐχή τήν γράφουν σέ χαρτί καί τήν ἀφήνουν στή μονή. Κάποιοι πάλι, δένουν μικρές κορδέλες ἤ μαντίλια στά κλαδιά τῶν δέντρων καί ἀφήνουν σημειώματα ἤ ζωγραφιές.

Έκτακτο παράρτημα