Η προστάτιδα του Αγίου Ορους ανευρέθη το 1004 στη θάλασσα!
Με θαυμαστό τρόπο βρέθηκε το 1004 να επιπλέει όρθια στην επιφάνεια της θάλασσαςκοντά στο Αγιον Ορος. Από τότε μέχρι και σήμερα η εικόνα της Παναγίας της Πορταΐτισσας δεν αποτελεί απλώς ένα εκκλησιαστικό κειμήλιο για τους Αγιορείτες μοναχούς, αλλά τη ζωντανή παρουσία της Θεοτόκου ανάμεσά τους.
Την Τρίτη της Διακαινησίμου εορτάσθηκε με λαμπρότητα στη Μονή Ιβήρων και σύμφωνα με την αγιορείτικη παράδοση η θαυματουργή εύρεση της εικόνας.
Η εικόνα μεταφέρθηκε στο καθολικό της Μονής Ιβήρων. Παραδόξως όμως χανόταν και εμφανιζόταν στην πόρτα της μονής, όπου τελικά χτίστηκε παρεκκλήσιο για να τοποθετηθεί. «Οσο βλέπετε την εικόνα μου στο μοναστήρι σας, δεν θα λείψει απ' το Ορος τούτο η χάρις και το έλεος του Υιού μου και Θεού» είπε η Παναγία στους μοναχούς.
Από το 1004 που βρέθηκε μέχρι σήμερα η εικόνα δεν έχει βγει ποτέ από το Αγιον Ορος.
Δεκάδες πιστοί συμμετείχαν στις λατρευτικές εκδηλώσεις που έγιναν στη Μονή Ιβήρων, προεξάρχοντος του μητροπολίτη Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνας κ. Ιωάννη.
Θάνος Χερχελετζής
Την Τρίτη της Διακαινησίμου εορτάσθηκε με λαμπρότητα στη Μονή Ιβήρων και σύμφωνα με την αγιορείτικη παράδοση η θαυματουργή εύρεση της εικόνας.
Σύμφωνα με την παράδοση, την εικόνα φιλοτέχνησε ο ευαγγελιστής Λουκάς. Εχει ύψος 137 εκατοστά και πλάτος 94 εκατοστά, ενώ ζυγίζει 96 κιλά μαζί με τα αφιερώματα. Το πρόσωπο της Παναγίας στη συγκεκριμένη εικόνα απεικονίζεται με αυστηρή έκφραση, που τονίζεται από το επιβλητικό και καθηλωτικό βλέμμα της.
Οπως μαρτυρούν διάφορες πηγές, η εικόνα ανήκε σε μια οικογένεια που ζούσε στη Νίκαια της Μικράς Ασίας. Το 829 η γυναίκα που την είχε αναγκάστηκε να τη ρίξει στη θάλασσα για να μην καταστραφεί από τους εικονομάχους. Επί 170 χρόνια η εικόνα ήταν χαμένη. Μέχρι το 1004, οπότε καλόγεροι της Μονής Ιβήρων είδαν στη θάλασσα ένα φως. Πλησίασαν με βάρκες και βρήκαν την εικόνα, που έπειτα από προσευχές κατέληξε στο μοναστήρι.
Οπως μαρτυρούν διάφορες πηγές, η εικόνα ανήκε σε μια οικογένεια που ζούσε στη Νίκαια της Μικράς Ασίας. Το 829 η γυναίκα που την είχε αναγκάστηκε να τη ρίξει στη θάλασσα για να μην καταστραφεί από τους εικονομάχους. Επί 170 χρόνια η εικόνα ήταν χαμένη. Μέχρι το 1004, οπότε καλόγεροι της Μονής Ιβήρων είδαν στη θάλασσα ένα φως. Πλησίασαν με βάρκες και βρήκαν την εικόνα, που έπειτα από προσευχές κατέληξε στο μοναστήρι.
Η εικόνα μεταφέρθηκε στο καθολικό της Μονής Ιβήρων. Παραδόξως όμως χανόταν και εμφανιζόταν στην πόρτα της μονής, όπου τελικά χτίστηκε παρεκκλήσιο για να τοποθετηθεί. «Οσο βλέπετε την εικόνα μου στο μοναστήρι σας, δεν θα λείψει απ' το Ορος τούτο η χάρις και το έλεος του Υιού μου και Θεού» είπε η Παναγία στους μοναχούς.
Από το 1004 που βρέθηκε μέχρι σήμερα η εικόνα δεν έχει βγει ποτέ από το Αγιον Ορος.
Δεκάδες πιστοί συμμετείχαν στις λατρευτικές εκδηλώσεις που έγιναν στη Μονή Ιβήρων, προεξάρχοντος του μητροπολίτη Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνας κ. Ιωάννη.
Θάνος Χερχελετζής
dimokratianews.gr