Το 1992 ανέβαινα για πρώτη φορά τα σκαλιά του Μητροπολιτικού Ναου Ιασίου,όπου βρίσκεται το σκήνωμα της πιο αγαπητής αγίας της Ρουμανικής γης, της Οσίας Παρασκευής της Επιβατινής. Μέχρι το 1996 όπου απεφοίτησα τη Θεολογική Σχολή Ιασίου ,ο Μητροπολιτικος Ναός και το σκήνωμα της Οσίας ήταν το επίκεντρο της καθημερινής μας ζωής.
Ολες τις ώρες της ημέρας εκατοντάδες άνθρωποι βρίσκονταν στον ναό για να προσευχηθούν και να καταθέσουν τον πόνο τους,αλλά το αποκορύφωμα ήταν η ημέρα της μνήμης της η 14η Οκτωβριου.Απ’όσα γνωρίζω σ’ελάχιστα ορθόδοξα προσκυνήματα στον κόσμο συμμετέχουν τόσοι πολλοί προσκυνητές.
Επειτα δε μπορώ να ξεχάσω την ευλάβεια των πιστών,οι οποίοι έρχονταν από πολύ μακρυά και περνούσαν τη νύχτα έξω προσευχόμενοι. Περίμεναν στο κρύο όλη νύχτα ψάλλοντας για να προσκυνησουν το σκήνωμα της Οσίας,το οποίο τοποθετουν εκτός του ναου σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο. Δεκάδες χιλιάδες πιστων περιμένουν ακόμη και 15 ώρες.
Στο τέλος του προσκυνηματος φεύγουν χαρούμενοι τρέφοντας την ελπίδα ότι του χρόνου θα είναι πάλι παρόντες στη γιορτή.Κάθε Οκτώβριο νοσταλγώ εκείνες τις υπέροχες μέρες.Και τότε αλλά και πάντα προσεύχομαι στην Οσία Παρασκευή να μεσιτεύει στον Κύριο .
ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/10/aftharto-leipsano-ths-osias-paraskevis.html#ixzz2hllBIPJ6
