ΤΟ ΞΕΣΚΕΠΑΣΜΑ ΤΗΣ ΓΙΟΓΚΑ! «ΩΦΕΛΙΜΗ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ» ΓΙΑ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ Ή ΙΝΔΟΥΙΣΤΙΚΗ - ΝΕΟΕΠΟΧΙΤΙΚΗ «ΠΡΟΣΕΥΧΗ»;
Προσπάθεια επιβολής της και στη χώρα μας, από τους γνωστούς σεσημασμένους κύκλους της «αθεϊας» και του αντιχριστιανισμού!
Αντί να διοργανώνει συνέδρια με βαρύγδουπους τίτλους τύπου "Εκκλησία κι Αριστερά", η Ιεραρχία θα πρέπει να ασχοληθεί με ένα θέμα που έχει γίνει πλέον πληγή για όλο και περισσότερους Έλληνες, ειδικά στη σύγχρονη εποχή της κρίσης (πνευματικής και οικονομικής). Ποιο είναι αυτό; Η εξαπάτηση πολλών με τις διάφορες "γιόγκες" που κυκλοφορούν και πλασάρονται ως "ψυχοσωματικές ασκήσεις", αλλά στην πραγματικότητα είναι ΤΕΛΕΤΕΣ "ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ" ΤΟΥ ΙΝΔΟΥΪΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΝΕΟΕΠΟΧΙΤΙΚΩΝ "ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ"!
Μάλιστα, όπως μας καταγγέλουν αναγνώστες, σε πολλά γυμναστήρια ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ Η ΓΙΟΓΚΑ (!!!), αν θέλει κάποιος να επωφεληθεί της αγοράς του "οικονομικού" ετήσιου πακέτου! Μας βάζουν δηλαδή με το ζόρι να...μυηθούμε στις φρικτές κακοδοξίες των Ινδουιστών, αν θέλουμε να γυμναστούμε!!!
Τι πραγματικά όμως είναι η γιόγκα; Διαβάζουμε στο ακόλουθο πολύ κατατοπιστικό άρθρο του Μιχαήλ Χούλη,Θεολόγου καθηγητή:
H γιόγκα, λέξη πού σημαίνει ένωση, είναι ένα ινδουιστικό φιλοσοφικό-θρησκευτικό σύστημα, πού έχει σαν σκοπό την ένωση με το Υπέρτατο Ον και τη συνειδητοποίηση του απολύτου Ενός. Αυτό επιτυγχάνεται με ορισμένους τρόπους σωματικής και πνευματικής άσκησης, τους οποίους υποτίθεται πώς, αν ακολουθήσει ο μυημένος, υποτασσόμενος πλήρως σε έναν γκουρού (Ινδουιστή καθοδηγητή μοναχό, «επίγειο θεό» τους), θα ανέβει μέχρι τα ανώτατα επίπεδα τελειοποίησης. Θα απελευθερωθεί δήθεν η ψυχή από την άγνοια του εαυτού της, από τη φαντασίωση του κόσμου και τελικά από τον κύκλο των μετεμψυχώσεων.
Αν και προσφέρεται η γιόγκα και ο διαλογισμός σε Ευρώπη και Αμερική σαν μέθοδος σωματικών ασκήσεων που παρέχουν ευεξία, χαλάρωση και γαλήνη, στην πραγματικότητα οι ασκήσεις της γιόγκα δεν μπορούν να αποσυνδεθούν από τον Ινδουισμό, την απωανατολίτικη φιλοσοφία και τη διδασκαλία της μετενσάρκωσης, που είναι παντελώς ασυμβίβαστη με τον Χριστιανισμό. Η γιόγκα πράγματι είναι μια πλήρης και οργανωμένη θρησκεία πού βρίσκεται σε ριζική αντίθεση με το ευαγγελικό και σωτήριο μήνυμα του Χριστιανισμού. Κι αυτό γιατί χορηγεί αρχικά υποσυνείδητα και στη συνέχεια συνειδητά στο μυούμενο προϋποθέσεις α-χριστιανικές ή και αντι-χριστιανικές, εφόσον τον στρέφει κατευθείαν στην ασιατική θρησκευτικότητα. Η σημαντικότερη ζημιά, για το σύνολο των μαθητών της γιόγκα, είναι η εξοικείωση με την ανατολική μεταφυσική εις βάρος της χριστιανικής προσευχής και της λατρείας. Ο αυτοϋπνωτισμός μάλιστα κατά τον διαλογισμό, σε συνδυασμό με την επίκληση των μάντρα (ονόματα ειδωλολατρικών θεοτήτων), επιφέρει ενδεχομένως πνευματικές αλλοιώσεις και άρνηση του σωτήριου αναστάσιμου μηνύματος του Χριστού.
Οι σημαντικότερες διαφορές μεταξύ του Χριστιανισμού και των θρησκειών της Άπω Ανατολής είναι οι εξής:
- Στον Ινδουισμό, ο Χριστός δεν θεωρείται ως ο μοναδικός Θεός, αλλά τοποθετείται στην ίδια θέση με τον Ράμα, τον Κρίσνα και τον Βούδα. Μέσα από τη θεώρηση αυτή φαίνεται η πλανεμένη νοοτροπία των κινήσεων αυτών (βλ. Μητρ. Ναυπάκτου Ιεροθέου Βλάχου, "Καιρός του ποιήσαι"). Η μοναδική στην Ιστορία ενσάρκωση του Υιού του Θεού, του Κυρίου Ιησού, αντικαθίσταται στη διδασκαλία της γιόγκα από τους Αβατάρας, τις διαδοχικές δηλαδή ενσαρκώσεις του Ισβάρα στον κόσμο, τους οποίους θεωρούν ύψιστες εκδηλώσεις του Θείου και τους λατρεύουν.
- Η αναμονή "ανάστασης νεκρών" (με τα σώματά μας) και (ψυχοσωματικής) "ζωής του μέλλοντος αιώνος", όπως έχει διατυπωθεί στο Σύμβολο της Πίστεως μας, για τη γιόγκα θεωρείται απαράδεκτο. Διότι όχι μόνο αρνείται ο Ινδουισμός την ανάσταση του Ιησού Χριστού, αλλά θεωρεί το σώμα του ανθρώπου ευτελές υλικό, παροδικό και όχι μόνιμο (βλ. Γιόγκα, του Σουάμι Βιβεκανάντα, σελ. 121,168). Η ψυχή του ανθρώπου από μόνη της δεν είναι όμως ολόκληρος ο άνθρωπος, όπως δέχεται η γιόγκα. Στη δόξα του Θεού δεν μετέχει μόνο η ψυχή, αλλά και το σώμα του ανθρώπου.Γίνεται ναός του αγίου Πνεύματος. Η Ενσάρκωση, η Μεταμόρφωση του Χριστού, η Ανάσταση και η Ανάληψη Του, φανερώνουν ότι το ανθρώπινο σώμα δεν έχει κατώτερη θέση από την ψυχή στον άνθρωπο.
- Ειδικότερα η μετενσάρκωση, την οποία ασπάζεται η μεταφυσική του Ινδουισμού και Βουδισμού, έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την ανάσταση του Ιησού Χριστού και τη διδασκαλία Του. Αν ίσχυε η μετενσάρκωση, δεν θα χρειαζόταν ούτε Θεός για να μας σώσει, ούτε ο Υιός του Θεού θα σαρκωνόταν επί της γης, ούτε θα πέθαινε επί του Σταυρού, αφού έτσι και αλλιώς θα σωζόντουσαν όλοι κάποτε μετά από πολλές ενσαρκώσεις της ψυχής τους σε διαφορετικά σώματα. Ο Χριστός όμως στον δεξιό, συσταυρούμενο πάνω στο Γολγοθά, ληστή, ανακοινώνει ότι την ίδια μέρα θα βρισκόταν μαζί Του στον παράδεισο (Λουκ. 23,23), και όχι μετά από αρκετές μετενσαρκώσεις. Ο δε απόστολος Παύλος, βροντοφωνάζει: «Οι άνθρωποι μια φορά πεθαίνουν και ύστερα έρχεται η κρίση» (Εβρ. 9,27).
- Σύμφωνα με τη διδασκαλία της γιόγκα και του διαλογισμού, ο άνθρωπος φτάνει μόνος στην αλήθεια, χωρίς τη Θεία βοήθεια ("Ανεξήγητο", έκδ. ΩΡΙΩΝ, 1992, τόμος 1ος, σελ. 80). Τα χαρίσματα του Αγ. Πνεύματος, άνευ των οποίων δεν νοείται πρόοδος στη χριστιανική ζωή, εδώ θεωρούνται αυτοκατάκτηση. Συν τω χρόνω ο γιόγκι συνειδητοποιεί ότι λατρεύει την ίδια του τη φύση αντί του θεού ή μάλλον τις απρόσωπες δυνάμεις της φύσης (Βιβεκανάντα, σελ. 74,75). Ο τέλειος γιόγκι δεν έχει ανάγκη από έναν Θεό, αφού θεός είναι ο ίδιος. ‘Είναι εις Θεός περιπατών επί της γης'. Διότι με το διαλογισμό νοιώθει ‘μόνος, παντοδύναμος, πανταχού παρών', παντοτινά τέλειος, ‘τρισμακάριστος'(βλ. ‘Θεοί Εσμέν, Κόσμος εν Κοσμώ', Αρ. Σ. Παπασταύρου, εκδ. Μάκρη, 1959). Η σωτηρία όμως για τον Χριστιανισμό δεν είναι αυτοσωτηρία και αυτοθέωση, αλλά αγιασμός και κατά χάρη θέωση πού πραγματοποιείται, αποκλειστικά, ένεκα της ενανθρώπησης, των σωτήριων παθών και της ανάστασης του Θεανθρώπου Χριστού και όχι με τις δικές μας "υπερφυσικές", υποτίθεται, δυνάμεις.
- Χαρακτηριστικό της θρησκείας της γιόγκα είναι ο συγκρητιστικός οικουμενισμός. Τα δόγματα, μας λένε, οι θρησκείες και οι "θεοί" είναι διαφορετικές εκδηλώσεις ενός και μόνο Κυρίου. Η άποψη αυτή «Ένας Θεός - Πολλές Θρησκείες» είναι υβριστική για την Αγία Τριάδα (βλ. ‘Καταστροφικές Λατρείες', έκδοση Α', Αποστολικής Διακονίας, Αθ. 1994, σελ. 29). Στον Χριστιανισμό ενώ σεβόμαστε κάθε θρησκεία, δεχόμαστε όμως ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο μόνος ενσαρκωμένος Θεός και η Εκκλησία αποτελεί το ένα σώμα Του, μέσα απ` τα αγιαστικά μυστήρια της οποίας σώζεται ο εθελοντικά προσερχόμενος πιστός.
- Ο Θεός για τους γιόγκι είναι το ‘γενικοποιημένο και η αφηρημένη κοσμική ολότητα' (Γιόγκα, .......).Παρατηρούμε μια ταύτιση του Θεού με τα δημιουργήματά του, αλλά ενίοτε και την άρνηση ενός προσωπικού, υπέρτατου Θεού. Η σωτηρία στον Ινδουισμό δεν αναφέρεται στη σχέση προσώπων. Σημαίνει την διάλυση της ατομικότητας στην ενιαία θεία ουσία (βλ. «Όψεις Ινδουισμού - Βουδδισμού», επισκόπου Ανδρούσης Αναστασίου Γιαννουλάτου, εκδ. Εθν. Και Καποδ. Παν/μίου Αθηνών, 1985, σελ. 77).
- Τέλος, στα υψηλότερα στάδια του διαλογισμού, η γιόγκα είναι καθαρός αποκρυφισμός. Γιατί ο σκοπός του γιόγκι είναι να υποτάξει τα πάντα ‘κάτω από τον έλεγχο του', να διατάζει ‘θεούς και ψυχές' και να υπακούουν, να εξουσιάζει κάθε τι στο σύμπαν, ακόμα και τα σώματα των συνανθρώπων του, και γενικά να τον υπακούουν σαν σκλάβοι του όλες οι δυνάμεις της φύσης (Βιβεκανάντα, σελ. 57). Όσο ανεβαίνει κάποιος τις φάσεις της γιόγκα συναντά μεταφυσικές δυνάμεις, που είναι γνωστές στον αποκρυφισμό και τη μαγεία. Οι Θιβετιανοί γιόγκι π.χ. διδάσκουν την ύπνωση, την έξοδο της ψυχής από το σώμα, την τηλεκινησία, την αιώρηση, και όλες τις τέχνες της αβύσσου.
Επομένως η γιόγκα αντί να απελευθερώνει πνευματικά φαίνεται ότι υποτάσσει, σε αρκετές περιπτώσεις, τους ασχολούμενους με αυτήν όχι στο Άγιο Πνεύμα, αλλά στα πονηρά πνεύματα. Οι ασκήσεις γιόγκα και διαλογισμού δεν είναι απλές ασκήσεις χαλάρωσης, αλλά ασκήσεις που κατευθύνουν προς άλλον Κύριο και προς οδόν απωλείας, αντί σωτηρίας! Η Αγία Γραφή δεν εναρμονίζεται με την κοσμοθεωρία της γιόγκα, ούτε οι θρησκευτικές αντιλήψεις και πρακτικές που εξασκούνται στην Άπω Ανατολή έχουν κάτι κοινό με την εκκλησιαστική ζωή. Οι χριστιανοί οφείλουμε να διάγουμε εν εγρηγόρσει και να μην επιτρέπουμε στον σύγχρονο αποκρυφισμό, όσες ελκυστικές μορφές κι αν χρησιμοποιεί, να επισκέπτεται την οικία της ψυχής μας. Ας έχουμε στο νου μας την ουσιαστική προτροπή του αποστόλου Παύλου: «Στην ελευθερία, για την οποίο ο Χριστός μας ελευθέρωσε, σταθήτε σταθεροί, και μην υποταχθείτε πάλι σε ζυγό δουλείας» (Γαλ. 5,1) (βλ. και Kurt E. Koch, «Το Αλφάβητο του Αποκρυφισμού», εκδ. Στερέωμα). Η αγία Ορθόδοξη Εκκλησία είναι ψυχοσωματικό νοσοκομείο, για να δέχεται όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους πού πάσχουν από διάφορες ασθένειες και να τους θεραπεύει με τα άγια μυστήρια (βλ. Περί των Ειδών της Μαγείας, Οσίου Νικόδημου του Αγιορείτου, έκδ. Ορθοδόξου Κυψέλης, Θεσ. 1993). Το να αφήνει κανείς ανεκμετάλλευτη μία τέτοια χρυσή ευκαιρία, που παρέχει η Χάρη του Θεού και μάλιστα δωρεάν, και να τρέχει σε παραθρησκευτικά κέντρα ή αλλότριες συναγωγές, ισοδυναμεί με πνευματική πλάνη, ζημία και ειδωλολατρία.
ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΗ ΛΟΙΠΟΝ Η ΓΙΟΓΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ!!! Το αποδεικνύει ένα ακόμα άρθρο:
Σχεδόν όλα τα γυμναστήρια πλέον, εντάσσουν στις δραστηριότητές τους τμήματα yoga, ανάμεσα στο μπαλέτο, την αεροβική και τη σουηδική γυμναστική. Όλο και περισσότερες γυναίκες συμμετέχουν σε αυτά, …για να γυμναστούν;…για να χαλαρώσουν; Δεν νομίζω ότι είναι ακριβώς ξεκάθαρο. Την μία ώρα γίνεται ένα μάθημα και την άλλη το άλλο, στην ίδια αίθουσα. Αυτό που αλλάζει την ώρα της γυμναστικής-yoga είναι ίσως ο φωτισμός, που χαμηλώνει, η μουσική, που γίνεται πιο χαλαρή και …ινδική, και οι οδηγίες του γυμναστή, που αποκτούν περιεχόμενο όπως «κλείστε τα μάτια , φανταστείτε το τάδε τοπίο, αφήστε τις πιεστικές και αγχωτικές σκέψεις». Όσον αφορά τις συμμετέχουσες, με όσες έχω μιλήσει, δεν νιώθουν ότι κάνουν κάτι ξεχωριστό από τα άλλα τμήματα γυμναστικής. Ίσα-ίσα που η θέση ότι αυτές είναι διαδικασίες προσευχής των ινδουιστών και των βουδιστών τις ξενίζει, τις ξαφνιάζει, ίσως και τις καθιστά επιφυλακτικές απέναντι σε όποιον την εκφράσει, γιατί τον θεωρούν ως υπερβολικό και φανατικό θρησκόληπτο.
Διαβάζοντας τα φυλλάδια των γυμναστηρίων βλέπουμε απόψεις λίγο πολύ μπερδεμένες, και χωρίς καμιά αναφορά σε θεούς και…δαίμονες των ινδικών χωρών όπως·
“Η γιόγκα προήλθε από την Ινδία πριν 5.000 χρόνια. Είναι μια αρχαία τεχνική που διδάσκει πώς να ηρεμεί το μυαλό, το σώμα και το πνεύμα.
Ο κύριος σκοπός της είναι η επίτευξη “kaivalya”, δηλαδή της απόλυτης ελευθερίας (δεν προσδιορίζει όμως από τί).
Τα περισσότερα είδη άσκησης απαιτούν το σώμα να κάνει γρήγορες και δυνατές κινήσεις, με επαναλαμβανόμενες ενέργειες, οι οποίες οδηγούν συχνά στην ένταση και την κούραση.
Αντίθετα η γιόγκα χρησιμοποιεί asanas, δηλαδή στάσεις του σώματος, εναλλάσσοντας από τις στατικές στάσεις σε στάσεις ισορροπίας και τεχνικές αναπνοής που ενώνουν το μυαλό, το σώμα και το πνεύμα.
Καμία άλλη μορφή άσκησης δεν περιλαμβάνει το μυαλό και το πνεύμα με το σώμα τόσο πολύ, με συνέπεια τη συνολική ευημερία του ατόμου.”
Κατ’ αρχήν δεν υπάρχει κάτι το πραγματικά επιλήψιμο για μία άσκηση που προσφέρει τόσα καλά, όπως παρουσιάζεται εδώ, και είναι κάτι απλό και εύκολο. Δεν υπάρχει καμία αναφορά σε οτιδήποτε που να μας θυμίζει θρησκεία, τουλάχιστον στους χριστιανούς. Όμως, ξέρουμε τί αποτελεί την ινδουιστική θρησκεία ώστε να είμαστε σε θέση να ξεχωρίσουμε τις θρησκευτικές πρακτικές και κοσμοθεωρίες αυτών των θρησκειών, ή νομίζουμε ότι εξαντλούνται στις πορτοκαλί στολές των μοναχών;
Αυτή η αίσθηση της απλής άσκησης αλλάζει –άρδην, θα έλεγα- μόλις κάποιος ανοίξει οποιοδήποτε βιβλίο της βουδιστικής ή της ινδουιστικής θρησκείας, οι οποίες –και οι δυο- συνδέονται με την yoga, κι έχουν κοινές, τις περισσότερες φορές ταυτόσημες, αναφορές και κοσμοθεωρία. Είτε η πηγή έχει θρησκειολογική-χριστιανική προσέγγιση είτε ινδουιστική/βουδιστική, η yoga παρουσιάζεται ίδια –με βαθύ θρησκευτικό χαρακτήρα!
Η αναλυτική και συνολική παρουσίαση των θρησκευτικών πεποιθήσεων αυτών των δυο θρησκειών είναι μια αχανής προσπάθεια, που θα παρέκλινε από το θέμα της yoga στη δική μας πραγματικότητα, όσον αφορά, όμως, τη yoga και τη θέση της στη θρησκευτική πραγματικότητα του ινδουιστικού/βουδιστικού κόσμου, ο ρόλος της είναι, τελικά, αρκετά απλό να διατυπωθεί· αποτελεί τη σύντομη οδό διαφυγής του ανθρώπου από το βάσανο των μετενσαρκώσεων· εξ ου και η ονομασία της· ζεύξη, ένωση, σύνδεση του ανθρώπου με την αλήθεια του Brahma.
Με απλά λόγια ο ινδουιστικός κόσμος είναι εντελώς άλλος από τον κόσμο που αντιλαμβανόμαστε εμείς οι χριστιανοί. Θυμίζει πολύ συχνά τις λατρείες των στοιχείων της φύσης και τη δωδεκαθεϊστική θρησκεία, με πάρα πολλούς θεούς όμως, σχεδόν 6 εκατομμύρια! Σε γενικές γραμμές η θέση και ο σκοπός της ζωής κατά τους ινδουιστές είναι ο εξής· Ο κύκλος της ψυχής-ύπαρξης από άνθρωπο σε ζώο, σε λουλούδι, σε ερπετό, σε άνθρωπο άλλης κάστας(κοινωνικής τάξης) είναι το αποτέλεσμα της ψυχής που είναι τόσο γεμάτη κακό karma (=αμαρτίες;) που δεν μπορεί να αναπαυθεί μέσα στη θεότητα (Brahma) και διώχνεται ξανά πίσω στον αγώνα της ζωής για να επανορθώσει, ζώντας καλύτερα στην επόμενη ζωή. Η ανάπαυση είναι σχεδόν άπιαστο για τους περισσότερους, μιας και μόνο όσοι καταφέρουν να γεννηθούν ως Βραχμάνοι έχουν ελπίδες γι’ αυτήν.
Στο Βουδισμό δεν είναι τόσο ξεκάθαρη η ύπαρξη του Θεού, η αίσθηση της ζωής όμως είναι ίδια· « “Η ύπαρξη είναι πόνος”, “αιτία του πόνου είναι η επιθυμία” για τον ψεύτικο κόσμο, καθώς αγνοούμε ότι είναι μία ψευδαίσθηση». Αυτές είναι οι Ευγενικές Αλήθειες που διατύπωσε ο Βούδας, μόλις βρήκε την φώτιση, μετά από πολυχρόνια προσπάθεια.
Η yoga –για όποιον την εξασκεί, η ινδουιστική ή βουδιστική, είναι η ατομική προσπάθεια του ανθρώπου να σωθεί από αυτό το μαρτύριο της ζωής. Αποτελείται από 8 στάδια και ονομάζεται “η οκταπλή οδός” προς την αλήθεια, τη φώτιση, τον θεό Brahma·
1. yama/αυτοσυγκράτηση· αποφυγή γενετησίων σχέσεων, κλοπής, φιλαργυρίας.
2. niyama/αυτοκαλλιέργεια· επιδίωξη αταραξίας, καθαριότητας, συνέπειας στην άσκηση.
3. asana/έλεγχος του σώματος· με ειδικές στάσεις του σώματος επιβολή στις ζωτικές ενέργειες του ανθρώπινου οργανισμού.
4. prana-yama/ρύθμιση της αναπνοής· επιβραδύνεται ο αναπνευστικός ρυθμός και ηρεμούν το σώμα και ο νους. Ολόκληρη η νοητική δύναμη προετοιμάζεται για τα τελικά στάδια της yoga.
5. pratyahara/συγκράτηση των αισθήσεων· παρατεταμένη ενατένιση ενός αντικειμένου. Ο «γιόγκι» επιδιώκει να επιβληθεί πάνω στις αισθήσεις.
6. dharana/συγκέντρωση προσοχής· η καθήλωση του νου δημιουργεί ένα μονωτικό φραγμό από τα γύρω φαινόμενα και τις εσωτερικές φαντασίες (επανάληψη της ινδουιστικής ιερής συλλαβής Aum,ενατένιση ιδιότυπων σχημάτων).
7. dhyana/στοχασμός, ενατένιση, θεωρία.
8. Samadhi/φωτισμός, απελευθέρωση.
Ο κάθε yogi προσπαθεί να αποκοπεί από την επιθυμία για τα εγκόσμια, κατ’ αρχήν με εγκράτεια, ύστερα με αποκοπή από τις “παρεμβολές” των αισθήσεων (τον εξωτερικό κόσμο, μετά από τις έννοιες) τη σκέψη του, ώστε ο νους ελεύθερος από όλα όσα τον κρατούν δεμένο στη γη να πετάξει στο Brahma, να λυτρωθεί, να ενωθεί με το μόνο αληθινό Όν! Όλα τα στάδια είναι μία ενιαία πορεία αποκοπής –με θρησκευτικό χαρακτήρα.
Η παράθεσή τους σκοπό έχει να αποκαλύψει και να ερμηνεύσει στους αφελείς και ανυποψίαστους που προστρέχουν στη yoga νομίζοντας πως πρόκειται για αθώα γυμναστική, ότι μέσω της “γυμναστικής” μετέχουν χωρίς να το πάρουν είδηση στο τελετουργικό του ινδουισμού.
Δεν γίνεται πρακτική των γυμναστηρίων; Δεν γίνονται “ασκήσεις” αναπνοής; Δεν εξασκούν τις asanas ως σωματική άσκηση; Δεν επαναλαμβάνουν ήχους που δίνει ο εκπαιδευτής, όπως “ohmmmm”; Δεν προσπαθούν να “καθαρίσουν το μυαλό τους από τις έννοιες”, με εικόνες που δίνει ο γυμναστή; Δεν ακούν ινδική χαλαρωτική μουσική; Είναι σίγουροι ότι δεν είναι ψαλμοί και ύμνοι; Πόσο ενήμεροι είναι άραγε οι συμμετέχοντες για την θρησκευτική σημασία των όσων κάνουν;
Ίσως γίνουν πιο ξεκάθαρες αυτές οι απορίες αν αντιστρέψουμε, κατά κάποιο τρόπο τη διαδικασία.
Ας πούμε, παραδείγματος χάριν και με όλο το σεβασμό στην Εκκλησία μας, ότι κάποιος γυμναστής προτείνει για άσκηση και χαλάρωση τα εξής· “-Πάρε στάση εδαφιαίας μετάνοιας, επαναλάμβανε συνεχώς τη φράση “Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με” για να αδειάσει το μυαλό σου από σκέψεις, να ανάψεις λίγο λιβάνι, και να ακούσεις βυζαντινούς ψαλμούς για χαλάρωση. Στα χριστιανικά αυτιά και μυαλά μας είναι αυτονόητη η θρησκευτική σημασία όλων αυτών, και δημιουργεί αίσθηση προσβολής η παρουσίασή τους με τέτοιο τρόπο.
Δεν θα θεωρηθεί, λοιπόν, ο “γυμναστής” του παραδείγματος ότι παραβιάζει τη θρησκευτική ελευθερία όσων τον ακούνε –που δεν είναι χριστιανοί, και δεν σκοπεύουν να γίνουν- και δεν θα κινδύνευε να κατηγορηθεί ότι τους παρασύρει σε προσυλιτισμό, αφού δεν ζήτησαν διδασκαλία και κατήχηση στο Χριστιανισμό; Δεν θα πρόσβαλε το δικό μας θρησκευτικό αίσθημα μία τέτοια προσέγγιση; Είναι ολοφάνερο, νομίζω, το ότι όσο δεν είναι «χαλαρωτική γυμναστική» η χριστιανική προσευχή, άλλο τόσο δεν είναι η yoga. Σίγουρα δεν ανήκει στο γυμναστήριο, αλλά σε τόπο λατρείας και ενσυνείδητης ινδουιστικής προσευχής.
Τελικά, κάποια πράγματα είναι πιο περίπλοκα από όσο παρουσιάζονται, και πιο συγκεκαλυμμένα, κρύβοντας ίσως σκοπιμότητες πίσω από αυτή την “προσποίηση”. Το θέμα είναι πόσο έτοιμοι παρουσιαζόμαστε εμείς σε κάθε ευκαιρία να ακολουθήσουμε άκριτα και χωρίς εξέταση το ό,τιδήποτε, αρκεί να έχει τη ταμπέλα του μοντέρνου.Έχουμε απωλέσει την πνευματική μας ζωή και ψάχνουμε πνευματική ζωή έξω από την Εκκλησία, μέχρι και τα γυμναστήρια… Αν και στην εποχή μας διακηρύττεται ότι ο Θεός πέθανε, τελικά σαν ορφανοί ψάχνουμε καινούριο πατέρα, και προσπαθούμε να τον δανειστούμε από τους λαούς που έχουν ακόμα πίστη σε κάποια μορφή θεϊκή, για να ξαναβρούμε τη θερμότητα της πατρικής αγκαλιάς. Όμως τα υποκατάστατα της αλήθειας δεν είναι η Αλήθεια. Σεβόμενοι τις θρησκευτικές πεποιθήσεις όλων, και πολύ περισσότερο σεβόμενοι τις δικές μας, δεν πρέπει να ξεπουλάμε όσο-όσο, αλλά να ψάχνουμε να ξαναβρούμε το νήμα που μας ενώνει με την πηγή της ζωής, την Εκκλησία του Χριστού.
Έχουμε χρέος να ενημερώσουμε τους συμπολίτες μας που πέφτουν στην παγίδα της γιόγκα και νομίζουν ότι κάνουν...γυμναστική!
Φαίνεται πως υπάρχουν αρκετοί, δυστυχώς, που συνεχίζουν να αρνούνται ΤΗΝ ΜΟΝΗ ΟΔΟ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗΣ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ και ψάχνουν να βρουν παρηγοριά σε ινδουιστικές - βουδιστικές δοξασίες, αστρολογίες, μέντιουμ, ακόμα και Αφρικανούς μάγους που κάνουν θραύση (!!!) στο κέντρο της Αθήνας, προσφέροντας "συμβουλές", με το αζημίωτο φυσικά (στο θέμα αυτό θα αναφερθούμε σε ξεχωριστή ανάρτηση)!
Είπαμε πως η Εκκλησία πρέπει επιτέλους να αναλάβει τις ευθύνες της. Τα νεοεποχίτικα όργανα προπαγάνδας της σιωνιστικής παγκόσμιας δικτατορίας δρουν ανεξέλεγκτα κι εμείς καθόμαστε και τα κοιτάμε! Ως πότε όμως;
