ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ......

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΣΤΙΣ 7 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1929

Το πρώτο παιχνίδι της εθνικήςομάδας ποδασφαίρου στις 7 Απριλίου 1929

Ποιο είναι το πρώτο παιχνίδι της εθνικής Ελλάδος; Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό. Απασχολεί τους στατιστικούς του ελληνικού ποδοσφαίρου.- Είναι το ματς με τη Σουηδία που έγινε το 1920 για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Αμβέρσα του Βελγίου, έξι ολόκληρα χρόνια πριν ιδρυθεί η ΕΠΟ;- Η αυτό που έγινε το 1929 στη γήπεδο της Λεωφόρου με αντίπαλο την Β’ Ιταλίας;Και οι δύο πλευρές έχουν τα δίκια τους. Η ΦΙΦΑ που ιδρύθηκε το 1904 αναγνωρίζει στα επίσημα αρχεία της τον αγώνα της Αμβέρσας ως τον πρώτο της εθνικής Ελλάδος. Ήττα με 9-0.Η ΕΠΟ πάλι αναγνωρίζει πρώτο τον αγώνα του 1929.Σήμερα και οι δύο αγώνες δεν θα μετρούσαν. Εδώ και χρόνια κανείς δεν μετράει τους αγώνες των Ολυμπιακών Τουρνουά στα ματς της εθνικής και φυσικά τα ματς που είναι με Β’, Γ’ εθνικές θεωρούνται ανεπίσημα.Όμως σε μια εποχή που οι διεθνείς συναντήσεις ήταν σπάνιες ένα ματς με Ιταλούς, έστω και τους… δεύτερους ασκούσε ιδιαίτερη γοητεία κι η ήταν αρκετό να κινητοποιήσει τις μάζες των οπαδών της εθνικής.Το Ναι των ΙταλώνΉταν Απρίλιος του 1929 όταν το ελληνικό ποδόσφαιρο σε εθνικό επίπεδο κοίταξε κατάματα την Ευρώπη. Η πρόσκληση, αρχές της χρονιάς εκείνης στη γειτονική Ιταλία για διεξαγωγή φιλικού αγώνα, έγινε αποδεκτή.Αυτό το ματς θεωρείται από πολλούς ως το πρώτο της Εθνικής Ελλάδας. Όμως, η «απάντηση» έρχεται από τη ΦΙΦΑ που θεωρεί τη συμμετοχή μας στο ολυμπιακό τουρνουά της Αμβέρσας ως την πρώτη επίσημη εμφάνιση της Εθνικής Ελλάδας. Οι ιστορικές μνήμες, ακόμη, δικαιώνουν την Παγκόσμια Ομοσπονδία, αφού η ιστορία δεν γράφεται με… πιστοποιητικά γεννήσεως ομοσπονδιών, αλλά από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές της…Η ιταλική ποδοσφαιρική ομοσπονδία, λοιπόν, απάντησε καταφατικά στην ΕΠΟ, που ξεκίνησε την οργάνωση της Εθνικής μας ομάδας…Η αρχή, έκρυβε τεράστιες δυσκολίες. Και γκρίνια. Η Εθνική που θα «χτιζόταν», έπρεπε να αντιπαρέλθει τις δυσκολίες. Αντίπαλος ήταν η δεύτερη εθνική ομάδα της Ιταλίας, που μπορεί να μην είχε τα’ αστέρια που θα έλαμπαν πέντε χρόνια αργότερα στο Μουντιάλ, ωστόσο υπερτερούσε σε όλα. Η «Αθλητική Φωνή», στο φύλλο της, 25 Φεβρουαρίου, γράφει για την έλλειψη οργάνωσης:«Έχομεν λοιπόν Εθνικήν ομάδα; Πολύ αμφιβάλλομεν. Αν εξαιρέσωμεν την επιθυμίαν, την λίαν άλλως τε αξιέπαινον του Δ. Συμβουλίου της Ομοσπονδίας να καταρτίση επί τέλους την εθνικήν ομάδα της Ελλάδος, τίποτε άλλο δεν ευρίσκομεν διά να συγχαρώμεν την ΕΠΟ. Αι εθνικαί ομάδες των Κρατών δεν καταρτίζονται εντός 24 ωρών. Χρειάζεται χρόνος πολύς διά να παρακολουθηθούν οι παίκται, χρειάζεται ψυχραιμία εις την εκλογή των, χρειάζεται ψυχικό σθένος διά να καταρτισθή αύτη από εκείνους οι οποίοι ομολογουμένως θα ηδύναντο να αντιπροσωπεύουν αξιοπρεπώς τα εθνικά χρώματα. Αντί τούτου είδομεν πρώτον να κλείεται ένας αγών μετεαξύ ξένης εθνικής ομάδος και δη εκ των ισχυροτέρων εις την Ευρώπη και κατόπιν να γίνεται σκέψις περί συστάσεως της ιδικής μας αντιπροσωπευτικής ομάδος. Καταστάσεις υφιστάμεναι, γεγονότα αναμφισβήτητα, ψυχολογικαί συνθήκαι, σκοπιμότης καθοριζομένη από το γενικόν συμφέρον, στοιχειώδης λογική, όλα πηγαίνουν περίπατον και ακολουθείται μία πολιτική από την οποίαν και πάλιν εκείνο που θα υποστεί ηθικήν μείωσιν ανεπανόρθωτον θα είναι το εθνικόν γόητρον της Ελλάδος… Σήμερον, πεπεισμένοι ότι αντιπροσωπεύομεν ολόκληρον την φίλαθλον κοινήν γνώμην, ζητούμεν από τον κ. Βρυώνην να σταματήση έως εδώ. Να συνέλθη και να αναθεωρήση τας αποφάσεις του και το πρόγραμμά του και να προσαρμοσθή προς την πραγματικότητα. Αλλως σκοπιμώτερον είνε να παραιτηθή του υπουργήματος και να αφήση εις άλλους την ευθύνην να καταρτίσουν την εθνικήν ομάδα όπως θέλουν και όπως αυτοί επιθυμούν. Ο κ. Βρυώνης όμως αποτελεί κεφάλαιον διά το ελληνικό ποδόσφαιρον και το γόητρόν του έχει καθήκον να το διατηρήση ακέραιον προς όφελος της ιδεολογίας του ποδοσφαίρου». Κοσμικό γεγονόςΤο ματς εκείνο υπήρξε το κοσμικό γεγονός της εποχής. Οι Ιταλοί έδωσαν κι αυτοί ιδιαίτερη σημασία στον αγώνα. Ο Μουσολίνι έστειλε στην Αθήνα την κόρη του Εντα, μετέπειτα κόμισσα Τσιάνο και τους γερουσιαστές Κρίσπο και Αρλότι. Βέβαια η αποστολής τους δεν ήταν να δουν μόνο το ματς. Εκείνες τις μέρες είχε εγκαίνια η Ιταλοελληνική Τράπεζα.Στο «Ελεύθερον Βήμα» της 7ης Απριλίου δημοσιεύεται η προαναγγελία του αγώνος:«Ελλάς-Ιταλία.Είτε νικήσωμεν είτε ηττηθώμεν κατά τον σημερνόν μεγάλον μας αγώνα, η Κυριακή 7 Απριλίου θα αποτελέσει σημαντικόν σταθμόν εις την ιστορίαν του ελληνικού ποδοσφαίρου, διότι δια πρώτην φοράν εμφανίζεται επί του γηπέδου πραγματική εθνική ομάς σχηματισθείσα από ωργανωμένην ποδοσφαιρικήν ομοσπονδίαν.Η συνάντησις αύτη είναι η Δευτέρα της εθνικής μας ήτις λαμβάνει χώραν εν Ελλάδι… λαμβανομένου όμως υπ’ όψιν ότι η σημερνή αντίπαλος ομάς δεν είνε παρά η β’ της Ιταλίας και ότι πλείστοι των παικτών της παίζουν δια πρώτην φοράν εις διεθνή αγώνα – και δη εις ξένον περιβάλλον, πράγμα το οποίον θα μειώσει μοιραίως την μαχητικότητά των – δικαιούμεθα να αποβλέπωμεν μετ’ εμπιστοσύνης εις το αποτέλεσμα του σημερνού αγώνος. Αλλά και αν ακόμη η ήττα κρούση και πάλιν την θύραν μας, η εμφάνισις της ομάδος μας θα είνε τοιαύτη, ούτως ώστε να μη μας ενθυμίση κατά τίποτε την πρώτην ελληνικήν εθνικήν ομάδα». Ερχονται οι Ιταλοί!Η Ιταλική ομάδα έφθασε με πλοίο στον Πειραιά. Κι εκεί εκτός των άλλων, την περίμενε και ο αθλητικός συντάκτης του «Ελευθέρου Βήματος» που δίνει το ρεπορτάζ:«Χθες την 3ην μ.μ. κατέπλευσεν εις Πειραιά το ιταλικόν της γραμμής ‘’Τίβερε’’, επί του οποίου επέβαινεν η ιταλική ομάς και οι συνοδοί της. Τους Ιταλούς αθλητάς προϋπάντησαν ανελθόντες επί του ατμοπλοίου οι αντιπρόσωποι της ελληνικής ποδοσφαιρικής συνομοσπονδίας ως και πολλοί φίλαθλοι και μέλη της Ιταλικής Παροικίας και η υποδοχή έλαβεν πανηγυρικόν χαρακτήρα… ιδιαιτέραν εντύπωσιν προξένησαν τα ωραία παραστήματα των Ιταλών αθλητών και η ευγένεια των τρόπλων των. Το ταξείδι των υπήρξεν ευχάριστον και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι ημέτεροι θα κάνουν το παν το δυνατόν ίνα και η παραμονή των ενταύθα καταστή ευχάριστος».Στην ίδια εφημερίδα οφείλουμε και τις πληροφορίες για τις ομάδες που έπαιζαν οι υψηλοί προσκεκλημένοι. Στην Ελλάδα ήρθαν ο τερματοφύλακας της Αμπροζιάνα Νεγκάνι, οι οπισθοφύλακες Μοντζέλιο (Μπολόνια) και Μαρτίνι ΙΙ (Τορίνο), οι μέσοι Καστελάτζι (Αμπροζιάνα), Σκαλτρίτι (Μπολόνια), Αβάλε (Ρόμα), οι κυνηγοί Κοσταντίνο (Μπάρι), Μουσίνι (Μπολόνια), Βόλκι (Ρόμα), Τσεβενίνι ΙΙΙ (Γιουβέντους) και Ταντσίνι (Μίλαν).Αρχηγός της αποστολής ήταν ο αντιπρόεδρος της ιταλικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας Γκρατζιάνι. Μαζί του έφθασαν ο πρόεδρος της επιτροπής διαιτητών Μάορο, ο προπονητής Ντονάτι και ο μασέρ Μπερτελότι. Αρχίζει το ματς!Ο αγώνας άρχισε στις 4 το μεσημέρι, αλλά το γήπεδο του Παναθηναϊκού είχε γεμίσει πολλές ώρες πριν. Ακόμη και ο πρόεδρος της ΕΠΟ Μιχάλης Ρινόπουλος έδωσε… μάχη για να μπει στο γήπεδο!Διαβάζουμε στην εφημερίδα «Αθλητική Φωνή» την επόμενη μέρα κάτω από τον μακροσκελέστατο τίτλο:«Ο ΧΘΕΣΙΝΟΣ ΠΡΩΤΟΣ ΑΓΩΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΜΑΔΟΣ. ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΑΜΥΝΘΕΝΤΕΣ ΣΘΕΝΑΡΩΣ ΗΤΤΗΘΗΣΑΝ ΜΕ ΤΕΡΜΑΤΑ 4 ΕΝΑΤΙΟΝ 1. ΥΠΕΡ – ΔΕΚΑΣΧΙΛΙΟΙ ΘΕΑΤΑΙ ΠΑΡΗΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΟΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΝΕΜΕΝΟΝ ΕΞΩΘΕΝ»«Την 3 μμ όλος ο πέριξ του γηπέδου χώρος στενάζει υπό το βάρος των 10 χιλιάδων θεατών και από καιρού εις καιρόν σημειούνται έφοδοι του πλήθους εναντίον πάσης εισόδου. Περί την 3.30 δε σημειούται η μεγαλυτέρα επίθεσις κατά των περιφραγμάτων του γηπέδου το οποίον επί πέντε λεπτά κατακλύζεται κυριολεκτικώς από ανθρώπους πάσης ηλικίας». Ελλάδα Προπονητής Απόστολος Νικολαίδης

1. Γιώργος Γιάμαλης (ΑΕΚ),

2.Κώστας Φερλέμης(Εθνικός),

3. Χριστόφορος Βόγας (Ηρακλής),

4. Χριστόφορος Μεσσάρης (ΠΑΟ),

5. Στέφανος Κωνσταντινίδης (ΑΕΚ),

6. Κώστας Αντρίτσος (ΠΑΟ),

7. Βασίλης Ανδριανόπουλος (ΟΣΦΠ)-αρχηγός,

8. Ντίνος Ανδριανόπουλος (ΟΣΦΠ),

9. Γιώργος Ανδριανόπουλος (ΟΣΦΠ),

10.Άγγελος Μεσσάρης (ΠΑΟ),

11. Αλβέρτος Ναμίας (Ηρακλής) Ιταλία

Προπονητής

Κάρλο Καρκάνο

1.Βαλεντίνο Ντελγκάνι (Αμπροζιάνα Ίντερ), 2.Εράλντο (ΜοντζέλιοΜπολόνια),

3. Τσέζαρε Μαρτίν (Τορίνο),

4.Εντουάρντο (ΑβάλεΑλεσάντρια),

5. Μπονιφάτσιο Σκαρλτρίτι (Μπρέσια),

6. Αρμάντο Καστελάτζι (Αμπροζιάνα Ίντερ),

7. Ραφαέλε Κονσταντίνο (Μπάρι),

8. Αντόνιο Μπουσίνι (Μπολόνια),

9. Ροντόλφο Βολκ (Ρόμα)

10. Λουίτζι Τσεβερίνι (Νοβέζε) αρχηγός,

11. Μάριο Τανσίνι (Κρεμονέζε)

Γήπεδο Λεωφόρου Αλεξάνδρας 7 Απριλίου 1929, ώρα 15.15 Διαιτητής Φραντς Ατίλα Καν (Ουγγαρία) Σκόρερ 60′ Ναμίας – 35′ (κ), 65′ (σ) Βολκ,68′(σ) Μπουσίνι, 80′ Τανσίνι

Και στο αγωνιστικό μέρος τώρα:«Την 3.40 εισέρχεται στον αγωνιστικόν χώρον ο Ούγγρος διαιτητής Καν με κόκκινη φανέλα. Πρώτη εισέρχεται η Ιταλική ομάς γενόμενη δεκτή υπό χειροκροτημάτων. Η στολή των παικτών της είναι μπλε φανέλα, λευκό παντελονάκι και μπλε κάλτσες με λευκό γύρισμα. Ολίγον αργότερον εμφανίζονται οι ημέτεροι ποδοσφαιρισταί εν μέσω γενικού αλλαλγμού. Φέρουν φανέλα ολόλευκη με μεταξοκέντητον το ελληικό σήμα επί του αριστερού μέρους, παντελονάκι κυανούν και κάλτσες με λευκόν γύρισμα επί του οποίου είνε κεντημένος μαίανδρος. Επίσης η στολή του τερματοφύλακος είνει η αυτή με την διαφοράν, ότι εις το στήθος η ολόλευκη φανέλα έχει κυανήν γραμμήν με τον μαίανδρον.Αμα τη εισόδω των οι Ιταλοί ποδοσφαιριστάι παρετάχθησαν εις το κέντρον του γηπέδου και εχαιρέτησαν το κοινόν φασιστικώς».Σύμφωνα με το ίδιο ρεπορτάζ:«…τη δεκάρα την κερδίζει ο ημέτερος αρχηγός όστις παίρνει το κάτω τέρμα το κείμενον ευνοϊκώς προς τον πνέοντα ισχυρόν άνεμον όστις παρεκώλυσε τα μέγιστα την διεξαγωγήν του αγώνος». Η περιγραφή του αγώναΥπάρχει όμως και η περιγραφή του αγώνα, γραμμένη στο πνεύμα της εποχής εκείνης από τον ανώνυμο αθλητικό συντάκτη:«Το πρώτον κτύπημα είχον οι Ιταλοί οι οποίοι επιτέθνται από τους μέσους της ομάδος μας. Η σφαίρα περιέρχεται εις τα πόδια των ημετέρων κυνηγών οι οποίοι με καταπληκτικήν ταχύτητα αλλάσσουν δύο-τρεις πάσσες και ευρίσκονται έμπροσθεν του Ιταλικού τέρματος».Ας διαβάσουμε και την περιγραφή των γκολ:35’: «Το τέταρτο εις βάρος μας κόρνερ απολήγει εις τέρμα από κεφαλιά του κεντρικού Βόλκι.»*60’: «Ο Ναμίας από κυρτή μπαλιά του Μεσσάρη προχωρεί προς το Ιταλικό τέρμα και από δωδεκάδα, περίπου, μέτρων σουτάρει και επιτυγχάνει το μοναδικόν ελληνικόν τέρμα.»Μετά την ισοφάριση η ιταλική επικράτηση με τρία ακόμη γκολ:«Οι ξένοι ρίπτονται πλέον εις τον αγώνα με απερίγραπτον πείσμα σημειούντες φάουλ. Ο ανεμοστρόβιλος τους ευννοεί και εις διάστημα ολίγων μόνον δευτερολέπτων ευρίσκονται έμπροσθεν του τέρματός μας προς υπεράσπισιν του οποίου η σφαίρα στέλνεται κόρνερ. Το κόρνερ κτυπάται και ο Βόλκι από 12, περίπου, μέτρα σουτάρει προς την αριστερήν γωνίαν της εστίας και σημειοί το δεύτερον τέρμα. Μετά από δύο λεπτά σημειούται και τρίτον τέρμα από σουτ του Μπουσίνι εις την αριστεράν, επίσης, γωνίαν».Όσο για το τελικό 1-4:«Ο Τουσίνι, έξω αριστερά, περνάει την μπάλα ενώ τα χαφ μας ευρίσκονται εις την περιοχήν των Ιταλών, προχωρεί, τριπλάρει τον Φερλέμη και με μεγάλη ταχύτητα φθάνει προ του ακαλύπτου τέρματος και σημειοί το τέταρτο τέρμα». Πώς τα πήγε λοιπόν η Εθνική ομάδα; Από την ίδια εφημερίδα διαβάζουμε την πρώτη μεγάλη κριτική:«Η ήττα μας με 4-1 οφείλεται κυρίως εις την έλλειψιν σουτ. Οι δε αδελφοί Ανδριανόπουλοι επί των οποίων ολόκληρος ο φίλαθλος κόσμος εστήριζε τας ελπίδας του, ενεφανίσθησαν αγνώριστοι και κάτι το οποίον δεν επρόσεξαν είναι, ότι θα ηχρίστευον τελείως την δεξιάνπλευράν, εάν δεν υπήρχε ο θαυμάσιος Μεσσάρης ΙΙ (ΣΣ: Πρόκειται για τον Αγγελο Μεσσάρη), ο πανταχού παρών, ο σταθερότερος Ελλην παίκτης, μέσα δεξιά, ο οποίος υπήρξε άφθαστος ιδίως δια τους ακριβείς συνδυασμούς του.Μεταξύ των εξαιρετικώς διακριθέντων παικτών αναφέρομεν τον ΜεσσάρηνΙΙ, τον Γιάμαλη, Ανδρίτσον, Φερλέμη και Κωνσταντινίδη. Επίσης ο Ναμίας είναι άξιοςσυγχαρητηρίων διότι έσωσε την τιμήν της Ελλάδος. Καίτοι το αποτέλεσμα έπρεπε να ήτο ευνοϊκότερον ας μείνωμεν ευχαριστημένοι δια την πρώτην μας εμφάνισιν. Υπάρχει καιρός να βελτιωθώμεν. Προς θεού όμως μη ζητήσωμεν ευθύνας και ας αφήσωμε τας συνειδήσεις μας να πράξουν το καθήκον των». Οι πολιτικές εφημερίδες της εποχής δεν είδαν τον αγώνα αυτό ως αθλητικό γεγονός. Τον είδαν σαν μια κοινωνική εκδήλωση. Και αφιέρωσαν περισσότερο χώρο από το μονόστηλο που έδιναν για τις αθλητικές ειδήσεις. Η «Ακρόπολις» της Δευτέρας 8 Απριλίου 1929 έγραφε:«Το ότι η Ελλάς κατόπιν δέκα όλων ετών εξαφανίσεώς της από το διεθνές γήπεδον θα παρουσίαζε την πρώτην Εθνικήν της ομάδα κατηρτισμένην από οργανωμένην αρχήν, συνετέλεσεν ώστε το γήπεδο του Παναθηναϊκού να μεταβληθεί εις τόπον συγκεντρώσεως όλων των Ελλήνων ιδίως της νεολαίας, των ενδιαφερομένων πραγματικώς δια το ωραίον σπορ του ποδοσφαίρου. Ατυχώς ο εκτυφλωτικός αέρας ο οποίος εσήκωνε ολόκληρα νέφη σκόνης καθ’ όλον το απόγευμα χθες δεν επέτρεψε εις τους συρρεύσαντας φιλάθλους ν’ απολαύσουν με την δέουσαν άνεσιν τον ωραίον αγώνα».Η πρώτη διεθνής κριτική για την ελληνική ομάδα δημοσιεύτηκε λίγες μέρες αργότερα στο «Ελεύθερο Βήμα»:«Το αποτέλεσμα του αγώνος Ελλάδος-Ιταλίας δεν ικανοποίησε βεβαίως τους Ελληνας φιλάθλους, ούτε φυσικά και τους Έλληνας παίκτας. Εν τούτοις παρά την αυστηρότητα με την οποία εκρίθη η ελληνική ομάδα – ίσως ουχί και δικαιολογημένην αφού πρόκειται περί της πρώτης της εμφανίσεως – οι Ιταλοί μας κρίνουν ευμενέστερον και εξεφράσθησαν με ειλικρινή θαυμασμόν δια την πρόοδόν μας διαβεβαιώσαντες ότι δεν πρόκειται περί συνήθους φιλοφρονήσεως. Ο κ. Μάορο, πρόεδρος της επιτροπής διαιτητών της ιταλικής και μέλος της τεχνικής επιτροπής της Διεθνούς Ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας ερωτηθείς περί της ελληνικής ομάδος ανεκοίνωσε τα εξής: Η πρώτη φορά κατά την οποία είδα ελληνικήν ομάδα ήτο το 1919 εις τους πανσυμμαχικούς στρατιωτικούς αγώνας των Παρισίων κατά τους οποίους η ελληνική ομάς ετέθη αντιμέτωπος της ιταλικής. Θα ήτο βεβαίως αστείον να παραβάλη κανείς την σημερνήν σας ομάδα με την ομάδα εκείνη η οποία δεν αντέταξε ούτε την ελαχίστην αντίστασιν. Ακόμα και η ομάς την οποίαν παρουσιάσατε εις τους Ολυμπιακούς αγώνας της Αμβέρσης το 1920 δεν έδειξε τίποτε καλλίτερον και δεν δύναται να γίνη λόγος περί αυτής. Παρήλθον έκτοτε πολλά έτη κατά τα οποία δεν είχα ακούσει πλέον περί του ελληνικού ποδοσφαίρου, ούτε ξαναείδα ελληνικήν ομάδα, παρά μόνον τώρα. Η εμφάνισις των Ελλήνων ποδοσφαιριστών λοιπόν, έδειξε ένα ορμητικόν και συνδυασμένο παιχνίδι από το οποίον εσάστισαν κυριολεκτικώς οι ημέτεροι. Από τους παίκτας όμως λείπει ακόμη η πείρα των διεθνώνσυναντήσεων δύνασθε όμως να παρηγορηθήτε ότι οι παίκται σας είναι νέοι και έχουν όλον τον καιρόν να την αποκτήσουν.Ιδιαιτέραν εντύπωσιν μας επροξένησεν ο τερματοφύλαξ Γιάμαλης ο οποίος είναι παίκτης διεθνούς επιπέδου και δύναται αφόβως να υποστή την σύγκρισιν με τους καλλίτερους τερματοφύλακας της Ευρώπης.Παίκται επίσης οι οποίοι κατέχουν αξιόλογα στοιχεία ν’ ανέλθουν εις το διεθνές επίπεδον είναι ο σέντερ χαφ Κωνσταντινίδης, ο οποίος με ολίγην πείραν εις το ζήτημα της τακτικής θα είναι ένας καλός παράγων εις την ομάδα του. Ο παίκτης ούτο είχε ν’ αντιπαλαίση κατά τον αγώνα της παρελθούσης Κυριακής εναντίον των καλλιτέρων μας παικτών Τσεβενίνι, Βόλκι και Μπουζίνι και εκράτησεν αξιόλογα την θέσιν του.Αξιος ιδιαιτέρας μνείας επίσης είναι ο νεαρός δεξιός ενδιάμεσος κυνηγός Μεσσάρης ΙΙ – ο οποίος έχει πείραν πλεονεκτικώς δυσανάλογον προς την ηλικίαν του, αργοπορεί όμως εις την διαβίβασιν της σφαίρας. Εις τον δεξιόν σας οπισθοφύλακα – Φερλέμην – θα ηδύνατο κανείς ν’ ανεύρει πολύ καλά προσόντα εξελίξεως, αρκεί να μάθη να τοποθετήται καλώς και να μη σπαταλά ασκόπως δυνάμεις.Γενικώς όμως οι παίκται σας υστερούν εις περάσματα (ντριμπλ) και σουτ και ενώ κατήρχοντο τακτικά προ του τέρματός μας δι’ επιτυχών συνδυασμών ευρίσκονται εν αδυναμία να σουτάρουν εις την κατάλληλον στιγμήν».Και στη συνέχεια η εφημερίδα σχολιάζει τις δηλώσεις του διαιτητή:«Το ελληνικόν ποδόσφαιρον, δικαιούται και δύναται να εξελιχθή εις ανώτερον επίπεδον των άλλων βαλκανικών κρατών με ολίγην συστηματικήν εργασίαν.Ο αγών Ελλάδος – Ιταλίας εν τούτοις, δεν είναι μόνο ένας μεγάλος σταθμός στην ιστορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Υπήρξε και η βασική αφορμή για την ποιοτική βελτίωση του ποδοσφαίρου μας καθώς οι αθλητές μας είχαν όλη την ευκαιρία να πιστοποιήσουν στην πράξη τα μειονεκτήματά τους». Περιοδικό «Όλα τα σπορ» (τ.8,10 Απριλίου 1929)Ο ΠΡΩΤΟΣ ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΣ ΑΓΩΝ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ – ΙΤΑΛΙΑΣΕπι τέλους! Α΄πό της προχθεσινής Κυριακής απεκτήσαμεν την πρώτην ενδεκάδων των… διεθνών μας ποδοσφαιριστών και μία δεκάδα… παρ’ ολίγον διεθνών. Επίσης, όμως και μία θαυμαστή τριάδα υπερόχων σελεξιονέρ.Θα ήτο αδικία να μην αναφέρωμεν ότι ανακαλύψαμε και τα μεγάλα διοργανωτικά προσόντα της ΕΠΟ. Χάρις εις τα μέτρα που έλαβε (κλείσιμο θυρών του γηπέδου, συγκέντρωσις όλων των γκισέ προ του γηπέδου, έλλειψις αστυνομικής δυνάμεως εκτός γηπέδου) πολλοί φανατικοί φίλαθλοι παρηκολούθησαν τον αγώνα…. τραυματισμένοι…κουρελιασμένοι.Ανω των τριών χιλιάδων φίλαθλοι, πολλοί εκ των οποίων είχαν και εισιτήρια δεν κατόρθωσαν να εισέλθουν εις το γήπεδον. Αυτό όμως ουδώλως τους ημποδίζει εις το να πληροφορούνται πρώτοι εξ όλων τας φάσεις. Οι ανεβασμένοι εις τους τοίχους γαβριάδες μετέδιδον αφιλοκερδώς κάθε τι σχετικόν με τον αγώνα.Όταν οι Ιταλοί υπό την πίεσιν των κυνηγών μας δίδουν αλλεπάλληλα αράουτ ένας γαβριάς απελπισμένος φωνάζει: «Δεν είναι παιχνίδι αυτό. Οι Ιταλοί παίζουν εμπορικά!» Η σκόνη που εσήκωσεν ο σφοδρώς πνέων άνεμος είχε κάνει όλους τους θεατάς ολόασπρους.Οι ημέτεροι επίσημοι και πάλιν δεν ενεμφανίσθησαν παρά την σοβαρότητα του αγώνος. Ο μόνος δικαιλογημένος ήτο ο κ.Δήαμρχος. Τι θα έκανε; Να καμαρώσει τα χάλια του… την σκόνη;Όταν ο Γ.Ανδριανόπουλος απώλεσε πρωτοφανή ευκαιρίαν σημαιώσεως τέρματος, λόγω της βραδυκινησίας του, ένας μικρός εφώναξε: «Ο ποδάρας ψάχνει να βρει τα πόδια του κι ύστερα τη μπάλα.…. Μετά την ισοφάρισιν του αποτελέσματος του αγώνος η δις Εντα Μουσολίνι διαρκώς παρώτρυνε τους ομογενείς της. Σε μία στιγμή ευκαιρίας στο μέσα δεξιά εφώναξε δυνατά: «σούμπιτα» (γρήγορα). Και ένας μικρός σε λίγο όταν το τέρμα των Ιταλών διέτρεχε κίνδυνο: «σούμπιτο, Μεσσάρη…… Ο Μεσσάρης ΙΙ ήτο ο ήρως του αγώνος, δύο δε Ιταλοί καθ’ όλην την διάρκειαν του αγώνος τον εμάρκαραν. Προ παντώς ο σέντερ χαρ. Κοντά του εφαίντο σαν τον Δαβίδ πλάϊ στον Γολιάθ. Ο ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ΤΩΝ ΦΙΛΑΘΛΩΝΤο προηγούμενο της συγκεντρώσεως χιλιάδων θεατών εις το γήπεδον του Παναθηναϊκού κατά τον αγώνα Αθηνών – Θεσσαλονίκης αφ’ενός, το ενδιαφέρον του αγώνος Ελλάδος – Ιταλίας αφ’ ετέρου με τον φόβον μη εξευρέσεως χώρου προν άνετον παρακολούθησιν του αγώνος ώθησε τας χιλιάδας των φιλάθλων Αθηναίων και Πειραιωτών προς το γήπεδον της συναντήσεως από της μεσημβρίας.Την πρώτην απογευματινήν με κάθε μεταφορικό μέσο, ακόμη και με μόνιππα απεβιβάζονται προ του γηπέδου κατά εκατοντάδας οι φίλαθλοι, πολλοί των οποίων συν γυναιξί, τέκνοις και ορεκτικής, αφού δεν επρόλαβαν να γευματίσουν στα σπίτια των. Αι φίλαθλοι Αθηναίαι με τα πλουσιωτέρας των αισθήτας, ως αν μετέβαινον εις εσπερίδας, από ενωρίς έσπευσαν να εξασφαλίσουν θέσεις. Ούτω την πρώτην και ημίσειαν απογευματινήν άνω των 8 χιλιάδων είχον καταλάβει τις καλλιτέρας θέσεις, χιλιάδες δεν αργοπορησάντων συνωθούντο έξωθι, ίνα εισέλθουν. Όσοι δε το επετύγχανον, εισήρχοντο αγνώρισοι, κάτασπροι από τη σκόνην, τσαλακωμένοι από τον συνωστισμό, χωρίς καπέλλα, πολλοί κατατσακισμένοι από τα… κλόμπς αστυφυλάκων και τις γροθιές των κ.κ εντεταλμένων δια την τήρησιν της τάξεως. Τίποτε όμως δεν τους εκόστιζε, κάθε τι το ελησμόνουν μόλις εισήρχοντο εντός του γηπέδου. Εκεί άλλος αγών, η εξασφάλισις μιάς οιασδήποτε θέσεως… χάριν της οποίας και… γρονθοκοπήματα και ύβρεις.Ούτω, την τρίτην απογευματινήν όλος ο χώρος του γηπέδου είχε κατακλυσθεί από χιλιάδες φιλάθλων οίτινες καρτερικώς ανέμενον την έναρξιν του αγώνος, αδιαφορούντες δια κάθε τι που υφίσταντο, είτε εκ της κατά κύμματα πιπτούσης κατ’ αυτών σκόνης, είτε του διαρκώς αυξανομένου συνωστισμού.Κι όμως κανείς δεν είχε παράπονο. Ούτε αυτοί οι διεθνείς μας, οίτινες στο γήπεδο μπήκαν από τα ντουβάρια. ΤΑ ΠΡΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΟΣΗ ώρα επλησίαζε προς την ωρισθείσαν της ενάρξεως του αγώνος και η αγωνία των θεατών διαρκώς ηύξανε. Κάπως εμετριάσθη άμα τη εμφανίσει των κριτών γραμμών και του διαιτητού κ.Καν. Όλοι έφερον ομοιόμορφον στολήν (κόκκινη φανέλλα με άσπρο παντελονάκι). Εξέλειπε δε εντελώς ότε την 3.30 ακριβώς ενεφανίσθησαν εν των γηπέδω οι επίλετοι της εθνικής Ιταλίας. Ο ένας πίσω του άλλου με βήμα τρέχουν προς το κέντρον. Παρατάσσονται και χαιρετούν φασιστικά τους θεατάς.-Εγια, έγια, έγιαΌλο το γήπεδο σείεται από ζητωκτραυγάς και χειροκροτήματα. Οι Ιταλοί με τις λεβέντικες κορμοστασιές των, προξενούν άριστη εντύπωση. Παίρνουν θέσιν προ του ενός τέρματος και πραγματοποιούν με τη σειράν ολίγα σουτ.Εν των μεταξύ, οι θεαταί της εξέδρας αντιλαμβάνονται στο βάθος του γηπέδου τις σιλουέττες των Ελλήνων επιλέκτων. Εντός ολίγου ο ένας πίσω του άλλου μπαίνουν στο γήπεδον συνεσταλμένοι, ενώ οι χιλιάδες των θεατών εν εξάλλω ενθουσιασμό υποδέχονται τούτους. Οι φωτογράφοι, οι αθλητικοί ρεπόρτερ επί το έργον. Κατακλύζουν το γήπεδο. Οι ποδοσφαιρισταί καλούνται εις το κέντρον. Μετά τας τυπικάς συστάσεις του διαιτητού, τις προσφωνήσεις του αντιπροσώπου των ποδοσφαιριστών και τον αλληλοχαιρετισμόν των δύο ομάδων, όλα είναι έτοιμα δια την έναρξιν του αγώνος. Μένουν με τον διαιτητήν και τους κριτάς μόνο οι αρχηγοί των δύο ομάδων Γ.Ανδριανόπουλος και Τσεβενίνι. Μετά τας τελευταίας τυπικάς συστάσεις και την εκλογήν του τέρματος της ευνοηθείσης ελληνικής ομάδος ο διαιτητής δίδει το σύνθημα της καταλήψεως των θέσεων υπό των 22 διεθνών, εν μέσω νεκρικής σιγής των θεατών. Ο ΑΓΩΝΟΙ ποδοσφαιρισταί μας παρουσιάζονται εις την περιοχήν εκ της οποίας οι επιθέσεις των κατά του αντιπάλου τέρματος ευνοούνται υπό του σφοδρώς πνέοντας ανέμους. Εχουν όμως αντιθέτους τα ακτίνας του ηλίου. Η στολή των, με τα εθνικά χρώματα ήτοι λευκή μπλούζα και μπλέ παντελονάκι με μπλέ περικνημίδες, είναι γραφικώτατη.Οι Ιταλοί παρατάσσονται εις την περιοχήν, εξ ης μαζί με τους Έλληνας είχον ν’ αντιπαλέσουν και τον αντίθετον άνεμον. Φέρουν μπλέ φανέλλας και με το φασιστικόν στέμμα στην αριστερήν πλευρά του στήθους, μπλέ παντελονάκι και μαύρες περικνημίδες.Ο διαιτητής κοιτάζει δια τελευταίαν φοράν την ώραν. Είναι 4 παρά 10 ακριβώς. Περιφέρει το βλέμμα του μεταξύ των 22 διεθνών. Όλοι ευρίσκονται εις τα θέσεις των…Ενα σφύρισμα και ο μεγάλος αγών άρχεται.Οι θεαταί κρατούν και την αναπνοήν των ακόμη.Πρώτοι οι Ιταλοί επιχειρούν κάθοδον προς το τέρμα των ημετέρων, αλλά λόγω του αντιθέτου των ανέμου και της μη κατατοπίσεως προς το γήπεδον χάνουν την σφαίραν ήτις δια του Ναχμία μεταφέρεται ταχέως εντός της περιοχής των. Οι Ιταλοί οπισθοφύλακες μετά των μέσων, συμπτίσονται προ της μικράς του τερματός των περιοχής και υπερασπίζονται υπερανθρώπως προς αποφυγήν απωλείας τέρματος εις την πρώτην ορμητικήν κάθοδον των Ελλήνων. Η σφαίρα όμως από του Ναχμία μεταφέρεται εις τον Μεσσάρην ΙΙ, δι αυτού εις τον Κωνσταντίδην εξ ου εις τον εντελώς ελεύθερον Γ.Ανδριανόπουλον, ένεκα της βραδυκινησίας του οποίου η σφαίρα αποσπάται από τον Μάρτεν ΙΙ και ούτω αποσοβείται ο κίνδυνος εκπορθήσεως του ιταλικού τέρματος. Εντελώς προσκαίρως όμως. Οι μέσοι μας με επικεφαλής τον Μεσσάρην Ι, υπερφαλαγγίζουν τους Ιταλούς κυνηγούς και τροφοδοτούν τον Β.Ανδριανόπουλο. Νέα κρίσιμος στιγμή δια το ιταλικόν τέρμα και νέα… απώλεια ευκαιρίας εκπορθήσεώς του ένεκα κακώς υπολιγισμένου σουτ του Ντίνου Ανδριανόπουλου.Αντε παιδιά…Σουτ Μπουλούκο…Μπράβο… Μεσσάρη… μέσα… σουτ

ΑΠΟ ΤΟ http://retrosport.wordpress.com/